"Voor mijn gevoel zit in uitwerking superheffing
stuk onrecht en verkeerd beleid"
ZLM-Hoofdbestuurslid H.J. Juin:
Modern
Kans
Bedrijfsfilosofie
"Dat we weinig kleine melkveehouderijbedrijven kunnen helpen met
een extra toewijzing terwijl we aan de andere kant verplicht zijn grote
bedrijven juist wel een groter quotum toe te kennen, daar heb ik grote
moeite mee. Voor mijn gevoel zit daar een stuk onrecht in en ook een
stuk verkeerd beleid. Mijn grootste zorg is dat we als kommissie geen
enkele ruimte hebben om iets aan schrijnende gevallen te doen. Daarbij
denk ik bijv. aan ondernemers die niet of nauwelijks hebben uitgebreid
de laatste jaren, aan kleine veehouders of aan veehouders die zelf een
nieuwe stal hebben gebouwd".
De heer H.J. Juin (54 jaar) is lid van de Provinciale Kommissie die in
Noord-Brabant de aanvragen moet beoordelen van veehouders die een
groter quotum melk willen leveren dan hen op grond van de superhef
fing is toegewezen. Het zijn er alleen in het Brabantse al vele duizenden
en hij is er met de andere leden van de kommissie vele weken druk mee.
Dat de Heeswijkse agrariër daar voor
is gevraagd is niet toevallig. De
Oost-Brabantse melkveehouder kan
bogen op veel praktische en be
stuurlijke ervaring in de door de EG
aan banden gelegde melkveehoude-
rijsektor. Daarover straks meer.
De heer Juin maakt deel uit van het
hoofdbestuur van de Zuidelijke
Landbouw Maatschappij. Daar heeft
hij zich laten kennen als iemand die
zijn zaken goed op een rijtje heeft
staan en die geen blad voor de mond
neemt. Als voorzitter van de meest
oostelijk gelegen ZLM-kring - de
Kring Oost- en Midden-Brabant -
voelt hij zich met zijn gezin zeer goed
thuis in dit overwegend NCB-gebied
waarmee ze uitstekende verhoudin
gen hebben. "Wel betreuren we het
dat we hier als kleine ZLM-klub wel
eens worden vergeten wanneer het
agrarisch bedrijfsleven zich bijv> er
gens moet laten vertegenwoordigen.
Dat is jammer en natuurlijk ook niet
juist. We moeten daar toch eens iets
aan doen".
Willem Juin met zijn zoon Patrick.
Een datum afspreken voor een ge
sprek met Juin bleek vanwege zijn
drukke werkzaamheden niet zo een
voudig. Maar vandaag maakt hij tijd.
Een nauwkeurige beschrijving van
de route naar De Bleken 4 te Hees-
wijk blijkt erg nuttig te zijn. Het be
drijf ligt in een puur agrarisch gebied
met slechts hier en daar een boerderij
en vrij smalle wegen. Vanaf de weg
ziet het geheel er niet echt uit als dat
van een Brabantse veehouder. Het is
modern, ruim van opzet met veel
groen en links en rechts van de be
drijfsgebouwen een bungalow. Eerst
een kopje koffie nodigt mevrouw
Juin, zodra we de huiskamer binnen
zijn. Een vrij eenvoudige inrichting,
sober en praktisch. Aan de wand
o.m. foto's van een oud traditioneel
boerenbedrijfje. Luchtfoto's. Juin
loopt er meteen naar toe als ik er
naar kijk en begint enthousiast te
vertellen.
De bedrijfsontwikkeling van het ge
zin Juin is karakteristiek voor vele
honderden in het Noord-Brabantse.
Van klein en niet gespecialiseerd
(gemengd bedrijf) met een zeer sober
en karig leven naar een welvarend
bestaan op een bedrijf met eën voor
Brabantse begrippen toch wel grote
omvang en gespecialiseerd op de
melkveehouderij en de teelt van
konsumptieaardappelen. Het is de
familie Juin duidelijk goedgegaan en
dat stemt hen ook tot dankbaarheid.
"We zijn daar ook wel een beetje
trots op, wil Juin eerlijk toegeven.
Het is ook niet vanzelf gegaan!"
De heer en mevrouw Juin woonden
tot voor 15 jaar met hun twee kinde
ren Willem en Cocky in het dorp
Dinther. Ze boerden daar op een
bedrijf dat toebehoorde aan de
Maatschappij van Welstand. Het
was, zo vertelt Juin, 8'/2 ha groot en
grond en arbeid van het gezin moes
ten echt maximaal worden ingezet
om rond te komen. Hard werken en
zwoegen. Op dit traditioneel pacht
bedrijf waaraan de herinnering le
vend wordt gehouden door de lucht
foto's hielden ze wat melkvee, beoe
fenden ze de akkerbouw en deden ze
aan de tuinbouw terwijl er vanzelf
sprekend ook kippen en varkens
werden gehouden. Een gemengd be
drijf dat naar het gevoel van het
energieke echtpaar op lange termijn
toch te weinig perspektief bood,
vooral met het oog op zoon of doch
ter als een van beide het bedrijf ooit
nog eens over zou willen nemen.
Dik vijftien jaar geleden kwam de
kans. In het gebied rond Dinther zou
een ruilverkaveling worden uitge
voerd en daarbij werd ook de moge
lijkheid tot bedrijfsverplaatsing en
vergroting geboden. Juin: "We heb
ben die kans toen met beide handen
aangegrepen. In die tijd was in Bra
bant het proces van de ontmenging
bezig. Boeren gingen zich specialise
ren op intensieve veehouderij of op
melkveehouderij of akkerbouw.
Vooral bij de boeren die zich gingen
toeleggen op de intensieve takken
kwam grond vrij die in de verkave
ling goed kon worden gebruikt voor
de vergroting van de melkveehoude
rij en akkerbouwbedrijven". De
Juins kregen een plaats aangeboden
aan de Bleken in Heeswijk. Ze aar
zelden niet en accepteerden het aan
bod. Dankzij de volledige medewer
king van de Maatschappij van Wel
stand konden ze er meteen aan de
slag gaan en vooruitlopend op de
toewijzing bij de ruilverkaveling zijn
ze gelijk begonnen met het op basis
van vrijwilligheid verwerven van zo
veel mogelijk percelen rond de plaats
waar het bedrijf moest komen.
"Tegen de verwachting van vrien
den, kennissen en de nieuwe buren
in zijn we er na veel gepuzzel, en
overleg met 60 pachters hier in de
buurt in geslaagd in slechts 2 maan
Juin voor de dreef aan weerszijden waarvan de weilanden liggen.
den zo'n 25 ha land bijeen te brengen
tot de huiskavel. En dat alles in de
beste verstandhouding met alle be
trokkenen. Ge begrijpt wel, dat was
vanuit die oude keutersituatie voor
ons een ongekende weelde". Later
kon de huiskavel nog vergroot wor
den met 1 '/2 ha terwij 1 op iets grotere
afstand nog een perceel werd aange
kocht van 6 ha. Uit familieverband
werd het bedrijf enige jaren geleden
nog vergroot met 15 ha. Die grond
ligt helemaal bij Helmond, wat on
geveer 33 km van huis is. Die perce
len zijn wel gewoon in de bedrijfs
voering opgenomen, ondanks het feit
dat die afstand wel eens wat lastig is.
Van het geheel is 10 ha eigendom.
Ook de gebouwen konden enige ja
ren geleden worden overgenomen
van de Maatschappij die nog wel de
verpachter van de overige grond is.
Voor de maisteelt worden elk jaar ca.
7 hektare grond bij gehuurd en dat
geldt ook voor de teelt van de Bintjes.
Hierbij gaat het jaarlijks om zo'n 16
ha. Daarmee is de totale omvang van
het bedrijf op ca. 70 ha gekomen,
voor Nederlandse en Brabantse be
grippen vrij groot en de Juins hebben
er hun handen ook meer dan vol aan,
zo beamen ze volmondig.
Het bedrijfstype van de Juins is voor
het gebied rondom toch wat afwij
kend: een grote melkveehouderij
met daarvan losstaand een zware
akkerbouwpoot die uitsluitend is ge
richt op de teelt van konsumptieaard
appelen. Daar blijkt een bedrijfsfi
losofie achter te zitten. Juin daaro
ver: "Toen we hier 16 jaar geleden
begonnen besloten we ons te specia
liseren op in de eerste plaats de
melkveehouderij. Dat is ook ge
beurd. Maar ik heb altijd de ge
dachte bij me gehad dat een tweede
poot onder het bedrijf een goede
zaak zou zijn. Maar ge kunt wel een
paar takken hebben, feit blijft mijns
inziens dat iedere tak van een zoda
nige omvang moet zijn dat het eko-
nomisch gezien profijtelijk moet
zijn". Voorkeur kreeg de melkvee
houderij. Vooral ook omdat zoon
Willem zich ontpopte als een koei-
enjongen in hart en nieren. Na de
verhuizing - "een hele klus maar de
moeite waard" -, begonnen de Juins
een geheel nieuw bestaan. Er werd
een standstal voor 35 koeien ge
bouwd. Dat was net in de tijd toen de
ligboxenstal zijn opmars begon.
"Achteraf hadden we beter zo'n stal
kunnen bouwen, want ze ontdekten
later dat hun resultaten toch achter
bleven bij die van de ligboxenstal-
len. Dat samen met het feit dat hun
MRIJ-veestapel de stal al vrij snel
uitgroeide, leidde 10 jaar later tot de
bouw van een grote ligboxenstal.
Voor niet minder dan 110 koeien.
Vader en zoon Juin voor de oude standstal.
12
9 november 1984
