De Landlooper
abonnement;
Maandag 28 Dec. 1931. zierikzeesche courant.
advertentien
Inzending Advertentiën
HINDERWET.
Tusschen Kerstmis en Nieuwjaar.
feuilleton.
BINNENLAND.
Uit Stad on Provinole.
FRISOBAAI
RUWE
HUID
Prijs p. 8 maanden /li>0, franco
p. post J 1.80. Voor het buitenl.
per jaar 10.—Afzonderlijke
nummers 5 cent. Verschijnt des
Maandags, Woensdags en Vrij
dags. Tel. No. 82. Postgiro 117677.
Zierikzeesche Nieuwsbode
88ste JAARGANG - No. 12252
Dir. A. J. DE LOOZE. Ultg,-Redacteur M, J. KOSTEN
van 1—8 regels 60 ets., van 4
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 80 ets. per regeL
Bij contract belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
gave vóór 10 ure.
UitarlIJk 10 aar op dco dag uitgaaf
Daartoe in staat gesteld
door de welwillende mede
werking van de Redactie dezer courant,
voor welke medewerking het Nat. Crisis
comité zeer erkentelijk is, wordt hier
onder, met hartelijke dankzegging aan
de milde gevers, verantwoordig ge
daan van de bij het Comité ingekomen
giften gedurende het tijdvak van 22 tot
en met 27 December j.l.:
Inzameling Kegelclub f52; Margarine
fabriek „Sanella" f53,46; Bewaarschool
Mej. Papeveld f5; inhoud bus, geplaatst
in den winkel van den heer J. E. van-
den Broek f 17,26; collecte op 24 Ded.
j.l. f 218,791/2 J f 346,511/2-
De Penningmeester,
J. NOLET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Z i e r i k z e e brengen ter openbare
kennis, dat ter gemeentesecretarie ter
inzage ligt een verzoek met bijlagen van
de firma VOGELAAR BIENEFELT,
Banket- en Speculaasfabrikante om VER
GUNNING tot het vervangen van een
benzine-motor door een eleotro-motor van
5 P.K. in hare fabriek in het perceel,
Korte Groendal, wijk D no. 465, kadas
traal bekend in sectie B, no. 2259.
Op Donderdag 7 Januari a.s., des
middags 12 uur, zal in het Stadhuis ge
legenheid bestaan om bezwaren tegen de
inwilliging van dit verzoek in te brengen
en deze mondeling en schriftelijK toe
te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die be
zwaren hebben, kunnen gedurende drie
dagen, vóór het bovengemelde tijdstip,
ter secretarie der gemeente kennis nemen
van de ter zake ingekomen schrifturen.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat volgens de bestaan
de jurisprudentie niet tot beroep ge
rechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig
Art. 7 der Hinderwet OP DEN BOVEN-
BEPAALDEN DAG VOOR HET GEM.-
BESTUUR ZIJN VERSCHENEN, TEN
EINDE HUN BEZWAREN MONDE
LING TOE TE LICHTEN.
Zierikzee, 24 December 1931.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. C. A. BANNINK, Burgemeester.
P. F. WITTERMANS, Secretaris.
December is de maand van het schei
dende jaar. De maand van 'de levens
warmte en van den levensmoed; |de
maand van het innige, sterkende gezins
leven; de maand van de vergankelijkheid,
van het afscheid.
December neigt ten einde; wij staan
weer aan de grens. Het oude jaar is
weer geworden: herinnering. Blijde of
droeve. Blijde en droeve. En het nieuwe
is: verwachting.
Een gunstig jaar was 1931 zeker niet.
Want er is nood op de wereld. Nood in
allerlei vorm en van allerlei aard. 1931
zal blijven het jaar van een der grootste
economische crises, die de wereld ooit
hebben geteisterd.
Inderdaad, somber is deze tijd, zeer
somber. Onze nijverheid, die zoo gaarne
zou willen, onze handel, die steeds zoo
veel vermocht, onze energieke land- en
tuinbouwers, onze pittige Indische cul-
tuurinenschen zij allen worstelen tegen
den loodzwaren druk van de benauwende
wereldcrisis. Reeds heeft de werkloos
heid schrikkende afmetingen aangeno
men; de werkers met hoofd en hand
staan voor onafwendbare loonsverlagin-
I gen; de koopkracht van de massa ver
mindert zienderoogen, zeer ten nadeele
van onzen wakkeren middenstand. En de
politici hebben de toekomst zelden zoo
donker ingezien ais tegenwoordig.
En toch zijn de Kerstlichtjes weer ont
stoken, toch waren wij weer in de Kerst
stemming. Het Kerstfeest is nu eenmaal
het feest van de „groote blijdschap, die
al den Volke wezen zal", waarop alle
verschillen wegvallen, een ieder afziet
van zichzelf en zijn eigenbelang en staart
op het ideaal. Kerstavond was de avond
van herinnering eii verbeelding; het
sprookje van schoonheid en dichterlijk
heid. In aller hart heerschjte de blijd*-
scffip der innige genegenheid, in aller
gemoed de verteedering en de blijdschap
van het familieleven. Het was de avond
van vrede in eigen huis, die menigmaal
zoo gansch verschilt van de atmosfeer
in den dagelijkschen werkkring.
Is er dus geen reden om het afgeloo-
pen jaar „armen vol blijde bloemen" na
te dragen, toch is er reden voor opti
misme. Zij, die gelooven, haasten niet.
Achter al dat woelen en worstelen van
de wereld, zit toch ,de wil, om te ko
men tot opgang, tot rust en vrede. De
menschheid is bezig, zich langs afgron
den en hooge rotswanden td'en weg te
banen' (haar den top van den berg. In
den nood leeren wij beseffen, dat de
vooruitgang slechts gediend woridt door
wat ons bindt, en niet door wat -ons
scheidt; dat in den waren vrede met
name geen plaats is voor den klassen
strijd. In deze dagen naderen wij den
geest van onderling vertrouwen, die
allen doet doordringen van de waar
heid, dat het belang van den een niet
altijd de bedreiging van (den ander vormt
dat zoovele belangen ten slotte parallel
loopen. Ziedaar het „Vrede op Aarde",
dat reeds eertijds ruischte door de ceders
van den Libanon!.
Wanneer de klokken het oude jaar
uitluiden, dan zijn wij ook vervuld van
gedachten over ons eigen leven. Wat
bracht het ons? Licht? Schaduw? Bloe
men langs den weg? Rouw? Wie ouder
wordt, leert het leven kennen in zijn af
wisselende verschijnselen. Zwaar en moei
lijk vaak; een kruis met rozen. Maar:
rozen dan toch, en troost van den ar
beid. Want arbeid is het grootste geluk,
dat de Schepper aan Zijd schepselen gaf.
In het leven blijft staande degene, idie
aan de kim de stijgende lichtlijnen ziet.
Alleen hij, die de stemming van vrede en
berusting blijvend in het hart houdt, ziet
aan de kim den lichtglans van een betere
toekomst gloren. Voor hem zal dan het
nieuwe jaar tot een zegen zijn!
Op de grens staan we. Het oude jaar
is weer: herinnering. Het nieuwe nog
enkel: verwachting. Moge het ieder veel
goeds brengen, en moge het bovenal
onze worstelende wereld iets naderbij
voeren tot den bergtop, waar de witte,
zuivere sneeuw ligt, in het witte, zuivere
licht: de vrede!
18
door IVANS
Bij het uitstappen kwam Fred in bot
sing met een heer, die juist met snellen
stap passeerde in de richting van den
Dam. Een oogenblik keken die twee
elkander aan en Fred herkende denzelf
den man, dien hij den vorigen avond
in de gang van het kleine hotel gezien
had en die zooveel op den verdachten
landlooper geleek. En tevens drong het
tot het bewustzijn van den jongen door,
dat deze ook hem herkende! Het plot
seling optrekken van de wenkbrauwen,
de korte schok als van schrik
door hoofd en schouders, het verschie
ten van gelaatskleur en daarop het zich
plotseling omwenden en snel verder stap
pen, dit alles waren even zoovele
bewijzen daarvoor!
Die man was de landlooper en idan...
was hij op de vlucht!
Het was, of het Noodlot er behagen
in schepte. Fred telkens vpor een moei
lijke keuze te stellen. Aan den eenen kant
gevoelde hij, dat hij verplicht was de
politie te waarschuwen (werd deze man
niet verdacht van een misdaad en zocht
de politie hem niet?); aan den anderen
kant was hij tot de slotsom gekomen,
dat Bruno en zijn moeder er belang bij
hadden, dat de politie den vluchteling
niet te pakken kreeg.
Instinctmatig voelde hij, dat Tante Van
Setten niet de aangewezen persoon was
om hem in deze zaak raad te geven.
Zij' 'was een lieve, goede vrouw, maar
KERSTREDE ALBARDA.
In een vergadering van de federatie
Amsterdam van de S.D.A.P., Vrijdag ge-
Fred was oud en verstandig genoeg om
te weten, dat zij zooals men het ge
meenzaam uitdrukt het kruit niet had
uitgevonden.
Hij herinnerde zich de woorden van
Oom Van Settten, dat zijn plicht tegen
over de gemeenschap boven zijn be
lofte aan Bruno ging. Maar ditmaal gold
het een beslissing, waarbij de vrijheid
en het geluk van een mensch betrokken
kon zijn! Hij zou, door in te grijpen,
een groote verantwoordelijkheid op zich
laden.
Daarbij kwam, dat, als hij handelde,
hij snel handelen moest, want hij was
ervan overtuigd, dat de man, wetende
dat hij herkend was, zijn spoor wel zou
weten te verbergen. Wat moest hij
doen...?
Zou hij Oom Karei om raad vragen?
Waarom eigenlijk niet?
Oom Karei was een man van onder
vinding, die zelf zeker dikwijls voor
moeilijke beslissingen gestaan had. Wie
zou hem beter raad kunnen geven?
Oom was al in de voorhal van liet
hotel, toen Fred hem achterop trad.
„Ik moet U om raad vragen, Oom!"
zei onze vriend.
De aangesprokene draaide zich met een
ruk om en keek zijn neef strak in het
gezicht.
„Daarvoor zou ik 'n meer geschikte ge
legenheid afwachten, jongen!" klonk
het op eenigszins scherpen toon.
„Maar er is haast bij, Oom!"
„Tut, tut!" zei Oom Karei. „Als je
mijn raad noodig hebt, dan mag ik toch
zeker wel verlangen, dat je dien komt
vragen op een oogenblik, waarop het
mij past. Ik begrijp niet, hoe je erbij
komt, dat te doen in de hal van een
Wat de borstel is
voor Uw tanden -
det
25, 45 en 65 cis. Uw keel.
houden in de groote zaal van het Con
certgebouw, welke geheel vol geloopen
was, heeft de leider der soc.-dem. Ka
merfractie, Ir. J. W. Albarda, een Kerst
rede uitgesproken.
Hij zeide, dat de wereldcrisis vooral
de arbeidersklasse treft, omdat zij haar
eenig bestaansmiddel, de gelegenheid om
te arbeiden, erdoor verliest. Er is over
vloed van productiemiddelen, grondstof
fen, vervoermiddelen, doch ze liggen on
gebruikt. Dit is de grootste aanklacht,
ooit tegen het kapitalisme laangeheven;
een aanklacht, waaruit de noodzakelijk
heid volgt van organisatie van het eco
nomisch leven. Deze is echter volgens
kapitalistisch recept onmogelijk gebleken;
de internationale politiek heeft jammer
lijk gefaald. Thans is loonsverlaging aan
gegrepen als middel om het bedrijfsleven
uit de crisis te redden.
In het vervolg van zijn rede zeide spr.,
dat de crisis ook hooge eischen stelt aan
de S.D.A.P., en haar ,op een zware proef
stelt.. Bij velen, vooral onder de jongeren,
komt de verleiding om in ongeduld an
dere wegen in te slaan, dan de leiding
heeft afgebakend. Dezen zijn nog niet
verrijkt met de ervaring, welke het in
zicht brengt, op welke wijze het best
de macht is te 'bereiken. Zij bereiden
zich in hun stormachtig ongeduld te
vroeg op den eindstrijd voor.
In het tweede gedeelte van zijn rede
zeide spr. jdat de crisis de socialijstiSche
beweging niet mag afleiden Van aan
vallen, tegen de arbeidersklasse gericht'.
De crisis mag geen verslappping bren
gen in den strijd voor goed volksonder
wijs, voor de ontwapening, iwaartoe de
regeeringen nog altijd niet (die eerste
stappen hebben gedaan, ondanks Vol
kenbond, internationaal gerechtshof in
Den Haag. Volledige ontwapening is in
de tegenwoordige omstandigheden niet
te bereiken, echter wel vermindering van
bewapening, die van periode tot [periode
de mogelijkheid op het uitbarsten van
nieuwe oorlogen zal verminderen.
ZIERIKZEE. In het programma van het
tournée, dat de Ned. Blinden Bond op
ons eiland zal houden, is wijziging ge
komen en thans vastgesteld als volgt:
Dinsdag 5 Januari te Bruinisse, in het ge
meentelijk vergaderlokaal; Woensdag 6
Jan te Zierikzee, in de zaal van hotel
„Juliana", met welwillende medewerking
van de Ver. van Kamermuziek, dir. dhr.
Joh. Theewis; Donderdag1 7 Jan. te Nieur
werkerk, in de Ned. Herv. Kerk; Vrijdag
8 Jan. te Burgh-H aamstede, in de zaal
van den heer Bom; Zaterdag 9 Jan. te
Oosterland, in de Conferentiekamer; Dins
dag 12 Jan. te Brouwershaven, in het
hotel de Masier. in al deze plaatsen is
door 'de burgemeesters een comité van
voorbereiding gevormd en wordt de voor
verkoop der programma's door meisjes
en andere welwillende personen ter hand
genomen.
De medewerkers voor deze avonden zijn
de blinde k unstenaars, H. J. Bresser, ba
riton, W. Streekstra, pianist-organist, H.
v. d. Heuvel, declamator, terwijl als spre
ker 'zal optreden, dhr. J. v. d. Berg, pro
pagandist van den Ned. Blinden-Bond.
Het Decembernummer van „De Kern"
bevat ook nu, weer een keur van de be
langrijkste artikelen, gepubliceerd door
hotel en op het oogenblik van onze
aankomst
„Dat schijnt ook wel vreemd, Oom,
maar,..."
.„Alles op z'n tijd, hoor! Nu gaan we
ons boven wat opfrisschen. Misschien
vind ik later op den middag wel ge
legenheid je even aan te hooren".
Fred wilde nog iets zeggen, maar. |de
dames, die al 'n eindje de trap opf waren,
gaven teekenen van ongeduld.
„Dames gaan vóór, jongen!" zei
Oom Karei en ging nu ook naar boven,
gevolgd door Jaap en Henk, die met
ongeveinsde belangstelling naar de woor
denwisseling tusschen hun vader en hun
neef geluisterd hadden. Zelfs had Jaap
genoeglijk gegrijnsd, toen hij hoorde hoe
Fred werd afgepoeierd.
Onze vriend was over de manier,
waarop dit geschied was, allesbehalve ge
sticht. Hoewel hijzelf wel inzag, dat Oom
in gewone omstandigheden groot gelijk
gehad zou hebben, vond hij toch, dat
deze had moeten begrijpen, Idat hij (Fréd)
niet op 'n zoo ongelegen oogenblik tot
zijn verzoek gekomen zou zijn, wanneer
daarvoor niet werkelijk 'n dringende
reden bestaan had. En waartoe diende
die onaangename, scherpe toon, dien Oom
tegen hem had aangeslagen?
De klok in de hal wees nog geen
twaalf uur. Nu Oom hem in den steek
had gelaten, besloot Fred tot zelfstan
dig) -oiptreden. Hij vond het nu toch
maar 't beste, de woorden van Oom
Van Setten ter harte te nemen en zijn
plicht tegenover de gemeenschap te ver
vullen!
„Als Mevrouw Van Setten naar mij
vraagt" zeide hij tot den portier,
„wiltt U haar dan zeggen, dat ik even
tijdschriften van alle beschaafde landen
ter wereld. Speciaal de aandacht trekken
ditmaal „Het Mantsjoerijsche slagveld",
„Brüning", „Het onbekende Cyprus", „De
bios in dienst der wetenschap", benevens
vele andere. In dit nummer is een bestel-
kaart ingelegd voor het verkrijgen van
een band voor de jaargang 1931.
Voor ons ligt een kleine handige
brochure, die tot titel draagt „Ontwape
ning" (feiten en cijfers), een vrije Holl.
vertaling bevattend van „Disarmament",
dat een keur van gegevens bevat voor
ieder, die belang stelt in het ontwape-
ningsvraagstuk, dat nu voor goed aan
de orde van den dag is.
De toeloop naar de uitvoering op
'en Kerstdag, in de Concertzaal, waar
het Nieuw Z'zeesch Dilettanten-Tooneel
net „Zijn Revanchevoor het voelicht
verscheen, was zeer bevredigend.
Had deze vereeniging de laatste uit
voeringen v.n.l. blijspelen op haar pro
gramma, ditmaal had men een stuk van
een ernstiger strekking gekozen, een af
wisseling die wij zeer konden waardeeren.
Al schreef onlangs een tponeelrecen-
sent, dat de heer van Randwijk geen
schrijver is voor het tooneel met een T,
als schrijver van stukken voor dilettanten
heeft hij dan toch zeker zijn verdienste.
En wanneer de schrijver in de zaal ge
weest was, had hij ziCh kunnen verheugen
in de uitstekende vertolking van zijn
geestesproduct door dilettanten, waarvan
enkele op 't Tooneel geen kwaad figuur
zouden slaan.
Wianneer 'n club uit de plaats zelf „open
doekjes krijgt, dat kan dat toegeschre
ven worden aan meer dan gewoon me
deleven, maar dit aparte applaus in het
eerste bedrijf was volkomen verdiend.
Trouwens den geheelen avond kreeg het
N.Z.D.T. verdienden bijval. Zooals gezegd:
de vertolking van het .tooneelspel was
uitstekend. De club heeft haar reputatie
volkomen gehandhaafd, terwijl wij haar
gelukwenschen met de kracht, die we
eenigen tijd op de planken misten, maar
thans met onverflauwde energie zijn
krachten gaf.
De dames kregen na „doek" bloemen,
onder veel applaus, waarin ook de pia
niste en de violist Ideelden.
Vooral deze laatste verdient een apart
woord van waardeering voor z'n prach
tig vioolspel.
Woensdagavond had de uitreiking
plaats der prijzen voor de bekroonde
dieren op de tentoonstelling van „Ex
celsior". De burgemeester reikte de prij
zen uit, die bestonden uit gebruiks - en
luxe voorwerpen. Een en ander viel zeer
in den smaak der leden. Nog kan mede
gedeeld worden dat het .volgende jaar
weer een tentoonstelling zal gehouden
worden.
Nieuwjaarsdag is na twee uur alleen
Apotheek Gasille geopend.
Ons verslag van het Kweekschool
avondje eischt een kleine aanvulling. Ooi"
de heer Dick, die wegens opgesteldheid
afwezig was, komt hulde toe voor zijn
arbeid en tijd aan (de revue gegeven, v.n.l,
voor de aankleeding 'daarvan.
Ook nu weer ziet de weekkalender
van de N.V. Stoomdrukkerij v/h. Laken-
mian Ochtman alhier er keurig ver
zorgd uit. De kalender is op deze zaak
zelf vervaardigd. De ontwerper en ver
vaardiger van schild en voorblad komt
daarvoor hulde toe, terwijl de drukker
voor goede uitvoering zorg droeg.
Op den Zeedijk bij Pikgat is
de vrachtauto van den heer P. W. Noord-
hoek uit Haamstede geslipt, waardoor
het voertuig met groote vaart van den
'n boodschap ben gaan doen, maar dat
ik heel gauw terug zal zijn?"
„Zal gebeuren, meneer!" antwoord
de de portier, en Fred stond weer op
het Damrak.
Juist was er een politie-agent voorbij
geslenterd met z'n handen op z'n rug.
Fred maakte beenen om hem in te halen.
„Agent!" vroeg hij. „Waar is het
naaste politie-bureau?"
„Vlak hierbij, meneer!" zei de
Agent beleefd. „U gaat links, den achter
kant van de Beurs voorbij en, door de
Oude-Brugsteeg, naar de Warmoesstraat;
't is No. 48, 'n paar minuten hier van
daan!"
„Dank je wel, Agent!"
Binnen de vijf minuten (want Fred
had beenen gemaakt) stond hij in ide
gang van het politie-bureau.
„Kan ik den Commissaris even spre
ken?" vroeg hij aan den agent, die
juist de straat op wilde gaan. De man
hielp hem zeer beleefd terecht en
enkele oogenblikken later stond Fred in
'n kamer, waar achter een schrijftafel
een meneer zat met 'n glad geschoren
gezicht en 'n paar doordringende oogen.
„Gaat U zitten!" zei deze meneer. „Wat
is er van Uw dienst?"
Zoo kort mogelijk deed Fred zijn ver
haal. Hij kon zien, dat de Commissaris
met belangstelling luisterde, maar toch
in twijfel verkeerde, of er geen vergis
sing in het spel was.
„Is U zeker van Uw zaak?" vroeg
hij. „Natuurlijk is het mijn plicht, er
onmiddellijk werk van te maken, maar
het zou hoogst onaangenaam zijn, zoo
er 'n persoonsverwisseling in het spel
mocht zijn".
„Dat kan toch nietl" zei Fred.
B39
PER Vi POND
GEEL 30 d.
GROEN 35
ROOD .40
n. PERHPft
Qfv&ü, £ft (foed&oope ïTaiak
Sc/7 ra/e Lippen
Gesprongen Handen
hoogen dijk gleed. De auto sloeg enkele
malen overzij, waarbij de bestuurder en
zijn knecht uit den wagen werden ge
slingerd. De bestuurder P. W. N. kreeg
vrij ernstige verwondingen aan het hoofd,
zijn knecht J. Evertse kreeg een diepe
beenwond. Beiden zijn naar het zieken
huis te Noordgouwe vervoerd, van waar
zij, na verbonden te zijn, naar him wo
ningen konden worden overgebracht.
Het Comité, dat gelden inzamelde
voor nazorg aan t.b.c.-patiënten, bericht
onder dankzegging aan geefsters en ge
vers, dat de collecte, op 26 dezer alhier
f71,08 opbracht.
In den ouderdom van 86 jaar is
overleden de heer J. Ph. Wesselink, oud
luitenant-ter zee en oud-burgemeester van
Brouwershaven, Maassluis, Harlin-
gen en Goes.
HAAMSTEDE. Vanwege de bekende Fa.
de Erven de Wed. J. van Nelle te Rot
terdam werd Maandagavond j.l. in de
volle zaal van hotel Bom een alleen
voor dames toegankelijke filmvoorstel
ling gehouden. Na vertooning van ver
schillende schitterende landschapsbeelden
uit het Zuiden van Frankrijk (Pyreneën)
kwam „De koffiefilm" aan de beurt. Op
zeer duidelijke wijze werd de geheele
bewerking van de koffie in de productie
landen vertoond en in aansluiting daar
op de behandeling (zuiveren, branden,
verpakken en verzenden), in de nieuwe
naar alle eischen des tijds ingerichte
fabrieken. De voorstelling, die met on
verdeelde belangstelling gevolgd en door
dhr. Juch toegelicht werd, gaf een uit
stekend beeld van de moeite en zorg
door de firma aan haar product besteed.
Bij het einde werden nog een paar hu
moristische films vertoond. Een en ander
werd afgewisseld door het zingen der
Van Nelle's liederen met pianobegelei
ding, terwijl in de pauze koffie met een
versnapering werd gepresenteerd. De Fa.
v. Nelle heeft onze dames een leerzamen
en prettigen avond bezorgd.
SCHARENDIJKE. Voor een goed be
zette zaal in hotel Kooman hield Woens
dagavond 23 December de heer Bax, pro
pagandist van den modernen landarbei-
dersbond een vlotte rede, waarin hij
krachtig bepleitte het groote nut van
organisatie voor den landarbeider en in
zonderheid de noodzakelijkheid zich aan
te sluiten bij een werkloozenkas. Wan-
„Waarom zou de man anders zoo ge
schrokken zijn, toen hij mij zag".
„Dat is zoo!"
De Commissaris noteerde naam en adres
van Fred.
b,Als U 't bij het rechte eind hebt,
hebt U de lp olitie een grooten dienst be
wezen" zeide hij. En zeker zou Fred
zich door die woorden gevleid gevoeld
hebben, wanneer hij niet telkens het on
bestemde gevoel gehad had, dat hij han
delde tegen de bedoelingen van Bruno
en diens moeder.
Ook de Commissaris scheen in te zien,
dat er snel gehandeld moest worden. Er
waren nog geen twintig minuten verloo-
pen, sinds Fred „Victoria" veriaten had,
toen hij, ingezelschap van een Inspecteur
en een politie-agent, voor het kleine hotel
stond, waar hij den vorigen avond den
man, dien hij voor den landlooper hield,
had zien binnengaan. En nu bleek het,
hoe verstandig het geweest was, dat men
zich gehaast had, want, juist toen men
het hotel in het gezicht kreeg, verscheen
de gezochte op den drempel met een
klein handkoffertje in de hand.
„Dat is hij!" zeide Fred.
De jongen voelde zich, m den grond,
ongelukkig, omdat hij de rol van aan
brenger speelde. Toen hij zich bij de
politie had aangemeld, had hij er zich
nauwelijks rekenschap van gegeven, dat
men zijn tegenwoordigheid bij de arres
tatie verlangen zou. Maar hij zag nu in,
dat deze onmisbaar was, want hij alleen
kende het uiterlijk van den man.
Gelukkig ging alles zoo kalm in zijn
werk, dat de aandacht van de voorbij
gangers niet getrokken werd en het in
dergelijke gevallen gebruikelijke op
loopje uitbleef. (Wordt vervolgd
