Zierikzeesche Nieuwsbode
JIIRGENS7
abonnement:
Woensdag 28 Nov. 1923 zierikzeesche courant.
advertentiéni
EERSTE BLAD.
BEKENDMAKING.
1
PrJJi per 8 maanden f 1,60,
franoo per post f 1,80. Voor het
buitenland per jaar f 10,—.
Afzonderlijke nummert 5 oent.
Veriohljnt Maandag, Woomdag
en Vrijdag.
van 1—S regelt 60 oct. van 4
regelt en daarboven 20 ote. per
regel. Reclamet 80 ets. p. regel
BI) contract belangrijke korting
Inzending op den dag van alt
gare vóór 11 ure.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Da BURGEMEESTER van Zibbiizbb
G-lezen de circulaire van den Commbsaiis
der Koningin in Zeeland, d.d. 24 No ember
j,l. A no. 3777, 3e afdeeling;
Brengt ter kennis van de ingezetenen de
volgende beschikking van den Minister van
Binnenlandsche Zaken ei Landbouw:
De Minister van Binnenlandsche Zaken
en Landbouw,
gelet op artikel 38 der Veewet;
heeft goedgevonden:
A. In te trekken zijne beschikking van
26 October 1923. Directie van d*n Landbouw,
no. 2199, 3e afdeeling, laatstelijk gewijzigd
bjj zjjne beschikking van 7 November 1923,
Dirfctie van den Landbouw, no. 2177. 3-
afdeeling, waarbjj het vervoer van herkau
wende dieren en varkens naar bepaalde ge
deelten des Rjjks werd verboden;
B. met ingang van 26 November 1923, het
vervoeren of doen vervoeren van herkauwende
dieren en varkens, uit bet overige gedeelte
des Rijks, te verbieden naar een kring, om
vattende de provinciën Friesland, Groningen,
Drenthede provinciën OverijsselGelder
land, voor zoover deze gelegen zijn ten Oosten
van den IJssel en den Rjjn, en ten Zuiden
van de Waal, alsmede de provinciën Lim
burg, Noordbrabant en Zeeland
x C. Té bepalen, dat, wanneer bijzondere
redenen afwijking van bet sub B, bedoelde
verbod noodzakelijk maken, zoodanige afwij
king kan worden toegestaan door den Com
missaris der Koningin in dé Provincie van
bestemming, onder de door den betrokken
Inspecteur van den Veeartsenjjkundigen
Dienst aan te geven voorwaarden.
Zibbiizbb, 27 November 1923.
De Burgemeester voornoemd,
A. J. F. FOKKER VAN CRAYESTETN
YAN RENGERSKERKE.
BUITENLAND.
Daklooze kiideren.
Het probleem der daklooze kinderen
is ontegenzeggelijk een der meest ge
wichtige vraagstukken, die de bolsjewis
tische machthebbers hebben op te lossen.
Honderdduizenden verwaarloosde, have-
looze, hongerende kinderen zwervendoor
het onmetelijke land, bedelend en stelend
in hun onderhoud voorziend, een gewel
dige schaar van toekomstige misdadigers.
Alle bolsjewistische kranten schrijven over
de ellende van deze verschoppelingen,
roepen om hulp, wijzen op het groote
gevaar, dat den staat bedreigt, indien
deze kinderen niet ten spoedigste zullen
geholpen worden, maar de regeering er
kent haar machteloosheid hier te helpen
en de zaak blijft zoo als zij was. Neen,
het kwaad wordt steeds erger.
Hoe verschrikkelijk de toestand dezer
ellendigen is, zien wij uit het volgende,
dat wij aan de „Iswestia" ontleenen:
„Zaterdag om 11 uur des morgens zag
ik op de half vergane treedjes van een
keldertrap, bij de kerk van Boris en
Gleb, drie havelooze kereltjes van 9—12
jaar. Zij lagen op de koude, vochtige
trap te slapen en waren dichtgedekt met
eenige affiches, die zij van den muur
hadden gescheurd. En dat bij de koude
van deze dagen!
„Den zelfden dag was ik om 12 uur
des middags op het Roode plein. Bij de
kerk van Wasiliej den Zalige zag ik het
volgende tooneel. Onder de steenen van
het trottoir was een groot hol gegraven
en uit het hol staken vuile lompen, waar
mee de vloer van het hol was bedekt.
De smalle ingang was door prikkeldraad
afgerasterd, zoodat de nieuwsgierigen, die
naar dit vóór-historische schouwspel ston
den te kijken, het hol niet konden nade
ren. Uit het hol klonken kinderstemmen.
Het was dus een verblijfplaats van arme
kleuters, die zich op deze wijze tegen de
koude trachtten te beschermen. De poli
tie werd gewaarschuwd en weldra ver
scheen een agent. Hij verwijderde het
prikkeldraad en kroop in het hol. Daar
vond hij twee onbeschrijfelijk vervuilde
jongetjes van een jaar of tien. Zij protes
teerden tegen het binnendringen van den
agent in hun „huis", dat zij zelf hadden
gemaakt, doch de agent trok hen uit
hun hol en bracht ze naar het politie
bureau".
Een onbekende rijke.
Zelfs zijn zusters hebben nooit gewe
ten, dat Maurice Marcus, die in 't kleine
stadje Redhill nabij Londen zijn comfor
tabel maar eenvoudig leven leidde en
dezer dagen stierf, millionnair was. Eige
naar van eenige millioenen. Buiten zijn
stadje kende niemand hem.
Zaterdag, luttele dagen na zijn dood,
is men zijn nalatenschap gaan taxeeren.
De verrassing onder de burgers van
Redhill, die Marcus meer dan dertig jaar
een der hunnen hadden mogen noemen,
was geweldig, toen aan het licht kwam,
dat het kalme, stille mannetje meer dan
drie millioen pond sterling had bezeten.
Daar zat een levensgeschiedenis achter.
Het was deze: als jonge man ging de
heer Marcus zijn geluk zoeken in Zuid-
Afrika. Hij vestigde zich te Port-Eliza-
beth en begon daar een firma met zeke
ren Robinson, met het doel, makelaars
diensten te verrichten bij den handel in
goud en diamanten, die destijds in Zuid-
Afrika opkwam. Blijkbaar gingen de za
ken goed. Althans ruim dertig jaar ge
leden kwam Marcus als rentenier weer
66"
in Engeland terug. Hij ging te Redhill
wonen, en interesseerde zich voortaan in
hoofdzaak slechts voor zijn lap land, die
niet bijster groot was, en voor zijn be
scheiden kudde Jersey-vee. Zijn huis was
ruim en heel goed, doch rustig gemeubi
leerd. Van „luxe" geen spoor, laat staan
van overdaad. Hij hield ook een auto.
Voor het overige was er niets, dat de ge-
buren omtrent zijn staat kon inlichten.
Hijzelf vertoonde zich in geen enkelen
kring en stond buiten het politiek of
verder gebeuren van de streek. Totdat
hij, kort geleden, ziek werd, was hij een
goed golf-speler.
Wie wèl van hem merkten, waren de
liefdadige genootschappen. Een dier in
stellingen kreeg onlangs een gift van
10.000 pond van hem.
Marcus' zusters wisten natuurlijk, dat
hij „geld had". Maar, zooals gezegd, dat
hij millionnair was, vermoedden zij in de
verste verte niet. Welnu, die onwetend
heid heeft op pleizierige wijze een einde
voor haar genomen. Want van de 3.145.761
pond, die de overledene heeft nagelaten,
en waarvan niet minder dan 1.354.000
pond aan de schatkist ten goede komt,
krijgen zij elk stevige bedragen.
BINNENLAND.
De postcheque- en girodienst.
Het „Vaderl." meldt, dat een aantal
van de dure machines, voor de mechani
satie van den postchèque- en girodienst
aangeschaft, buiten gebruik staat en ver
moedelijk van de hand zal worden ge
daan.
In De Ambtenaar wordt meegedeeld,
dat verschillende postdirecteuren zijn of
zullen worden gestraft met geldboete of
terugzetting in tractement wegens onvol
doende medewerking bij de ce i'rcl's-itie
van den girodienst. Aan deze directeuren
is tevens opgedragen de onder hen werk
zame ambtenaren, die betrokken zijn bij
deze onvoldoende medewerking eveneens
voor straf voor te dragen.
Uit Stad en Provinole.
ZIERIKZEE. Tot enquètrice voor de
t.b.c.-bestrijding is door de hier bestaan
de t.b.c.-vereeniging benoemd mej. B. v.
Anrooij te Zaltbommel, die deze benoe
ming heeft aangenomen.
POORTVLIET. De collecte voor het
Roode Kruis heeft alhier opgebracht de
som van f 22,72.
Do Thoolsche Waterleiding.
Zij, die reeds kennis maakten met de
reisgelegenheid in Zeeland, kunnen het
beseffen wat een reis van Zierikzee naar
Tholen in den winter bij mistig weer
beteekent. Door den mist van Dinsdagmor
gen werd 't vertrek der Prov. boot eenigs-
zins vertraagd, waardoor we den trein
misten, die ons op 't van te voren vast
gestelde uur te Bergen-op-Zoom zou bren
gen. Gelukkig was de heer Krijger, uit
Goes zoo welwillend ons mede te nemen
met z'n nieuwe autobus naar Bergen op
Zoom, waardoor 'we deel konden nemen
aan de tocht naar de bronnen te Hals
teren. Met een 3-tal flinke autobussen
(.werd een gezelschap van 65 personen
tot op eenigen afstand van de prise d'eau
gebracht, waar men uitstapte en een fris-
sche -"Wandeling aanving langs nauwe
boschpaadjes en Zandwegen tot waar een
groote open plek werd bereikt, waar van
de aldaar staande gebouwen de driekleur
wapperde. De werken bij den oorsprong
der waterleiding zijn nog niet geheel
en al voltooid, maar de groote reservoirs
bevatten reeds groote hoeveelheden zui
ver leidingwater om door de buisleiding
te worden gebracht in de huizen der
Thoolsche bevolking, die, wanneer een
maal het gemak wordt gevoeld en het
nut wordt ingezien, dezen dag dankbaar
zal herdenken.
Na een bezichtiging van de gebouwen
met machinerieën en ontijzeringskelder,
ondernam het gezelschap den terugweg,
tot weer de auto's werden bereikt, die
hen over „de Eendracht" en te Tholen
bracht.
Op de bovenzaal van het „Hof van Hol
land" was een uitstekende koffietafel in
gericht, waarbij de Thoolsche bot niet
ontbrak.
Jhr. J. v. Vredenburch riep de aanwe
zigen een hartelijk welkom1 toe.
Aanwezig waren o.a. de Commissaris
der Koningin in Zeeland, de vertegen
woordiger van den minister van arbeid,
de Hoofdinspecteur en Inspecteur van
Volksgezondheid, leden der Centrale Com
missi voor de drinkwatervoorziening, de
leden van Ged. Staten, Dieleman, van
der Weijde en v. Dusseldorp, dr. Jenny
Weijerman, leden van Prov. Staten, de
directeuren der Zuid-Bevel, en N.-Bra-
bantsche waterleidingen, hoofdingenieurs
van den Rijks- en Prov. Waterstaat in
Zeeland, de voorzitter en secretaris van
den kring Tholen der Z.L.M., de Raad
van Beheer, de burgemeesters van Tho
len, Sl.-MaartensdiJ.c, Stavenisse, St.-An-
na'.and. Oud-Vossemeer, Poortvliet, Scher-
penisse, da hec-r C. Wagtho, de directeur
der Thoolsche Waterleid-'ng. de vertegen
woordigers van de Thoolsche gemeenten,
de hoofdopzichter, en opz'chter der
Thoolsche Waterleiding, de aann m?rs der
prise d'eau gebouwen, filters, bronnen, de
werken aan de Watertoren en buizennet,
en natuurlijk de pers.
Jhr. v. Vredenburch wees er op dat de
Waterleiding met vertrouwen de toekomst
kan tegemoet gaan; spr. hoopte dat de
totstandkoming dezer waterleiding voor
andere deelen des lands een spoorslag
moge zijn om voort te arbeiden.
De Commissaris der Koningin dankte
voor da uitnood'gjngen ontvangen voor
deze p!echtighe:d, lerwijl hij memoreerde
hoe Jhr. J. v. Vredenburch de groote
motorkracht is geweest van deze onder
neming, daarbij krachtdad'g gesteund
door zijn echtgenoote. Op voorstel van
den heer A. v. d. Weijde werd onder
applaus besloten, een telegram van hu'de
aan mevr. v. Vredenburch te zenden.
Na het opheffen der koffietafel ver
scheen het muziekgezelschap voor het
„Hof van Holland", om de gasten der
Thoolsche Waterleiding af te halen. Voor
afgegaan door „Concordia", marcheerden
de genoodigden naar de Markt, waar een
spreekgestoelte was opgericht en een ge-
improviseerde rots was gebouwd.
Voor lot de eigenlijke plechtigheid werd
overgegaan, voérd? „Concordia" op de
aldaar gevestigde tent de „van Vreden-
burchmarsth" uit. De voorz:ttcr van dit
gezelschap, de heer Moelker, sprak den
heer v. Vredenburch toe, waarop deze,
het gezelschap en den componist voor
dezen feestmarsch dank zegde.
Daarna beklom de heer v. Vredenburch
de tribune en sprak als volgt
Mijnheer de Commissaris der
Koning-In.
Mijnheer de vertegenwoordiger
van den Minister van Arbeid.
Dames en Heeren.
Thans ruim 14 jaren geleden is het, dat
voor het eerst een gedachte is opgekomen
era op Tholen een waterleiding te bou
wen; nu in 1923 zullen wij dezj openen,
midden :n een periode, waar nieuwe wer
ken tol da uitzonderingen behooren en
waar de Europeesche verwarring zwaar
neerdrukkend werkt op den menschel^
ken geest en vaak doodend is voor men-
schelijke energie.
Het was in 1910, dat op eene vergade
ring van voorzitters der Gezondheidscom-
miss'es in Zeeland, werd aangedrongen
de drinkwatervoorziening in de gezond-
heidscomnvssies ter hand te nemen. Aan
vankelijk zat voor, dat Tholen voorzien
zoude worden van de Bergen öp Zoom-
sche waterleiding. Pogingen toenmaals on
dernomen, vonden geen enthojisiast ont
haal. In 1911 vonden te Tholen bespre
kingen plaats van Dr. Weyerman en luite
nant Scharroo met Voorzitter en Secre
taris der Gezondheidscommissie. Later
eene vergadering van gemeentebesturen
en secretarissen en ten gevolge van eene
vraag, gesteld door de gezondheidsoom-
missie werd een waterleiding-comité op
gericht, in den volksmond genaamd en
nog genoemd „Waterleidingscommissie".
Van die Commissie zijn nog alleen over
gebleven da heer Avé en ik als leden,
die 'van den aanvang daarin plaats had
den gevonden. De andere Jeden werden
successievelijk door vertrek of anderszins
vervangen. De plannen werden gemaakt
door de maatschappij tot Bouw en Ex
ploitatie van Gemeentebedrijven en hoofd
zakelijk naar deze plannen is deze water
leiding gebouwd.
De Commissie ging niet altijd op rozen.
Het bekomen der noodige gelden was
niet gemakkelijk. De gemeentebesturen
voelden niet altijd evenvee! voor de wa
terleiding, sommige besturen veranderden
voor een vlugge werking weieens heel
dikwijls van meening en vele besprekin
gen en schrifturen, samen vormend een
eerbiedwaardig archief, zijn noodig ge
weest cm de zaken voor elkaar te krij
gen en vooral bij elkaar te houden. Im
mers, evenals het vlugge water (spreekt
men niet van vlug als water) waren vaak
vluchtig de geesten van hen, die over het
lot dezer leiding moesten beslissen. Meen
de men ze vast overtuigd te hebben, dan
kreeg men nul op het request, de regen-
takken met de roode „luusjes" zoo gees
tig ecn:gen tijd geleden in een Zeeuwsch
blad beschreven, bleken bovenal dierbaar
te zijn, het water was dood geperst en
2elfs nu wordt de watertoren, die toch
wel een mooi bouwstuk mag heeten, met
wantrouwende blikken begluurd. „Wat
zit er tch vel onder '<i;e roode muts
De oorlog bracht een geduchte stag
natie in den loop der zaken, wij stonden
toen op een dood punt. Maar ondanks
allerlei oorlogsmisère weed toch gestaag
doorgewerkt om klaar te zijn. De statu
ten werden ontworpen, de risico-garantie
aangevraagd en de voorbereiding tot het
oprichten der N.V. getroffen.
In 1915 en 1916 werden de statuten
goedgekeurd, de N.V. delüv'tief opgericht,
de steun van Rijk en Provincie ingeroe
pen. doch de te hooge prijzen van bui
zen maakten eenigen voortgang onmoge
lijk. Eindelijk 'n 1919 wordt te St.-Maar-
tensdijk een groote vergadering belegd,
waar gevraagd wordt: „Wat wilt gij?"
Aangetoond wordt, dat bouwen met het
zelfde kapitaal n'el meer gaat en alle
gemeenten op één na die later van
meening veranderde bes'.u:ten waar
intusschen de prijzen gezakt zijn het
kepitaal te vergrooten.
In 1921 werden buizen aangekocht en
het is met een zucht van verluchtmg, dat
de voorvechters voor de waterleiding het
eerste schip op de Kade van Tholen zien
lossen. De zaak, die zoo vaak op losse
schroeven wentelde, stond nu einJelijk
vast.
De geschiedenis van den bouw, hare
nadere bijzonderheden, zullen nader wor
den uiteengezet. Mij rest een kort woord
aan autoriteiten en aan mijn medewer
kers.
De heer Lietaert Peerbolte, die als ver
tegenwoordiger van Z.Ex. den Minister
van Arbeid hier zou zijn gekomen, doch
door ziekte daarin verhinderd is, is de
Rijksautoriteit, waarmede onze Commissie
van den aanvang af de besprekingen had
te houden en hetzij mij vergund, niet al
leen officieel, doch ook persooonlijk mei
de gevoelens van groote erkentelijkheid
en dic-pe waardeer'ng hem dank te zeg
gen voor zijne groote belangstelling en
bijzondere welwillendheid in de geheele
periode van voorbere;ding en ook van
bouw. In diens plaats heel ;'k hartelijk
welkom hier de heer Krul en ve~zoek hteir.
Z.Ex. den Min. van Arbe'd dank te zeg
gen, dal hij zich heelt laten vertegenwoor
digen. 's Lands regeer'ng heeft zich tegen
over het eiland Tholen niet onbetuigd ge
laten; de steun in den vorm van een
rentegarantie, van het verleenen van het
benoodigde kapitaal tegen lageren rente
voet, het gratis ter beschikking stellen
van de adviezen van het ftijnsbureau voor
drinkwatervoorz:ening, is werkelijk niet
gering te noemen. Dat Tholensche autori
teiten d t hebben begrepen, een bewijs
is wel, dat nu reeds overal de vervroegde
aansluit:ng is ingevoerd.
Het waren ook de staten van Zeeland,
hier vertegenwoord:gd door Z.Ex. den
Commissar's der Koningin, Gedeputeerde
en Leden van Provinc'ale Staten in dit
gewest, die een open oog toonden te
hebben voor de belangen van deze streek;
ook hier :s die steun in den vorm eene?
garantie aanzenlijk.
Eerst vertegenwoordigd door den helaas
te vroeg ontslapen en in d:t district zoo
gezienen heer Jhr. Mr. De Casembroot,
vertegenwoordigt de heer Van der Weijde
nu het College van Gedeputeerde Stalen
in onzen Raad van Beheer. Het :s wel uit
ons aller naam als Ik hoop, dat hij er nog
lang zitting in moge nemen en ons met
zijne uitnemende adv'ezen steunen. Laat
ik er bij voegen, dat 'k hem en ook zijn
imede Gedeputeerde Mr. Dieleman toe-
wensch, dat hun hoop in Schouwen en
Z.-Vlaanderen éénmaal in vervulling kome.
Zoo het kan spoedig, anders nemen Zij
ter harte, hetgeen mij zoo vaak een troost
was hij vertraging van werkzaamheden,
„alle belangrijke werken duren minstens
10 jaar".
Voorts komt een woord van grooten
dank toe aan de Centrale Commissie voor
Drinkwatervoorz'ening. Moge en Commis
sie en Rijksbureau vele waterleidingen
zien tot stand komen. Veie personen
maakten zich verdienstelijk voor de wa
terleiding, denken wij aan de heeren
DijcOimmester, Oud-Commissaris der Ko
ningin in Zeeland, die steeds Zich op -de
hoogte hield van den stand der werk
zaamheden, de heeren J. A, Snijder, oud-
Secretaris der Aldeeling Tholen Z.L.M.,
later voorzitter van den kring, Dr. Jenny
Weyerjnan, Van Poelgeest en zoo vele
andere vrienden en niet te vergeten
vriend'nnen (want de dames wiaren vaak
veel meer voor de waterleiding can de
mannen). En de Pers niet te vergeten, die
altijd onze artikelen opnam die harer
zijds zoo vaak ad rem wees o p hetgeen
voor de streek noodzakelijk en nooodig
was. Nc-oit deed ik tevergeefs een be
roep op Uwen steun en altijd wiaart gij
bereid het publiek voor te lichten en
vaak goede raad te geven. Doch een groo
te steun en een onverzwakte steun voor
ons (met ons bedoel ik mede mijn vrouw,
die steeds mijn trouw ter zijde heeft
gestaan) waart gij, mijn waarde heer
Avé. Heel vele lange jaren, zonder eenige
vergoeding, zelis zonder u'tzicht op ver
goeding, toen de zaken vaak hopeloos
stonden, werktet gij voor de zaak en
nooit deed ik tevergeefs een beroep op
Uwe toewijding en belangloozen steun.
Dat gij, de trouwe medewerker de vol
tooiing van dit werk nog kunt bijwonen,
ons „smarlekind:w een „vreugdekind"
vol tintelepd leven zult z'en, aoet bij bo
venmate groot genoegen.
Ik ben thans gekomen tot een korte be
schrijving der Waterle'diog.
Van den beginne af heeft men voor
op gesteld, dat goed water in voldoende
hoeveelheid op het e'land Tholen niet
was te vinden en dit dus van elders
moest worden aangevoerd.
De keuze is na een:ge proefboringen
gevallen op een terrein :n de gemeente
Halsteren, nabij den bestaanden zandweg
van Halsteren naar Wouw. De boringen,
die :n het jaar 1912 zijn verricht, hebben
aangetoond dat aldaar voldoend water
van geschikte kwalUeit aan 'den bodem
kan worden onttrokken. Toen de prijzen
van gegoten ijzeren buizen zoodanig wa
ren gedaald, dat berekend kon worden,
met de voorat gestelde begrootingscijfers
te kunnen uitkomen is een voorloopige
koop gesloten voor het benoodigde mate
riaal. Nadat de goedkeuring van den Mi
nister hierop was verkregen, kon eerst
definitief tot den aanleg worden besloten.
Het gevolg hiervan was dat met den
meest mogelijken spoed toen eerst het
Jeggen van het buizennet moest worden
aanbesteed, opdat bij aankomst van de
eerste buizen de aannemer gereed kon
zijn voor de ontvangst, het lossen, per
sen enz. Eerst daarna werden de vroeger
opgemaakte plannen en bestekken voor
de overige werken aan een revisie onder
worpen en later successievelijk aanbe
steed. Deze volgorde van aanbesteding,
welke afwijkt van de gebruikelijke om
alles zooveel mogelijk tegelijk aan te be
steden en at te werken, is de oor
zaak dat het buizennet reeds zoo goed
als gereed was, toen met de verschillen
de andere werken nauwelijks was aange
vangen. Vandaar een betrekkelijk lange
bouwtijd van de geheele waterleiding
Het water wordt opgepompt uit dr;e
bronnen op een diepte van circa negentig
Imetcr onder het maaiveld of 85 M. on
der N.A.P. Dit opgepompte water bevat
een groote hoeveelheid ijzer in opgelos-
fen staat, hetwelk er uit moet worden
verwijderd. Dit gesch'edt door middel van
luchttoevoeging waardoor de oplosbare
ijzerverbindngen in onoplosbare worden
omgezet, welke laatste voornamelijk In
de ookeskamers der ontijzeringsinrichting
afgescheiden en weggespoeld worden.
Het in de cokeskamers grootendeels ont-
ijzerde water wordt daarna geleid over
een stel griodf'lters en daarna over een
stel zand filters, waarna het volkomen
ijzervrij in de re!nwaterkelders komt en
tevens bacteriologisch gezuiverd.
Het in deze kelders aldus gezuiverde
water is van een uitstekende kwialitieit,
zoowel voor huishoudelijk als voor in
dustrieel gebru'k. Het komt in samen
stelling veel overeen met het water van
de Zuid-Bevelandscha waterleiding, aan
vele aanwezigen bekend. Van uit deze
kelders wordt het water opnieuw naar
behoefte opgepompt en door het ruim
53 K.M. lange buizennet over het eiland
Tholen gedislr'bueerd.
Een belangrijk gedeelte van ait bu:zen-
net wordt gevorma door den zinker door
de Eendracht ter lengte van circa 200
M. Deze zinker werd gelegd op 15 Sep
tember van het vorige jaar. Het bijzon
dere van dit werk was dat de buis moest
gelegd worden door een zeearm waar
een sterke eb- en vloedstroom elkaar
afwisselen, zoodat spec'ale voorziening©*
moesten worden getroffen. Om het la
ten zakken van de zinkerbuis in een zeer
kort tijdsbestek te doen plaats hebben.
Het zakken geschiedde in 3 5 minuten,
terwijl daarvoor bij de algemeen gebrui
kelijke werkwijze wellicht 2 a 3 uren
noodig zouden zijn geweest.
De mechanische aandrijv:ng van de
pompen geschiedt door middel van een
ruwoliemotor van het senvle-diesel type.
Deze motor is van zoodanige capaciteit,
dat zij in het gewone bedrijf lang niet
ten volle behoeft te worden belast, wat
een langere levensduur van den motor
