erf en akker
Tegenslag
en fouten
E er het spuiten ook werkelijk goed
op gang kwam, dat duurde helaas da
gen, want de diensten van de werk
plaats lieten lelijk te wensen over om
dat bleek dat van de landbouwspuiten
er niet. één in orde was. We verloren
vervolgens zo weer drie volle produk
tie dagen, weer 120 ha achter met
zaaien. Daarna begon de regen ab
normaal door te zetten voor november
en hinderde de neerslag de vooruit
gang bij het zaaien. November was
drie keer zo nat als hier min of meer
normaal is. Na de eerste week van de
cember moesten er nog 250 ha gezaaid
worden, dat waren nou net die ha 's die
we met de vertraging hadden verloren.
In de rest van december was het
knoeien geblazen, want ofschoon de
regen in die maand net iets minder was
Z'n ouders hadden een ge
mengd bedrijf. Hij deed de Middel
bare Landbouwschool en vond
een baan als voorlichter bij een
coöperatieve aan- en verkooporga
nisatie. Bij de boeren die hij in z'n
werk leerde kennen, kwam hij al
gauw over heel wat meer te
praten dan over veevoeder
alleen. Vaak ging 't over
financiële problemen. Over
de noodzaak te investeren.
Problemen die hem
steeds meer gingen interes
seren. En die hij graag zou
helpen oplossen. Tot hij
hoorde dat de ABN Bank een
man zocht die zulke proble
men kon helpen oplossen.
R. Muilenburg. Eén van
de Agrarische Adviseurs bij
de ABN Bank.
"Ik woon nog steeds op 't boe
renland. In een klein dorpje
in de West-Betuwe. Ik mag in
m'n buurt graag een handje
helpen. Met melken. Of in de
drukte van de oogsttijd, op
de combine. Soms denk ik
wel eens: ik had toch boer
moeten wordenMaar voor
m'n werk bij de ABN zit ik
óók dagelijks in het boeren
bedrijf. Net als m'n collega's van
het ABN Agrarisch Team (in elke
provincie is er zo'n team), advi
seer ik boeren over bankzaken.
En bankmensen over agrarische
zaken.
be
na
Ns
ni<
ve
Bc
mi
op
Er
Oi
pl<
AI
bu
mi
wc
AI
iei
be
vo
de
de
AI
hij
te*
go
wi
m<
SMO-publicatie 'De
coöperatieve
onderneming'
W£
O,
nze mais staat er gedeeltelijk heel
erg goed voor. De vroeg gezaaide per
celen staan erbij om te stelen. Nou
zullen ze dat ook wel proberen straks
als de kolven wat meer tot wasdom
komen,^dus daar hoeven we ons niet
ongerust over te maken. Het is ont
zettend hoe hoog zo 'n gewas kan wor
den. We hebben een plant uitgetrok
ken en precies gemeten, 335 cm, met
de kolfaanzet op een hoogte van 205
cm. Het moet nu voor iedereen hier
duidelijk zijn dat vroeg zaaien grote
voordelen biedt. De plannen waren
goed, we hebben er hemel en aarde
voor bewogen, maar helaas liep het
niet allemaal volgens plan. Om te be
ginnen lagen we tijdens het zaaien vier
volle dagen stil, vanwege een tekort
aan superfosfaat. Vier volle dagen
produktie, terwijl alles net op rolletjes
liep, betekende een achterstand van
160 ha. Toen dan eindelijk de fosfaat
op het bedrijf arriveerde en we weer
met vereende krachten er tegen aan
konden, begonnen we danig achter te
sukkelen met de herbicidebespuiting.
We konden niet eerder beginnen, want
toen was de grond te droog, na de re
gen echter bleken we ineens met een
trekkertekort te kampen te krijgen.
Trekkers genoeg overigens, maar van
de dertien trekkers waren er zeven
kapot.
Dezer dagen is verschenen boek 23
van de Stichting Maatschappij en
Onderneming getiteld "De coöpera
tieve onderneming", door dr. G.J. ter
Woorst. Het boek omvat, inclusief,
de korte weergave, ca. 140 pagina's.
Na een korte introductie, waarin de
omvang en de betekenis van enige
coöperatieve sectoren in ons land en
daarbuiten worden geschetst, gaat de
auteur in op-de ontstaansgeschiede
nis van het verschijnsel 'coöperatie'
en op de ontwikkelingen, zoals die
sedertdien hebben plaatsgevonden.
De nadruk ligt daarbij op de coöpe
ratie als vorm van economische sa
menwerking van voor de rest zelf
standig blijvende economische huis
houdens. zoals die vooral in consu
mentenkringen, in de land- en tuin
bouw en in het middenen kleinbe
drijf tot ontwikkeling zijn gekomen.
Het boek beoogt enerzijds een bij
drage te leveren tot de theorie-vor
ming road deze wat vreemde eend in
onze gemengde markteconomie, en
daarmede de coöperatieve onderne
ming te ontdoen van een verkeerd
image. Anderzijds bevat de tekst op
tal van plaatsten voorbeelden, die
rechtstreeks aan de praktijk zijn ont
leend. Het boek kan ad. ƒ20,—
worden besteld bij de SMO, postbus
87859,2508 DG, Den Haag, of bij het
secretariaat van de Nationale Coö
peratieve Raad voor land- en tuin
bouw, postbus 80643, 2508 GP. Den
Haag.
dan normaal, regende het bijna iedere
dag in kleinere hoeveelheden, boven
dien was de grond in november al
overal goed nat gemaakt. Het gevolg
was dat met heel veel modderen de
laatste akkers werden ingezaaid op 22
januari.
He
et is duidelijk te zien, de laat ge
zaaide percelen groeien heel wat min
der vlot. Uit ervaring weten we ook dat
alles wat na half december wordt ge
zaaid ernstig in opbrengst achterblijft,
't Is niet anders, maar we hebben er
weet wat van geleerd. In ieder geval
nog vroeger beginnen, proberen de
kunstmest nog eerder op het bedrijf te
hebben en de werkplaats mensen nog
meer achter hun donder zitten zodat
alle spullen pikobello werken.
We jagen hier voort duend op cijfers
en eigenlijk ook een beetje op mensen.
We willen uiteraard precies weten wat
er aan hoeveelheid kunstmest per ha
per perceel wordt verstrooid. Wat ze
dan soms aan het doen zijn grenst aan
het hemeltergende. Het schijnt schier
onmogelijk voor ze te zijn om een
kunstmeststrooier goed en konstant af
te stellen. We zouden dat natuurlijk
nooit te weten zijn gekomen wanneer
we er niet als de duivel achter aan zit
ten om de werkelijk verstrooide
kunstmest vast te stellen. Tijdens ons
verlof hebben ze er hier en daar een
potje van gemaakt. Zo is er op ons
grootste perceel, nu 95 ha, over de hele
linie ruim 208 kilo Calcium Ammo
nium Nitraat per ha te weinig ge
strooid, ofwel 72 kg N. Om de haren
bij uit het hoofd te trekken. Nu is het
te laat om er nog wat aan te doen, want
die mais staat inmiddels al zo'n 2 me
ter boven de begane grond. En geloof
ons dat is helaas niet het enige perceel
dat niet aan zijn trekken is gekomen.
Als je dan vraagt waarom, kijken ze
schaapachtig in den hoge. Begrijp je
dan nondejuu niet dat dit opbrengst
kost, roepen.we vertwijfeld. Ze knik
ken en geven ons het grootste gèlijk
van de wereld. Nu jagen we ze weer uit
hun rust en vragen iedere keer hoeveel
ze verstrooien en doen ontzettend ver
velend over het feit dat ze niet op hun
post zijn om de chauffeurs tg kontro
leren. Dat moet toch niet mogen,
jammeren we dan, ze zijn toch al 21
jaar zelfstandig!
Schrijfkouter
Deze mais werd op 3 november 1982 gezaaid, de foto werd op 1 februari 1983
genomen, eind mei zal deze mais oogstrijp zijn
Wat doet een veevoedings
R. Muilenburg van het ABN Agrarisch Team:
"Een hectare is zoveel waard als de boer die erop werkt".
12