Zierikzeesche ito Nieuwsbode
f Sie,
9
abonnement:
Uit Stad en Provinole.
Het zegel der Stilte.
Woensdag 10 Sept. 1924 zierikzeesche courant. ?°Bte jaargang. - no. mei.
advertentiên i
PrJJ» por B maanden f 1,60,
franco per post f 1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,—.
Afzonderlijke nummers 6 cent.
Verschijnt Maandag, Woensdag
en Vrijdag
Z(J die zleh van af heden
op ons blad abonneeren, ont
vangen de tot 1 Oct. a.g. ver
schonende nummers GRATIS.
ZIERIKZEE. De heer A. G. Anker al
hier ;'s door Ged. Staten van Zeeland
aangewezen tot het keuren van auto
bussen, welke aan de 'keuring vanwege
de province zijn onderworpen.
Blijkens in dit nummer voorkomende
advartentiën- der Nieuwe Schcuwlurgioge,
standplaats Balie, geeft het ensemble Sol-
ser en Hesse Vrijdag- en Zaterdagavond
Rooie Sien, het beroemde drie steaenstuk
Ven |M. Spree, in 5 bedrijven en een voor
spel met zang en dans.
Zondagavond Wordt "De Fabrieksbaas"
opgevoerd; een overbekend stuk, waarop
we de aandacht niet behoeven te vestigen.
[Maandagavond, als afscheidsvoorstel-
ling, Zola's meesterlwlerk„De Kroeg".
Speciaal wenschen wij de aandacht te
vestigen op de kinder- en familievoor
stelling, Welke Zaterdagmiddag 2 uur
zal plaats hebben en opgevoerd zal
worden „Dik Trom", tooneelspel :n 4
bedrijven, naar het overbekende, door
de gansche Nederlandsche jeugd gelezen
boek van Joh1. Kievit.
Over „De man die de klappen krijgt"
Schrijft Top Naeff in „De Amsterdam
mer" o. a.I
„In „De man die de klappen krijgt",
van Andrejew vinden we de lyriek van
de Musset's „Meinacht" in de melodrama-,
tische onthulling van een kermistent. Wij
cerkennen in „den Clowin" den geslagen
D.'chter, die, Waren zijn gaven toerei
kend' gebleken, zijn krachten niet ge-
fnu'kt, een Molière zou zijn gewórden;
in „de Dierentemster", la femme de let
tres, met mannelijk verstand, geëerd,
doch niet bemind, wlijl haar juist dat
ééne, het inspdreerend instinct, de vonk,,
ontbreekt; in de onbew'uste, kleine Con-
£uellahaar tegenstandster, das öwdg Wei-
bliche, bestemd om den kunstenaar te
verlossen van zichzelf. Namen uit onze
eögen omgeving hechten zich aan al deze
fïguri n. „Een Heer" heet hij in dit stuk,
de b ïlf-artdest, die den gedulddigen ech
ten kunstenaar overal voor de Voeten
loop populair (Wordt op diens kosten'.
De tafelschuimers en beschermers der
hoo ;e kunst, ze zijn in een verloopen
Graaf en een coulissen-hnmn vertesen-
fwo oraiga.
Wanneer „de man die de klappen
krijgt", op het programma vermeld als
f/Jde", zich bij de Circus-Directie als
Elo'wln komt aanbieden, doet hij niets
anders dan 'Wat kunstenaarsverbeelding
altijd doet, de werkelijkheid trachten te
ontvluchten om zich in een andere We
reld te bevrijden van zichzelf.
Alle, tot kluisters geworden begeerten,
schudt (hiij af op den drempel eener
nieuWe argeloosheid. De gebonden man-
van-iposiitie mag sterven om a'.s anonny-
mus dn yrijheid te herleven. Aandoenlijk
is deze nieuwe geboorte.
Thans staat „Die" zijn man. „Een Heer"
komt hem bezoeken. Het is de confrater
uit de letterkundige circus van weleer,
de geslaagde dilettant, die de onbegre-"
pen, onopgemerkte ideeën van den on-
hamdigen kunstenaar behendig wist te
exploiteeren onder zijn eigen naam, diens
orem inoogstte en zijn vrouw verleidde.
Boven deze kunstenmaker weet de clown
zich hoog verheven. Met de diepe buiging
der weldadige ironie geeft hij den ge-
lwie tenloozen strever zijn afscheid. En
hiermede valt zijn laatste wrok jegens
de wereld af. Niets houdt hem meer
gievangen in zichzelf, zijn pure belang
stelling neigt naar het lief en leed van
een ander, van het arme kunstrijder es je,
dat aan eeu afgeleefden baron zal wior-
den gekoppeld, terwijl zij den „jockey"
vergeefs bemint. In haar Wonderbaar
lijke ongereptheid, haar zuivere goedheid
ontdekt eindelijk de kunstenaar: de
■VrouW, diie hem in zijn droomen ver
scheen. De kleine Consuella opent hem
Door William Le Qnenx
Hf. i j. DE LOOZE Jr. Ulft-Rrtict. M. J. KOSTEN.
v*n 1—8 regels 60 ets. van i
regels en daarboven 20 ets. per
regel. Reclames 60 ots. p. regel.
By contract belangrijke korting.
Inzending op den dag van uit
favo vOOr 11 ure.
r
V'O.Tul
op kwaliteit
A r\
tV#vf i
HiiivTp 5
Siaatt turn de Spits
i/Tactvt Voit Ca deau«3
den hemel. De Dichter vertelt haar van
aille heerlijke dingen die hij daar ziet,
en als eindelijk de oude baron komt
om zijn .prooi op te eischen, het ideaal
te bezoedelen, dan neemt „Die", de i
Verantwoordelijke Mensch', haar bij de
hand, opdat zij hem zal voorzweven naar
het verre, veilige toevluchtsoord. En op
het tooneel zien iw!ij de groote, rose
Clotwh met het kleine meisje in zijn
armen, beurtelings drinken uit den cham
pagne-kelk met het doodelijk gif en hoo-
ren in zijn laatsten lach des Dichters
zwanenzang".
Woensdagavond komt het veel gepre
zen „Boefje" met Annie van Ees in de
hoofdrol, in de Concertzaal voor 't voet
licht.
Een onzer groote persorganen schreef'.
„Het is een realistisch', waarlijk bijna
rauw beeld, dat 2»ij (Annie van Ees)
van het twaalfjarig diefje geëft, en zij
(vertoont er niet alleen haar altijd bij
zondere gaven van typeering (het loopen,
het staan, de houdingen van het lieaairt,
de gestes, de intonatie van de grappige
zoowel als van de gevoelige uitvailen,
alles is even raak), maar is aangrijpend,
k)ora.l in het tooneel in de cel. Hier
drohg Wérkelijk en zeer smartelijk tot
S?,?„ï.0rne!?O§O^Wi^.ihpAnis-u.«S;
op te sluiten, hoe oot en Wreed, want
zonder verbeelding, de alles met gelijke
maat metende 'wet kan zijn. En in haar
(sdhrijnenden kreet over den angst in
het donker, in haar wanhopig gebed,
zoowel als in het knap uitgesproken
pleidooi van den verdediger (van der
Lugt Melsert) ligt veel, dat het stuk zoo
geen artistiek, dan toch een maatschap
pelijk bestaansrecht geeft, het wordt een
pleit voor het verwaarloosde kind en
een aanklacht tegen een recht, dat niet
voorkomt, maar straft".
Vrijdagavond Wordt hetzelfde stuk nog
eens gegeven.
Maandagavond gaf de N. V. Ver-
eenigd R.'damsch Hofstadtooneel voor een
goed bezette Concertzaal: „De Lachende
Dftme", een blijspel van Sutro.
De aanduiding „tooneelspel" had o. i.
beter geweest, hoewel verscheidene pas
sages in het kader der blijspelen passen.
Het stuk is van Engelschen oorsprong
en geeft een indruk van het leven in Lon-
densche society-kringen of.... „in een we
reld, Waarin men zich1 verv|eelt".
Ziehier de korte geschiedenis:
De advocaat van den man in een ge
ruchtmakend echtscheidingsproces ont
moet aan een dinétje in kleinen kring de
'vrouW, wier echtbreuk hij dien eigen
middag met al de kracht van een groot
eldivocatenta'.ent heeft bewezen, hoewel
hij terecht van de onschuld van 't mooie
VrouWtje overtuigd is. Zij was elders
genood, maar haar gastvrouw telefoneert
•haar wegens het schandaal op 't laatste
©ogenblik af. Zij poogt bij familie en
„Ik verzeker U, dat ik U niet beet
neem",, verklaarde de man voor mij.
„Later zult U het misschien begrijpen.
Neem1 een sigaar", en hij nam Digby's
doos op en hield mij die voor.
Ik bedankte kortaf en nogal onbeleefd,
vrees ik, en zag den man aan, die met
zulk een verbazingwekkende brutaliteit
mij zulk een vreemde indentiteit trachtte
op te dringen. Er was iets bijzonder op
vallends in zijn voorkomen, maar wat
het precies was, had ik niet kunnen uit
leggen, Zijn spraak was zacht en be
schaafd, iets hooger van klank dan die
van mijn vriend; zijn handen blank en
zorgvuldig onderhouden; toch zag ik, ter
wijl hij voor mij stond, dat zijn linker
schouder iets hooger was dan de rech
ter, dat zijn kleeren hem dienten
gevolge slecht pasten, dat in zijn
overhemd twee zeldzame oranjekleurige
juweelen schitterden, welke ik nooit te
voren gezien had en verder, dat zijn ge-
vrienden te vluchten Voor de eenzaam
heid van haar leege huis. Een dezer ver
geet, dat de advocaat, die de waarheid
der gescheidene tot leugen heeft ge-
(maakt, dien middag bij hem eet en
vraagt haar te komen. Lady Marjorie
besluit zich op den advocaat te wreken
door te pogen hem te verstrikken en
het gelukt haar maar al te goed den vijf
tig jarigen man het hoofd op hol te
brengen. Hij, Daniël Farr, bezoekt haar
den volgenden dag, nadat eerst een
Jheer", die ook des avonds aan 't diner
was, haar „een vacante plaats in zijn ha
rem" had aangeboden en de deur uitge
worpen is door den gescheiden echtge
noot, wien het kind is toegewezen, en
die gelegenheid had publiekelijk het be
wijs te leveren, dat zijn verstand zijn
gentlemantiness niet evenaart
Het bezoek van Farr bij Marjorie leidt
tot een catastrophe. Zij erkent, dat zij
hem opzettelijk naar zich toe heeft ge
haald, hij is zich bewust, dat voor het
eerst een vrouw zijn -lot en leven in
haar hand heeft, geeft zich rekenschap
van de verhouding tot een echtgenooote,
die dertig jaar lang hem moederlijke
'toewijding heeft geschonken, die zijn
carrière heeft e-emaakt rif. mnprfw wan
riëéi tiisscheiTde beidtf vrouwen, ore Da
niël Farr ieder op hare wijs liefhebben
want voor Marjorie is het spel ernst
geworden zendt Marjorie Farr heen
naar zijn vrouw en kinderen, naar zijn
werk en de mogelijkheid eener groote
politieke carrière en stemt toe in het
verlangen van haar gescheiden echtge
noot, om terug te keeren, nu hij heeft
gezien, dat zijn moeder en zijn zuster
de echtgenooten door onwaar gestook van
elkaar hebben vervreemd".
De heer en mevr. Tartaud-Klein ver
vulden in diit tooneelspel slechts zeer
bescheiden rollen. Lily Bouwmeester ais
Marjorie vervulde de hoofdrol op uitste
kende wijze. Allen hebben ongetwijfeld
genoten van haar prachtig spel. De heer
v. d. Poll (Daniël Farr) komt mede lof
toe voor zijn mooi tegenspel, dat mej.
Boujwmeester's rol ten voile tot haar
recht deed. komen. De heer Morrien (Sir
Harrisson) was de „heer" van den harem,
die zijn bescheiden rol uitnemend ver
tolkte. Theo Frenkel (Sir Hector) speelde
de rol van den echtgenoot. Elise v. d.
Poll—Ramakers, Kitty Perin—Kluppelt,
Willem Huijsmans en Martha Hartman
vormden een uitstekende'entourage.
Het publiek juichte de spelers hartelijk
toe.
Dinsdagavond gaf het gezelschap
van Nap de la Mar, die hedenavond jubi
leert en dan zijn 40-jarige tooneelloop-
baan herdenkt, in de Schouwburgtent op
de Balie „De Shim!my-Bokser, een klucht
in 3 bedrijven, van Schwartz en Matheru
(schrijvers van „De Kribbebijter").
Hoewel door de hevige windvlagen een
enkele maal de aandacht werd afgeleid,
hebben de. toeschouwers om Nap, als de
pseudo-bokskampioen, die liegt en be
driegt, hartelijk gelachen, niet in het
minst om de mimiek. Zijn terugkeer in
bokscostuum (2e bedrijf) van de match,
die niet werd gehouden en vooral de ont
moeting met den waren bokskampioen,
gaf overvloedig stof tot lachen en deed
den heer de la Mar kennen als de echte
kluchtspeler.
Woensdag en Donderdag speelt
Nap de la Mar het blijspel van Alex
Bison „tie Verrassingeen van de Echt
scheiding", een dol blijspel in 3 bedr.
Wij geven hier een korte inhoud van
het stuk weder: „Henri Duval, een niet
onbemiddeld componist, woont met zijne
vrouw en schoonmoeder buiten Parijs.
Een vriend, Champeaux is bij de familie
Duval gelogeerd en is verliefd op de
vrouw van Duval. Een oom van Henri
Duval, een gewezen kapitein van de
groote vaart, herkent in de schoonmoe
der een geweizen danseuse. De schoon
moeder, Mevrouw Bonivard, maakt Du
val 't leven ondragelijk, en in een hevige
scène wil Duval Mevrouw Bonivard een
klap geven; die klap treft evenwel niet
mièvr. Bonivard, doch haar dochter. Echt
scheiding volgt.
Duval is weer getrouwd met een lief
vrouwtje; zijn schoonvader Bóurganeuf
is op reis voor gezondheid, doch ontmoet
op reis Duval's eerste vrouw en 'schoon
moeder, trouwt met haar en keert met
beiden terug in het huis van Duval. De
ontmoeting van Duval met zijn ex-.vrouw,
thans zijn schoonmoeder, en zijn gewezen
schoonmoeder, geeft aanleiding tot heftige
scènes. Champeaux is van zijn lange reis
teruggekeerd en wordt nu door Duval ën
de kapitein aangewezen als de toekom
stige echtgenoot van Duval's eerste
vrouw.
Weer wordt ruzie gezocht tusschen
Bourganeuf en zijne vrouw, het gelukt
en ook hier volgt scheming. Champeaux
is de gelukk'ge en trouwt met Diana.
De tallooze ooi-geestige verwikkelingen
in dit 'oerkomisc'he stuk- volgen elkaar
op en zijn onmogelijk te beschrijven. Wij
zeiden boven. ook een „korte" beschrij
ving te zullen geven van den inhoud.
Nap de la Mar, heeft met dit stuk
overal enorm veel succes behaald en wij
twijfelen niet of ook h:er zal hij nieuwe
lauweren oogsten.
NOORDGOUWE. Dat hét mond- en
datT thans iwteer drie nieuwe gevallen in
deze gemeente voorkomen. Dezen zomeT
kwaimen een paar geva'ien van vlèktyphus
onder de varkens voor met doodélijken
öfloop. Naar het schijnt is'nog niet ieder
pvertuigd van het belang om de varkens
tegen deze ziekte te doen inënten.
naar het politiebureau gegaan, na tevo
ren aan zijn broer een briefje geschreven
te hebben, luidende: „omdat gij mij niet
(Wilde hebben, heb ik mijn vrouw ver
smoord".
De rechter-commissaris të Maastricht,
(verklaarde, dat beki. z.'i. normaal is en
hij bij diens verhoor geen verstandsver
bijstering heeft geconstateerd.
Bekl. ontkende de daad met voorbe
dachten rade en uit jaloezie gepleegd te
hebben. Daarna werden met gesloten
deuren de rapporten behandeld van de
geneeskundigen, die een onderzoek naar
de geestvermogens van beklaagde heb
ben ingesteld.
Na heropening van de zitting eischte
de advocaat-generaal twintig jaar ge
vangenisstraf.
De verdediger bestreed, dat bekl. mét
Voorbedachten rade de daad zou hebben
gepleegd. Men heeft hier z.i. niet met
moord, maar met doodslag te doen. Bekl.
iis door alcoholisme en tuberculose bij
den vader erfelijk belast. Verschillende
kanderen u:t het gezin zijn daarvan het
slachtoffer geworden. De deskundigen zijn
het in bun oordeel nset eens; pi, verzocht
de rechtbank een vierden deskundige een
onderzoek op te dragen naar beklaagdes
geestvermogens. Mocht deze concludeeren
tot ontoerekenbaarheid, dan vraagt de
verdediger ontslag van rechtsvervolging
en plaatsing v.an bekl. in een krankzinn
igengesticht.
POST EN TELEGRAPHIC
Een aanzienlijke afvloeiing van hooger
post- en telegraafpersoneel is, in ver
band met het door de reorganisatie-com-
miss:e-Nolting aan te wijzen overcom
pleet, nog te verwachten.
KERKNIEUWS,
RECHTZAKEN»
laat, toen ik hem van terzijde aanzag,
veel op dat van Digby geleek, alleen het
profiel was zóó scherp, dat het bijna
op dat van een vogel geleek.
„Kijk eens hier riep :'k vol woede
uit. „Waarom hebt U mij opgescheld
Toen ik met U sprak vond ik Uw stem
al vreemd maar ik dacht, dat het door
de telefoon kwam"
„Ik wilde zien of U mijn tweede 'k
zou herkennen", antwoordde hij glim
lachend.
„Zoo laat nog, Had U die grap niet
tot morgen kunnen uitstellen vroeg ik.
„Grap herhaalde hij, terwijl zijn ge
laat plotseling bleek en ernstig werd.
„Het is geen grap, Royle, maar een zeer
ernstige zaak de ernstigste, welke een
man in zijn leven overkomen kan".
„Wel! Wat is er dan Vertel mij de
waarheid
„Die zul je later weten".
„Waar is Sir D!gby
„Hier Ik ben Sir D'gby, zeg ik je".
„Ik bedoel mijn vriend".
„Ik ben je vriend", was het antwoord
van den man, terwijl hij naar zijn schrijf
tafel ging. De vriend, d:en je het eerst
op het Gardameer ontmoet hebt".
„Nu, wat beteekent al die geheimzin
nigheid?" vroeg ik. „Eerst wordt ik hier
heen geroepen met de waarschuwing te
zorgen dat niemand mij ziet en bij mijn
komst vindt ik U h:er."
„En wien dacht gij dan te vinden
vroeg hij met een flauwen glimlach.
„Mijn vriend".
„Maar ik ben je vriend", beweerde
hij. „Slechts een uur geleden beloofde
je mij, mijn opvolger te behandelen als
mijzelf; en ik ben mijn eigen opvolger
Ik stond versteld. Er waren zekere
trekken in zijn gelaat, die op Digby ge
leken, ook zekere klanken in zijn stem,
zijn handen schenen ook hetzelfde en
toch was hij Digby zelf niet.
„Hoe kan ik u gelooven, zoolang gij
weigert eerlijk en openhartig met mij
om te gaan vroeg ik.
„Je hebt het mij beloofd, Royle, en
er hangt veel van je belofte af", ant
woordde hij, mij recht in het gelaat
ziende. „Misschien zelfs je eigen toe
komst
„Mijn toekomstherhaalde ik. „Wat
heeft die met u te maken vroeg fk
boos. J
„Meer dan jij je voorsteltwas het
zachte antwoord, zijn oogen vast op de
mijne gericht.
De moord te Schlramert.
Voor hét gerechtshof te 's-Hertogen-
bosch heeft deze week terecht gestaart
H. J. P. de W., kantoorbediende te 's Gra-
venhage, door de Maflstiichtsche recht
bank veroordeeld tot 8 jaar gevangenis
straf, terzake diflit hij op 25 November
1923 te Schimmert met vdörbédachtem
rade zijn vrouw gedood heeeft door haar
verschelende messteken cm dén hals toe
te brengen em haar de keel dicht te
knijpen. De inspecteur van politie te
Heerlen deelde mede, dat bekl. op het
bureau Was komen vertellen, dat hij zijn
vrouw! vermoord had. Getuige had het
lijk op de aangegeven plaats gevonden
met het mes er bij. Bekl. had eerst ge
tracht zijn vrouw te wurgen. Bekl. had
in Rotterdam kennis gemaakt met de
vrouw'. Wegens bet standsverschil en
omdat de vrouW protestant was, wil£e
zijn familie niets meer van bekl. weten.
Bekl., die eeenigen tijd van de vrouW
gescheiden had geleefd, had haar per
telegram naar Sittard ontboden.
Volgens getuige heeft beki. nog ge
poogd, na zijn misdaad de kunstmatige
ademhaling tóe te passen. Daarna is hij
Ned. Herv. Kerk.
Aangenomen: Naar Huizen (2e pred.pl.),
C. B. Holland te Kampen. Naar Fij
naart (toez.), J. A. A. Ouwejan te Dork-
wert te Wierum (Gr.).
ST.-ANNALAND. In de vacature, ont
staan door het overlijden van den heer
L. Polderman, is tot notabele benoemd
de heer J. N. Geluk met 97 van de 118
stemmen.
Geref. Kerk.
Beroepen: Te Vreeswijk, oand. G. Staal
tü 7i«ri/-»l I aTLr. I I_I„1
Reitsum (Fr.), cand. K. Sietsma te Den
Haag. Te Gie9sen Qud- en Nieuwkerk,
H. Moolhuizen te Krommenie.
Aangenomen: Naar Heèmss eh bedankt
voor Tholen, S. J. Vogelaar, em.-pred. te
Zeist. ,l
Bedankt: Voor Hazerswöude, J. Gilie-
baard te Noord-Scharwoude. Voor
Zuldhorn (Gr.), B. vafh der Werff 'te Den
Helder. Voor Lollum en Waaitens (Fr.),
Dr. C. J. Goslinga te Oosthem (Fr.)
Voor Naarden, G. v. d. Zanden te de Bilt.
Chr. 'Geref. "Kerk.
Beroepen: Te'Zaandam en te Haarlem,
H. Biesma te Groningeetn. Te IJmuiden,
D. Driessen te 's-Gravenzande.
Geref. Gem.
ST.-ANNALAND. Vrijdagavond half 7
(o. t.) hoopt os. Kersten van Ierseke gods
dienstoefening te houden.
EB TOfiL
„Wel, het eenige wat :k weet, is, dat
gij tracht mij te doen gelooven, dat gij
iemand zijt, dien gij niet zijt. Daar
steekt natuurlijk iets kwaads achter. De
poging s een beleediging voor mijn ver
stand", verklaarde ik.
De man lachte en wendde zich ar.
„Ik verlang te weten, waar mijn vriend
is", riep ik uit. i
„M'n beste Royle", antwoordde hij met
die vreemde, hooge stem en d;e irritee
rend kalme houding. „Heb ik je niiet
reeds herhaaldelijk gezegd, dat ik je
vriend ben
„Het is 'een leugen, u bent Sir Digby
niet", r.ep ik woedend uit. „Ik ga naar
de polit-'e vertellen, dat ik u hier vond,
in zijn plaats en zal hen het geheim
laten oplossen."
„Doe precies waar je zm in hebt,
oude jongen", zei hij lachend. „Misschien
zou de politie meer ontdekken dan je
wel aangenaam: zou zijn
"Zijn woorden deden mij nadenken.
Waarop zou hij zinspelen
Hij zag! mijn aarzeling en met een
plotselinge beweg'ng zijn gelaat bij het
mijne brengend, zei hij
„Kerel kijk'dan toch, zie mij dan
toch aan, je kunt toch wel zien, dat 'k
Uit Berlijn wordt gemeld, dat de
Fransohe gezant den onderstaatssecreta
ris van bu:tenlandsche zaken.medegedeeld
lieèf't," dat het verzenden van een Duit-
schë .nola, waarih'dë' verantwóórdelijk
heid' Vo'ö'r den póMóg ontkend werd, in
Frankrijk een'sledhien indruk 'zou ma
ken. Het zou in het belang vaii Düitsch-
land 2ijn van de verzending der nota
af te zien.
Een 'herlcbt u:t Napéls behelst, dat
de '"dèsküiiitigen van de regeerng de
ontdekking van de verloren gegape boe
ken van Livius door dr. Martinó jjeves-
vermomd ben. Is het dan zoo gped ge
daan
Ik keek, maar wendde mij vol af
keer om.
„Neen, laat dien duivelschen onzin 1
riep ik uit. „Ik heb u nooit tevoren
gezien".
Hij barstte iii lachen uit, hij lachte
echt, hartelijk en vroolijk.
Zijn houding verwonderde mij.
„Je weigert mijn vriend te zijn, Royle,
maar ik verlang de jouwe te ^zijn, als
jè het goedvindt", zei hij.
„Ik kan geen vriend hebbem dien ik
niet vertrouwen kan", herhaalde :k.
.Natuurlijk niet, maar :k hoop, dat je
spoedig zult leeren mij wel te vertrou
wen", was zijn antwoord. „Ik riep je
vanavond terug," om te zien óf jij, mijni
intiemste vriend, me zou herkennen.
Dat heb je niet gedaan nu voel ik
mij veilig veilig om weg té gaan en
een zekere róéping 'tegaan vervullen1,
die ik noodzakelijk moet volgen".
„Je houdt mij voor den gek", ver
klaarde ik.
(Wordt veroolffd.i