Vekabo- nieuws Twee OO-koolzaadrassen op de Nederlandse Rassenlijst De bijgebouwen op een Zeeuwse Boerderij VANDERHAVE neemt Italiaans zaaizaadbedrijf Germina over Landbouwschap: Nieuwe koolzaadrassen snel toelaten Betere afzet koolzaad schroot verwacht K \£Zy)otK De Kommissie voor de Samenstel ling van de Rassenlijst voor Land bouwgewassen heeft per 1 augustus 1989 twee nieuwe zogenaamde dub bel (00) nul koolzaadrassen op de rassenlijst toegelaten. Het betreft hier de rassen Lirabon en Doublol die in Nederland beide eks- klusief worden vertegenwoordigd door Cebeco Zaden B.V. uit Rotter dam. Met deze toelating onder schrijft de Kommissie het belang van de dubbel (00) nul koolzaadteelt in Nederland. Praktijkresultaten Door deze opname zal het areaal in 1990 belangrijk verschuiven richting dubbel (00) nul rassen. Het ras Lira bon liet in 1988 al uitstekende prak tij kresultaten zien en als gevolg van deze resultaten werd in 1989 in het noorden ruim 35% van het koolzaad areaal met dit ras ingezaaid. De verwachting is dat het areaal Lira bon in 1990 nog fors zal toenemen. Met het ras Doublol is het afgelopen seizoen op beperkte schaal ervaring opgedaan. Ook dit ras presteerde zeer goed en zal zich het komende sei zoen verder kunnen bewijzen. Voor inzaai najaar 1989 is zaaizaad beschikbaar. 00-koolzaad heeft de toekomst In de meeste EG-landen heeft de omschakeling van enkel (0) naar dubbel (00) nul rassen reeds volledig plaatsgevonden. Alleen in Frankrijk en Nederland werden in 1989 nog enkel (0) nul- rassen geteeld. Het in Nederland ge produceerde koolzaad wordt meestal in West-Duitsland verwerkt. Daar persen de oliemolens de olie uit het zaad. Het eiwitrijke restprodukt, het zogenaamde koolzaadschroot, moet in de mengvoederindustrie worden afgezet. Het schroot van en kel (0) -nul rassen bevat echter te veel glucosinolaat om in grote hoe veelheden te worden verwerkt in het mengvoer. Glucosinolaat is een stof die een negatieve invloed heeft op de Koninklijk Kweekbedrijf en Zaad- handel D.J. VANDERHAVE B.V. in Kapelle, en Germina S.p.A. in Casana, Italië, hebben op 27 juli j.l. overeenstemming bereikt over de overname van laatstgenoemd be drijf. De officiële overnamedatum is 9 augustus 1989. Reeds vanaf de oprichting van Germina in 1978, be schikt VANDERHAVE over een minderheidsbelang in deze onder neming. Germina is gevestigd in het zuidelijk deel van de Po-vlakte, een bij uitstek geschikt gebied voor de produktie van zaaizaden van land- en tuin- bouwgewassen. De belangrijkste ac tiviteiten van het bedrijf zijn de zaaizaadproduktie van suikerbieten en uien en de commercialisatie in Italië van de VANDERHAVE suiker bietenrassen en de zonnebloemras- groei van eenmagige dieren. Door de teelt van glucosinolaatarme dubbel (00) nul rassen, zoals Lira bon en Doublol, wordt de afzet markt voor koolzaadschroot belang rijk vergroot. sen van het Amerikaanse Interstate Seed Company, eveneens deel uitma kend van de VANDERHAVE-groep. De huidige omzet van Germina be draagt ongeveer 12 miljoen gulden en het personeelsbestand omvat naast de 9 medewerkers in vaste dienst tevens een aantal seizoenme dewerkers. Het doel van de overname is tweele dig. Gezien de sterke toename van de vraag naar haar suikerbietenrassen, wil VANDERHAVE de zaadproduk- tie hiervan zoveel mogelijk in eigen hand hebben. Daarnaast zal het beleid gericht zijn op de verdere verbreding van het produktenpakket van Germina* In de totale VANDERHAVE-groep zullen na de overname ruim 740 mensen werkzaam zijn. De Nederlandse koolzaadtelers moe ten zo snel mogelijk kunnen beschik ken over twee nieuwe rassen, Olymp en Gerja. Het ministerie van land bouw moet daarom toestemming ge ven deze rassen in de handel te bren gen, aldus het Landbouwschap in een brief aan het ministerie. De Europese Commissie wil in de nabije toekomst de financiële steun aan verwerkers van koolzaad beper ken tot zaad met een laag gehalte aan glucosinolaat, de zogenaamde 00-rassen. De 00-rassen die in Ne derland in gebruik zijn hebben een te lage opbrengst. Bovendien ligt het suikergehalte maar net onder het toegestane maximum. De rassen Olymp en Gerja hebben die bezwaren niet, aldus het schap. Deze rassen moeten al beschikbaar zijn als over enkele weken wordt ge zaaid met het oog op de oogst 1990. Daarbij speelt mee dat koolzaad met een laag gehalte aan glucosinolaat een van de weinige gewassen is die perspectief bieden in het Noord oostelijke kleigebied. Glucosino laat is een stof die voor sommige die ren giftig is. Oplossing 'witte banden' Oplossing van de prijsvraag over de witte banden aan de schuren uit het ZLM-blad van 2 juni 1989. Waarschijnlijk is de betere zichtbaarheid in het donker de reden van het voor komen van deze witte banden (Absolute zekerheid daarover hebben we nog niet). De winnaars zijn W. Houmes uit Tholen en J. Riemens uit Middelburg. Zij ontvangen een jaar lang de nieuwsbrief van de Boerderijenstichting Zeeland en een fraaie poster van het Zuidwestelijke Delta gebied. sij mkt *ij qetookb* hejrror _j£stiiatj sch w*. wominq I. Bijgebouwen bij de schuur Bij vele Zeeuwse boerderijen staan ook bijgebouwen. Voor het bedrijfsgedeelte zijn dat: varkens- en kippenhok, rund veestal en wagenhuis (zie bijgaand schets-tekeningetje) We zien achter de schuur aan de lange stalzijde de mestput. Daar ligt een straatje ter breedte van ongeveer 2 meter, de mest putstraat of koeiestoep ge naamd, met daarachter de mestput. De mest uit de stallen kon dus zo in de mestput worden gewerkt. Varkens- en kippenhok en veestal waren ook om de mestput gebouwd, zodat ook daaruit de mest gemakkelijk was te ver wijderen. Als bijkomstigheid kan nog wor den vermeld, dat op vele boerde rijen naast het varkenshok ook de W.C. was gebouwd. De in houd daarvan kwam dus ook in de mestput terecht. Het wagenhuis is meestal op het achtereind van de schuur ge bouwd. Daar werden de paarden in- en uitgespannen en werd het paardetuig opgeborgen. Daar de verzorging van het klein- en pluimvee tot de taak van de boe rin behoorde, was de huisvesting van deze dieren kort bij de wo ning geplaatst. Prijsvraag: Deze foto's zijn ge nomen in resp. de gemeente Wis- senkerke (Noord-Beveland) en Goes. Waar zijn ze genomen? Oplossingen met vermelding van deze boerderijen en de bewoners voor 1 september 1989 aan: Re- daktie ZLM Land- en Tuinbouw blad, Postbus 2116, 4460 MC Goes. In het volgende nummer de bij gebouwen bij de woning, o.a. de 'bakkeet'. 2. Wagenhuis 1. Varkenshok AM?LKLN D)/J DL \LDLKAT!L ZLLLAND Het is eind juli, en tot nu toe is het voor de toeristen een fantasti sche zom^r. Mede hierdoor was het ook bij onze kampeerboeren de laatste weken vrijwel overal vol. Dit stemt tot tevredenheid, en als het weer in augustus rede lijk goed wordt, zal 1989 zeker als een goed vakantieseizoen kunnen worden aangemerkt. Zo'n seizoen is tevens de beste re- klame die men zich wensen kan. Gezien de grote rekreatiedruk zou men kunnen verwachten dat de overheden het belang van het kamperen bij de boer inzien, zo wel voor de boer als voor een flinke groep rekreanten, en dat ze daarom mee willen werken om tot 15 eenheden te komen. Bij verschillende gemeenten bespeu ren wij ook wel de wil om tot een dergelijke regeling te komen. Het zijn echter vooral de hogere overheden die tot nu toe nalaten om de mogelijkheden hiervoor te scheppen. Minister Braks heeft wel bij her haling het kamperen bij de boer genoemd als één van de alterna tieven voor de landbouw, maar tot nu toe heeft hij verzuimd de nodige maatregelen te treffen, om het ook daadwerkelijk een al ternatief te laten zijn. Onze pro vinciale overheid vond het nodig, om vlak voor de vakantiedrukte een schrijven aan alle gemeenten te richten met het verzoek geen overloop meer toe te staan bij kampings en kampeerboeren. Hun stelling is, vol is vol, ge meenten moeten dan maar nood- terreinen maken waar 1 nacht mag worden verbleven en dan moeten ze maar naar een ander regio of terug naar huis. Dit lijkt simpel, maar de praktijk wijst uit dat de toerist zich niet zo gemak kelijk laat sturen, bovendien is het wel erg in strijd met het door datzelfde provinciebestuur ge voerde promotiebeleid. Op zich lijkt het me geen gekke gedachte om bij de kampeerboe ren de overloop af te schaffen, immers wanneer mensen naar ons toe worden gestuurd, omdat alles vol is, is er geen sprake meer van een eigen publiek. En juist dat eigen publiek voor het kamperen bij de boer, is naar mijn mening een sterk argument, dan is er ook geen sprake van konkurrentie, t.a.v. de reguliere kampings. De bedoeling van de provincie is echter om het maksimum aantal terug te brengen tot 10 eenheden en daar zijn wij het bepaald niet mee eens. Een aantal jaren heeft men het wild kamperen binnen de perken kunnen houden, mede door de opvang op onze bedrijven tot 15 eenheden. Hier zijn onze voor zieningen op afgestemd en bo vendien is aangetoond dat zowel ekonomisch als sociaal, het aan tal van 15 eenheden het meest ge wenst is. Het is toch dwaas, dat legaal aanwezige capaciteit niet ge bruikt mag worden, vandaar dat ons streven gericht blijft op 15 eenheden het hele seizoen! Hieraan zijn echter heel wat pro blemen verbonden, denkt maar aan de Hinderwet, en de manier waarop dit in bestemmingsplan nen geregeld zou kunnen wor den. Wanneer wij nog invloed willen op de komende Wet Open- luchtrekreatie dan zullen wij ze ker alle krachten moeten bunde len. Daarbij denk ik dan o.a. aan SVR en Vekabo, maar vooral ook aan de landbouworganisa ties, en de ons gunstig gezinde ge meentelijke en provinciale politi ci, om onze wensen naar de Haagse politiek toe te vertalen. Tevens ben ik van mening, dat wanneer er een regeling zou wor den gevonden om tot 15 eenhe den te komen, wij ook bereid zul len moeten zijn ons aan zo'n re geling te houden. Wanneer wij onze gesprekspartners hiervan niet kunnen overtuigen, zal de bereidheid om medewerking aan zo'n regeling te geven, bepaald niet groot zijn. Bij voldoende deelname kan het komende winterseizoen weer een kursus voor kampeerboeren wor den georganiseerd. Wilt u zich wel snel aanmelden s.v.p. Alle maal een goede voortzetting van het seizoen toegewenst. Vrijdag 11 augustus 1989 9

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1989 | | pagina 9