Nieuwe Goesche Courant,
Christelijk-historisch blad voor Zeeland
886.
Zaterdag 24 April.
No. 13 51.
Verschijnt eiken Vrijdagavond ten 8 ure.
Prijs per drie maanden franco
Enkele nommers
f 0,65.
- 0,06.
UITGAVE VAN
F. P. DHUIJ, te Middelburg
en
Wed. A. C. DE JONGE, te Goes.
Prijs der Advertentiën
Per regel 10 cents.; Familie-berichten van 16 regels
f 1,Iedere regel meer 10 cents.
Liefdegaven 6 cent per regel.
Hoe nu verder?
De gebeurtenissen der laatste weken zijn
oor onze partij van zeer veel gewicht
eweest.
Vele jaren heeft men met ons gelachen,
'eeft men met ons gespot, heeft men ge-
egd, en misschien w.el eens geloofd ook,
at het Ned. volk te ontwikkeld was om
it «dat oude geloof des Bijbels» terug
keeren.
Evenwel, het tij begint een beetje te
erloopen.
Van één persoon in de Kamer is onze
partij aangegroeid tot een macht, die het
neeft kunnen verhinderen, dat een overal
verzwakkende, zoogenaamd liberale partij,
het Ned. volk de piage van een onrecht
vaardige, en daarom zedelooze grondwet
jtpeschikte.
r We zouden wol niet durven beweren, dat
allen, die ons vaandel volgen «echte, rechte»
belijders zijn. O, neen. Maar is het
niet reeds veel gewonnen als
we opmerken, dat er bij het
volk weer wat rechtsgevoel
ontwaakt?
Zoo als we zeiden: men heeft om ons
j jaren lang gelachen. Er is thans alle reden
lom dat lachen te staken,
i Waarlijk: «die zich aangordt be-
roeme zich niet als die zich
losmaakt.»
Voor een partij, die zooveel politieke
misdaden op het geweten heeft als de
«liberale» partij, is het thans de tijd om
van gedrag te veranderen.
Ze heeft daartoe gelegenheid te over ge
had, toen de behandeling van Hoofdst. X
"er grondwet aan de orde was, en
ij verhardde den nek in onrecht en geweid.
Ziet ze het nu in dat ze zich deii haat
;an het volk in, hooge mate op den
ials haalt?
Het lijkt er niet veel na.
"rouwens, er is zoo veel aan gelegen,
is ze op haar weg terugkeert moet er
wat aan het beginsel van waarheid en
t ten offer gebracht. En wie doet
gemak kei ij k?
halve eeuw reeds zijn de belijders
n positieven Godsdienst, stelselmatig
meeste landsbetrekkingen uitge
was er alzoo voor de beschaafde
half-en-halfmanuen, alle ge-
onderling de vette parten te
magere tevens wat aan
dat men zei«wij
zelf», en gijlieden
Wel neen, maar als ge uw voordeur sluit,
en ge zet dan de deur van een uwer boven
kamers open, en ge noodigtdan de bekenden
van buiten om binnen te komenweet ge
dan niet dat er toch niemand binnen kan?
Zoo nu handelen de «liberalen»
Post en telegraaf, spoorweg en stoomboot,
leger en vloot, 'tis voor een christen bijna
onmogelijk gemaakt er een betrekking te
hebben, want immers weegt bij hem
het gebod des Allerhoogsten «Gedenkt den
sabbathdag» enz.
En zoo kon men zich dus in die richting
niet bekwamen.
Is het niet waar, dat de liberalistische
partij veel, zeer veel aan waarheid en
recht zou moeten offeren, kwam ze op haar
weg terug?
Om het een en het ander zijn de ge
beurtenissen der laatste weken voor ons
van beteekenis geweest.
We hebben gezien, dat de vijand geen
vrede wil, anders dan wanneer wij ons
zeiven opofferen, ons overgeven.
En dat kan toch niet!?
Het zwaard moet derhalve weer maar
gewet. Zij willen het.
De mannen van hetzelfde va
derland strijdende onderling
om de erfenis der vaderen te
bewaren, 'i Is geen prettige gedachte
maar 'tis noodzakelijk geworden.
Wat we nu verder moeten is thans niet
moeielijk meer te bepalen.
We moeten voortgaan op den ingeslagen
weg. Hoe Biddend en werkend.
Nooit vergeten, dat de overwinningen des
Heeren Heeren zijn, en daarom Zijne hulp
altijd gezocht.
Maar ook nooit vergeten, dat, die het
meest welmeenend bidt, ook het hardst
werken zal.
Op dien weg, waarop we moeten voort
gaan. ligg'ii evenwel voetangels en klemmen,
en daarom opgepast.
Daar is. bijvoorbeeld, een flinke geest
van verzet, in de edele beteekenis van
zelfopofferende liefde, tegen den dwang op
schoolterrein. We zijn het daaromtrent eens.
Nu weer met zoo kerkhof-achtig eeus,
dat er geen verschil van meening kan
bestaan. Gelukkig niet. Maar toch zoo,
dat we de vrijheid om onze kinderen, naar
onzerr plicht, voor God optevoeden onkreuk
baar gehandhaafd willen zien.
Merk nu evenwel op, dat de verplich
tingen vart orrze partij toenemen naarmate
ze in kracht wint.
Als ge u enkel met den schoolstrijd zoudt
willen bemoeien, en de andere kwesties van
beteekenis liet wat ze zijn, dan zoudt ge
een leelijke fout maken.
Dringend eischt het kiesrecht ver
betering. Een gruwelijke onrechtvaardigheid
is het, dat gedeelte van Nederlands
volk in de volksvertegenwoordiging geen
deel heeft.
Het beginsel der regeering moet im
mers volgens Gods Woord altijd zijn:
Het beschermen van den zwak
ke tegen de «verheersching
van den sterke. Daarom moeten we,
liever van daag dan morgen, een wetboek
op den arbeid hebben.
Zoo op het sociale terrein den voet
gezet hebbende, vallen van zelf vele, zeer
dringende zaken in 't oog.
Wie beweren wil, dat de sociale kwestie
niet raakt aan de staathuishouding, toont
daarmee van beide niet veel te weten.
Laat ons een enkele greep doen.
Op de begrooting van staatsuitgaven van
dit jaar komt één post voor van bijna 35
millioen voor rente enz. van staatsschuld.
Die som moet betaald worden uit wezen
lijke arbeidsopbrengst. Het doet er, voor
deze stelling, niet zoo heel veel toe, wien
de ontvanger daarvoor aanspreekt.
En de eenige, die wezenlijke arbeidsop
brengst levert, is de werkman.
leder weet behendig den druk van zich
af en lager te schuivendat kan de werkman
niet meer.
Is het een kleinigheid of we veel of weinig
staatsschuld hebben
Nog één punt.
Zoo als God zijn wet heeft gegeven, is
het alleen goed. Dat staat voor ons vast,
niet waar?
Alleen wanneer de natie naar Gods
Woord den rustdag houdt, kan het haar
wel gaan, maar 't is ook zeer beslist noodig
voor de lichaamskracht, voor den geest,
voor het zedelijk bewustzijn, het zeaeiijk
leven, dat de werkman een rustdag hebbe.
Daarvoor moeten we kampen; evengoed
als voor de schoolvrij heid.
Welnu, in die richting moeten we voort.
Wat dan nu voor ons 't eerst te doen
is? Wel, de verkiezing voor de provinciale
staten.
Daaraan mag niemand onzer zich ont
trekken.
Of die Staten dan zoo van beteekenis
zijn? Och wel neen, wat hun weik voor
de provincie betreft, maar zij krijgen be
teekenis door de hoog wijze 1 bepaling,
dat zij de Eerste Kamerleden moeten ver
kiezen.
Op dan, met steeds grooter moed
