Milieu in vakantietijd
vanuit de Z.L.M. gezien
zuidelijke landbouw maatschappij
Proces over distelproblematiek
uitgesteld tot 18 september
Doodsteek
Nog zwaardere eisen
Offensief/defensief
orra
m VRIJDAG 4 AUG
land- en
tuinbouwblad
Afgelopen zaterdag kwam direkteur Marc van de Bilt van Van de Bilt Zaden BV te Sluiskil even een kijkje
nemen bij de vlasoogst op Noord-Beveland. Hij teelt daar 104 ha vlas, waarvan na zaterdag -en wellicht
ook nu- nog zo'n 20 ha getrokken moest worden. Van de Bilt sloeg het werk met genoegen gade, zich in
herinnering roepend hoe het vlas vroeger met de hand getrokken moest worden: zwaar werk waarbij de
vingers ingetaped moesten worden omdat de stugge stengels de huid kapot sleten. Op de foto ziet u hoe
een tevreden Van de Bilt (r) samen met de koördinator van de vlaskern Noord-Beveland D.P. de Bruijne
uit Kats (m) en medewerker van het vlasbedrijf J. Vermeersch (l) de kwaliteit van de vezels test. Voor een
oogstimpressie zie pag. 8.
Het Gerechtshof in Den Bosch heeft de behandeling van
het beroep van de stichting 'Het Brabants Landschap'
over wie de verantwoordelijke partij is in de kwestie van
de distelproblematiek in het Markiezaat gebied, uit
gesteld tot 18 september.
Het Brabants Landschap heeft de beroepsprocedure
aangespannen tegen de uitspraak van de rechtbank, be
gin 1988, dat Het Brabants Landschap de verantwoorde
lijke partij is. Deze uitspraak volgde op een kort geding
van de gezamenlijke landbouworganisaties en een aantal
boeren tegen Het Brabants Landschap.
Volgens Het Brabants Landschap is de Staat de verant
woordelijke partij. De behandeling van het beroep is
sinds januari 1988 al meerdere keren uitgesteld, deze
maal zonder opgave van motivatie. De betrokken boeren
verwachten dat de behandeling wel weer uitgesteld zal
gaan worden.
Pluis
Als beherende instantie is Het Brabants Landschap ver
plicht de distels in het Markiezaat gebied te maaien. Er
is een afspraak gemaakt dat dit jaar een bepaalde strook
ter breedte van 70 m zou worden gemaaid, maar tot dus
ver verzuimt de stichting de werkzaamheden te (laten)
uitvoeren. De distels pluizen al gedurende ca. drie weken
volop. 'Het pluist als de ziekte' aldus een agrariër aan de
rand van het Markiezaat gebied.
toch ook nog 200 a 250 miljoen op jaarbasis aan meer
kosten en minder opbrengsten moeten inleveren. Dat
zou een extra verlies van f 400 a f 500 per hectare
betekenendus de definitieve doodsteek voor het
merendeel der huidige - toch al noodlijdende bedrijven.
Het parlement is op reces, het merendeel der demissio
naire kabinetsleden is zich privé aan het ontspannen,
en het vergadercircuit van het Landbouwschap ligt zo
goed als stil. Kortom "Den Haag" is met vakantie.
Het is opvallend dat er, ondanks deze adempauze, toch
een niet te stuiten lawine van weer nieuwe en aange
scherpte nota's, plannen en voornemens met betrek
king tot ons vaderlandse milieu over ons heen blijft
rollen. De publiciteitsmedia maken daar dankbaar ge
bruik van en staan bol van het vervuilingsfenomeen.
Mevrouw Smit-Kroes en de heren Nijpels en Braks zijn
klaarblijkelijk thuis gebleven en werken harder dan ooit.
Het vliegwiel dat de maatschappelijke milieubezorgd
heid meer en meer omvormt tot begeestering en wel
haast hysterie, wordt volop draaiende gehouden.
Vanuit de ZLM hebben we altijd het standpunt ingeno
men, dat ook de land- en tuinbouwsector zich tot het
uiterste in moet spannen om de doelstellingen van een
veilige en duurzame produktie binnen een zo kort mo
gelijke termijn te verwezenlijken. Tijdens een speciale
bijeenkomst vorige maand van hoofdbestuur en sector
commissies is dat in de volle breedte nog eens uitdruk
kelijk bevestigd. De ZLM-veehouders, -akkerbouwers
en -tuinders willen wel degelijk vergaand hun nek uit
steken om bewust en positief mee te werken aan het
behoud van een gezonde bodem, schoon water en zui
vere lucht. Maar dat dan uiteraard wel binnen redelijke
grenzen en op basis van in de praktijk te verwezenlijken
voorwaarden. De noodzakelijke milieuaanpasingen
moeten haalbaar en betaalbaar zijn, dat wil zeggen
technisch en economisch uitvoerbaar. Dus zonder dat
de concurrentiekracht van de diverse sectoren en cje
individuele bedrijven daarmee in gevaar komt. Daarom
ook zal ons voor die aanpassingen voldoende tijd ge
gund moeten worden. Een "zo kort mogelijke" termijn
moet wel een "redelijke" termijn zijn. In het verband
van die haalbaarheid, betaalbaarheid en benodigde tijd,
hebben wij bij herhaling betoogd, dat middels de nu
voorgenomen overheidsmaatregelen een onevenredig
zware milieu-inspanning van de Nederlandse land- en
tuinbouw wordt vereist. Vergeleken met industrie, ver
keer en consument, wordt de agrarische sector politiek
opportunistisch als "milieu-kop van Jut" gebruikt.
Op basis van de geplande doelstellingen en maatrege
len in het "Nationaal Milieubeleidsplan" en de "Land
bouwstructuurnota" hebben we enige tijd geleden al
vastgesteld, dat een mogelijk volledige legalisering van
één en ander verstrekkend negatieve gevolgen zou
hebben voor de bestaansmogelijkheden van een groot
aantal boeren en tuinders in ons werkgebied.
Berekeningen van de overheid zelf geven aan, dat de
vereiste milieu-inspanningen rond 1 miljard gulden per
jaar van de land- en tuinbouw zullen vergen. Het leeu-
wedeel daarvan zal door de veehouderij opgebracht
moeten worden. De verhoudingsgewijs kleinere akker
bouwsector echter zal volgens de officiële besomming
Bovenop de reeds bekende milieubeleidsvoornemens
worden nu (in de luwte van de vakantietijd) door de mi
nisters Nijpels en Smit-Kroes nog eens een serie nieu
we maatregelen en verzwaarde doelstellingen
aangekondigd: Het tijdspad en de normering voor het
terugdringen van de ammoniakemissie worden extra
aangescherpt. In datzelfde spoor worden plannen be
kend gemaakt om de criteria voor de "ecologische
richtlijn" te verzwaren. Verboden op het gebruik van
bepaalde gewasbeschermingsmiddelen worden tus
sentijds - bijna van week tot week - uitgevaardigd; veel
al niet op basis van doorslaggevende argumenten,
maar hoofdzakelijk omdat men er politiek goede sier
mee kan maken. Als klap op de vuurpijl, wordt in de
eind augustus te verschijnen "3e nota waterhuishou
ding" o.a. voorgesteld om de zware EG-drinkwater-
normen ook zonder meer voor alle grondwater te laten
gelden en tevens om een algemene "vrvuilers"-heffing
van 75/ha op drainwater te leggen.
De land- en tuinbouw wil op milieugebied zeer bewust
en weloverwogen in het offensief. De sector wil graag
medeverantwoordelijkheid dragen voor de instandhou
ding en verbetering van het milieu. Medeverantwoor
delijkheid betekent echter niet de volle en enige
verantwoordelijkheid. Het betekent ook niet het onmis
kenbaar moeten fungeren als zwarte Piet van de sa
menleving. Zoals de overheidsvoorstellen zich nu
aftekenen, zijn de milieu-eisen voor de agrarische sec
tor onhaalbaar en onbetaalbaar. Dus onaanvaardbaar!
Dat betekent dat we vanuit de ZLM de komende maan
den noodgedwongen toch voor een defensieve opstel
ling zullen moeten kiezen. Of is de defensieve
vaststelling van het feit dat de land- en tuinbouw in het
kadé'r van het milieubeleid beloond - i.p.v. gestraft - zou
moeten worden voor de "groen"-produktie (aanmaak
van zuurstof), toch als offensief te kwalificeren?
van der Maas
