Demonstratie van de
solidariteit
Bintje in Berlijn
w anneergaan boeren naar een demonstratie. Waarom
gaan ze niet, is misschien een betere vraag. Ik weet het
antwoord op die vragen niet, iedereen zal daarvoor wel
z'n redenen hebben. Voor mij staat echter vast dat der
gelijke bijeenkomsten wel degelijk zin hebben, met name
als demonstratie van solidariteit. Dat maakt geheid in
druk bij de verantwoordelijke politici en dus beïnvloeden
dit soort massale bijeenkomsten de besluitvorming. En
als die besluitvorming naar de zin van de boeren en tuin
ders nog niet voldoende is moeten ze gewoon weer een
nieuwe bijeenkomst beleggen. Net zo lang tot het wel in
orde is.
Zegge en Schrijve
IamM 68e JAARGANG NO. 3626
zuidelijke landbouw maatschappij
Qq f T) /^i":'7-?\
Europese boeren houden in
resolutie vast aan prijsverhoging
van 16,3% voor 1 april!
besnoeien
dynamisch uitvoerbeleid
Tenslotte
VRIJDAG 2 APRIL
land- en
tuinbouwblad
\yh*>> JJ y
z. .m
Het Nederlands Instituut voor afzetbevordering van akkerbouwprodukten zit bepaald niet stil. Zo heeft het NIVAA van
17 tot 23 maart j.l. een "Bintje Week" in Berlijn georganiseerd. Op de foto heeft de Berlijnse Senator voor Ekonomische
Zaken en Verkeer E. Pieroth naast een Hollands reisje plaatsgenomen op een paard en wagen met een flinke vracht
aardappelen die hij juist als gift voor Berlijnse tehuizen voor ouden van dagen en kinderen in ontvangst heeft genomen.
Een en ander als blijk van erkentelijkheid van de Nederlandse aardappelexporteurs voor hun klandizie op de Berlijnse
markt.
0 p deze zelfde pagina staat de resolutie afgedrukt die
afgelopen dinsdag in Brussel werd aangenomen op de
buitengewone vergadering van de overkoepelende euro-
pese landbouworganisatie Copa. Op zich is zo n geza
menlijk besluit, gezien de enorme verschillen per land,
een geweldige prestatie die uitsluitend tot stand kan ko
men door de hechte organisatie van boeren en tuinders in
geheel Europa. Daardoor kan de kracht worden opge
bracht om op beslissende momenten solidair te zijn. We
mogen daarop best trots zijn. Respekt heb ik in dit ver
band ook voor de duizenden boeren en tuinders die voor
zo n bijeenkomst van dikwijls zeer ver naar Brussel ko
men om persoonlijk aan die onderlinge boerensolidariteit
uiting te geven. En het moet gezegd: het waren vooral
(weer) de Fransen die in grote getale aanwezig waren en
die na afloop van de vergadering een lange optocht
vormden door Brussel. Bij die optocht'zagen wij ook de
voorzitter van het departement Sarthe en Mayenne
waarmee wij vorig jaar tijdens ons werkbezoek aan
Frankrijk kennis maakten. Hij vertelde dat hij met twee
honderd leden uit Le Mans (een paar honderd kilometer
achter Parijs) was gekomen om in Brussel te gaan de
monstreren. Respekt ook voor de aanwezige Engelse
boeren en tuinders. Met name Engeland wordt immers
verweten dat zij de besluitvorming in Europa uit puur
eigenbelang blokkeren. In de optocht werden daarom
nogal wat anti-Engeland leuzen ("go home") meege
voerd. Niettemin verklaarde de Engelse boerenorganisa-
tie zich volledig solidair met de kollega's van het vaste
land. Uit een gesprek met een bevriende Engelse kolle-
ga-sekretaris, die ik ook op de Copa-bijeenkomst ont
moette, bleek mij dat de Engelsen zo hun eigen proble
men hebben die wij (in Nederland) niet mogen bagatelli
seren. Maar niettemin waren ze solidair. Ook de (Engelse)
voorzitter van de Cogeca, de overkoepelende organisaties
van de koöperaties in de EEG, deed een dringend beroep
op de Engelse regering om het gemeenschappelijk land
bouwbeleid niet op te offeren aan het nationale belang.
Voor het overige werd er nogal krasse taal gesproken:
door de Franse voorzitter Francois Guillaume bijvoor
beeld maar ook door Copa-voorzitter Emo die het woord
"chantage" in de mond nam. Luteijn, die namens de
Tijdens een buitengewone bijeenkomst van vertegenwoordigers
van de landbouworganisaties en van de landbouwkoöperaties in
de 10 EG-lidstaten dinsdag 30 maart j.l. bijeen in Brussel, heeft
men unaniem een resolutie aangenomen waarin de veront
waardiging van de landbouwers wordt uitgesproken over de
schokkende daling van hun inkomen met 25% in de loop van de
laatste driejaren. In de resolutie die aan de Europese Raad van
ministers is aangeboden wordt duidelijk gemaakt dat de boeren
niet van zin zijn het slachtoffer te willen worden van het uit
blijven van een akkoord over vraagstukken van meer algemene
aard. Men eist nogmaals op grond van de objektieve rekenmet
hode een verhoging van de gemeenschappelijke landbouwprij
zen van gemiddeld 16,3%. Deze verhoging zou het mogelijk
moeten maken de positieve MCB's gevoelig af te breken.
De landbouworganisaties (Copa), de jonge landbouwers (CE-
JA) en de landbouwkoöperaties (Cogeca) verwerpen in de re
solutie kategorisch de voorstellen van de Europese Commissie
waarmee deze tracht de budgettaire uitgaven te besnoeien door:
de totale ontoereikendheid van de voorgestelde prijsverhoging,
de blinde politiek die beoogt de prijzen van de Gemeenschap te
richten naar die van andere landen die onder heel andere om
standigheden produceren, het invoeren van produktiedoelstel-
lingen en het uitbreiden van de medeverantwoordelijkheid van
de producenten en de vermindering van de door de bestaande
gemeenschappelijke marktordeningen aan de producenten ver
leende garanties.
Naast de genoemde prijsverhoging vragen de boeren ook het
strikt naleven van de gemeenschapspreferentie in alle produk-
tiesektoren, het behoud en de versterking van de garanties,
alsook de versterking van de strukturele, sociale en regionale
politiek op Gemeenschapsvlak;
de onmiddellijke toepassing van een echt, dynamisch en per
manent uitvoerbeleid voor de landbouw- en voedingsproduk-
ten.
De boeren vorderen bovendien dat specifieke gemeenschappe
lijke maatregelen van tijdelijke aard getroffen zullen worden
voor die landbouwers die door het uitblijven van een gemeen
schappelijk ekonomisch en monetair beleid met een inflatie en
rentevoeten die ver boven het gemiddelde van de Gemeenschap
uitsteken, te kampen hebben. Zij doen een dringende oproep tot
de Raad van de EG om de gerechtvaardigde eisen van alle
europese landbouwers en deze van hun gezin in te willigen en er
zorg voor te dragen dat de landbouw zijn onvervangbare rol in
het ekonomisch en sociaal evenwicht, de tewerkstelling, de
voedselvoorziening van 270 miljoen verbruikers en de onaf
hankelijkheid van de Gemeenschap kan blijven spelen en drin
gen er tenslotte bij de Raad met klem op aan vóór 1 april 1982
die beslissingen te nemen die met hun eisen overeenstemmen.
Elk verder uitstel betekent een nieuw verlies voor het landbou
winkomen en zet de lidstaten er toe aan nationale maatregelen
te treffen.
Nederlandse organisaties het woord voerde, sprak (ons)
vooral aan met zijn opmerkingen over het graanbeleid: hij
noemde de graan voorstellen onverantwoord en stelde
daarbij dat ook op de kleine bedrijven (dus zoals in Ne
derland J.O.) de graanteelt mogelijk (dus rendabel J.O.)
moet blijven. En natuurlijk waren wij blij tussen al die
spandoeken en protestborden ook weer een aantal leuzen
uit Z.L.M.-kringen te ontdekken: van Noord Beveland dit
keer. De Belgen gingen wel erg ver. Zij trokken de aan
dacht met de uitvaart van de "Agriculture Familiale", het
gezinsbedrijf in de landbouw. Daar zal ook de algehele
deplorabele toestand in België wel aan hebben bijgedra
gen.
Oggel
