Maart 2019 - eerste jaargang nr 2 De gratis krant vol herinneringen Stichting Zeeuws Weerzien
w M V Pak em
door: Jan van Damme
Maart zegt
de kalender.
Er worden nesten
gebouwd, de bieten
moeten hoog nodig
worden gezaaid. Nu
begint het nieuwe
jaar pas echt.
Even dachten we dit jaar dat
het al lente was. Eind
februari, bijna twintig
graden. In de kranten, op de
radio en televisie hadden ze het
over de records van 2019: nog
nooit was het zó vroeg in het jaar
zó warm geweest. Alsof Koning
Winter dit jaar op de loop gegaan
was voor zijn tijd erop zat. Nu
weten we dat het een schijnbewe
ging was. Begin maart was het
immers aan de natte, winderige
kant en het was bepaald geen
weer om in hemdsmouwen te
gaan fietsen.
De onverwacht mooie, warme
februariweken maakten overal
de lentekriebels los. Voor wie het
nog weet: we voelden dat het tijd
was voor de grote voorjaars
schoonmaak. Zemen, kloppen,
boenen, zuigen. Als jongetje
mocht ik een halve eeuw geleden
meehelpen het winterstof te
kloppen uit de dekens en vloerk
leden die over de draad waren
gehangen. Lekker meppen met
de mattenklopper, dat was een
feest. En de losse kussens van de
fauteuils in de woonkamer,
daarop mocht je ook tekeer gaan.
Rookgordijnen
De gordijnen gingen in de was.
Dat was nodig. Mijn vader hield
van alles waarin hij de brand kon
steken: pijpen met geurige tabak
en stevige bolknaken. Sigaretten
soms ook, maar toch minder.
Rokers zaten toen nog niet in een
verdomhoekje, ze mochten ge
woon binnen een mistgordijn
optrekken. Gezellig, vonden we
toen. Die rook, wist mijn moe
der, trok vooral in de gordijnen.
Ze liet me zien dat het waswater
bruin werd. Als de gordijnen
droog waren mocht ik helpen om
ze op te hangen, ringetje voor
ringetje. Ik geloof trouwens dat
we in de keuken geen echte af
zuigkap hadden. Dus er zal na
zo'n winter hier en daar ook wel
een spruiten- en bloedworst
luchtje in hebben gezeten. Een
nieuw binnenverfje was niet elk
jaar nodig. Het met gebluste kalk
witten van alle binnenmuren,
dat was denk ik meer een boeren-
gebruik.
Wassen neus
Ik ruik de boenwas. Mijn moeder
had een voorraad gele blikjes met
wrijfwas van het merk Peli. Alle
houten meubels werden daar
mee glimmend gewreven. De
houten poten en armleuningen
van de luie stoelen, de poot van
het salontafeltje, de dragers van
de lampen aan het plafond. Als ik
thuis kwam uit school rook het
hele huis naar Peli-wrijfwas. Dat
was het signaal dat het voorjaar
echt was begonnen. Als dan ook
nog de paaslelies of krokussen in
de tuin hun kopjes boven de
grond staken, wist je het
helemaal zeker. Hoogste tijd om
de korte broek en kniekousen uit
de kast te halen, de borstrok kon
opgeborgen tot de volgende
winter.
Schoon voor de kermis
Uw krant 'Zeeuws Weerzien'
heeft deze keer ook de lente in
het hoofd. We doen de voorjaars
schoonmaak en gaan met de
boeren aan het eggen, zaaien en
planten. 'As 't goed weer bluuft,
gaen me volgende weeke slechte',
zei de boer tegen zijn knecht.
't Raekt tied, de winter 'ei lank
genoeg geduurd'. En zo is het
maar net.
We halen ook herinneringen op
aan de dorpsomroeper, uit de tijd
dat de telefoon en de televisie
nog een bijzonderheid waren.
Met schrijver Sander Kooistra
gaan we terug naar het geïnun-
deerde Walcheren waar na de
bevrijding geen vogel meer te
bekennen was. Rinus Willemsen
gaat 'peetjes zaoien'. Pasen valt
laat dit jaar. Vergeet niet dat het
dan kermis is in de Groe.
De redactie van Zeeuws
Weerzien heeft deze krant
met veel plezier gemaakt. Wij
zijn benieuwd wat u ervan
vindt.
Laat het ons weten via weer-
zien@feestvanherkenning.info
of stuur een kaartje aan
Stichting Zeeuws Weerzien,
Postbus 33, 4350 AA Veere.
Dank voor de vele reacties die
wij tot nu toe mochten ont
vangen. Helaas is het niet
mogelijk alle berichten per
soonlijk te beantwoorden.
Weerzien^
Pagina 5
Wat wordt doar
noe gesniejen?
Pagina 12
Zeg, wist je wel dat er zóó'n drukte
daar in den grond gebeurt?
Maatje Schroevers lapt de ramen Foto: Jaap Wolterbeek, 1998, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 104522.
