H
43
ao
TEGENSTRIJDIGE WENSEN
Ö^LANO
maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
land- en
tuinbouwmad
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1974
62e Jaargang No. 3219
Van vrijdag 1 tot en met zondag 10 maart wordt in het RAI-gebouw te Amsterdam voor de 19e maal de
bekende watersporttentoonstelling HIS WA '74 gehouden. De watersportliefhebber kan daar zijn hart op
halen aan het grote en gevarieerde aanbod van zo'n 1000 vaartuigen, variërend van opblaasbootjes, zeil
jachten, van klein tot groot, watersportartikelen en bootaccessoires, maar waar ook de kampeersector
goed vertegenwoordigd is.
CTEEDS meer wordt in onze hedendaagse maat-
schappij de publieke opinie beïnvloed door aller
lei wensen, verlangens en soms zelfs eisen die door een
diversiteit van belangengroeperingen en aktiegroepen
naar voren worden gebracht.
Ook in de programma's der politieke partijen vindt men
hiervan heel wat terug. Het gaat daarbij dan meestal om
de verdediging van bepaalde specifieke belangen, min
of meer los van de totale samenhang der economische
en sociale problemen waarmee een maatschappij als de
onze te maken heeft.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat heel wat van
de geuite verlangens lang niet altijd binnen één beleid
te coördineren zijn. Zo kan het gebeuren dat een paar
van de hoofdthema's die vandaag de dag in de publieke
opinie lijken te gaan overheersen in feite aan elkaar te
genstrijdig zijn!
Met name gaan er steeds meer stemmen op die pleiten
voor een verhoging van het welzijn en beperking of zelfs
helemaal achterwege laten van economische groei. Men
denkt dan vooral aan zaken als een beter leefmilieu en
daarnaast aan de slinkende wereldvoorraden van grond
stoffen.
Nu is het op zich geen onlogische gedachte of er aan
de groei geen grenzen gesteld moeten worden, mits men
dan ook duidelijk de konsekwenties daarvan onder ogen
wil zien. En dat blijkt dan in de praktijk lang niet altijd
het geval te zijn. Immers een tweede zaak die in de pu-
ONS COMMENTAAR
blieke opinie van dit moment toch wel duidelijk speelt
is de drang om het eenmaal bereikte materiële welvaarts
niveau te handhaven en zo mogelijk nog te verbeteren.
Dat uit zich in het gevecht om het handhaven van de
koopkracht (via verzet tegen prijsstijging en het claimen
van een volledige prijscompensatie) en het streven naar
volledige werkgelegenheid.
TECHNISCHE VOORUITGANG
IJET zal duidelijk zijn dat het streven naar meer wel
zijn en toch het tenminste handhaven van de indi
viduele koopkracht en volledige werkgelegenheid niet te
verwezenlijken is zonder economische groei.
Wil men immers bij handhaving van het materiële wel
vaartsniveau een hoger welzijnsniveau voor allen berei
ken, dan zal daarvoor op een of andere manier ruimte
gemaakt moeten worden. Die ruimte biedt de economi
sche groei. En dan niet alleen in de zin dat er in totaal
meer geproduceerd wordt, maar meer nog dat de pro-
duktie per man stijgt. Daardoor kan er immers mankracht
en kapitaal vrijkomen om in de welzijnssfeer aan te wen
den. En dat is nodig omdat er nu eenmaal niet aan te
ontkomen valt dat ook al diegenen die zich met de im
materiële belangenbehartiging bezighouden, gevoed, ge
huisvest, gekleed etc. moeten worden.
Economische groei in deze zin zal alleen mogelijk zijn
door gebruik te maken van de technische ontwikkeling
op allerlei gebied. In onze gedachtengang is het voort-
In dit nummer o.m.:
O.V.M.-verzekeringen
- De arbeidsongeschikt
heidsverzekering
Pagina 3
Sfr Precisiezaai van
erwten Pagina 5
Snijmais in de
rundveevoeding Pagina 7
De Van Tuijl-groep te
Gameren heeft nieuwe
dochter Pagina 11
Bewaarplaatsen voor
aardappelen en uien
Paginia 12/13
durend ontwikkelen van nieuwe efficiëntere produktie-
technieken dan ook één van de meest essentiële voor
waarden om, met instandhouding van het huidige mate
riële welvaartsniveau, meer aandacht aan het welzijn
van de mens te kunnen besteden. Het ware gewenst dat
deze samenhang tussen welvaart, welzijn en technische
ontwikkeling eens wat meer in de publieke belangstel
ling werd gebracht. Alle discussies die hierover vandaag
de dag op vele fronten worden gevoerd, zouden daar
door misschien wat meer in evenwicht met de realiteit
kunnen worden gebrachtl
VOEDSELPRODUKTIE
QOK voor de landbouw worden we met een publieke
opinie geconfronteerd die vaak tegenstrijdige op
vattingen met zich meebrengt. Zo hoort men steeds meer
bezwaren tegen een verdere verhoging van de produkti-
viteit door mechanisatie, ruilverkaveling, gebruik van
kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen, intensieve
veehouderij etc. en gaan er steeds meer stemmen op
om aan het agrarische grondgebruik uit landschappe
lijke-, recreatieve- en milieutechnische overwegingen
aanmerkelijke beperkingen op te leggen.
Aan de andere kant evenwel wordt een sterke stijging
van de voedselprijzen als onaanvaardbaar beschouwd,
terwijl de noodzaak van voedselhulp aan de derde we
reld algemeen noodzakelijk wordt geacht.
Ook hier lijkt meer inzicht in en kennis van de samen
hang der problemen dringend gewenst en zal het besef
moeten doorbreken dat het opleggen van beperkingen
aan de landbouwproduktie ook konsekwenties voor de
prijzen, de voedselhulp e.d. met zich mee zal brengen.
EENZIJDIGE RAPPORTEN
"LIET gevaar van de huidige ontwikkeling in ons land
is daarbij dat er nu een proces gaande is, waarbij
incidenteel beetje bij beetje beperkingen aan het agra
rische grondgebruik worden opgelegd zonder dat er van
enige algehele visie sprake is. Dat heeft direkt voor wat
elke op zich geringe beperking betreft nog nauwelijks
gevolgen voor de totale voedselproduktie. De vraag is
evenwel waar de grens ligt en of we die grens niet te
laat zullen ontdekken.
Wanneer wij bijvoorbeeld het door de Commissie Thur-
lings voor het Bosschap uitgebrachte rapport „Beleids
programma voor bosinstandhouding en bosuitbreiding in
Nederland" bestuderen, moeten wij toch wel konklude-
ren dat hier die grens heel duidelijk wordt overschreden.
Dit rapport stelt immers dat, willen we niet sterker voor
onze houtbehoefte van het buitenland afhankelijk wor
den en daarnaast vooral het regionale leefklimaat ver
beteren, een uitbreiding van het Nederlandse bosareaal
met 270.000 ha noodzakelijk is. Met andere woorden de
oppervlakte bos in ons land moet ongeveer verdubbeld
worden. Het rapport geeft overigens niet aan hoe dat
dan wel verwezenlijkt moet worden, gezien de schaarse
grond die in ons land aanwezig is.
Wij vinden dergelijke rapporten levensgevaarlijk, om
dat hier alleen maar één kant van de zaak wordt belicht
en men gemakshalve voorbij gaat aan het feit dat een
dergelijke uitbreiding 10 a 15% van het areaal land
bouwgronden zou kosten. Met alle gevolgen voor de
voedselproduktie van dien!
Ook hier geldt overigens weer zeer duidelijk dat wil
len we het welzijn, in dit geval meer bosinplant, mogelijk
maken, de technische ontwikkeling te hulp zal moeten
komen via hogere produkties per ha de totale voedsel
produktie op peil te houden!
LUTEIJN.
