10 mam
li
"Voorgekiemde" uien
in de supermarkt
Milieucontroles werken averechts
Kwartaal
nieuwsbrief
PAGV
Weinig vertrouwen in natuuronderhoud
Aarzelend begin van het voorjaarswerk
VRIJDAG 5 MAART 1993
Het blijft in onze NOORD
WESTHOEK zo maar een beetje aan
het winteren. Verleden week wat
sneeuw, wat ik al lang niet meer ge
zien had, wat lichte vorst in de
nacht en zo zal het wel doorgaan
naar het echte voorjaar toe. Over de
vorst is de afgelopen tien dagen
weer flink zomertarwe gezaaid. Al
met al zal er zodoende toch weer
heel wat tarwe komen. Gebrek aan
alternatief zal het wel wezen. Even
zo zullen er nogal wat hectares
gerst gezaaid worden.
Het bietenareaal dat gezaaid kan
worden, zal wel volledig benut wor
den, gezien de toch niet ongunstige
afrekening die we binnenkort zullen
krijgen. De overbieten kon wel beter,
maar we moeten niet ieder jaar re
kenen op zulke topopbrengsten. Het
areaal uien zal er ook wel weer ko
men. De vaste telers stoppen er zo
maar niet mee. Het is een vaste
plaats in het bouwplan en eens zal
het prijsniveau toch weer wel eens
positief zijn (zo hoopt men).
Het aardappeldrama is nog niet ten
einde. Wat moet dat worden? Ze
zijn voorlopig nog niet op ook. Er is
meer in- dan uitvoer en dat is een
verkeerde zaak voor ons als export
land. "Maar het kan verkeren", zei
Bredero. Ze zijn overal goed bij in de
ons omringende landen en proberen
ook alles te benutten. En al gaan wij
er dan altijd vanuit dat kwaliteit on
ze waar moet verkopen, dan moet
die er ook zijn. Helaas is dat wel
eens anders, dat wordt zichtbaar als
je zo rondkijkt. Als het maar bij de
teler weg is, kan veel.
Zo ben ik eens meegeweest (winke
len), je ziet dan wat er bij zo'n grote
kruidenier te koop is. Hij verkoopt
ook aardappelen zoals gewone bint
jes. Biologisch getaalde, met een
mooie naam, brengen een meerprijs
op van 15 cent per kg, dat is mooi
meegenomerl. En dan nog iets
nieuws, voorgekiemde uien. Ik wist
niet dat zoiets kon met alle keurin
gen van tegenwoordig, maar ze zijn
er nu eenmaal.
In de fruitteelt gaat het ook niet zo
best als je kijkt naar wat er elke keer
doorgedraaid wordt, en ook daar is
het einde nog niet in zicht. En dan te
weten dat de koelhuizen al weer vol
zitten met buitenlandse appels. Die
moesten contractueel afgenomen
worden, maar ze komen dadelijk
ook weer op de markt. En de groen
tes die vanuit Zuid-Europa al aange
reden worden, om bang van te
worden (en voor lage prijzen). En nu
de grenzen open zijn, dus geen uit-
Het PAGV introduceert dit jaar een
nieuwsbrief. Deze verschijnt ieder
kwartaal en maakt melding van
nieuw verschenen c.q. binnenkort
te verschijnen PAGV-uitgaven. Iede
re uitgave zal kort worden om
schreven.
De uitgaven kunnen naar believen
besteld worden, met een korting
van f 5,— per uitgave (ten opzichte
van de losse-verkoop-prijs). Daar
naast geeft de nieuwsbrief onder
andere informatie over allerlei PAGV-
activiteiten die men (onder
abonnee-condities) kan bijwonen,
zoals de abonneedag, gewasdagen
en thema-dagen.
Een abonnement op de Nieuwsbrief
kost f 25,— per jaar en heeft de
naam 'bestel-abonnement'. Iedere
bestel-abonnee ontvangt sowieso
het PAGV-jaarverslag.
Men kan bestel-abonnee worden
door f 25,— te storten of over te
maken op postrekeningnr. 2249700
t.n.v. PAGV, postbus 430, 8200 AK
Lelystad, onder vermelding van
'bestel-abonnement 1993'.
en inklaren meer bij de grenzen, is
het vervoer vanuit Spanje naar ons
land een dag korter. Plus dat de ta
rieven daar lager zijn. De transport
bedrijven krijgen of hebben het ook
al moeilijk. En ook de scheepvaart
(binnenvaart) is al 25% minder, en
ga zo maar door.
Het zal niet meevallen alles weer op
een rijtje te zetten, maar het was
echter al lang zichtbaar. Het kon zo
niet langer. Het toneelstuk dat over
al en ook bij ons wordt gespeeld,
krijgt geen aanhang (luisteraars)
meer, men gelooft er niet meer in.
Alles te kort, bezuinigen en over
werkgelegenheid praten. De ver
koop van goudstaven heeft ook al
niet geholpen, het begrotingstekort
loopt steeds maar op.
Maar niet getreurd, ze gaan alweer
een nieuw toneelstuk schrijven.
Iedere partij voor zich en dan weer
maar hopen dat er velen in geloven.
Waar zijn we mee bezig? Verleden
week nog een gesprek met een bur-
.ger gehad, die ook ons landbouw
blad graag leest. Hij wil goed
geïnformeerd zijn over het land-
bouwgebeuren.
Hij had ook het stuk gelezen over
het plan Korteweg. Het viel hem op
dat geadviseerd werd later te zaaien
en om zodoende minder produktie
te krijgen. De vraag was: heb je op
de foto gezien dat er op Tholen al
aardappelen gepoot zijn? Ik heb ve
len over de vorst en in de mist al
zien zaaien, is dit nu jullie antwoord
op een dergelijk plan om veel pro
blemen op te lossen?
Het platteland van WEST BRABANT
ZUID draagt van oudsher de politie
een warm hart toe. Omgekeerd heb
ben de mannen en vrouwen van
Hermandad weinig hoofdbrekens
met het buitengebied. Deze opstel
ling begint echter te veranderen. Po
litie is dagelijks meermalen op de
landwegen te zien en dat gaat min
of meer bedreigend werken. Op de
landbouw komt het over of zij beze
ten zijn van milieudelicten.
Het uitoefenen van de controle op
o.a. de mestwet gaat de perken te
buiten. Veehouders en akkerbou
wers die met onderwerken van
mest in regel zijn krijgen zelfs fre
quent bezoek. Meestal vanaf een af
stand worden de werkzaamheden in
de gaten gehouden. Het heeft de af
gelopen tijd dan ook al processen
verbaal geregend.
Een loonwerker somde een aantal
"overtredingen" van zijn klanten op.
Niet onderwerken van vaste mest
f 1.000,— boete. Niet tijdig onder
werken van dunne mest f 1.500,—
boete. Voor het kappen van een
boom f 2.000,— boete. Bespuiten
van een stuk talud f 500,— boete.
Het niet insturen van een papiertje,
inzake het AM-beleid f 500,— boe
te. Na een kleine rekensom kwam
hij tot een totaalbedrag van
f 12.000,-.
Dit heeft slechts betrekking op een
klein gebied en van de gevallen
waarover de boer gepraat heeft. Ve
len verbergen een boete door erover
te zwijgen. Voor de staatskas loont
het de moeite om politie, AID en
miliéu-ambtenaren een gerichte op
dracht te geven. Een politieman liet
weten dat zij heus niet gelukkig zijn
met dit beleid. Ook daar krijgen de
mannen die het vuile werk op moe
ten knappen opdracht van bovenaf.
Het oplossen van een inbraak zet
meestal toch geen zoden aan de
dijk. Bij de landbouw is schijnbaar
nog geld te verdienen.
De huidige opstelling van de over
heid kan over een tijdje averechts
gaan werken. Land- en tuinbouwers
bepalen straks hun eigen weg. In
vesteringen in het milieu is leuk
maar dan moet er wel geld zijn, en
dan moeten de produkten wel meer
opbrengen. Een doorn in het oog is
het voor veel ondernemers dat zij
worden gepakt en dat de burger on
gestoord zijn gang kan gaan. De
auto blijft heilig ondanks dat dit
voertuig voor de meeste uitstoot
zorgt.
Tuinders moeten de eerste halve
millimeter van hun kas opvangen
omdat er schadelijke residuen in
kunnen zitten. Olieresten die op de
wegen belanden verdwijnen na een
regenbui via het talud in de sloot en
het waterschap moet de rest doen.
Zoals het er nu naar uitziet zullen de
controles nog scherper worden.
Iedere gemeente is bezig bestaande
hinderwetvergunningen na te kijken.
Aanpassingen vergen weer de nodi
ge investeringen.
In het LAND VAN AXEL is er deze
weken nogal wat aan de hand,
wanneer het gaat over het invullen
van de zogenaamde "groene ruim
te". Dat wil zeggen de ruimte, het
bouw- of weiland of dijkvlak wat tot
nu toe altijd door boeren beheerd is
geweest. Beheerd op een manier
die tot nog toe gestoeld was op
economische belangen, doch wat
er toe heeft bijgedragen dat het
Zeeuwsvlaamse landschap er uit is
gaan zien zoals dat nu is.
Een landschap dat door zeer veel
mensen als mooi en karakteristiek
wordt ervaren en wat jaarlijks door
menig toerist wordt bewonderd. De
"groene beleidsmakers" menen
echter dat behoud van het huidige
landschap niet voldoende is, doch
wensen uitbreiding van de gebieden
die als landschappelijk waardevol
worden gezien. Van achter het bu
reau wordt een lijn op de kaart gezet
en dat zou de toekomstige begren
zing moeten worden. Dat het over
De eerste plantuien zitten ook weer in de grond, aldus enkele praktijkschrijvers.
Op dit moment krijgen we op WEST
ZUID-BEVELAND nog een periode
met temperaturen 's nachts onder
het vriespunt en overdag jammer
genoeg, afwisselend sneeuw, hagel
of regen. Toch is er afgelopen week
al wat werk op de akkers verricht.
Er is wat kunstmest gestrooid voor
al op wintertarwe en graszaad.
Verder zijn ook plantuien gezet. Of
deze teelt wordt ingekrompen, ge
zien de slechte resultaten kan ik niet
zeggen. Wanneer dit niet het geval
is, is dit eens te meer een bewijs dat
men weinig alternatieven heeft om
over te gaan op andere teelten die
wat meer zekerheid bieden.
Was vorig jaar de cichorei een ge
was waar men wat van verwachtte,
dit jaar zijn de vooruitzichten ook
hiervoor niet al te geweldig. Wan
neer op dezelfde condities als vorig
jaar gecontracteerd werd, zouden er
toch veel collega's de teelt uitbrei
den of indien daarvoor de kans ge
boden werd, daarmee beginnen.
Het valt niet mee om een bouwplan
samen te stellen. Van telerszijde zou
men graag middels contracten wat
risico's vermijden, maar de afne
mers zijn zeer terughoudend zodat
de prijzen waarvoor gecontracteerd
worden alleen bij hoge kilo
opbrengsten en goede kwaliteit nog
kostendekkend zijn.
Bij het aanbreken van het voorjaar
loopt het vergaderseizoen ten einde.
Waren enkele jaren geleden nog
veel vergaderingen overdag, tegen
woordig vinden deze steeds meer in
de avonduren plaats. Veel akkerbou
wers werken vooral in de winter bui
ten het eigen bedrijf, genoodzaakt
door de financiële toestand op de
bedrijven. Om ze op een vergade
ring te krijgen dient dit 's avonds te
gebeuren. Op zich is dit geen be
zwaar, erger is dat soms noodzake
lijke werkzaamheden blijven liggen
of niet op tijd kunnen gedaan
worden.
Ook is het veelal nu dat voor het be
tere werk dat er buiten de landbouw
is, de kennis en opleiding van de
landbouwers niet aansluit bij datge
ne wat hiervoor nodig is. En dat
men dan ingezet wordt om werk te
verrichten waarvoor weinig oplei
ding of scholing nodig is. Eén en an
der kan al gauw leiden tot te weinig
tijd en aandacht voor het eigen be
drijf en daarom zou het ontzettend
welkom zijn dat er mogelijkheden
komen om voldoende inkomen te
verdienen binnen het eigen bedrijf.
Ik weet zeker dat dit voor de toe
komst meer zal bijdragen aan de
kwaliteit en leefbaarheid van ons
gebied dan maatregelen zoals de
aanwijzing van bloemdijken waarbij
er ook vooral in een gebied als de
Zak van Zuid-Beveland in landbouw-
kringen terecht veel verzet is.
andermans eigendom gaat, schijnt
geen belemmering te zijn.
De P.C.B.L. heeft nog niet alle voor
lichtingsbijeenkomsten afgerond of
een waterhuishoudingsplan van de
provincie doet al weer de ronde.
Doel van dit alles is om ten behoeve
van de natuurwaarden het waterpeil
wellicht te verhogen. En zo zou de
consequentie van het aanvaarden
van het natuurbeleidsplan, niet los
gezien kunnen worden van een ver
anderd peilbesluit. En wat dat bete
kent kunt u wellicht het beste zien
als u weet hoever de drainage nu
aan het bestaande waterpeil is aan
gepast.
Dan is er ook nog het fenomeen
bloemdijken. In onze kring wel spo
radisch op de kaart voorkomend,
maar toch kan dit in de toekomst
beperkingen teweeg brengen bij het
economisch beheren van land
bouwbedrijven. Dat veel bedrijfsge-
noten de verschillende plannen niet
meer uit elkaar kunnen houden is
begrijpelijk. Figuurlijk zien ze door
de bomen het bos niet meer. Dat er
dan ook nog een herinrichting aan
komt of een ruilverkaveling met ad
ministratief karakter waarin
dergelijke zaken versneld kunnen
worden gerealiseerd, is voor sommi
gen een aangrijpingspunt om al bij
voorbaat op tegen te zijn.
Maar juist in een landinrichting kan
er wellicht gestuurd worden. Wordt
er geen versnippering van natuurge
bieden bevorderd en kan er met buf
ferzones rekening worden
gehouden. Desnoods kan er worden
uitgeruild om aan mogelijke overlast
te ontkomen. Want over een aantal
dingen is bijna iedereen het eens. Er
is weinig vertrouwen in de instan
ties die het in de toekomst allemaal
zullen gaan onderhouden. En al is
de intentie aanwezig om dat wel
verantwoord te doen (zonder aan-
palenden overlast te besparen) dan
zal het hoogstwaarschijnlijk ontbre
ken aan de financiële middelen, en
zal misschien daardoor de wal het
schip doen keren.
Want ondanks de gigantische plan
nen lijkt de achteruitgang in de va
derlandse economie harder toe te
slaan dan menigeen heeft verwacht
of willen inzien. Dat dit voor de
schatkist gevolgen heeft mag dui
delijk zijn. Grote ondernemingen als
DAF, Philips, Hoogovens, DOW Che
mical en noem maar op zullen wei
nig in de nationale huishoudpot
deponeren. En zoals het er nu naar
uitziet lijkt ook op het agrarische
front als fiscus maar mager weinig
te halen. Of we daar echter ook
weer gelukkig mee moeten zijn is
een heel ander verhaal. De voorspel
de problemen waarin veel bedrijven
terecht zullen komen, lijken nu be
waarheid te worden. De eerste
slachtoffers lijken te zijn gevallen in
onze streek en dat er nog zullen vol
gen lijkt onafwendbaar.
