Oprichting vakbond varkenshouders positief overgekomen
DE
EERSTE
HERFSTSTORM
en volhouden
Knock out
in de
tweede ronde
Boerenleus, bezinnen
Het weer bepaalt de markt
De oprichting van de Nederlandse
Vakbond Varkenshouders is in
WEST BRABANT ZUID positief
overgekomen. Zowel vleesvarkens
houders als vermeerderaars zijn de
mening toegedaan dat er op korte
termijn iets in hun voordeel moet
veranderen. Of de nieuwe vakbond
daar in kan bijdragen moet de tijd
leren.
De praktische varkenshouders, die
met hulp van de overige gezinsleden
het werk klaren, zijn over de huidige
belangenbehartiging niet tevreden.
Volgens hen is de regelgeving teveel
toegespitst op de grote bedrijven.
Het verplaatsingsbesluit en de mo
gelijkheid om om te schakelen heb
ben hun sector geen goed gedaan.
De eerste herfststorm is ook
weer uitgeraasd. Voor de
droogstaande koeien en het
jongvee was het zondag buiten
geen pretje.
Dankzij de paar droge weken om
streeks eind oktober, begin novem
ber is de eindstreep van
veldwerkzaamheden in ALTENA
BIESBOSCH nu in zicht of reeds ge
haald. Degenen die alles op alles
hebben gezet om het droge weer te
benutten, mogen nu tevreden om
zien naar de akkers die een tamelijk
droge bewerking mochten on
dergaan.
Toen de kansen zich aandienden, is
er weer vrij veel wintertarwe ge
zaaid in onze regio. Bij gebrek aan
beter perspektief biedende gewas
sen, is dit mogelijk nog de minst
kwade keuze De grotere bedrijven
waar verhoudingsgewijs minder
toeslag op van toepassing is, zullen
noodgedwongen op de braakrege
ling moeten terugvallen om het ver
lies zo goed mogelijk af te dekken.
De aardappeloogst heeft dit najaar
een zware inspanning gevergd, en
heeft voor vele akkerbouwers dub
bel zo lang geduurd als onder nor
male omstandigheden. De kwaliteit
heeft zo hier en daar nog wel wat
deuken opgelopen, vooral in de pe
riode dat het weer wel droog maar
de nachten aanmerkelijk te koud
waren, is de blauwgevoeligheid da
nig op de proef gesteld. Het is span
nend en we moeten afwachten of
het iets vriendelijker ondertoontje in
de aardappelhandel een aanhouder
is die het oogstjaar 1993 op een po
sitieve manier zal beïnvloeden.
De mestproblemen blijven de land
bouw nog steeds achtervolgen. Niet
alleen in de gebieden waar de over-
produktie van mest tot stand komt,
maar de problemen waaien tevens
uit over geheel agrarisch Nederland.
De overheid die de problemen te
Dat eigen bestuurders hier halsstar
rig achter blijven staan, werkt
frustrerend. Zo blijven er op termijn
teveel varkens komen. In dit opzicht
vinden zij het goed dat er een groe
pering opstaat die opkomt voor de
ondernemer die het nog min of
meer kleinschalig wil houden. De
vleesvarkens hebben slechts even
een hogere prijs opgebracht. Het
blijkt dat de export op de prijs blijft
steken. Handel naar het buitenland
is mogelijk, mits de vraagprijs laag
genoeg is. De sterke Nederlandse
gulden speelt nu de varkenshouderij
gedeeltelijk parten.
De stemming onder de rood-
vleesproducenten blijft somber. Van
iedere prijsstijging denkt men dat
dat het begin is van betere tijden.
laat heeft onderkend, probeert nu
met geweld de mestproducenten
tot de orde te roepen. Zoals nu met
mest wordt omgesprongen, leidt dit
er toe dat de grondgebonden be-
drijfsgenoten allemaal op een gege
ven moment de dupe gaan worden.
De aanvoer naar wat men ten on
rechte noemt "tekortgebieden" ne
men te grote vormen aan. Een
mestprodukt wat om niet ingewerkt
en al gratis wordt aangeboden, ver
stoort de afgewogen behoefte-
grens. Een aantal collega
akkerbouwers is hier blijkbaar nog
niet van doordrongen. Wanneer die
gedachte wel is doorgedrongen, zal
de hele sektor hiervan de nadelen
ondervinden door maatregelen van
bovenaf die waarschijnlijk moeilijk te
verteren zijn.
De voortgang van planontwikkeling
van het nationaal park "De Bies-
bosch" vindt nog steeds plaats. De
inspraak van belanghebbenden in
het beheer- en begrenzingsplan van
het Noordbrabantse deel heeft, naar
het zich laat aanzien, onvoldoende
resultaat opgeleverd. De landbou
wers die in en bij het plangebied
wonen worden daarmee onvoldoen
de recht gedaan. De enige mogelijk
heid die dan nog rest is, wanneer
het schadeloosstellings- of verplaat
singsaanbod onder de maat is, hier
niet op in te gaan. Dit recht is het
vrijwillig medewerkrecht en daar
kan niet aan getornd worden. De
uitholling van agrarisch Nederland
met hiervoor in de plaats niets op
brengende natuur zou door de taaie
agrarische weerstand nog wel eens
veel langer kunnen duren dan de he
ren en vrouwen politici zich hadden
voorgesteld.
Helaas, een verhoging wordt vrijwel
altijd gevolgd door een verlaging.
Momenteel is er met stieren mesten
vrijwel niets te verdienen. Alleen de
lage veevoederprijzen en de rente
brengen de kostprijs omlaag. Vooral
de beter bevleesde stieren brengen
veel te weinig op. Bij de mindere
soorten blijft de vraag en prijs sta
biel. De consument neemt nog
steeds een redelijke hoeveelheid
vlees af maar dan in de vorm van
gehakt. Ook de slagers klagen dat
een malse biefstuk steeds minder
over de toonbank komt.
Pootaardappelen voor oogst 1994
zijn er nog nauwelijks verkocht. Te
lers hebben hun definitieve areaal
nog niet rond. Daarbij stellen zij zich
de vraag welke rassen het moeten
worden. Een alternatief ras kan aan
trekkelijk zijn maar heeft een nadeel,
de pootgoedprijs is niet zelden meer
dan het dubbele van Bintje. Veel
consumptietelers vragen zich af of
pootaardappelen die met Finale
doodgespoten zijn geen negatieve
verschijnselen zullen laten zien tij
dens de groei. Proeven in kassen
zullen het tegendeel moeten be
wijzen.
Op de Landbouw Vakbeurs te Den
Bosch stelde een varkenshouder de
volgende vraag aan een vertegen
woordiger van een mengvoederfa
brikant. "Wat doen jullie voor
nieuwe klanten die meteen na afle
vering betalen". Antwoord: "De vol
gende keer wederom de silo vullen".
Op deze regenachtige najaarsdag in
het LAND VAN HULST en waar
schijnlijk ook elders bieden de ak
kers een kale aanblik, op een enkel
blok bieten na. Het is dan ook al
weer half november en het jaar kan
zo langzamerhand worden afgeslo
ten. Aan het eind van het jaar wordt
dan meestal gekeken of het afgelo
pen jaar iets heeft opgebracht. Over
dit jaar kunnen we wederom kort
zijn, ik maak er dan ook geen woor
den meer aan vuil.
Ik kan mezelf troosten met de ge
dachte dat het sommige andere
mensen ook niet zo voor de wind is
gegaan. Wat te denken van de heer
Braks. Deze oud-minister had een
aardig baantje als directeur bij een
publieke omroep, aardig maar ietwat
saai. G. Braks wou wat van de we
reld zien. De FAO, dat leek hem wel
wat. In tegenstelling tot de EG zijn
overschotten, het wereldvoedsel-
vraagstuk. Ach ja, verandering van
spijs doet eten, dacht Gerrit en ging
op promotietoer. Tja, dacht hij bij
zichzelf, mocht het bij de FAO niet
lukken dan ben ik in ieder geval toch
lekker op reis geweest. Dus zo
vloog hij heel de wereld rond: overal
handen schudden, veel beloven en
als het te gortig werd zijn excuses
aanbieden en terug het vliegtuig in
naar het volgende reisdoel. Vorige
week was de grote ontknoping. Oei,
oei wat ging Braks af, "knock-out"
in de tweede ronde. Maar onze oud
minister had en heeft nog steeds
een dik vel en toonde zich boven
dien een sportief verliezer. Het is nu
eenmaal het risico van een politiek
vak, en hij ging gezellig naar zijn
huis in het Brabantse. De andere
dag begon hij weer met frisse moed
bij zijn omroep.
Tot dusver niets aan de hand, totdat
bij het ministerie van Financiën de
rekening van Braks' verkiezingscam
pagne op de mat valt. Nederland is
te klein, er worden kamervragen
gesteld etc. etc. Naar goed oud-
Hollands gebruik, wordt de put ge
dempt als het kalf verdronken is.
Niemand zou wat gezegd hebben
als Braks er in geslaagd zou zijn bij
de FAO te komen. Nu is er echter
voor de politieke partijen een
prachtkans om hard te roepen dat
het niet zo langer kan en dat de
maat vol is. Want vergeet niet dat er
in mei weer verkiezingen zijn en
daar wordt nu een half jaar van te
voren al hard aan gewerkt.
Van een daadwerkelijk beleid komt
nu al niets meer terecht, want de re
geringspartijen durven al geen
beslissingen meer te nemen die
misschien kiezers zouden kunnen
kosten. Hoogstens wordt er beslist
over een kleine bevolkingsgroep zo
als de landbouwers, bijvoorbeeld
om de DBH's in nog maar enkele
plaatsen een kantoor te laten hou
den. Dit afgelopen voorjaar moest je
alle keren naar de bureauhouder om
kaarten, om aangiften van Mac-
Sharry en voor de al langer bestaande
meitelling en dan willen ze nu die af
stand gaan vergroten. Niet alleen de
afstand in kilometers, maar ook de
afstand landbouw - ministeria De
landbouw is dan weer de dupe van
de in mijn ogen pesterijen van de
ambtenaren van het ministerie.
/hW '°Vh
Bij dit schrijven zijn we op
SCHOUWEN-DUIVELAND in de
tweede week van november terecht
gekomen. De afgelopen weken is er
zeer veel werk gebeurd en menig
een heeft wat van de opgelopen
achterstand in kunnen halen. De
laatste aardappels zijn gerooid, op
die percelen na die rot zijn. Vooral
op Schouwen heeft dit jaar het aard-
appelrooien zeer veel moeite ge
kost, wat dikwijls nogal wat extra
kosten opleverde.
Er moest zeer veel grond afgevoerd
worden en dan maar hopen dat de
aardappels bewaarbaar zijn. De
kwaliteit is helaas overal niet "up to
date", verschillende partijen zijn niet
geschikt voor de industrie en vele
partijen zitten met een hoog tarra-
percentage (rot, gesneden en
groen).
Ondanks enkele weken goed weer
hebben we deze week weer een
weersomslag gehad en plaatselijk
viel de afgelopen week weer al zo'n
70 mm regen, waardoor alle werk
zaamheden weer stil kwamen te lig
gen. De bieten zijn voor 75%
gerooid en met ziet in feite nog niet
eens zo veel bieten op voorraad lig
gen. Zowel opbrengst als suikerge
halte valt wat tegen en het zal
moeilijk zijn de opbrengst van vorig
jaar te evenaren. De tarra valt bij ve
len tegen en relatief schone bieten
hebben dikwijls nog een hoog tarra-
percentage, maar ja je moet maar
denken het moet uit de lengte of uit
de breedte komen.
De prijzen van aardappels en uien
zitten een beetje in de lift en gaan in
de buurt van de kostprijs komen,
toch wel veroorzaakt door een wat
lagere opbrengst en het hoge tarra-
percentage. Ook bij de uien is in de
meeste partijen het tarrapercentage
hoog. Zoals men dikwijls ziet be
paalt het weer de markt en tevens
het inkomen van de boer. Het valt
echter wel op wanneer er iets stag
neert, dat direkt de prijs reageert.
Waaruit ook weer blijkt dat de over
schotten lang niet zo groot zijn als
dat de politiek ons voorhoudt.
Eén ding is duidelijk, de politiek
voert in Europa een beleid waarmee
kunstmatig overschotten worden
gecreëerd om zodoende de prijs
maar laag te houden. Bij een ver
plicht braakpercentage voor iedere
boer (dus ook de veehouder en vol-
legrondstuinder) van 10% denk ik
dat overschotten in Europa snel zul
len overslaan naar tekorten, maar
hiervoor is de politieke wil niet aan
wezig. Men geeft het geld in de EG
liever uit aan opslagkosten, EG-
ambtenaren en geknoei met regel
geving, waardoor er voor vele mil
joen gefraudeerd wordt. Dit alles
met de gedachte dat de boer en z'n
gezin wel voor niets blijven werken.
In de veehouderij gaat alles z'n gan
getje. De koeien staan door het
slechte weer grotendeels op stal en
er is voldoende voer voor de winter
beschikbaar. De prijzen voor het
vlees zijn nog steeds laag en de var
kenshouderij stevent op een regel
rechte ramp af. De verliezen zijn
enorm, dit moet niet te lang meer
duren anders zullen vele bedrijven
het loodje leggen. Hetzelfde verhaal
geldt ook voor de glastuinbouw (on
danks de lage aardgasprijzen). Zo
wel de veehouderij als de
glastuinbouw worden door milieu
maatregelen op zeer hoge kosten
gejaagd, waardoor de export wordt
bedreigd. Zeker als men bedenkt
dat Nederland één van de duurste
landen ter wereld is en de hoogste
loonkosten heeft.
Eén ding is duidelijk, de Eerste- en
Tweede Kamerleden zijn geen boer,
anders zouden ze nooit zo'n beleid
in elkaar zetten.
