IdlIU" 611
De druk stijgt
zegge en schrijven
zuidelijke landbouw maatschappij
Wereldhandelsoverleg
Inkomenscompensatie
verzekeringen zim
Tussen servet en tafellaken
VRIJDAG 14 APRIL 1989
I BB M M 77e JAARGANG No. 3968
tuinbouwblad
Deze week kunt u in dit ZLM-blad een verhaal lezen over een bezoek dat een aantal landbouwjournalisten
onlangs bracht aan de Sovjet Unie. Onze indruk is dat perestroika en glasnost geen loze kreten zijn. Het
economische en sociale leven krijgt wat meer ruimte en daarvan wordt volop gebruik gemaakt.
Op bijgaande foto wordt in Moskou door goedgemutste vrouwen de laatste sneeuwresten opgeruimd. Sym
bolisch? Zie verder pagina 10 en 11.
Uit de bijdragen van onze praktijkschrijvers blijkt dat er
met betrekking tot de stand van de voorjaarswerk
zaamheden in ons werkgebied grote verschillen
bestaan. In de ene regio is het werk op het land vrijwel
gedaan terwijl er elders nog maar weinig vorderingen
zijn gemaakt. Weer elders gaat het werk met horten en
stoten. Over het algemeen is men het er wel over eens
dat de structuur van de grond - o.a. vanwege het uit
blijven van de vorst - veel te wensen over laat waar
door het moeilijk werken is.
Vorige week werd bekend dat er in het kader van de
wereldhandelsovereenkomst (GATT) een belangrijke
doorbraak is bereikt op het gebied van de landbouwpo
litiek. Met name door de discussie over de landbouw
subsidies waren de spanningen tussen de EG en de
Verenigde Staten zeer hoog opgelopen. Het nu bereik
te compromis houdt in dat er nog krap 2 jaar min of
meer pas op de plaats zal worden gemaakt maar dat
de EG daarna de landbouwsubsidies aanzienlijk zal
(moeten) verminderen. Dit betekent in feite een aanzet
tot een fundamentele wijziging (van de uitgangspun
ten) van het tot nu toe gevoerde gemeenschappelijk
landbouwbeleid in Europa. De steun aan de landbouw
moet terug en het huidige marktgerichte beleid is daar
nog maar een voorproefje van. Dat is in feite de bood
schap vanuit GATT. De uitwerking van dit compromis
kan vooral voor onze akkerbouw zeer vérstrekkende
gevolgen hebben. Er moet immers ernstig rekening
worden gehouden met versneld dalende graanprijzen
richting wereldmarkt met alle gevolgen van dien van
wege het spileffect van de granen. De discussie over
enerzijds produktieregeling - via bijvoorbeeld (ver
plicht) braken en anderzijds afzetvergroting (bio-
ethanol) wordt door dit GATT-verhaal ineens nog veel
dringender. De neerslag daarvan zal naar ik aanneem
zeker terug te vinden zijn in het nationale sectorplan
akkerbouw dat op dit moment in de maak is en half juni
klaar moet zijn om daarna in de achterban besproken
te worden. Kortom: de landbouwpolitieke druk stijgt
aanzienlijk en in krap 2 jaar zullen er - ook door ons -
vérgaande beslissingen genomen moeten worden.
Vorige week besloot het ZLM bestuur (unaniem)om
nationaal te gaan pleiten voor een tijdelijke en globale
inkomenscompensatie voor de akkerbouw. Deze com
pensatie zou gerelateerd moeten worden aan de LEI-
cijfers die jaarlijks worden berekend op basis van ge
normeerde akkerbouwbedrijven. Ik heb gemerkt dat dit
standpunt hier en daar niet goed is begrepen en daar
om is het wellicht goed om er nog wat toelichting op
te geven. Bedoeld is een globale regeling, d.w.z. voor
alle akkerbouwbedrijven - dus ook voor bedrijven die
(nog) een positief resultaat hebben. Verder gaat het
,om een tijdelijke regeling waardoor er enerzijds meer
tijd is om te proberen het nationale en Europese land
bouwbeleid bij te stellen en er anderszijds voorkomen
wordt dat veel bedrijven niet eens meer de kans krijgen
om zich aan te passen. Zeker tegen de achtergrond
van de GATT-overeenkomst zullen de inkomens elders
nog meer onder druk komen te staan. Diegenen die
zich op basis van zo'n tijdelijke regeling menen te kun
nen veroorloven met de armen over elkaar te gaan zit
ten zullen dat later waarschijnlijk wel moeten bezuren.
Het is dus niet de bedoeling om niet levensvatbare be
drijven kunstmatig in stand te houden. Hooguit kan het
voor die bedrijven uitstel van executie betekenen. Ook
zijn er vraagtekens gezet bij de hoogte van het door de
ZLM genoemde bedrag nl. 300 tot 500 miljoen op jaar
basis (87/88). Niet moet echter worden vergeten dat
de landbouw structureel honderden miljoenen guldens
op jaarbasis heeft ingeleverd door o.a. de afschaffing
van de WIR. Daarvoor is nog steeds geen concrete
compensatie gerealiseerd, laat staan dat die vergelijk
baar zou zijn met de schade. Compensatie die wél be-
Verzekeringen ZLM is een onderlinge schadeverzeke-
ringsmaatschappij, welke in 1951 werd opgericht door
de Zeeuwse (nu Zuidelijke) Landbouw Maatschappij. In
het begin werden uitsluitend motorvoertuigen verzekerd;
personenauto's en landbouwtraktors. Een maatschappij
van en voor de agrariërs, leden van de ZLM. Na verloop
van tijd werd het draagvlak verbreed door ook dona
teurs van de ZLM te verzekeren. De risiko's werden zo
doende verdeeld over meer verzekerden én de kosten per
polis werden lager.
Nu, bijna veertig jaar later, hebben ook zeer veel niet-
agrariërs zich bij Verzekeringen ZLM verzekerd. Zij
werden graag donateur van de ZLM, omdat de premies
van Verzekeringen ZLM door de jaren heen uiterst laag
bleven. De donateurs maken nu 90% uit van het aantal
verzekerden. Zij ontvangen regelmatig het Land- en
Tuinbouwblad van de ZLM met daarin opgenomen het
Verzekeringsnieuws'
Sterk konkurrerende premies
Verzekeringen ZLM is steeds meer gaan doen voor haar
leden (alle verzekerden). Inmiddels beschikt men over
een breed pakket verzekeringen. De premies van al deze
verzekeringen zijn sterk konkurrerend. Het grootste deel
van alle polissen, zo'n 80%, beslaat nog steeds de motor
rijtuigenbranche, inklusief de Ongevallen Inzittenden
verzekering. Dat alle overige verzekeringen slechts 20%
uitmaken van het geheel komt omdat velen nog niet we
ten hoe voordelig ook deze verzekeringen zijn. Deze be
perkte bekendheid komt mede omdat Verzekeringen
ZLM nog steeds geen reklame maakt. Naast een breed
pakket eigen verzekeringen (motorvoertuigen, brand,
aansprakelijkheid, ongevallen en arbeidsongeschiktheid)
zijn er ook een aantal specifieke verzekeringen (leven,
ziektekosten, reisverzekeringen, etc.) waarvoor Verzeke
ringen ZLM en haar vertegenwoordigers kunnen bemid
delen. Hiermee wordt voorkomen dat te hoge risiko's
worden geaksepteerd en dat de kosten onevenredig ver
hoogd worden.
Keuze maken
De gestage groei van Verzekeringen ZLM maakt het
evenwel noodzakelijk steeds keuzes te moeten maken:
wel of niet voldoen aan elke vraag, bijzondere risiko's
wel of niet aksepteren, wel of niet differentiatie doorvoe
ren in produkten en daarmee ook in premies, specifieke
taken zelf uitvoeren of uitbesteden. Groei verzwaart de
taken en maakt uitbreiding van personeel noodzakelijk.
Verzekeringen ZLM telt nu zestig medewerkers. Een
nieuwe behuizing, voor honderd mensen, is in aanbouw.
De ontwikkeling van 'servet' naar 'tafellaken' vraagt
energie, doch dit mag van ons nimmer ten koste gaan
van de kwaliteit. De premie willen wij zo laag mogelijk
houden.
Waarborgen van de kontinuïteit
Banken en verzekeraars zijn in beweging. Europa 1992
staat voor de deur. Fusies en samenwerkingsverbanden
worden met de regelmaat van de klok aangekondigd.
Ook hier zal Verzekeringen ZLM keuzes moeten maken.
Het waarborgen van onze kontinuïteit en daarmee uw
belang zien wij als een groot goed. Daarom is het verstan
dig voor alles verzekerd te zijn bij Verzekeringen ZLM.
H. Doeleman Hzn
loofd is door de Tweede Kamer maar nog steeds niet
gekregen. Ook van precedentwerking is geen sprake
gezien het feit dat in het verleden ook andere be
drijfstakken door de overheid zwaar zijn gesteund. Het
bedrag mag in totaal hoog lijken, teruggerekend per
bedrijf (f 700 a f 1.000,— per ha op basis 87/88) is
het betrekkelijk laag, d.w.z. iemand die nu goed in de
prutsen zit zal het daarmee waarschijnlijk ook niet red
den. Daar staat tegenover dat vele anderen met een
dergelijke inkomenscompensatie wel zicht op overle
ven kunnen krijgen. En dat is dan ook de achtergrond
van het ZLM-voorstel. Uiteindelijk gaat het natuurlijk
om de positie van onze akkerbouw. Shakespeare zei
het al: Zijn of niet zijn, dat is de vraag.
Tenslotte nog een politiek argument: landbouwbelang
is niet alleen een boerenbelang maar vooral een alge
meen belang. Een land kan en mag zich niet straffeloos
permitteren zijn landbouw op te offeren. Dat heeft de
geschiedenis wel bewezen.
Oggel
