Uit de praktijk
Vanaf de dijk gezien
Platteland dupe van
hogere benzine-accijns
'Jan Publiek' met beide benen op de grond
Vroege rassen snijmais
winnen terrein
Cebeco Agritech werkt
samen met Bergmann
aast
Het was weer even wennen op
SCHOUWEN-DUIVELAND na het
prachtige voorjaarsweer met hoge
temperaturen nu plotsklaps weer de
winterjas te moeten aantrekken. De
nachtvorst heeft plaatselijk wat
schade aan de bieten gedaan. Voor
al op de lichte gronden waar eerst al
wat stuifschade was veroorzaakt.
Hier en daar is er wat overgezaaid.
Meest kleine lapjes. Opmerkelijk is
dat het niet wil regenen. De
neerslag die er valt is zeer beperkt
en komt nauwelijks boven de 5 mil
limeter.
Over het algemeen hebben de ge
wassen nog geen schade van de
droogte. Hier en daar ligt er nog wat
bietenzaad droog, alhoewel ik de in
druk heb dat door de enkele buien
en de goede structuur ook deze bie
ten nu aan het aflopen zijn. Een pro
bleem is dat vooral op erwten er
nogal wat duiven hun magen ko
men vullen. Door de losse grond
kunnen ze deze goed vinden. Waak
zaamheid is geboden evenals voor
de bladrandkever. Het spuiten wordt
bemoeilijkt door de vaak harde wind
en het nachtvorstrisico. Wellicht kan
komende dagen de achterstand
hierin worden ingelopen.
Met belangstelling worden door de
ze praktijkschrijver de ontwikkelin
gen in Den Haag gevolgd wat
betreft de verhoging van de
benzine-accijns en de motorrijtui
genbelasting. Een kwartje bij de
benzine dat liegt er niet om, evenals
een zeer forse verhoging van de mo
torrijtuigenbelasting. Vanzelfspre
kend is de situatie tegen de
Belgische grens anders. Daar gaat
alles toch veel makkelijker dan hier
moeten wij wederom vaststellen.
Naast het bietentoerisme en moge
lijk ook spuitmiddelentoerisme krij
gen wij daar ook te maken met
benzinetoerisme.
Eén ding is zeker: het platteland
wordt sterk de dupe van deze maat
regelen. Je zal maar in de polder
wonen en afhankelijk zijn van een
auto voor boodschappen en derge-
lijka De Randstadregering mani
festeert zich weer eens. De
verhoging van de belasting voor het
eigen huis laat ik nog maar buiten
beschouwing. Ook ga ik voorbij aan
de hogere kosten van transport voor
al onze produkten. Het zijn stuk
voor stuk maatregelen die onze
boeren stevig zullen raken. De argu
mentatie van 'het buiten wonen
heeft toch veel voordelen' gaat al
lang niet meer op en mag hier niet
worden gebruikt. Het staat allemaal
wat ver van de praktijk van alledag,
maar zo over het land lopend denk
je daar toch wel eens aan.
Als wij niet oppassen in Nederland
prijzen wij ons uit de markt. Op alle
punten tracht je als boer de kosten
zo laag mogelijk te houden. Door al
lerlei regelgeving van de overheid is
dat niet steeds mogelijk. De over
heid moet zelf het goede voorbeeld
geven.
Positief valt te beoordelen dat op 3
mei a.s. door 'Nijverheid en Handel'
in Zierikzee een symposium zal wor-
Cebeco Agritech B.V. uit Steenwijk
is onlangs een samenwerkingsver
band aangegaan met de firma Berg
mann uit het Duitse Goldenstedt.
Cebeco Agritech gaat in Nederland
de Bergmann getrokken bunkerrooi
ers op de markt brengen. Bergmann
gaat in Duitsland het Amac-
programma vermarkten.
Het Amac-programma, dat Cebeco
Agritech al een groot aantal jaren op
de Nederlandse markt brengt,
bestaat onder meer uit getrokken en
zelfrijdende rooimachines, frezen,
loof klappers en machines voor aard
appeltransport, zoals stortbakken
en boxenvullers. Voor inl. tel.
05210-27200.
den georganiseerd over 'Agrarisch
Zeeland aan zet'. Of deze bijeen
komst, die inhoud wordt gegeven
door een aantal sprekers van for
maat, ons nieuwe gezichtspunten
zal bieden moeten wij afwachten.
Van groot belang vind ik dat uit to
taal onverdachte zijde aan de land
bouw in Zeeland zoveel aandacht
wordt geschonken. Blijkbaar ziet
men toch ook elders in dat het zon
der landbouw moeilijk zal gaan. Een
flinke opkomst van onze beroeps
groep zelf kan veel bijdragen aan
een positieve beoordeling van het
werk waarmee wij elke dag bezig
zijn. De ZLM in Goes zal ongetwij
feld wel aan plaatsbewijzen kunnen
komen.
De zware nachtvorst van een week
geleden heeft ook in onze 'WEST
HOEK' voornamelijk in de fruitteelt
veel schade gedaan. Wat was het
een paar weken toch mooi, al vroeg
zulke hoge temperaturen. De erva
ring van weleer is dat het ook nog
anders kan worden. Echter vooral in
de akkerbouw was het verlangen
meer naar wat regen. Nogal wat fij
nere zaden en ook bieten lagen
droog. Vroeg gezaaid, niet te on
diep, dat is ook dit jaar weer het
beste voor een gelijke opkomst van
de bieten.
De met het zogenaamde dubbelrij-
ensysteem gezaaide uien komen
zonder voldoende kiemvocht niet
tot zeer onregelmatig op. Zo is het
elk voorjaar wat, ondanks de uitzon
derlijk goede structuur van de
grond. Wat liggen de percelen er
toch allemaal mooi bij, bijvoorbeeld
de prachtig opgebouwde aardappel
ruggen en ga zo maar door. Het
doet dan goed van veel mensen
buiten de landbouw te moeten ho
ren dat alles er zo netjes en mooi bij
ligt. Het klinkt tenminste anders dan
steeds maar te moeten horen dat
we alles aan het vergiftigen zijn en
dat onze produkten en dan met na
me het Bintje vol ingrediënten zitten
die niet goed zijn. Al valt wel op te
merken dat Jan Publiek ook alles
niet meer gelooft wat uit een be
paalde richting de burgers voorge
licht wordt. Onzerzijds is het
jammer dat tegen een dergelijke
'voorlichting' niet feller gereageerd
wordt. Ook dat is belangenbehar
tiging.
Zo worden ook steeds door mensen
De opkomst van de gewassen is goed. Een groeizaam regenbuitje is
nu echter hard nodig. Plaatselijk heeft de nachtvorst schade aange
richt aan o.a. de bieten. Op de foto een pas gezaaid perceel suiker
bieten.
vanuit de politiek (ook van voor
heen) uitspraken gedaan om de
landbouwproblemen op te lossen.
Door hun toen gevoerde beleid zijn
we nu mede in deze impasse te
rechtgekomen. En we komen er ook
uit zonder al dergelijke adviseurs. Ik
stond pas geleden nog verbaasd
van een uitspraak dat het met de
akkerbouw in de toekomst beter
zou gaan, maar men moest naar
grootschaliger bedrijven (bedrijfs-
vergroting) toe, grond erbij kopen
van gemiddeld f 45.000,— per ha
en dan maar rekenen bij het huidige
prijspeil. Professoren kunnen dat
waarschijnlijk beter dan een prakti
sche boer. Dat is dan het gegeven
op het heden, maar naar de toe
komst toe moeten we ons afvragen
hoe de opvolging met zo'n last moet
plaatsvinden. Wie kan en durft zich
aan een voorspelling te wagen? Is
het gek dat vele opvolgers die tegen
die lasten aankijken afhaken en hun
toekomst elders in een andere sek-
tor proberen te vinden?
Wat zullen de aangekondigde
brandstof-(accijnzen)verhogingen
weer niet kostenverhogend gaan
werken. Zou het nu werkelijk de be
doeling willen en kunnen zijn het
verkeer te verminderen, waardoor
de ontwikkeling niet alleen afge
remd maar ook teruggezet wordt?
De meeste mensen denken daar
toch iets anders over. Geld en nog
eens geld moet dit allemaal opbren
gen. En we weten allemaal dat het
kistje in Den Haag ver leeg is en dat
dat gevuld moet worden. Alles
wordt maar verder opgeschoven,
maar eens zal er toch afgerekend
moeten worden.
Zouden de vakbonden met hun loon-
eiserv daar ook aan denken? Nog
een aantal jaren en dan gaan we
reldwijd de machten economisch
over in handen van de multinatio
nals en de vakbonden. En dan spe
len de milieuproblemen nog wel een
rol maar op een heel andere manier
dan nu. Zou Lubbers onder deze op
ons afkomende en aanwezige lan
delijke en wereldwijde problemen
nog wel in staat zijn om zijn karwei
af te maken?
Het grootste gedeelte van de snij
mais zit in WEST BRABANT ZUID in
de grond. Vooral op die gronden die
van nature nat zijn of waarin geen
drainage ligt, is gezaaid. Men heeft
op deze gronden niet afgewacht en
vond een goede struktuur belangrij
ker dan temperatuur. Het aandeel
vroege rassen heeft dit jaar duidelijk
terrein gewonnen. Veel telers die
voor de verkoop snijmais zaaien
hebben afgehaakt. De kostprijs
wordt te hoog en daar staat geen
meeropbrengst tegenover. Alleen al
de post zaaizaad is opgelopen tot
f 350,— per ha.
De geringe neerslag die vorige week
gevallen is heeft de grondwerk
zaamheden niet belemmerd. Of
schoon er in het algemeen weinig
regen is gevallen bestaan er in de re
gio toch grote verschillen. Op de
meeste plaatsen alles bij elkaar 10
mm. Rond Etten-Leur viel 20-30
mm. Opvallend is dat in deze streek
altijd veel meer neerslag valt dan el
ders. Vooral de veehouderijbedrijven
waren er blij mee.
Ook voor het aanaarden van de aar
dappelruggen was wat water wel
kom. Nogal wat telers zijn afgestapt
van de aardappelfrees om aan te
aarden en overgeschakeld op de ge
wone aanaarder, al of niet voorzien
van ruggevormers. Voor de frees
was het veelal te droog ook. Het
grote nadeel van een frees onder
droge omstandigheden is dat bij een
flinke bui de ruggen inzakken, en
vanaf windkracht 6 de grond
konstant stuift. Zoals het er nu
bijstaat komen de eerste bintjes in
de eerste week van mei boven en
dat is vroeg. Tijdens het poten wa
ren de knollen al goed aan de gang.
Tot het laatst toe is het pootgoed
duur gebleven.
Een facet dat de pootgoedkosten
voor telers, die nog niet ingekocht
hadden, heeft gedrukt was de klei
ne potermaat en een grotere af
stand in de rij. Normaal plant men
de maat 25-28 op een afstand van
24 cm in de rij. Hiervoor is dan 800
kg pootgoed nodig. Toen f 1,90
werd gevraagd voor 1 kg poters
werd de afstand in de rij verruimd
naar 29 cm. Dit leverde een bespa
ring op van 150 kg. De totale kosten
voor pootgoed kwamen zo te liggen
rond de f 1.250,— per ha. Normaal
gesproken vrij hoog maar voor dit
seizoen acceptabel.
Voor oogst 1992 hebben verschil
lende telers nu al een gedeelte inge
kocht. Een belangrijke faktor hierbij
is dat nu al drie jaar achter elkaar tij
dens de plantperiode de prijzen erg
hoog zijn. Konsumptietelers die een
jaar tevoren hebben ingekocht heb
ben hiermee de kosten aardig weten
te drukken. Momenteel ligt de prijs
voor bintje kleine maat rond de 80
cent. Of dat veel is maakt ieder voor
zichzelf uit. Voor de maat 25-28
komt de post pootgoed dan op
f 600,— per ha te liggen.
Keihard stond het op het dia-
scherm: 60%. De landbouw ver
vuilt 60%. De landbouw is de
grootste boosdoener a/s we het
over het vervuilen van de grond
hebben. De landbouw heeft de
meeste schuld als we over zure
regen spreken. Het was op een
dag waar gesproken werd over
het milieu. Deze dag was opge
zet voor alle vrouwenverenigin
gen in ons stadje. Het stadje met
z'n drie kerkdorpen is een uit
gestrekte gemeente waar op uit
gebreide schaal landbouw wordt
bedreven. In de polders en de
aangrenzende lichtere gronden
kan men van alles vinden. Van
asperges, kassen voor tomaten
en s/a en veehouderij tot uit
gestrekte velden met granen,
suikerbieten en aardappels.
Naast landbouw komen fabrie
ken, auto's en huishouding met
veel lagere percentages uit de
bus. Dan zit je daar. Je ziet hier
en daar een frons tussen de
wenkbrauwen. Je hoort ze den
ken van, moet aan die vervuilers
dan ook nog subsidie worden
gegeven. Weg was het trotse en
blijde gevoel dat ik die morgen
had.
Met het rijden over de dijken had
ik genoten van onze polders. Al
les keurig en net. Fris groen en
nog geen onkruid te bekennen.
De schapen aan de dijk, de lam
metjes in het gras. Eén lente
feest, en dan de domper van
60%. Dit werd gezegd door een
public relation mens in dienst
van een /andbouwvereniging.
Voor het gemak veegde hij de
hele landbouw op één hoop en
kwam aan het eind tot de con
clusie dat landbouwers ook be
heerders van het landschap
waren.
Een beetje beter op m'n gemak
luisterde ik later naar een fruitte
lersvrouw. Ook een tuinders
vrouw voerde het woord.
Overtuigend en met verve vertel
den zij over hun bedrijf. Wat er
gedaan is en wat er gedaan
wordt. Met kennis van zaken
werden de vragen beantwoord
en met cijfers toonden zij aan
wat er is geïnvesteerd in kennis
en geld om een schoner milieu te
krijgen. Met het verhaal van deze
twee vrouwen kwam ook m'n
blijde lentegevoel weer terug. Zo
iets van we doen er wat aan. We
kunnen het wel a/s we willen.
Ook weet je dat er geknokt moet
worden maar in welke be
drijfstak is dat nu niet.
