VERZUIMDE KANS
UITGAVE VAN DE NATIONAAL-SOCIALISTISCHE BEWEGING.
DISTRICT 21-ZEELAND
k
le Jaargang» No. 11
Donderdag 7 Oogstmaand 1941
Dc toekomst der Kerk
Verschijnt tweemaal per maand van huis tol huis door geheel Zeeland
REDACTIE POSTBUS 58, MIDDELBURG Abonnement builen Zeeland
Hoofdopsteller Martien Beversluis, Veere f 1.50 per jaar.
De Leider schrijft:
Op straten en pleinen, op muren en schuttingen vindt men
nu in Nederland en vele andere landen van Europa, wat
voor ons een waarheid is als een koe: Duitschland wint.
Niet alleen is dit een voor ons vaststaand feit, maar ook een
geluk, want wee Europa, als Duitschland niet zou winnen, als
de bolsjewieken aan de eene zijde en de het Engelsche en
het Amerikaansche volk beheerschende Joden aan de andere
zijde, deze worsteling zouden' winnen.
Geen betere getuige voor het noodlot, dat zich dan aan
Europa zou voltrekken, dan het Engelsche regeeringsblad de
„Times".
In de „Times" van 5 Juli 1941 wordt
openlijk medegedeeld, dat men na
den gewonnen oorlog niet zooals in
1919 de Sovjet-Unie zou uitsluiten van
de reorganisatie van Europa, maar in
tegendeel, de Sovjet-Unie en haar be
langen in den grootst mogelijken om
vang daarbij zal betrekken. Dit betee-
kent, dat de communisten in Europa
groote zeggenschap zouden krijgen,
m.aw. de bolsjewiseering van Europa
het beest loslaten in Europa.
Via New-York is uit Batavia bericht
ontvangen, dat de verplaatsing van de
Nederlandsche emigranten-regeering
van Londen naar Washington is ge-
achied, omdat Washington thans hét
middelpunt der wereldpolitiek zou vor
men en dit in de toekomst nog meer
zou worden. Wie de lakens in Was
hington ultdeelen, weet een kind, n.l.
de Joden en vrijmetselaars, de ultra-
kapitalisten.
Europa ten prooi aan de machten,
die het in slavernij zouden brengen en
uitpersen als een citroen, dat is wat
ons te wachten zou staan, als Duitsch
land niet zou winnen.
Er zijn nog altijd menschen, die
denken, dat Nederland daarmede niets
van doen zou hebben, daar het dan
toch weer „onafhankelijk" zou worden.
Het zijn naïeve zielen, geen slechte
menschen, die zooiets denken en daar
zij toch gewend zijn om Engelschen te
gelooven, meen ik hen niet beter te
kunnen helpen, dan uit hetzelfde num
mer van de „Times" van Zaterdag 5
Juli 1941, letterlijk over te schrijven,
wat de Engelschen meenen, dat er met
de kleinere Europeesche volkeren moet
gebeuren als Duitschland verloren
heeft
W is waarheid
Weg met de gouddorst en Jiddische gaarheid I
Wy willen recht voor ons Volk en de waarheid.
De „Times" schreef
„Iedere politieke onafhankelijkheid
In de traditioneel# beteekenls zal voor
de afzonderlijke staten niet meer mo
gelijk zijn. Men moet zelis toegeven,
dat het kortzichtig is aan te nemen, dat
Hitier slechts wordt gedreven door een
grenzelooze persoonlijke o4 nationale
eerzucht
De toenemende onafhankelijlcheld
der volken van elkander vormt een niet
te veronachtzamen feit en dit feit zal
zelfs door de nederlaag van Hitler of
Duitschland niet worden gewijzigd. In
tegendeel, men moet constateeren, dat
de indeeling van Europa in zelfstandige
en geïsoleerde eenheden niet meer kan
functionneeren.
De zelfstandigheid der afzonderlijke
staten heeft slechts zoolang effectief
tonnen zijn, als het hun mogelijk was,
zich neutraal te houden. Door den mo
dernen totalen oorlog, bestaat deze
mogelijkheid niet meer."
Als men dit alle3 nu weet, is het
toch duidelijk, dat Engeland's overwin
ning voor Nederland geen vrijheid be-
teekent, noch onafhankelijkheid, doch
verzinking in de communistische poel
van ellende en slavernij aan de Joden
in Amerika.
Dultschland's overwinning is noodig
voor het voortbestaan van Europa en
daar wij, Nederlanders, ln ons Vader
land onverbrekelijk deel uitmaken van
Europa, is de overwinning van Duitsch
land de voorwaarde voor het voortbe
staan van het Nederlandsche volk.
Voor ieder die ooren heeft om te
hooren en oogen om te zien, ls dit
duidelijk. Het Jarenlang uitgestrooide
gif van systematisch volksbedrog, heeft
echter zijn werk zoo grondig gedaan,
dat een groot deel van het Nederland
sche volk in trance verkeert en met een
overgave en een ernst een betere zaak
waardig, geloof blijft stellen in hen, die
het jarenlang hebben bedrogen.
Het is niet doenlijk om allen onzin,
alle leugens hier op te sommen, waar
aan Nederlanders, die zelf meenen dat
zij hersens hebben om te kunnen na
denken, ln den loop der jaren hebben
geloofd. Boekdeelen zouden daarmede
gevuld kunnen worden.
Een bloemlezing, een klein veld-
bouquetje slechts, moge ik mijn lezers
hierbij echter aanbieden.
Wat men geloofde,
Zij geloofden, iedere vier jaren, aan
de verlrïezingsleuzen, waarin allen
koeien mei gouden hoornen wer
den beloofd.
Zij geloofden, van 1920 ai, ln den
Volkenbond, die eeuwigen vTede
op aarde zou brengen.
Zij geloofden de sancties tegen Italië,
waardoor Mussolini op de knieën
zou worden gebracht.
Zij geloofden, dat het in Abessinië
zoo hard regende, dat de Italiaan-
sche legers zouden moeten wijken
voor den Negus.
Zij geloofden, dat het Saargebied niet
bij Duitschland terug zou keeren,
omdat de Saarlanden voor Frank
rijk zouden stemmen.
Zij geloofden, dat de Oostenrijkers
buiten het Duitsche Rijk wilden
blijven.
Zij geloofden, dat „het Hitler-regime"
binnen drie maanden na de machts
overname in 1333 failliet zou zijn.
Zij geloofden, dat het Duitsche volk
werd uitgehongerd, dat de Kerken
werden vervolgd en hst Geloof
vernietigd.
Zij geloofden, den oud-ministsr Bon-
gaerts. die op een vergadering in
Den Haag verkondigde: „de on
afhankelijkheid en zelfstandigheid
van Nederland wordt voor een
belangrijk deel gewaarborgd door
den Bijzonderen Vrijwilligen Land
storm".
Zij geloofden, dat het goud van het
Nederlandsche volk naar Amerika
werd gebracht, om daar voor ons
volk levensmiddelen te koopen,
als er oorlog zou komen.
W is waarheid
Draai om de waarheid nu langer niet heen
Engeland voert strijd voor de joden alleen.
ZR geloofden in den onbaatzuchtigen
varkensslager Zwanenberg.
Zij geloofden in Colijn, als den mo-
dernen^Vader des Vaderlands.
Zij geloofden in een „verlossend
woord" inzake de werkloosheid.
Zji geloofden in het kwartje van
Romme.
Zij geloofden, dat de leus „Mussert oi
Moskou" een hersenschim was.
Zij geloofden, dat Mannheimer een
eerlijke kerel was.
Zij geloofden, dat Barmat een heer
was.
Zij geloofden, dat de marxisten de
ware Nederlanders waren.
Zij geloofden in de verhalen over
uniform-smokkel.
Zij geloofden in lichtkogels, die door
N.S.B.-ers zouden zijn afgeschoten.
Zij geloofden, dat het in het belang
van Nederland was, dat onze boter
voor een kwartje per pond naar
Engeland ging.
Zij geloofden, dat Engeland en
hiermede besluit ik deze HJ
de beschermer van de Iclelne na
ties is*,**»*
Al deze zotheid geloofden zij, vóór
dat in September 1939 Engeland en
Frankrijk aan Duitschland den oorlog
verklaarden.
Toen kwam een nieuw geloof:
Zij geloofden, dat de Polen naar Ber
lijn zouden marcheeren.
Zij geloofden, dat in Tsjechië opstand
zou uitbreken.
Zij geloofden, dat de Franschen op
marcheerden op Duitsch gebied.
Zij geloofden, dat de Marginot-linie
onneembaar was.
Zij geloofden, dat de Siegfried-linie
van minderwaardig materiaal was
en half onder water stond.
Zij geloofden, dat het Duitsche volk
tegen Hitier opgezet zou kunen
worden door het uitstrooien van
brieven van King-HalL
Zij geloofden, dat er stroomen vluch
telingen uit Duitschland aan de
grens stonden.
Zij geloofden, dat de 'Ussel-linie en
Grebbe-linie onneembaar waren.
Zij geloofden, dat de Engelschen hulp
zouden bieden aan 'Polen en Noor
wegen.
Zij geloofden en hiermede sluit ik
deze ril het groot opgemaakte
bericht in alle kranten van 8 Mei
1940:
„Het Huis van Oranje verlaat riin
post nooit.
Amerikaansch aanbod afgewezen.
Een aanbod van den in Nederland
geboren schrijver Hendrik van Loon
om zijn huis op Long Island als toe
vluchtsoord ter beschikking te stellen
van het Nederlandsche koningshuis,
ingeval Nederland zou worden binnen
gevallen. is op hoffelijke maar besliste
wijze afgewezen.
De heer Van Loon heeft, zoo meldt
de „Daily Telegraph" uit de Ameri
kaansche stad Greenwich, in antwoord
op zijn telegram, een schrijven van
prinses Juliana ontvangen, waarin rij
namens Haar Moeder en prins Bern-
hard zegt dat de schrijver als een ge
boren Nederlander en een student ln
de Nederlandsche geschiedenis be
hoorde te weien, dat vijf eeuwen lang
het Huis van Oranje voor geen enkel
gevaar op de vlucht geslagen is. „Onze
plaats is hier in Nederland", zoo voeg
de de prinses er aan toe, „of er gevaar
dreigt of niet Wij zullen nooit onzen
post verlaten."
Dit alles geloofden zij tusschen Sep
tember 1939 en 10 Mei 1940. Toen
kwam een nieuw geloof in de oorlogs
dagen
Het nieuwe geloof.
Zij geloofden, dat de Nederlandsche
troepen in de buurt van Grave
zegevierend optrokken.
Zij geloofden, dat 50.000 man Engel
sche troepen bij Den Helder waren
geland.
Zij geloofden, dat de Fransche pantser-
wagens over den Moerdljkbrug
zouden binnenkomen om te helpen.
Zij geloofden, dat N.S.B.-ers landverra
ders waren.
Zij geloofden, dat het Huis van Oranle
pal stond en de regeering In Den
Haag was.
Zij geloofden, dat de Dultschers bar
baren waren.
Zij geloofden, dat het noodig was em
alle wijnflesschen leeg te laten
loopen in de goot
Zij geloofden, dat Italië aan Duitsch
land den oorlog zou verklaren als
Duitschland niet onmiddellijk Ne
derland zou verlaten.
ZR geloofden „de oude vertrouwde
Btem" ln de radio, die er alleen
was om het volk permanent Ie
bedriegen»»
Het einde kwam in 4V4 dag: de
Oranje's en de regeering gevlucht, het
goud verdwenen, het land half onder
water, de bruggen kapot, de weermacht
in haar geheel gevangen genomen. Is
het wonder, dat ik toen een geloof had
Het geloof n.l. dat de harde klap ons
Volk uit zijn geloof-droomen wakker,
geschud had en dat zij, die geloof en
vertrouwen hadden gehad, nu begre
pen zouden hebben, hoe zij jaren lang
systematisch waren bedrogen
Ik had wederom ons Volk te hoog
aangeslagen. Een oogenblik scheen
het alsof nu het licht der waarheid de
duisternis der geraffineerde leugens
zou doorbreken. Maar het was niet
blijvend. Het gelooven aan de zotste
verhalen werd voortgézet.
Het laatste geloof.
ZR geloofden, dat de Koningin ge
welddadig was ontvoerd.
ZR geloofden, dat prins Berohard in
Zeeland had gevochten.
ZR geloofden, dat het Roer-gebied
plat gebombardeerd was.
ZR geloofden, dat de Koningin op haar
verjaardag weer terug zou zRn.
Zij geloofden, dat Engeland zegevie
rend terugtrok in Duinkerken.
ZR geloofden, dat Yoego - Slavië
Duitschland de das zou omdoen.
ZR geloofden, dat de Engelschen zou
den landen.
ZR geloofden, dat rij water moesten
tappen, omdat de waterleiding
tijdens de landing vergiftigd zou
zRn.
ZR geloofden, dat de Russen de Duit-
schers zouden vernietigen, waarna
Engeland zegevierend Europa zou
gaan redden.
ZR geloofden, dat Mussert doodge
schoten was.
ZR geloofden en hiermede houdt
alles op allen zotteklap, die twee
Nederlandsch-sprekende Joden ln
Londen voor de Engelsche radio
aan hen wijs maken.
Het is weerzinwekkend van domheid
en onbenulligheid. Daar moest een
stokje voor gestoken worden. En wan
neer er nu menschen zijn, en die ziin
er gelukkig nog honderdduizenden, die
niet al die zottigheid geloofden en zich
afvragen waarom straten en pleinen,
muren en schuttingen beschilderd
moesten worden, dan is daarop het
antwoord: helaas moest dit gebeuren
om onze, allen zotteklap geloovende,
volksgenooten \op een beter spoor te
brengen, om hen ditmaal te doen ge
looven aan iets dat werkelijkheid is:
Duitschland wint.
Veel liever ware het mij en al mijn
medewerkers geweest, indien wij had
den kunnen zeggen, dat het volstrekt
overbodig was, want dat ons Volk, ge
leerd door alles wat gebeurd is, niet
meer gelooft aan de grootste leugen
instelling tér wereld, de Engelsche -
radio.
Er is tenslotte een oud spreek
woord een ezel stoot zich niet twee
maal aan denzelfden steen. Maar hoe
moeten wij lieden betitelen, die zich
200 maal bedrogen weten en zich door
dezelfde instelling voor de 201ste maal
wéér laten bedriegen? Laten wij hen
beleefdheidshalve in het geheel niet
betitelen, maar laten wij bedenken, dat
het tenslotte volksgenooten zijn, die van
waandenkbeelden moeten worden ver
lost Van één waandenkbeeld zijn zij
nu verlost, n.l. van de Engelsche V.
Die bestaat niet meer.
Maar wederom is een kans ver
zuimd. De kans n.L dat van het Ne
derlandsche volk gezegd zou zRn: de
V-actie is in Nederland niet noodig;
dit volk is veel te verstandig om rich
door Engelsche leugenberichten van
de wRs te laten brengen.
Als goed Vaderlander en Iemand,
die van schoone straten houdt, betreur
ik de verzuimde kans.
Utrecht 29 Juli 1941. ^Hussrrt.
Duitschland
wint aan alle fronten voor de
-vrijheid van Europa!
Op 20 Juli j.l. zouden de Engeischen
in Nederland landen. Overal werd de
V aangebracht als Vreugdevuur. Maar
de V beteekende voor de voor den zoo-
veelsten keer ontgoochelde vrienden
slechts Verlet of Vertrek, in elk geval
Verlakkerij. Nu de Duitsche propa
ganda deze V heeft overgekomen, kan
door niemand worden ontkend, dat dit
met meer recht geschiedt. De V was
voor de Engelsch gezinden slechts de
V van Verlies, doch voor de Duitschers
met recht de V van Victorie! Immers,
op alle fronten" bliezen de Duitsche
troepen inderdaad Victorie en wel ver
bluffend en vernietigend.. Hetzij zR de
Noorsche bergen moesten overstijgen,
of de Joego-Slcrvische rotsen moesten
doorbreken, hetzij zij over zeeën en
luchten Kreta moesten overvallen, of
door de brandende zon de koloniale
troepen van Engeland terugwierpen, zR
wonnen, zij vierden overwinning, zij
vierden Victorie. Voor de Engelschen
Verliesvoor de Duitschers Victorie I
De bedrogen Engelsche vrienden, die
den raad hadden gekregen, al vast de
koffie maar klaar te zetten voor de
Engelsche parachutisten, doen goed,
die maar zelf te nuttigen. De Engel
schen waren, als zij geland waren,
toch al op „de koffie" gekomen. En hoe
zij die landing hadden moeten uitvoe
ren, is ons zoo klaar als koffiedik.
W is waarheid
Wat la de waarheid vroeg eenmaal Ptiatmi
Dit: dat de Engelschman overal te laat ia.
na den triomf van het Nationaal
Socialisme.
Mussert schreef:
„Nimmer hebben wij een Kerk be
streden en zullen dit ook niet doen.
omdat dit tegen onze beginselen is.
Maar wR hebben ondervonden in deze
afgeloopen jaren, dat kerkelijke mach
ten het Nationaal-Socialisme bestrijden.
Dat is dom en slecht. Dom is het om
dat de komst van het Nationaal-Socia
lisme beteekent opruiming van de be
ginselen' der Fransche revolutie, die
aan de kerke zoo ontzaglijk veel kwaad
hebben berokkend. Slecht is het omdat
de geloovigen door het binnenhalen
van politiek in de kerk van den Gods
dienst worden vervreemd. Er zijn be
dienaren der kerken, die van meening
zijn, dat het in het belang van den
Godsdienst is, als de Kerk zich nestelt
op staatkundig terrein. Dit is een grove
dwaling en de historie heeft duizend
maal bewezen, dat de Kerk het sterkst
ls zonder wereldlijke macht en het
zwakst met wereldlijke macht. In de
eerste eeuwen van het Christendom
had de Kerk geenerlei wereldlijke
macht, werd zij, integendeel, door de
wereldlijke machten belaagd en ver
volgd. Niettemin werd het Christendom
uitgedragen en veroverde het volk na
volk. Nu ln dezen tijd, al sinds tien
tallen jaren, ts de wereldlijke macht
der Kerken groeiende en groeiende en
hand in hand daarmede gaat het in
nerlijk verval in steeds sneller tempo
gepaard met de onmacht om menschen
tot het Christendom te bekeeren. De
verheffing van de volkeren door het
Nationaal-Socialisme, de x opruiming
van kapitalisme, liberalisme en marxis
me en het daarvoor in de plaats stellen
van een waarltjke volksgemeenschap
op Christelijken grondslag, kan een ge
heel nieuw tijdvak van ongekende
vruchtbaarheid der kerken openen,
een opbloei veen het godsdienstig leven
als de wereld sinds de Middeleeuwen
niet gezien heeft."
