BELEIDSOMBUIGING
maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
;>y\
zlm
land- en
tuinbouwblad
VRIJDAG 6 SEPTEMBER 1974
62e Jaargang - No. 3247
In dit nummer o.m.:
H.B. ZLM vergaderde
Pagina 3
Voorlopige
uitkomsten landbouwtelling
mei 1974 Pagina 5
De uitvoering van de
premieregeling
slachtrunderen Pagina 6
Melkveehouders -
Nu bijvoeren 1 Pagina 7
De „Wie wordt
Kampioen?"-prijsvraag
Pagina 8
Tuinbouwklanken
Pagina 13
„Bouwen" - De
aannemer (lllb) Pagina 15
Uit de grote belangstelling voor de beantwoording van het ZLM-vraagpunt winter 1973/74 over „Milieu en Land
schap" blijkt dat zowel het milieu als het landschap, waarin de agrariër moet wonen, leven en werken, hem zeer
nauw aan het hart ligt. In dit nummer is op de middenpagina's het rapport opgenomen dat, aan de hand van
de op de vragen ontvangen antwoorden, dienaangaande werd samengesteld. Dat er daarin ten aanzien van de
onevenredig zware lasten die de landbouw voor het behoud van een goed milieu en landschap opgelegd wor
den de nodige rechtvaardigde kritiek wordt geleverd ligt voor de hand!
gTEEDS duidelijker begint zich een wijziging in de
benadering door de overheden van de landbouw»
problemen af te tekenen zodat boeren en tuinders in
vele E.G.-landen op wel zeer duidelijke wijze te kennefi
hebben gegeven een verdere verslechtering van de prij
zen van hun produkten niet langer te accepteren.
Beweerde Lardinois enige weken geleden nog bij hoog
en laag dat er geen sprake kan zijn van een herziening
van de E.G.-landbouwprijzen, nu komt de commissie zelf
met een voorstel tot prijsaanpassing. Hetzelfde geldt miiV
of meer voor de politiek van voorraadvorming van b.v.
granen en suiker ten koste van de boerenprijzen. Ook
hier lijkt het besef door te breken dat op langere termijn
gezien alleen een marktbeleid gericht op het waarmaken
voor de boer van de richtprijzen aanvaardbaar is.
En wie herinnert zich op binnenlands niveau niet het
geharrewar over de binnenlandse consumptiemelk- en
suikerprijsverlaging vorig najaar! Nu blijkt ineens de
regering het nut van een veel realistischer prijspakket
in te zien en te willen verdedigen.
Tenslotte is er dan de B.T.W. kwestie. Nog in mei acht
te de regering voortzetting van de B.T.W.-toeslag onge
wenst in het kader van het E.G.-beleid. Nu is men bereid
een, met 2 B.T.W. toeslag te vergelijken, bedrag als
rèchtstreekse inkomenssteun aan bepaalde sectoren
(veredeling) te geven. Past het nu dan ineens wel in het
„gezamenlijke" Europese landbouwbeleid?
Ook over de voor de zelfstandigen te nemen maatrege
len in het kader van de miljoenennota doen allerlei ge
ruchten de ronde die zouden kunnen wijzen op duidelijke
verbetering in het fiscale en sociale beleid voor, onder
meer, de landbouw.
ONS COMMENTAAR
Kortom onder druk van de omstandigheden lijkt dus
een betere benadering van de landbouwbelangen op
komst. Wij zeggen bewust „lijkt", want de meeste zaken
moeten nog definitief vorm krijgen en het zal zeker nodig
zijn dat de georganiseerde landbouw er nauwlettend op
toeziet dat de positieve verbetering ook werkelijk bereikt
wordt. In dat kader blijft het geboden om zo nodig ieder
moment in staat te zijn massaal in het geweer te komen
om daadwerkelijk verbeteringen op te eisen!
POLITIEK
j
JJAT er tussen toezeggingen en realisering van deze
toezeggingen in de portemonnaie van boer en tuin
der nog een groot verschil blijkt, hebben ons de kamer
debatten van vorige week weer geleerd! Door de land
bouw werd een direkte inkomensverbetering via de BTW
gevraagd.
De regering zegde dit toe met de kanttekening dat aan
de CLO's gevraagd zou worden te adviseren omtrent de
toepassing; dus via BTW-toeslag of via inkomenstoe
slag al of niet voor bepaalde sectoren en bedrijven. De
CLO's konstateerden met redenen omkleed dat alleen een
BTW-toeslag op korte termijn uitvoerbaar is.
Niettemin kwam er uit het politieke steekspel in de
kamer toch een besluit naar voren om de direkte inko
menssteun via toeslagen en niet via de BTW te realise
ren. Wij kunnen het niet anders zien dan dat politieke
motieven hier blijkbaar toch weer de overhand hebben
gekregen boven de landbouwbelangen. Immers het ge
volg is dat nu geen enkele bedrijfstak er direkt beter op
wordt en dat ook op wat langere termijn van een billijke
verdeling nauwelijks sprake zal kunnen zijn. Dat partijen
als KVP, AR en zelfs CHU, die toch altijd beweren de
landbouwbelangen hoog aan te slaan, zich tegen het uit
drukkelijk advies in de georganiseerde landbouw in niet
met dit beleid hebben verenigd houdt voor ons een extra
waarschuwing in! Namelijk dat als men in de toekomst
de landbouwbelangen daadwerkelijk wil verdedigen, men
niet benauwd moet zijn om als organisatie zonodig dwars
door de politieke porceleinkast heen te lopen!
Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ook wij van mening
zijn dat in eerste instantie getracht moet worden de ander
van de noodzaak van bepaalde maatregelen via overleg
te overtuigen. Maar wel een overleg waar niet de poli
tieke, maar de landbouwbelangen voorop staan!
PRIJZEN
OK wat de komende Brusselse besluiten betreft is
het zaak er als georganiseerde landbouw nauw
lettend op toe te zien dat ze ook daadwerkelijk verwe
zenlijkt worden.
Wat dat betreft wordt misschien wel eens te veel na
druk gelegd op de verhoging van de prijzen en te weinig
op verbetering van het marktbeleid.
o o o o o o o o o o
HET VERSLAG VAN DE
ZLM-HOOFDBESTUURSVERGADERING
IS OP PAGINA 3 EN 5 OPGENOMEN
o O O O O O O O O O
De vleessector is daar wel het belangrijkste voorbeeld
van. De verhoging van de oriëntatieprijzen voor rund
vlees met 12% dit voorjaar is natuurlijk prachtig. Maar
wat schiet de veehouder er mee op als de werkelijke
marktprijzen met zo'n 15 a 20% dalen!
Hetzelfde geldt voor de tarwe. Een verhoging van de
richtprijs heeft voor de akkerbouwer weinig nut, zolang
in Brussel een marktbeleid wordt gevoerd dat zijn wer-
lijk gemaakte prijzen o-p of zelfs onder het interventie
niveau drukt.
Hoe aantrekkelijk het dan ook is om te schermen mei
verhogingen van de Brusselse prijzen, niet vergeten mag
worden dat het hier in feite om papieren prijzen gaat.
Wat de boer werkelijk ontvangt hangt daarnaast vooral
van het marktbeleid af. Juist hierop dient zich dan ook
de aandacht en zonodig kritiek van de georganiseerde
landbouw te richten.
Wij zijn dan ook van mening dat land- en tuinbouw moet
oppassen zich weer niet tevreden te stellen met een dooie
mus, maar alleen met een daadwerkelijke verbetering van
het boeren- en tuindersinkomen. Hetzelfde geldt voor üe
maatregelen op belasting-, sociaal- en struktureel gebied
die straks in de miljoenennota naar voren komen. Aan
papieren maatregelen als een oudedagsreserve die strajuf
toch maar met de fiscus moet worden afgerekend, eefl
grondbank die niet werkt, een saneringsregeling waar
niemand gebruik van kan maken of een rentesubsidie*
beleid, waar hele sectoren niets aan hebben, is geen
behoefte!
Wel aan maatregelen die de positie van boer en tuin
der daadwerkelijk kunnen verbeteren als: een stuk be
lastingvrij inkomen waaruit nieuwe bedrijfsinvesteringen
gefinancierd kunnen worden, afschrijving op basis ver
vangingswaarde, geen vermogensbelasting op bedrijfsver
mogen in land- en tuinbouw, snelle invoering van een
volksverzekering arbeidsongeschiktheid en ziektekosten
tegen betaalbare premies en een structuurbeleid dat wer
kelijk functioneert, ook voor jonge boeren die een be
drijf moeten overnemen!
LUTEIJN.
