ZIERIRZEEsiiMü hm nMMUiió.
]Vo. 2850. Dingsdag 15 November 1870. 27sleJaarg\
Nieuwstijdingen.
De verwerping der Indische begroo
ting door de Eerste Kamer.
De Eerste Kamer der Staten-Generaal heeft Donder
dak jl. met de meerderheid van ééne stem eene beslissing
genomen, die, uit welk oogpunt wij haar beschouwen,
ous onverklaarbaar voorkomt.
Het feit der verwerping eener Indische begrooting op
zich zelve is reeds eene noodlottige gebeurtenis. Voor
de eerste maal moet die gebeurtenis worden vermeld.
Voor de eerste maal ook was eene Indische begrooting
door den Minister van Koloniën zóó tijdig ingediend,
dat men bare in werking treding reeds met het begin
van het dienstjaar, waarvoor zij moest geldenkon
verwachten. Deze begroeting bovenal draagt de onmis
kenbare blijken van de groote zorg en bijzondere
naauwkeurigheid, waarmede zij door den Minister van
Koloniën en den Gouverneur-Generaal in onderling
overleg was ontworpen. De Tweede Kamer heeft even
eens buitengewonen ijver aan den dag gelegd om deze
begrooting te onderzoeken de Tweede Kamer heeft
wat zij tot dusver nooit deed, zich daarmede onmiddelijk
bij den aanvang van dit zitting-jaar in de afdeelingen
bezm gehouden. Zij heeft de vier wets-ontwerpen, waaruit
de Indische begrooting bestaat, met groote meerderheid
aangenomen, omdat zij zeer te recht begreep, dat de
beoordeeling van het beleid van den Minister van Ko
loniën meer eigenaardig behoort bij de behandeling van
bet budget van Koloniën der Nederlandsche staatsbe
groting dan bij die van het Indische budget. Eu nu
komt de begrooting bij de Eerste Kamer. Iu plaats van
ook van hare zijde blijk te geven van ijverige behartiging
van het landsbelang, verwerpt zij de helft der Indische
be<n-ooting. En wat geeft bij die verwerping den door
slag? Een nieuw incident. Dit namelijk, dat de Minister
van Koloniën, de heer de Waalblykens de mededeeling
van den Minister van Finantien in het begin der vorige
week aan de beide Kamers gedaan, op het punt staat
van af te treden, en de nieuwe Minister van Koloniën,
die geroepen zal worden den bekenden maatregel der
Preanger-reorganisatie uit te voereneen geheel zuiver
oordeel daarover moet behouden.
Het feit der verwerping is in hooge mate te betreuren.
Wèl heeft natuurlijk de Indische comptabiliteitswet
daarin voorzien. Wèl is, met het oog op het laatste lid
van art. 8 dier wet, zelfs de indiening eener credietwet
niet noodzakelijk, gelijk de heer van der Lek de Clercq
in zijne onbekendheid met die wet, die hij heeft helpen
vaststellen, scheen te meeuen. Maar het ligt in den aard
der zaak, dat verwerping der begrooting, terwijl men.
zich in In die reeds heeft voorbereid op vele veranderin
gen en hervormingen welke het gevolg der nieuwe
begrooting zullen zijn, tot groote stagnatie en tot veel
administratieven omhaal zal aanleiding geven, en men
zal wederom aan de gebreken der comptabiliteitswet
toeschrijven wat niets anders is dan het gevolg van de
onbedachtzaamheid of liever van de al te groote be
dachtzaamheid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal.
Zoo het feit der verwerping alzoo onze bevreemding
opwekt, verbaasd zijn wij over de reden, welke de Eerste
Kamer tot dit besluit heeft geleid. In den regel zijn
cle stemmingen, waardoor onze Kamers wets-ontwerpen
afstemmen niet geheel zuiver, maar zelden is onzui
verder beslissing genomen dan in de zitting der Eerste
Kamer van jl. Donderdag. Er waren enkelen, die de
begrooting wenschten te verwerpen, op grond van het
aandeel, hetwelk de heer de Waal naar hunne beschou
wing zou hebben gehad in de voorbarige afkondiging
van de Preanger-besluiteu op 10 September jl., terwijl
de Tweede Kamer eerst veertien dagen geleden daar
omtrent eene beslissing nam. Er waren anderen, {zij
waren op hun standpunt het meest in hun recht) die
de begrooting wegens haren inhoud en wegens het be
ginsel van voortdurende uitzetting der Indische uitgaven,
waarop zij rustte, verwierpen. Wederom anderen konden
zich niet met den maatregel der Preanger-reorganisatie
vereenigen. Indien nu gebleken was, dat de verwerping
liet gevolg was van ééne van deze beschouwingen, dan
had» men de zuivere beslissing der meerderheid gekend
en men had haar tevens geëerbiedigd. Het stond zeker
der Eerste Kamer vrij het beleid van den Ministor van
Koloniën, zoowel in het algemeen, als ten aanzien van
ket Preanger-incident af te keuren het stond haar,
indien het haar goeddacht, nog verder vrij de begrooting
te verwerpen, om redenen, in die begrooting gelegen.
Zoodanige beslissing had de administratie in Indie in
verwarring kunnen brengen, maar zij ware gerecht
vaardigd geweest. Maar icaarom heeft zij de Indische
begïooting verworpen? Alleen op dezen grond, dat de
nieuwe Minister van Koloniën, die den Preanger-maat-
regel moet uitvoeren ongepraejudicieerd moet blijven
in zijn oordeel. Inderdaad getuigt dit motief voor
grooten eerbied voor het standpunt van den nieuwen
Minister van Koloniën. Maar het motief is geheel valsch.
Yoapeerst, zou dit motief, logisch volgehouden, moeten
leidén tot verwerping van iedere begrooting, want met
de uitvoering daarvan kan worden belast een ander
Minister dan hij, die haar hielp vaststellen. In de tweede
plaats, ziet deze overweging voorbij, dat de aanneming
der begvooting aan den nieuwen Minister geen den
fiifrsten dwang oplegt om de reorganisatie der Preanger-
regentschappon uit te voeren, want de nieuwe Minister
zal, zich niet met dien maatregel vereenigende dien
kunnen schorsen. In de derde plaats, behoeft het ontstaan
van verwarring in den lande door een uitgebroken mi
nisteriële crisis geen reden te zijn om die verwarring nog
w fenneerdeven door verwerping van het voornaamste
deel der Indische begrooting. In de vierde plaats was
het voor de Eerste Kamer niet de vraag, hoe de nieuwe
Minister dacht over de Preanger-reorganisatie, maar kon
en mocht het alleen de vraag zijn, hoe zij er over dacht;
want zij was geroepen er.een oordeel over uit te sprekeu,
en niet ieder lid der Eerste Kamer zal zich in de ramp
zalige positie hebben bevonden van den heer van der
Lek de Clercqdie verklaarde over de Preanger-zaak
geen oerdeel te kunnen uitspreken, omdat hij zich niet
op de hoogte daarvan had gesteld. Alsof dat voor een
lid der Vertegenwoordiging eene verontschuldiging raag
zijn! In de vijfde plaats was dit motief allerzonderlingst
in den mond van hen, die verklaarden zich wel met de
Pré'atqger-reorgauisatie te kunnen vereeuigen, en hare
uitvoering dus liever hadden moeten bespoedigen dan
op nieuw onzeker maken. Op alle deze gronden stond
het de Eerste Kamer niet vrij de begrooting te ver
werpen ter zake van dat argumenthetwelk die ver-
werping besliste. Wij gelooven hier dan veeleer aan een
voorwendsel te moeten denken ter elfder ure gezocht
om zich èn aan een oordeel over de Preanger-zaak èn J
aan een oordeel over het Preanger-incident te kunnen
onttrekken. Maar is dat in waarheid het gevaldan
heeft de Eerste Kamer geen oprecht besluit genomen
dan heeft zij zich geheimzinnig en geniepig achter eene
exceptie van niet-ontvankelijkheid verborgen eu det\
moed harer overtuiging gemist. Ter wille van de hand
having harer waardigheid heeft zij verwarring gebragt
in de Indische staatshuishouding, de bestaande verwar
ring in Nederland vermeerderd en wat het zwaarste
weegt, de Javaansche bevolking op nieuw teleurgesteld.
11. Nov. De Daily Telegraph vermeld
een gerucht uit Bern vernomen, volgens hetwelk Gari
baldi zich zou hebben overgegeven. Er zijn echter geene
bijzonderheden bijgevoegd. De Standaard zegtdat de
verantwoordelijkheid voor het bloed en de menschen-
slagting naar de meening van Europa op koning Wilhelm
en Bismarck zal vallen.
De correspondent van den Times schrijft uit Metz:
De man, in wiens vaders huis Leboeuf verblijf hield,
heeft mij ten stelligste verzekerd dat die maarschalk,
even als Bazaine en de overige hoofdofficieren, tot de
laatste oogenblikken zich in weelde baadden. Zij betaalden
buitensporig hooge prijzen voor de lekkernijen, die hun
werden voorgezet. Een geloofwaardig burger deelde
mij verontwaardigd mede, dat Bazaine, één week vóór
de capitulatie500 francs betaalde voor een pclté de
foie gras. Het totale bedrag der uitgaven ten behoeve
van het leger binnen de vesting gedaan, wordt begroot
op honderd twintig millioen francs. Het volk sprak
schande over de spilzucht, de buitensporigheid en de
onzedelijkheid der officieren. Zij hielden zich liever in
de cafés en met dames du demi-monde op, dan dat zij
hunne pligten vervulden op de wallen. Tot het laatste
moment hebben zij zich geene genieting, die voor geld
te verkrijgen was, ontzegd. Deze demoralisatie bepaalde
zich geenszins tot de hoofdofficieren. Ontegenzeggelijk
gaven zij Aet voorbeeld, dat maar al te veel navolging
vond bij de inferieuren. Het is mogelijk dat men Bazaine
terecht beschuldigt dat hij een verrader is, maar het komt
mij waarschijnlijk voor dat hij en al zijne officieren,
toen de voorraad truffels begon te dunnen en de dames
het beleg wat vervelend begonnen te vinden, besloten
er een einde aan te maken. Men kan onmogelijk aan
nemen, dat het leger niet in staat was zich door de
Pruissische armee heen te slaan.
JFtrattfettjjft.
Parijs, 7 Nov. Talrijke aanrandingen van par
ticulier eigendom heeft hier plaats. In het 19de arron
dissement heeft eene bende dieven zich meester gemaakt
van de levensmiddelen, die voor de gekwetsten bestemd
waren en van een aantal uniformen. De prijs der brand
stoffen is tot eene enorme hoogte geklommen.
Tours;, 10 Nov. Verschillende bladeu, die te
Tours het licht zienmaken melding van belangrijke
botsingen die gisteren ten westen en ten oosten van
Orleans plaats hadden, en ten gevolge waarvan de
Pruissen Orleans zouden ontruimd hebben. De strijd
wordt heden voortgezet.
12 Nov. Eene dépêche aan het ministerie van
het leger der Loire onder bevel van generaal d'Aurelles
de Palladine meldt dat Orleans na een strijd van twee
dagen is heroverd. De verliezen aan dooden en gewonden
bedragen geen 2000, die van den vijand zijn aanzienlijk.
Wij hebben meer dan een duizendtal gevangen gemaakt.
Dit getal is nog vermeerderd door de vervolging. Wij
hebben twee kanonnen van Pruissisch model genomen
en meer dan 20 bespande gevulde ammunitiewagens
eene groote hoeveelheid fourgons en proviandwagens.
Het voornaamste gevecht had in de omstreken vau
Coulomiers op 9 dezer plaats. De moed onzer troepen
was, niettegenstaande het slechte wedermerkwaardig.
Toen de heer Thiers aldus verhaalt de France
zich van Parijs naar Versailles begaf, om met den heer von
Bisrttorck over het voorstel betreffende de wapenschorsing te on
derhandelen en in het dorp Bas-Sèvres was gekomen, dat is
voorbij het uiterste punt van de Fransche voorpostenwerd hij
op de pijnlijkste wijze getroffen. Immers genoemd dorp, voor
korten tijd nog zoo vrolijk cn thans ten halve vernield ge
leek een doodenstad. Nooit had Thiers iets dergelijks gezien.
Geen levende ziel was er te vinden. Ter voltooïjing van dit
akelige tafereel zag men overal de sporen van eene overhaaste
vlucht. De huizen stonden meerendeels open; al het huisraad
was in den steek gelaten. Een ieder dacht, enkel aan de ber
ging van lijf bij het naderen van de verschrikkelijke catastrophe.
In een wijnhuis, waar men de klink van de deur slechts be
hoefde op te' ligten, om er binnen te komen, vond Thiers op
de toonbank glazen staan, die nog half met wijn waren gevuld.
De bezoekers van de herberg hadden zich zelfs den tijd niet
gegund, om hunne glazen leeg te drinken. Op eene andere
plek vond hij een gedekte tafel 'met het overschot van een
middagmaal. De aanblik van dit alles deed Thiers denken aan.
Herculanum en Pompeji. Een meer treffende gelijkenis kon hij
niet vinden.
Een treurig beeld van den toestand van Schlettatadt
tijdens dè belegering hangt do Induslrjel Alsacien op.
„Den 26 October, des avonds om 6 uur, werd de
vesting door. de vijandelijke batterijen in 't geheel
ongeveer 40 vuurmonden op 1500 meters afstand op
gesteld, beschoten. Deze kanonnen openden op de stad
een zoo naauwkeurig en sifel vuur dat des avonds van
cle 50 kanonnen, die op de bastions waren geplaatst,
nog slechts 7 a S in staat waven vuur te gevenalle
anderen waren stuk geschoten de affuiten vernield
cle schietgaten verwijd en de kanonnen blootgelegd,
Ook in den nacht nam het vuur des vijands niet af,
cle verdedigers deden bovenmenschelijke pogingen om
eenigfe' Ihinonnen van de nog niet aangevallen bastions
naar de meest geteisterde deeleu der vesting over te
brengeneene operatie die onder het onophoudelijk
vuur des vijands uiterst moeijelijk en gevaarlijk was.
Het waren vergeefsche pogingen Des morgens vond
men ,mefc uitzondering van twee of drie" alle kanonnen
gedemonteerd. Een geheele wijk was afgebrandin
cle Colmatsche poort was een bres geschoten de op
haalbrug ging uit hare voegen en cle kettingen waren
stuk geschoten. De gemeenteraad drong met nadruk
aan op staking van het vuur en de kommandaut die
inzag dat eene verdediging niet langer kon worden
gevoerddat een storm ze onmogelijk zou maken
besloot om 10 uur de witte vlag op te steken en een
parlementair af te zenden^ Om 11 uur was deze terug
en bragt de voorwaarden waarop de vesting mogt
kapituleeren."
"Vei'cliiïi ,11 Nov. Bij de kapitulatie van Verdun
zijn 2 generaals, 11 staf-officieren, 150 officieren en
circa 4000 man gevangen genomen. 136 kanonnen van
verschillend kaliber zijn buit gemaakt, daarenboven
nog 23,000 infanteriegeweren en aanzienlijke hoeveel
heden oorlogsmaterieel.
"Versailles12 Nov. Prins Frederik Karei is
benoemd tot Russisch veldmaarschalk.
De bezetting van Parijs houdt zich stil. Dagelijks
worJou groote exercitiën gehouden op de vlakte voor
den Mont-Valerieu. Men verwacht eerstdaags een uit
val op groote schaal. Het weder is koud maar droog.
In het noorden van Frankrijk is veel sneeuw ge
vallen.
In Parijs zijn verscheidene .winkels geopendwaar
katten- en rattenvleesch te koop gestekt is.
Berlijn, 11 Nov. Officieel. Versailles 11 Nov.
Telegram aan koningin Augusta te Homburg. Eergisteren
is generaal von der Tarra tegen eene overmacht vech
tende van Orleans naar Toury teruggetrokken waar
hij zich gisteren met generaal Wittich en prins Albrecht
(den vader) die van Chartres kwamen vereenigd heeft.
Heden komt hij in aanraking met den groothertog van
Mecklenburg. Wilhelm.
Berlijn, 12 Nov. Nadat de heer Favre voor de
Fransche agenten in het buitenland de weigering van
een wapenstilstand had geregtva'ardigd, heeft graaf von
Bismarck zich gehaast dat voorbeeld te volgen door
in eeue circulaire aan de gezanten van den Noord-
Duitschen Bond de redenen te ontvouwen, die den koning
in zijne betrekking als bonds-veldheer hebben genoopt
cle onderhandelingen1 af te breken. Het betoog van
graaf von Bismarck doet zien, dat cle kwestie der pro
viandering van Parijs de groote klip is geweest, waarop
cle zamensprekingen zijn gestrand en de onpartijdige
beoordeelaar moet erkennen dat die voorwaarde ook
inderdaad van dien aard wasdat Frankrijk daaraan
even standvastig moest vasthouden als het Pruissisch
hoofdkwartier haar onwrikbaar moest weigeren. Favre
toch beweert met regtdat een wapenstilstand van
betrekkelijk zoo'n langen duur, zonder de vrijheid om
voor dien duur de belegerde stadvan leeftogt te voor
zien, gelijk stond met eene overgave op vasten termijn,
toYwvjl de bon.dskanaeli.eY vaot niet ginder regt betoogt,
dat de inwilliging van dien eiseh Duitschland bloot
stelt aan het gevaar,'ora na afloop der wapenschorsing
van voren aan te moeten beginnen, daar hij den vijand
zou hebben in staat gesteld den strijd met nieuwen
moed te hervatten.
Hieruit blijkt, dat beide partijen gevoelden, dat een
wapenstilstand hoegenaamd niets zou geven voor den
vrede. Van weerskanten is men overtuigd, dat na het
eindigen van de wapenschorsing dezelfde onoverkome
lijke bezwaren zich zullen voordoendie thans het
treffen van een vergelijk in den weg staant. w. van
Duitschlands zijde een onverbiddelijk vasthouden aan
eenmaal voorgenomen eischenen van Frankrijks kant
een even onbuigzaam besluit om die eischen te ver
werpen. Daarom trachtten ze beiden van den wapen
stilstand een middel te maken, om militaire voordeelen
te behalen, doch daar dit oogmerk te zeer voor cle hand
lag, om door een der beide partijen te worden bereikt,
schoot er wel niets anders over, chin het masker af te
werpen, en de onderhandelingen af te breken.
Alhier heeft een vreeselijke ontploffing plaats
gehad. Een kruitfabriek is in de lucht gesprongen.
Een ooggetuige beschrijft het ongeluk als volgt:
„Reeds op verscheidene honderd passen afstands lagen
brokken hout en steen wild verspreid. Het fabrieksge
bouw zelf, op een zandheuvel gelegen, was tot het fun
dament toe verwoest, het was als een klein door mijnen
verwoest bastion. Gelukkig waren tijdens het ongeluk
slechts drie werklieden in de fabriek aan het werk.
Deze zijn vermorseld. In den geheelen omtrek vond
men stukjes vleesch eu been. Een stuk van den rug-
gegraat was het eenige groote been dat werd gevonden.
Het ongeluk moet ontstaan zijn door het overkoken
van de met salpeterzuur behandelde massa.
Onder de Fransche krijgsgevangen te Lingcn is
een soldaat bevallen van tweelingen. Bij die gelegen-
is uitgekomen dat deze zich reeds, geruimen tjjd voor
man bad uitgegeven.
Het aantal stukken geschut iu het open veld en
door do overgaaf van Metz en Sedan buit gemaakt
en werlfalijk'in onze handen gekomen, bedraagt thans
1008 kan'onnen en 155 mitrailleuses; hierbij moeten nog
worden gevoegd 2510 stukken vesting- en belegerings
geschut, hetwelk door de overgaaf van verschillende
vestingen en forten is bemagtigdruim 500,000 chasse-
pots, om van de andere wapenen niet te spreken. De
waarde van het opgenoemde wapentuig mag veilig op
80 a 100 millioen franken worden geschat.
Julius von Wick^le, de bekende oorlogscorrespon
dent »iin de Kölnische Zeitungis in levensgevaar geweest
in do Vogezen. Vóór zijn aanstaand vertrek naar Duitsch
land wilde hij een bezoek brengen aan het 14de armee-
korps onder von Werderen was daartoe met 5
regementen op weg van Epinal naar Yesoulin het
dorp Agrigoucourt namen zij huu intrek in de herberg,
waar cle paarden werden gevoederd en zij eten ver
zochten. De vrouw des huizesvau welke von Wickede
veel goeds vertelt, weigerde aanvankelijk eten te geven,
doch was niet ongevoelig voor eenige vleijencle woor-
d<|n der reizigers, en eindigde met hun eeu kip te
bróden, en „compot" en omeletten voor te zetten.
Bij hun aankomst was de bevolking van het dorp
bijeen gekomenen "htidden zij reeds onheilspellende
blikken gezien; thans deelde de waardin hun mede,
dat er een komplot tegen hen was beraamd. Bijkans
op hetzelfde oogenblik kwam een 30 40tal mannen
in blouses, met hooivorken, geweren eu revolvers op
het huis aan. Goede raad was duur eu aau verdedi
ging viel op dit oogenblik niet te denken. Von Wickede
nam toen het besluit, om op de bende in te gaan; hij
werd door de waardin op den voet gevolgd. Op zijne
vraag, wat zij verlangden, werd hij met vloekeu en
scheldwoorden ontvangen, en een kleine kromme dorps
bewoner dien hij voor den barbier aanzag, legde
een lang jagtroer op hem aan en eisclite dat hij in
naam der republiek zou worden doodgeschoten. De
correspondent verloor zijne bedaardheid niet; hij deelde
aan de boeren mede, dat zij zes man sterk warenen
zich niet zouden verdedigeb; z.ij waren dus in do magt
hunner aanvallers, doch hij meende hen te moeten waar
schuwen voor de gevolgen die konden voortvloeijon
uit een op hen gepleegd geweld. De koning van Pruissen,
zeide hij, heeft vele soldaten, en deze zes meer of minder
zullen tot den uitslag van den oorlog niet veel bij
brengen; doch morgen kwam eene sterke kolonne Duit-
sche troepen om hen te zoeken, en dan zouden cle
gevolgen niet achterbil)ven. Met Aprigoncouvt zou het
gaan gelijk met Baccarat en andere plaatsen; voor eiken
man, die gevangen werd gehouden, zouden drie huizen
van het dorp in brand worden gestoken, en als de ge
vangenen gedood waren, zouden zeker ook verschillende
inwoners der plaats worden gefusilleerd.
Deze toespraak miste hare uitwerking niet; er ontstond
verdeeldheid onder de aanvallers; de dorpsbarbier werd
overstemd en de zaak ter beslissing gegeven_ aan den
dorpspastoor. Aan dezen herhaalde Wickede zijne argu
mentatie, en de pastoor beval, cle reizigers te laten
trekken. Het bevel werd opgevolgd, Wickede kuste de
waardin, volgens zijn beweren, en reisde ongestoord verder.
In een der Duitsche bladen vindt men het volgende
middel tegen cle rheumatiek. Vele lezers weten waar
schijnlijk niet, dat de steek van een bij zulk een gene
zende werking op de rheumatiek uitoefent. Aan schrijver
dezes is bekend, dat een man door zware rheumatiek in
den regterarm werd geplaagd, zoo zelfs dat hij de hand
naauwelijks aan het hoofd kon brengen. Hij moest echter
iets aan een bijenkorf verrigten wat niet uitgesteld
kon worden, hij kreeg daarbij een zeer pijnlijken steek
onder den duim van den zieken arm. Spoedig zwol de
vinger op en breidde cle opzwelling zich over de hand
en zelfs over den arm uit, doch naar mate zij verder ging,
ja, zelfs nog spoediger verdween alle rheumatisehe pijn
uit den armbinnen een half uur was deze er ge
heel van bevrijd. Na verloop van eenige maanden, toen
de man zeer nat was geworden, leed de arm weder aan
rheumatiek en liet hij zich met opzet op de bovenhand
steken, wederom met hetzelfde gevolg: binnen een kwar
tier had opzwelling alle rheumatisehe pijn doen verdwij
nen. De redacteur van de Eichstadter Bienenzeitung
zegt eveneens dat hij door een paar geweldige steken
eener bij van een hardnekkig rheumatiek bevrijd is."
Snoeit, 9 Nov. Heden namiddag had alhier een
droevig ongeluk plaats. Onze geachte en van alle ge
zindten beminde pastoor en deken, de wel-eerw. heer
H. Kamps was tegenwoordig bij het plaatsen van een
grooten steen voor het hoofdaltaar iu de aanbouw zijnde
It. K. kerk, toen op eens een zwaar stuk hout viel en
den priester zoo ongelukkig trof, dat hij op verscheiden
plaatsen erg gewond in een open kuil of put neder-
stortteop den rand waarvan hij het werk had toegezien
onmiddellijk werd de ongelukkige daaruit gehaald doch
hij was reeds dood. Veel, zeer veel wordt aan den
waardigen man verloren. Zijn mededeelzaamheid en
verdraagzaam karakter waren als het ware spreek
woordelijk.
's Gravenhage, 12 Nov. Volgens het onder
zoek in de afdeelingen der Tweede Kamer over het
ontwerp op de inkomstenbelasting, aan welk onderzoek
60 leden deelnamenwerd cle noodzakelijkheid van
algeuieene herziening van het zamenstel der belastingen
zeer op den voorgrond gesteldmaar over de vraag of
dan het doel der herziening moest zijn de verhooging
door invoering van een geheele nieuwe belasting, waren
cle gevoelens zeer verdeeld en wogen tegen elkander op.
Nog werd partieele wijziging, zonder algemeen plan
van hervorming, door verscheiden leden afgekeurd; wel
vond de patentwet bijna geene verdedigers, maar de
vraag werd gedaan of zij niet voor verbetering zou
vatbaar zijn Ook zou de algemeene afschaffing en
vervanging door een inkomstenbelasting een geheele
omkeering brengen in cle kiesbevoegdheid: over de
waarde der inkomstenbelasting op zich zelf bestond
mede groot verschilvelen echter verdedigden die be
lasting als regtvaardig in beginsel; tegen de toepassing
en uitvoering rezen evenwel groote bezwaren.
Middelburg*14 Nov. Verleden week ontvlugtte
hier uit het huis van arrest twee misdadigersbeschul
digd van diefstal en vooralsnog priventief gevangen
zittende. Zij waren, na een gat in den steenen muur
der kamer waar zij zaten gemaakt te hebbenop eene
binnenplaats teregt gekomen, zijn toen over den nog
al vrij hoogen muur op de een of andere wijze geklom
men en hebben zich daarna laten afzakken naar den
buitenkant van het gebouw, waar zij in eene modder
schuit die daar in de stads binnenvest toevallig aanwezig
was, afdaalden en naar den kant gevaren. Vermoedelijk
heeft door het onstuimige weder cle daar aanwezige
schildwacht niets hiervan bespeurd.
Men denkt algemeen dat hiermede in verband staat
de gepleegde diefstal van Vrijdag op Zaturdag nacht
11., gepleegd in de gemeente-apotheek, naast het nieuw
gebouwde gasthuis alhier; na vruchteloos gepoogd te
hebben een lessenaar daar aanwezig en waarin eenig
geld bewaard werd open te breken is een klok van
den wand en een ijzeren mortier door de dieven mede
genomen. Te meer is dit vermoeden gewettigd daar
een der ontvlugtte dieven vroeger bediende in het ge
sticht geweest is en dus daar goed bekend was. Al
vorens de apotheek te verlaten hebben zij iets achter
gelaten, dat meer reuk verspreid dan Asafoetida
(duivelsdrek) en het bewijs leverde dat zij volstrekt
geen haast hadden.
Men hoopt dat de pas in dienst getreden commissaris
van politie en de nieuwe agenten hunne sporen ver
dienen zullen, met die twee brutale gasten spoedig in
hun door een verkeerden uitgang verlaten verblijf
terug te bezorgen.
Een later berigt meldt ons dat een der beide ont-
vlugte personen zich reeds in handen der politie bevindt.
