Uitrijverbod niet aan vaste data binden
Eenvoud is kennelijk niet het ware
Wintertijd vergadertijd
Vele soorten water
Dankbaar en stil
Toveren met een spruitje
We beginnen aan de laatste week
van november. Ook op NOORD-
BEVELAND zijn we aan de laatste
restjes van ons werk bezig. De bieten
zijn op een enkel stukje na gerooid,
de knolselderij staat nog voor de
helft op het land. De risiko's met
vorst worden groter en de kilo's die
er bij groeien steeds minder waard.
Zoals het helaas met alle groentes
het geval is. Een geluk dat de aard
appelprijzen nog enigzins blijven
hangen.
Tarwe zaaien is tussen de regenperi
oden door zo goed als klaar. Het zal
wel grotendeels baktarwe geworden
zijn. Rassen als Okapi, Arminda,
Citadel, etc. zijn zo goed als verdwe
nen. De in oktober gezaaide tarwe
staat er inmiddels mooi op, en het
laatste ploegwerk wordt gedaan, zo
dat het landschap spoedig zijn win
ters aanzien zal hebben gekregen.
Het wordt nu wat kouder, en dat is
een goede zaak voor de produkten in
de luchtkoeling. De aardappels zijn
erg kiemlustig en bij de uien moet de
koprot in toom worden gehouden.
Vrijwel iedere partij is min of meer
aangetast, maar in de meeste geval
len blijft het stabiel ondanks het
zachte weer.
We hebbèn nu 2 tot 3 maanden voor
de boeg van orde op zaken stellen
wat betreft onderhoud aan erf, ge
bouwen en machines. Ook admi
nistratie en organisaties vragen onze
aandacht.
Eén van de eerste zaken die op ons
afkomen is het toe te wijzen suiker-
bietenkwotum voor 1987.
Het is een zaak van goed lezen en
herlezen om het te berekenen. Een
voud is kennelijk niet het ware. Jam
mer dat het systeem van een jaar of
wat geleden niet is gehandhaafd,
Bijna december en op veel plaatsen
in WEST BRABANT ZUID loopt
overdag het melkvee nog buiten. Dat
maak je maar zelden mee. Als de
temperatuur zo blijft en het niet al te
veel regent zal op de hogere weilan
den het vee tot in december buiten
kunnen blijven.
Zoals bij de hakvruchten is ook het
gras de afgelopen drie maanden blij
ven groeien.
Waar anders al een behoorlijk gat in
de voordroog- en maiskuilen gesla
gen was moet veelal nu nog de kuil
opengemaakt worden.
dan waren we er nu aan gewoon en
waren de kinderziektes opgelost, en
we zouden in de pas zijn blijven lo
pen in de EG.
Nu is er schijnbaar nog een moge
lijkheid dat het systeem, zoals het nu
is opgezet, afgekeurd wordt omdat
het niet strookt met de EG-
suikerregeling.
Het is allemaal kontingentering wat
we horen en lezen; suiker, melk en
graan. Alles hangt aan elkaar.
Het boeren zal op den duur niet
moeilijk meer zijn.
Het bouwplan wordt vastgesteld
door de kwota die men krijgt toege
wezen. Naar hoge opbrengsten hoe
ven we niet meer te streven. En van
gewasbeschermingsmiddelen hoeven
we niets meer af te weten, want die
worden op den duur allemaal
verboden.
We zullen alleen nog moeten blijven
werken.
De werkzaamheden op de akkers in
het WEST ZEEUWS-VLAAMSE
land zijn bijna aan het einde geko
men, hier en daar vindt men nog een
stukje suikerbieten en op enkele
plaatsen kan men nog teunisbloe
men aantreffen. Op de meeste be
drijven is echter de winterrust inge
treden.
Zij die hun suikerbieten hebben la
ten staan zijn momenteel onder
slechte omstandigheden aan het
ploegen, want het heeft de afgelopen
week 25-30 mm geregend en de
weersvooruitzichten geven weinig
verbetering.
Draineerbuizen spuien hun water
dan ook weer volop.
De prijzen van de produkten vallen
tegen. We hebben ook kunnen lezen
dat de bietenprijs op jaarkontrakt
maar ƒ85,bedraagt. In 1987 zal
het beperkt mengprijssysteem wor
den ingevoerd, wat inhoud dat de
suikerindustrie de 915.000 ton suiker
zal verdelen onder de bietentelers.
Alles wat meer geproduceerd wordt
is C-suiker.
Wat het vee betreft, houdt de mest
wet het vee duur. De vraag van vee
houders naar gebruiksvee houdt
aan, zodat ze op deze manier aan
een goed mestkwotum kunnen ko
men. Ook het aanbod van stieren
was daarom klein. De spruitenpluk
is in West Zeeuws-Vlaanderen ook
begonnen, helaas laten goede prijzen
het voor dit produkt afweten. Mis
schien is het telen van spruiten voor
velen een eksperiment. Helaas wei
nig hoopvol met dergelijke prijzen,
maar het spreekwoord zegt: 'Wie
niet waagt, wie niet wint'.
Zullen de teunisbloemen en de veld-
bonen de akkers volgend jaar weer
sieren? Waarschijnlijk allemaal vra
gen die de komende tijd aan de orde
zullen komen tijdens de vele verga
deringen en bijeenkomsten van stu-
dieklubs die weer volop voor de deur
staan.
Ook de afdelingsbesturen van de
Z.L.M. zijn druk bezig met hun win-
terprogramma's, iets wat ook wel
eens moeilijk is, want de belangstel
ling voor deze bijeenkomsten is niet
altijd even groot. Een oorzaak hier
voor zoeken is moeilijk, de besturen
proberen toch altijd een interessante
spreker te vinden.
Na 9 jaar voorzitter te zijn geweest
van de ZLM, neemt op 8 december
de heer Doeleman afscheid. Ook
vanuit het West Zeeuws-Vlaamse
vinden we het fijn dat weer een prak
tiserend boer de touwtjes in handen
neemt. Ik geloof dat we hier allen
blij mee moeten zijn en wensen de
heer Van der Maas dan ook.veel suk-
ses toe voor de toekomst.
De afgelopen week Is het erg rustig
geweest op de Thoolse en Fliplandse
bedrijven. De grote hoeveelheid
neerslag 50 mm zorgde voor erg
natte akkers, waar zo hier en daar
nog wat omgeploegd werd tussen de
buien door.
Wanneer deze regenperiode een
weekje later was gekomen, waren de
veld- en ploegwerkzaamheden een
heel eind aan de kant geweest. Nu
staan er zo hier en daar nog wat late
producten op het land en moet er
nog wel een kwart geploegd worden.
Het is dan ook een echte watertijd
momenteel, want binnen de Water
schappen spitsen de discussies zich
momenteel toe op de door de over
heid zo aangeprezen concentratie
van waterschappen. Dit vooral in
verband met de beheersing van de
waterkwaliteit in de gehele provincie
Zeeland. De traditionele taken wor
den in de ogen van de overheid goed
uitgevoerd door.de waterschappen.
Maar een nieuwe taak zoals de wa
terkwaliteit moet meer volgens één
beleid worden bestuurd en kan dus
niet door 7. afzonderlijke gebieden
beheerd worden. Bij de concentratie
blijkt nu plotseling water voor een
splitsing in deze concentratie te zor
gen. En wel de Westerschelde, die
als natuurlijke barrière één water
schap onmogelijk maakt. Alle ande
re voormalige eilanden liggen echter
ook rondom in het water en de kwa
liteit is vooral verschillend, maar dat
blijkt geen beletsel te zijn voor con
centratie. Voor een nuchtere zeeuw
lijkt de keuze voor twee waterschap
pen dan ook meer op een politieke
dwaling om het gezicht van de
zeeuwse politiek nog enigzins te be
hoeden voor al te grote verwon
dingen.
Zeeland als traditioneel waterland
heeft langzamerhand, met vele soor
ten water te doen. Van vervuild Bel
gisch water'tot schoon zoètwater,
met daartussen vele soorten brakwa
ter? Zou dat nu werkelijk zoveel be
ter kunnen op afstand door twee wa
terschappen dan door de huidige
zeven?
Zeer zeker is het feit dat de beslissing
over deze concentratie eerder zal zijn
gevallen dan de beslissing over zoet
water voor ons gebied. De voor- en
tegenstanders hiervan zoeken
naarstig naar motieven om hun
standpunten nog beter te onderbou
wen. De tegenstanders maken er dan
ook gretig gebruik van om de mo
menteel ontstane overschotten in de
volle grondsgroenteteelt aan te grij
pen als argument om er tegen te zijn.
Duidelijk is echter dat er nu en van
uit Brussel voor de bedrijven zeer
onaantrekkelijke voorstellen op ons
afkomen, er ook in ons gebied iets
zal moeten gebeuren om de toe
komst voor de jongere ondernemers
veilig te stellen.
Ook de voorstellen vanuit Brussel
worden te veel met politiek
doorspoeld, het duurt veel te lang
voor er wordt beslist en er wordt te
veel toegegeven aan nationale-
politieke belangen en - voorkeuren.
Heel dicht bij de natuur leef je in het
Landje van Cadzand.
Al wekenlang zie je de wagens zwaar
beladen langs de wegen gaan.
Eerst was er dat goudgele graan.
Dan kwamen de uien en aardappelen
eraan.
Langs de wegen zie je hier en daar een
hoop met suikerbieten.
Ook van het vlas konden we genieten.
Het land was een bonte lappendeken
van al de gewassen, die de 'boeren
kweken.
Bij de fruitteler werd er ook hard
geplukt.
En door hei prachtige weer,
gaat het bijzonder goed deze keer.
Heel dankbaar en stil word je
daarvan.
Dat alles zo goed ging dat was fijn,
die gouden dagen vol van zonne
schijn.
Wij willen U hiervoor danken, Heer,
voor al die zegeningen telkens weer.
Mevr. C.J. Lako v. Amerongen
Draaibrugseweg 6
4527 PA Aardenburg
Ook in eigen land zien we de gevol
gen van politiek ingrijpen, zoals bv.
het instellen van de referentie op 31
dec. a.s. t.b.v. de mestwetgeving.
Dit veroorzaakt een geweldige
marktverstoring, en was met meer
dere referentiedagen over een lange
re periode te voorkomen geweest.
Deze besparing op ruwvoer is een
van de weinige meevallers die voor
de melkveehouderij dit jaar te mel
den zijn.
Van ruwvoer zal voorlopig voldoen
de aanbod zijn voor prijzen die ver
onder de voederwaardeprijs liggen.
Met name voeraardappelen worden
op dit moment volop aangeboden
voor lage prijzen.
De afzet van perspulp ligt op zo'n
laag nivo dat een fabriek zelf is gaan
inkuilen.
De stelregel dat de land- en tuin
bouw het moet zoeken in kosten
besparend werken in plaats van uit
breiden gaat bij de rundveehouderij
in zijn geheel op.
Bij de stierenmesters hoor je af en
toe weer een optimistisch geluid.
Voor goede stieren wordt weer 8,50
per kg geslacht gewicht betaald.
Dit is nu niet direkt een topprijs
maar door de sterke verlaging van de
krachtvoerprijzen, ruwvoeders en
rente ten opzichte van enkele jaren
terug is er weer een klein positief re-
sulaat.
Plaatselijk is er een lichte uitbreiding
gekomen in het zaaien van stoppel
knollen.
Met rantsoenbeweiding is deze teelt
niet arbeidsintensief meer en zorgt
voor een goedkoop en smakelijk
voer voor het melkvee.
Wel moet er een struktuurhoudend
produkt bijgegeven worden. Onder
werp van gesprek onder de rundvee-,
varkens- en pluimveehouders is het
ontwerp besluit dierlijke meststof
fen. Uit de gesprekken valt op te ma
ken dat de fosfaatnormen per ha
niet zozeer als struikelblok gezien
worden.
In West-Brabant-Zuid is er voldoen
de grond om het plaatselijk teveel
aan mest met geringe kosten te bren
gen naar akkerbouwers en volle-
grondstuinders.
Waar de meesten zich druk om ma
ken is een eventueel uitrijverbod.
Opslag voor 4 tot 6 weken is op de
meeste bedrijven wel haalbaar maar
zeker geen 3 maanden of langer. Een
uitrijverbod betekent voor bijna alle
bedrijven een investering van tien
duizenden guldens voor het bouwen
van mestopslagplaatsen.
Het uitrijden van mest moet aan de
veehouder zelf overgelaten worden.
Bij een goede toestand van het land
zal dan drijfmest gereden worden
waarbij het gelijktijdig onderge
werkt kan worden zonder struktuur-
bederf van de grond.
Een uitrijverbod is in Nederland met
zijn sterk wisselende weersomstan
digheden nooit in data uit te
drukken.
Als dit wel gebeurt zal het vaak
voorkomen dat de putten vol blijven
tijdens een uitrijperiode omdat net
een regenperiode van zes weken is
aangebroken.
Nu we met deze bijdrage begon
nen zijn te schrijven, plenst bui
ten de regen neer en zien we de
plassen op het erf weer groeien.
In de tweede helft van de maand
november kunnen we ook niet
veel anders meer verwachten. Af
gelopen herfst hebben we goede
kansen gehad; kansen voor de in
zaai van de wintertarwe en voor
de oogst van de hakvruchten.
Verder is het ploegwerk ook naar
genoegen verlopen en voor het
oogsten van de bieten is de grond
zelfs nog een periode te hard ge
weest. In de landbouw kan het
vriezen en dooien, maar het beste
is om vroegtijdig overal rekening
mee te houden. Het weertype is
nooit eender, maar ieder seizoen
en ieder jaar is toch weer anders.
Daar kunnen we rekening mee
houden door in het najaar tijdig
het polderpeil in de sloten te ver
lagen. Wanneer de herfstregens
eenmaal komen, dan moet er
ruimte zijn in de sloten om over
tollig water in te kunnen bergen.
Voor een goede ontwatering is
voor kleigronden een slootpeil
van 120-150 cm gewenst. Het
heeft geen zin om in de zomer
een hoger peil te handhaven dan
in de winter. Een diepe slootwa
terstand is dan ook een eerste
vereiste voor een diepe en daar
door betere en goedkopere drai
nage. Een goede ontwatering
kunnen we alleen verwachten
door schone drains.
Bij ontwatering gaat het vooral
om:
kontrole op de goede werking
van de drainage
reiniging van vervuilde drain-
reeksen
aanleg van nieuwe drainage
Voor het reinigen van de draina
ge is de laatste jaren nogal wat
nieuwe apparatuur op de markt
gekomen. Hiermede is al heel
wat ervaring opgedaan en de be
langstelling er voor wordt in de
praktijk als maar groter.
In de vollegrondsgroenteteelt liep
de prijs van de spruiten hard te
rug. De vorige maand werd ruim
23 miljoen kg spruiten aange
voerd, tegen ruim 18 miljoen kg
in oktober 1985. De prijs die toen
75 cent/kg was liep nu terug tot
47 cent/kg. De groei en de ont
wikkeling van de spruiten is afge
lopen seizoen zo geweldig groot
geweest, dat de grove spruiten
thans de kostprijs niet meer op
brengen. Meerdere jaren achter
elkaar brachten de spruiten zeer
veel geld op..Door de mechanisa
tie en het kweken van nieuwe ras
sen kon men deze teelt onder de
handwerkloze teelten gaan rang
schikken. Verder heeft de gewas
bescherming steeds meer moge
lijkheden geschapen en dat
kwam de kwaliteit van het pro
dukt zeer ten goede. Nieuwe
oogst- en plantsystemen, pillen-
zaad, vroege en late rassen en af
zet via het veilingwezen hebben
het tempo van de modernisering
van de spruitenteelt zeer
verhaast.
In de buurt van Barendrecht ge
beurden wonderen want iedereen
kon daar spruiten telen. Geweldi
ge saldo's werden er behaald en
grote investeringen gedaan. Bie
ten en wintertarwe verdwenen uit
het bouwplan en spruiten kwa
men er voor terug. Zware fresen
konden van de kluitenstruktuur
welke de spruitenteelt achterlaat
weer een kluitloos zaai- en poot-
bed maken. Grondaankopen wa
ren mogelijk dankzij de grote
winsten op spruiten. Blijkbaar
zijn de boeren rond Barendrecht
andere figuren dan de boeren in
Zeeland. Wij zijn wat voorzichti
ger en misschien wel te voorzich
tig; we beschikken ook niet over
die zogenaamde 'Waard'-
gronden waarop toch meer mo
gelijk is dan op die vette Zeeuwse
klei.
Het probleem van de overschot-
produktie raakt nu misschien
ook wel de spruitenteelt en dan
kan dat soms hard gaan. Wij ge
loven echter dat het huidige
spruitenoverschot meer een ge
volg is van de vele uren zonne
schijn en op tijd regen in de afge
lopen herfst en het vakmanschap
van de spruitentelers in hun
gebied.
6
Vrijdag 28 november 1986
