Uit de Heilige Schrift.
Belijdenis en School.
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1899.
Ds. J. HULSEBOS, Ds. A. LITTOOIJ,
Dr. L- H. WAGENAAR.
8e Jaargang.
No. 8.
"^EEKBLAD GEWIJD AAN DE j3ELANGEN DER pEREFORMEERDE JC.ERKEN
IN ^EELAND, OORD-j?R ABANT EN J-.IMBURG.
Want de HEERE is onze Rechter,
<ie HEERE is onze Wetgever, de
HEERE is onze KoningHij zal ons
behouden.
Jesaja 33 22.
ONDER REDACTIE VAN
Doch Samuel zeideHeeft de HEERE
lust aan Brandofferen en Slachtofferen,als
aan het gehoorzamen van de stem des Hee-
ren Zie, gehoorzamen is beter dan slacht
offer, opmerken dan het vette der rammen
1 Sam. 15 22.
Abonnement per 3 maanden f 0.35. Afzonderlijke nos.
3 cent. Advertentiën van 1 5 regels 30 cent, iedere
regel meer 5 cent. Familieberichten van 1—5 regels
50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Uitgever:
K. LE COINTRE
MIDDELBURG.
Berichten, Advertentien enz., gelieve men
tijdig, uiterlijk Vrijdagmorgen, bij den
Uitgever in te zenden.
DE OVERGIFTE DES ZOONS.
En Hij zeide neem nu uwen
zoon, uwen eenigen, dien gij lief-
hebt, ïzak, en ga heen naar het
land Moria, en offer hem aldaar
tot een brandoffer op eenen van
de bergen, dien Ik u zeggen zal.
Genesis 22 2.
Het lijden van den Zone Gods als van eeuwig
heid begrepen in het raadsbesluit Gods, tot
verlossing zijner uitverkorenen ligt afgebeeld in
de gansche openbaring, in schaduw en profetie
onder den ouden dag, in de klare vervulling
onder den nieuwen. O
Reeds in de moederbelofte komt de slangver-
treder als lijder voor in de vermorzeling der
verzenen, tot bij eenen Zacharia, waar het heet
„Zwaard ontwaak tegen mijnen HerderIk
zal den Herder slaan en de schapen zullen ver
strooid worden
Zoo ook in het priesterschap en de offeran
den en alle verdere ceremoniën der kerkplech-
tige wetten, aan Israël op Sinaï gegevende
overgifte des Zoons door den Vader, de gehoor
zaamheid en de offerande des Zoons, zich hei
ligende om den wil des Vaders te volbrengen.
Maar inzonderheid, ook in de geschiedenis van
Gods kerk en volk ligt het ïyden van Gods Zoon
en de heerlijkheid daarnavolgende op treffende
wijze afgebeeld en voorgebeeld. Wat wonderen
ook hier van Gods voorzienig BestuurHoe
blijkt ook hier de innige band en eenheid van
Christus en Zijne kerkHoe blykt ook hier dat
de geschiedenis en het verloop der gebeurtenis
sen en tijden is eene beschikl^ag van Gods
soevereinen wil
Reeds denkt gy aan eenen Jpzef, beeld van
Christus in zijne vernedering envorhodgiq^,
aan David en zijne klacht oter Acnitofel, aan
David en de lijdenspsalmen als 22, 69.
Ook Abrahams offerande is^ eene profetie,-.
in geschiedenis gegeven ^van de overgiftC
des Zoons, van de gehoorzaamheid des Zoons
van Zijne Opstanding uit de dooden.
Het offer, naar recht van Abraham geëischt,
maai* waarvan hij en Jzak werden ontheven
door de genadige tu^cbenkomst van daÉ Engel
des Heeren, het^j in Volle werkelijkheid door
den Heere gebracht. JJier kon geen vei^hooning
gelden. Geene verzoening dan door het bloed
van Jezus Christus, Gods Zoon! Owat over
gifte voor het Vaderhart Goa^-iet op de keus
dier woordenNeem nu uwen zoon, uwen
eenigen, dien gij liefhebt, Izaken vergelijk daar
mede Joh. 3 16. Want alzoo lief heeft God de
wereld gehad, dat Hij Zijnen eeniggeboren Zoon
gegeven heeft, enz., en Matth. 8 17. En hoe
ontzettend die afstand Abraham, schuldig zon
daar heeft zijnen Izak van God in den tijd ont
vangen, de Heilige God heeft van eeuwigheid
Ook in de natuur ziet het godvreezend oog
menig beeld van dat lijden, zooals de passie-bloem,
zooals een zeker kruid, welks bladeren met bloed
druppels als besprenkeld zijn, en schrijver dezes in
het bosch van Ennemaborg te Midwolde werd aan
gewezen, zoo ook den vorm van het kruis in het
gelaat en het lichaam van den mensch. Dit alles niet
geheel ten onrechte. De Heere Jezus wijst zelf op het
tarwegraanIndien het tarwegraan in de aarde niet
valt en sterft zoo blijft het alleen
den Zoon, het afschijnsel zijner heerlijkheid, al
zijne vermakingen. Spr. 8 30, 31.
Opmerkelijk, haast onverklaarbaar is de stille
berusting en de gehoorzaamheid van Izak. Het
geloof, 'twerk Gods, wrocht hier wonderen!
Maar hier ligt dan ook voorgebeeld de gehoor
zaamheid des Zoons tot den dood, ja den dood
des kruises. „Als een lam werd hij ter slach
ting geleid en als een schaap, dat stom is voor
het aangezicht zijner scheerders, alzoo deed Hy
Zijnen mond niet open. Jesaia 53 7. Maar ook
Zyne opstanding (onafscheidelijk van zyn dood)
ligt hier voorgebeeld.
„Door het geloof heeft Abraham, als hij ver
zocht werd, Izak geofferd, enMiij, die de belofte
ontvangen had, heeft Zynen eeniggeboren
offerd. (Tot denwelken gezegd wasIn Izak zal
u het zaad genoemd worden) overleggende, dat
God machtig was, hem ook uit de dooden te
verwekkenwaaruit hij hem ook by} gelijkenis
wedergekregen heeft. Hebr. 11 17—19. Izak,
weder ontbonden, is het beeld van den verre
zenen Heiland.
Ziet hier dan nu de gedachten, ziet hier het
middenpunt van het wereldplan, het plan der
verlossing van zijne uitverkorenen, ziet hier het
innig en dierbaar heilgeheim, dat van eeuwig
heid was in Gods aanbiddelijken raad, dat Hy
ZijneD kinderen toonde en bij welker vervulling
wij weder mogen stilstaan, aanschouwende het
Lam, dat van eeuwigheid is geslacht en nu is
gekomen, om 's Vaders wil te volbrengen. De
wereld kent Hem niet. Welzalig van wie mag
worden getuigd„Want u is uit genade gege
ven in de zaak van Christus, niet alleen in
Hem te gelooven, maar ook voor Hem te Ïy
den". Is het ook met u zoo, mijn lezer?
Hulsebos.
De vraag, mij gedaan inzake de tegenwoor
digheid der moeder by den doop van haar
kind, is door mij overwogen en beantwoord
in de zes achtereenvolgende artikelen nu laat
stelijk geplaatst. Vóór ik de tweede vraag, de
vraag in betrekking tot het avondmaal beant
woord, moet eerst uit en over het vlugschrift
en voorstel, betreffende de Theologische School
en Vrije Universiteit, door Dr. H. Bavinck" een
en ander den lezers bekend gemaakt en gezegd
worden.
Ter recensie in De Zuider Kerkbode toch werd
het mij gezonden, terstond toen het was uit
gekomen.
Dat onze geachte vroegere mede-redacteur
het in deze Kerkbode en niet in De Noord-
Hollandsche aankondigde, was mij natuurlyk
goed, hoewel het mij bevreemdde.
Doch afgedacht van de aankondiging, mij
verzocht, ligt het voor de hand, dat over een
voorstel als dat van Dr. H. Bavinck, in deze
rubriek voor lager- middelbaar- en hooger on
derwijs door mij moet geschreven worden.
Immers op dit terrein moeten wij meele
ven. En het onderwerp was en is en blyft aan
de orde. Daarenboven is Dr. Bavinck een man
der zake kundig. Ook ontving hij de gave van
den Heere om moeielyke vraagstukken, op de
meest eenvoudige en duidelyke wyze in het
licht te stellen en verstaanbaar te maken, voor
ieder. Dit is zeker ook daaraan dank te we
ten, dat hij in de vraagstukken inleeft, ze door
ziet en beheerscht. Gewis, getuigt daarvan
ook deze jongste zijner welgewaardeerde penne*
vruchten.
Het onderwerp door den hooggeachten schry-
ver thans behandeld, is in zeker opzicht een
dankbaar.
Immers over „vereeniging" van de „Theolo
gische School en de Vrije Universiteit", byname
van de theologische faculteit, is vaak gedacht,
gesproken en geschreven. Ze werd en wordt
door zeer velen begeerd. Het was daarby
echter de vraag: hoe zal ze verkregen worden
en tot stand komen. Hoe, eerlijk en als man
nen-broeders rekening houdende, met hetgeen
pas overeengekomen en op de synode te Dordt
bij vernieuwing bekrachtigd is. De Kerken
zullen, zoo luidt zakelyk hetgeen is overeenge
komen althans eene eigene inrichting hebben,
tot opleiding voor den dienst des Woords. Al
leen de vóórstudie, de litterarische of gymna
siale werd daarbij ais tusschen twee haakjes,
of wilt gij, als met een vraagteeken geplaatst.
Er was en is dus onder begrepen, hetgeen
ten behoeve van de opleiding tot den dienst
des Woords noodig is. Meerdere beperking
toch had niet plaats. Alleen de litterarische
kwam, en dan nog facultatief, dus als in vraag,
in tegenstelling. Van een zoogenaamde Theol.
School, van een schooltje met een paar prak
tische vakjes, een in naam, hetzy voor goed
of tydelijk, hetzij om alle gevaren te voorko
men of om tevreden te stellen, was, toen de
vereeniging der Kerken getroffen werd, zelf»
geen sprake.
Aan de andere zijde werd overeengekomen,
dat ook de candidaten van de theologische
faculteit der Vrye Universiteit door de Kerken
konden onderzocht en dan beroepen worden.
En het verblijdt ons, dat niet één der Kerken
aan deze bepaling sinds zelfs maar getornd
heeft. Daarvoor was dan ook geene reden.
Gaat men terstond of na slechts etteiyke ja
ren tornen aan hetgeen, waarom het ging, of
wilt gy, waarop het hing, by de vereeniging
der Kerken, dan is er gebrek aan ware piëteit.
Neemt men besluiten, daarmede geheel in stryd,
door eene, vóór de vereeniging, aanwezige en
bekende meerderheid, doch alleen door de ver
eeniging verkregen, dan zou schry ver dezes daar
voor nauwelijks een naam weten.
Dr. Bavinck doet dat niet, in het voorstel,
waarmee hy ons verrastte. Hij laat de Ker
ken in zyn voorstel de opleiding voor den dienst
des Woords behouden, en wil haar in verband
brengen met de faculteiten der Vrije Univer
siteit met dien verstande evenwel, dat de fa
culteit, die voornamelijk ten behoeve van den
dienst des Woords is, van de Kerken moet
uitgaan.
Wordt dit voorstel door de vereeniging voor
Hooger Onderwys en door de Kerken aange
nomen, dan kan er meerdere eenheid in de
opleiding komen. Het zal dan althans niet
meer zynkomt gy van Amsterdam of van
Kampen? In sommige quaesties, dat is zoo,
zal het nog de vraag kunnen zijn, of men
met dezen of met genen professor meegaat;
want al de studenten hooren ze dan van twee
zijden toelichten en bespreken.
