Het zoete land
„ZEGGE EN SCHRIJVE"
M aar terug naar het land van Waes: niet te vergelijken
met enig deel van ons werkgebied. De kleine akkers om
geven door populieren - vanwege de klompenindustrie -
die bol zijn vanwege de slechte ontwatering; vandaar de
naam bolakkers.
V oorzover nodig: het bovenstaande is een "zomerstuk-
je". Dat sta ik mezelf zo nu en dan toe. En voor alle
zekerheid: België is een land wat mij na aan het hart ligt,
rijk aan kuituur-historie (daarom hebben wij een land-
bouw-museum nodig). België, z'n vriendelijkheid, z'n le
venskunst. Zo denk ik nog met veel genoegen terug aan
een ontvangst, vorig jaar, door de Belgische Boerenbond.
Dat was in een gebied dat grenst aan het oostelijk deel
van ons werkgebied: de Voerstreek
zuidelijke landbouw maatschappij
Nu we midden in de oogsttijd leven zal het beeld van een toen ook dachten het toppunt van techniek te hebben bereikt,
maaidorser in aktie menig akkerbouwer zelfs in de nacht nog met dit verschil' dat de benodigde energie uit haver en kla-
achtervolgen. Daarom als - herinnering aan voorbije tijden verhooi kwam, iets wat toen niet als een groene benzine werd
dit nostalgische plaatje, waarmee maar gezegd wil zijn dat ze onderkend.
Kever
Incognito
Boerenkrijg
Zelfde belang
Zomer stukje
m
VRIJDAG 24 augustus 1979
66 jaargang - No. 3495
land- en
tuinbouwblad
D e 1 5e augustus heeft zijn naam dit jaar geen eer aan
gedaan. De graanoogst is pas sinds enkele dagen, en dan
nog schoorvoetend, op gang gekomen. Er is dus nog
vrijwel niets over de opbrengsten te zeggen. Zoals ge
woonlijk zijn er her en der wel al allerlei voorspellingen te
horen.'Begrijpelijk, want elk jaar zijn we allemaal weer
even benieuwd naar de resultaten. Ik waag me daar nog
maar niet aan. Volgende week weten we hopelijk meer.
Afgelopen zaterdag heb ik de twijfelachtige eer gehad
voor het eerst kennis te maken met het beestje dat luistert
naar de naam leptinotarsa decemliniata oftewel de colo
radokever. Dat was in België, in het land van Waes, ook
wel genoemd het zoeteland. Kortom, het land van de
bolakkers. Heiaas hield de kennismaking beslist niet op
met één aardappelkever. De geografische ligging van
"het zoete land"' ten opzichte van Zeeuws Vlaanderen is
bekend.
Ik signaleer slechts. Op het gevaar af dat ik mij daarmee
wellicht meng in de binnenlandse aangelegenheden van
een zeer bevriende natie. Als dat maar geen politieke rel
wordt.
0 verigens is het land van Waes een bezoek meer dan
waard. Ik was daar met een goed georganiseerde exkur-
sie van de oudheidkundige kring "de vier ambachten"
uit Hulst. In het gezelschap bevonden zich ook nogal wat
landbouwers, wat mij in eerste instantie enigszins ver
baasde. Later werd mij dit duidelijker: kuituur - historie
heeft namelijk alles te maken met de ontwikkeling van het
platteland en dus met de land- en tuinbouw. Tijdens een
stukje zgn. hoeven-route konden wij de prachtige
Vlaamse boerderijen - met typisch overhangend dak -
bewonderen. Tussen haakjes: wie weet nog wat een wis-
senschuur is?
De deelname van deze landbouwers bracht mij overigens
geen gewin. Ik moest namelijk het onderspit delven in
een diskussie over het "karakter" van de voormalige
lagerelandbouwschool in Axel Dat kostte mij natuurlijk
onder grote hilariteit een rondje.
Een ding weet ik nu natuurlijk zeker: de volgende keer ga
ik incognito.
Blijkbaar bestaan er in dit gebied ook plannen voor een
ruilverkaveling; overal staan anti-ruilverkavelingsleuzen
gekalkt. Uit landbouwkundig oogpunt onbegrijpelijk.
Wellicht heeft dat iets te maken met het karakter van de
Vlaamse boer. Tenslotte werd in het land van Waes ook
de boerenkrijg gestreden. (Maar misschien kan "Flan"
mij verder helpen). Waarschijnlijk verklaart de kleinscha
ligheid van de landbouw in het land van Waes - het land
van Reinaert - ook dat er nog veel met paarden wordt
gewerkt. De Vlaamse koudbloeden. Op zichzelf een
prachtig gezicht. Maar uit landbouwkundig oogpunt
wellicht minder geslaagd.
Zeeuws Vlaanderen is al genoemd. Landbouwkundig
gezien heel anders dan het land van Waes. Niet zozeer in
mentaliteit. Als ik mij beperk tot het land van Hulst, min
of meer dezelfde mentaliteit die mij persoonlijk zeer aan
spreekt. Ik heb dat pas nog mogen ervaren toen ik met
een aantal Z.L.M. en N.C.B. bestuurders uit die streek
een dag "meemocht" het gebied door. Kloosterzande,
Ossenisse, Kruispolder, Paal, de Hedwigpolder, een
stukje België. Een ding werd duidelijk: we staan voor het
zelfde belang. Daar kan niet aan getwijfeld worden. Het is
goed om dat te mogen konstateren.
De boeren deden het daar goed. Alles is betrekkelijk. Van
de Belgische Boerenbond heb ik vooral onthouden wat ik
zelf ook vind, dat een landbouworganisatie ook moet zijn:
een brede plattelandsorganisatie. De Bond heeft daar
voor een speciale zgn. landelijke organisatie, gericht op
alle bewoners van het platteland. Het jaar van het dorp
1 978 herinnert daaraan.
Enfin, de volgende keer zal ik weer heel serieus zijn.
Oggel.
1
