.Feest 3 Goese primeur met vrouwelijk brandweerkorps Helpers gewond bij brand in St.-Annaland Colofon van Herkenning Unicum voor Nederland In de werkplaats van Johs. Quist in St.-Annaland brak maandag avond 18 juli 1955 brand uit. Terwijl de brandweer al naar de plek van het onheil spoedde werd de kerkklok geluid - destijds klaar blijkelijk nog in gebruik bij afwezigheid van een sirene. Toen schilder Quist wat benzine verkocht had de klant nog een brandende sigaret in zijn hand. Die zou ervoor gezorgd hebben dat er een steek vlam ontstond. Quist trachtte het brandende benzinevat naar buiten te werken, maar verder dan de keuken kwam hij niet. Met ernstige brandwonden aan zijn arm moest hij de poging staken. En zelfs zijn vrouw helpen wiens kleren inmiddels vlam hadden gevat, omdat ook zij had gepoogd het benzinevat uit de keuken te verwijderen. De brandweer arri veerde echter spoedig en kon de vlammen in bedwang krijgen en met water zorgen dat de rest van het pand geen vlam vatte. De twee gedupeerden hadden echter al meer hulp gekregen en ook die goedbedoelde bijstand leidde tot nog meer letsel. Caféhouder Moerland had een raam ingetrapt en daarbij een levensgevaarlijke snijwond aan zijn been opgelopen, waaraan hij in het ziekenhuis te Bergen op Zoom moest worden geopereerd. De schade aan de verfwinkel bleef beperkt tot een uitgebrande keuken. De persoonlijke schade was door het moedige, maar wellicht niet altijd even doordachte optreden van de betrokkenen vele malen groter. Bron: ZB, Krantenbank Zeeland, de Eendrachtsbode, 22 juli 1955, p. 2. Zeeuws Weerzien is een gratis krant die in een oplage van 50.000 exemplaren wordt verspreid in heel Zeeland, onder andere in musea, archieven, biblio theken, gezondheidsinstellingen, zorg instellingen, gemeentelijke instellingen en bij plaatselijke ondernemers. Uitgever Stichting Feest van Herkenning Markt 7, 4351 AG VEERE www.feestvanherkenning.info secretariaat@feestvanherkenning.info Eindredactie Jan van Damme, PZC Redactie Peter Blom, Zeeuws Archief Johan Francke, ZB Planbureau en Bibliotheek van Zeeland Vormgeving Leo Minnaard Ramon de Nennie, decreet decreet@zeelandnet.nl Druk en advertentieverkoop Meulenberg Media Patrick Joossens en Jerry Tupanwel www.meulenberg.nl verkoop@meulenberg.nl Projectcoördinatie Hanneke deVroe, Stichting Feest van Herkenning weerzien@feestvanherkenning.info Deze piloteditie is mede mogelijk gemaakt door het FNO programma Meer Veerkracht, Langer Thuis. De schillenboer ging en komt Schillenboer Jodocus Verhage in Hansweert met zijn paard op sokken in verband met de gladheid. Foto: Jacqueline Midavaine, 1963, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 105871. De nostalgische kreet 'Schillen!' wordt al lang niet meer in de straten van de Zeeuwse dorpen en steden gehoord. Lange tijd bepaal den straatventers als de schillenboer het straatbeeld. In Vlissingen had je tot in de jaren zestig bijvoorbeeld nog Jo de Schillenboer die met paard en wagen langs de huizen kwam. In Hansweert kwam Jodocus Verhage - in de strenge winter van '63 met een paard op sokken - en in Sas van Gent Chris de Maillie. De schillenboeren, vaak zelf veehouders, ge bruikten het restafval van vooral groente, maar ook fruit voor het voeren van het vee. Daarom kon niet alles worden meegegeven. Zo mochten er geen resten ui- of preiafval tussen de schillen zitten, want dat bedierf de smaak en maakte het overige afval ongeschikt. De schillenboer werd voor het eerst vermeld in de Zeeuw, Christelijk- historisch nieuwsblad voor Zeeland van 1 oktober 1896. Hierin werd een grote opsomming gegeven van allerhande ambachten en beroepen waaronder de schillenboer - in die tijd kennelijk al een bekend begrip. De schillenboer kon, net als de hedendaagse uitvaartverzorger in het crematorium, op heel wat bijvangst rekenen. Hij gaf dit vaak weer netjes terug als er weer eens muntgeld, zilveren theelepeltjes, horloges of zelfs ringen tussen de schillen terecht waren gekomen. Tenminste als we de Vlissingse Courant van 14 oktober 1911 mogen geloven. Uit de Zierikzee- sche Nieuwsbode van 8 november van datzelfde jaar blijkt het schillen ophalen geen ongevaarlijk beroep te zijn geweest, want de schillen boer van Ouddorp werd door een roekeloze automobilist aangereden en overleefde het niet. Na de oorlog bleven de schillen nog geruime tijd opgehaald, maar verbeterde vuilnisophaaldiensten en de komst van supermarkten maakten dat er een andere verwerking van de afvalstroom ontstond. Een van de laatste schil lenboeren op Walcheren moet Jaap Dekker uit Oostkapelle zijn geweest. Hij reed op 8 april 1993 voor het laatst zijn rondje. De 77- jarige vond het toen na 26 jaar schillendienst mooi geweest. Hij kon ook geen boer meer vinden die de schillen nog aan zijn varkens wilde voeren. Volgens een bericht in de PZC van 22 juni 1979 had de schillenboer van Hulst er al in 1961 de brui aan gegeven. Op Tholen deed de schillenboer 'nieuwe stijl' per 1 mei 1984 zijn herintrede. Vanaf die dag kwam de nieuwe schillenboer, de firma Van Dijke, met een bestelbus langs om containers restafval (brood, groente, fruit) op te halen. Nieuw was wel dat de gebruiker betaalde. Huishoudens betaalden een gulden tot één gulden en vijftig cent voor een container van tien, twintig of dertig liter. Dat geld zou men - volgens de gemeente, die het project ondersteunde - bereid zijn te betalen, omdat dit werd uitge spaard op het normale afvalaanbod. Dit schillenafval werd eveneens gebruikt als veevoer. SGP-raadslid Lilian Janse uit Vlissingen opperde in de PZC van 8 april 2017 ook de herintroductie van de schillenboer moderne stijl. In steden als Leiden, Rotterdam en Hengelo werd het gft-afval al apart opgehaald. Te veel van dit afval ging verloren omdat het nat werd of in andere afvalcontainers terecht kwam, waardoor het alsnog verbrand moest worden. Bij deze projecten werd het afval in speciale emmers verzameld om er compost van te maken. Er mogen dan her en der nieuwe schillenboeren in het straatbeeld opduiken, de roep 'schillen' zal niet meer snel worden gehoord. Bronnen: ZB, Krantenbank Zeeland en ZB, Beeldbank Zeeland. Vrouwelijke brandweerlieden waren schaars halverwege de vorige eeuw. Goes had in dat op zicht een landelijke primeur. Bij voldoende animo, zo werd op 28 maart 1956 bekendgemaakt, zou binnenkort door de Bescherming Burgerbevolking (BB) te Goes een vrouwelijk brandweerkops worden opgericht, bestaande uit twaalf dames. Zes dames waren al actief en in opleiding, dus het was een kwestie van tijd voordat het beoogde aantal was gehaald, zo was het idee. Hoewel Amsterdam en Den Haag al vrouwelijke agenten hadden zou Goes de eerste stad met brandweervrouwen worden. De twaalf dames werden bij de wijkpost van de BB ingedeeld en er werd ook daadwerkelijk een brandweerploeg voor dames op gericht. In 1957 verschenen nog diverse berichten over de blussende vrouwen - onder andere over een brand bij een bruiloft van een van hen - maar daarna werd het stil rond de Goese vuurbestrijdsters. ZB, Krantenbank Zeeland, Zeeuwsch Dag blad, 28 maart 1956, pag. 1. GOES, 27 maart Wanneer er voldoende animo voor beslaat, wordt binnenkort door de Bescherming Bevolking te Goes een vrou welijke brand weerg roep, bestaande uit vijftien dames, opgericht. Dit zal dan de eerste damesbrandweer in Nederland zijn. Aanvankelijk is deze primeur bedoeld als proef. Wanneer het ver piste aantal aanwezig is enkele dames stelden zich reeds beschik baar zal de ploeg geheel zelfstandig optreden onder leiding van een vrouwelijke commandant. De heer Verstegen, commandant van de Goese E.B., deelde ons mede, dat men goede verwachtingen heeft van Aan de grens van West-Berlijn is !n aanwezigheid van de dlstriktsbur- gcmecster Willy Hressmann een groot bord geplaatst, waarvan de opschriften, zoals deze foto toont, pletten voor de hereniging van Duitsland en waarop men, zinspe lend op de huidige stroming tegen Stalin, zijn verlangen tot uiting Êrengt de Stalin-AUeen in Oost-Ber- jn onder Westdnlts beheer een nieuwe, westelijke, naam te geven. Van Sta tin-Al tee heeft men op het bord Statin-Alle (afgelopen met Sta lin) gemaakt— In Hannover heeft zich een 75-iariga deze brandweerdHines. De eerste re s uitaten van de dames, die reedi enige tijd in opleiding zijn, zün na melijk zeer gunstig. Men Is van me ning, dat het zwakke geslacht in de zen niet voor dc mannen zol bohoe ven onder te doen. Hebben Amsterdam, en straks Den Haag, hun vrouwelijke politie-agenten, Gogs is de eerste stad in Nederland, die zijn vrouwelijke brandweerlieden pre senteert. Geen wonder dus, dat de Zeeuwse B.B, trots is op dit initiatief. Het ligt in de bedoeling, dat de vijf tien dames bij een B.B.-wijkpost zul len worden ingedeeld ter assistentie. Zij zullen dan in actie komen, wanneer op de wijkpost een brandmelding bin nenkomt.

Krantenbank Zeeland

Zeeuws Weerzien. Feest van herkenning | 2018 | | pagina 3