i* VÖ f^<V - -
1 vVn^,,-
LANDBOUW EN CONSUMENT
maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
v S.jn&A*
-
vX*:
land- en
tuinbouwblad
VRIJDAG 1 FEBRUARI 1974
62e Jaargang - No. 3216
I
$0mi~*M¥. MW
:b
"4-:'
"v -
v T t -éj^
- 4 '- ♦*,- ■>- r^win^L w **vi *^v^L4 rIWI
*v Crr k V
Deze maand moeten alweer de laatste voorbereidingen getroffen worden voor het teeltseizoen 1974. Op
de werkzaamheden die ondermeer daarvoor in aanmerking komen wordt in de maand februari op het
Z.W. landbouwbedrijf op pagina 11 en 12 uitvoerig ingegaan. Zo moet onder meer de N. P.-bemesting
bij voorkeur 2 a 3 weken vóór het zaaien of poten toegediend worden en voorzover de kalimeststof niet
reeds in het najaar is gegeven, zo vroeg mogelijk, zodra de gelegenheid daarvoor gunstig is.
PÉN van de hoofdlijnen die door alle politieke han
delen der Westerse regeringen heenloopt is het
streven naar lage en stabiele voedselprijzen. Dat is op
zich een logische zaak. Immers voedsel is, naast warmte,
absoluut noodzakelijk voor het voortbestaan van de mens.
Bovendien maakt het aan voedsel uitgegeven bedrag al
tijd nog 25 a 30 van de totale gezinsuitgaven uit. Te
recht dient de voedselvoorziening dan ook bovenaan op
de lijst van door de overheid te begeleiden zaken te
staan.
Naast de voedselprijzen gaat het daarbij in de eerste
plaats uiteraard qm het voldoende beschikbaar zijn van
voedsel. Nu is dit laatste steeds meer op de achtergrond
geraakt, naarmate de tijden van voedselschaarste steeds
meer tot het verleden leken te gaan behoren. We zijn
eraan gewend geraak dat er altijd voldoende voedsel in
onze westerse welvaartswereld is. Toch is dit minder van
zelfsprekend dan men als doorsnee-consument wel zou
denken. Immers de voedselproduktie is in principe, wan
neer men ook het veevoer in de beschouwing betrekt,
geheel aan de grond gebonden.
Nu is het zo dat gedurende de laatste 25 jaar het
areaal landbouwgrond gestaag is afgenomen. Voor ons
land bijvoorbeeld van 2,34 miljoen ha in 1950 tot 2,14
miljoen ha in 1970. Een teruggang die nog steeds verder
gaat. Daarentegen is evenwel de te voeden bevolking
toegenomen van ruim 10 miljoen personen in 1950 tot
ONS COMMENTAAR
ruim 13 miljoen personen in 1970. Niet alleen is de Ne-
derandse landbouw erin geslaagd deze grote bevolking
met gebruikmaking van een kleinere oppervlakte grond,
te voeren, maar tevens zorgt onze landbouw vandaag
de dag nog voor een exportoverschot van ruim 5 miljard
gulden terwijl in 1950 nog nauwelijks van enig export-
surplus sprake was.
Dat dit alles mogelijk was, is zoals bekend te danken
aan met name de enorme produktiviteitsstijging binnen
de landbouwsektor.
Wij hebben de indruk dat nog altijd veel te weinig con
sumenten en hun vertegenwoordigers zich van deze alles
behalve vanzelfsprekende prestatie van de landbouw be
wust zijnl
VOORRAADVORMING IS CONSUMENTENBELANG
"\A7 ANNEER we ervan uitgaan dat de bevolking te al
len tijde over voldoende voedsel moet kunnen be
schikken betekent dit ook dat jaren met slechte opbreng
sten opgevangen moeten kunnen worden. Dat kan natuur
lijk deels door meer voedsel te importeren van buiten
de E.E.G. Deels zal dat evenwel ook moeten plaatsvin
den via voorraadvorming in jaren met goede opbrengsten.
Hoe riskant het immers is om volledig van importen af
hankelijk te zijn heeft het afgelopen jaar ons wel geleerd.
De soja-crisis en nu de olie- en energiecrisis hebben
wat dat betreft Europa nog eens met de neus op de fei
ten gedrukt!
Naar onze mening is dan ook de vorming van redelijke
voedselvoorraden een absoluut onmisbaar instrument
voor de overheid om het ononderbroken beschikbaar zijn
van voldoende voedsel te kunnen garanderen.
In dat'kader wijzen wij dan ook de politiek van Lar-
dinois om de boer te laten betalen in de kosten die
voorraadvorming met zich meebrengen (tarwe en melk)
absoluut van de hand! Niet alleen omdat daardoor de
boer minder geld voor zijn produkten kan maken, maar
vooral ook omdat het uitgangspunt principieel foutief is.
Het is immers niet de boer die het grootste belang bij
voorraadvorming heel, maar de consument! Het dient dan
ook de consument te zijn die de extra kosten van voor
raadvorming moet dragen.
LANDBOUWPOLITIEK NU GOUD WAARD
I-IET streven naar stabiele voedselprijzen vormt een
van de basisuitgangspunten van de Europese land
bouwpolitiek. Door een systeem van garantieprijzen in
een, naar buiten afgeschermde E.G.-markt, heeft men
voor de belangrijkste landbouwprodukten een prijsvor
ming weten te verwezenlijken onafhankelijk van het niveau
der wereldmarktprijzen. Het tweede uitgangspunt bij
deze landbouwpolitiek is daarbij dat de boer via deze
garantieprijzen eenzelfde inkomen kan verwerven als ver
gelijkbare bevolkingsgroepen.
Waar nu de laatste jaren de wereldmarktprijzen kon-
stant onder het Europese prijsniveau lagen, werd van
steeds meer kanten het nut van deze landbouwpolitiek
betwijfelt. Immers, zo redeneerde men maar al te vaak,
de consument moest nodeloos hoge prijzen betalen om
de boerenstand aan een goed inkomen te helpen. Dal
deze redenering niet van veel visie op langere termijn
getuigde, kunnen we vandaag de dag wel konstateren!
Door de plotseling optredende tekorten zijn de wereld
marktprijzen voor de belangrijkste voedselprodukten als
granen, vlees e.d. in vele gevallen meer dan verdubbeld
en zou de Europese consument, zonder het huidige land
bouwbeleid, met geweldige prijsstijgingen voor zijn voed
selpakket worden geconfronteerd.
Men zou kunnen stellen dat de consument nu in korte
tijd dubbel en dwars de investeringen, die hij in voor
gaande jaren via hogere Europese voedselprijzen heeft
gedaan, weer terugverdient. De Europese landbouwpoli
tiek blijkt op dit moment dan ook van onschatbare waar
de voor de consument te zijn!
BETERE BOERENPRIJZEN IS OOK
CONSUMENTENBELANG
I-IOE staat het nu met het tweede uitgangspunt der
Europese landbouwpolitiek, de garantie van een
acceptabel boereninkomen? We moeten dan konstateren
dat gedurende de zestiger jaren de landbouw als geheel
zeker van een betere prijsvorming voor garantieproduk-
ten als tarwe, gerst, suikerbieten, melk en varkensvlees,
heeft kunnen profiteren. Het is evenwel vooral de ontwik
keling van de garantieprijzen gedurende de laatste jaren
die de landbouw met zorg heeft vervuld. Met name dan
de akkerbouwprijzen, maar zoals het zich nu laat aan
zien voor het komende jaar toch ook de melkprijzen, zijn
bij de kostenontwikkelingen achtergebleven.
En toch is ook een reële verhoging der garantieprij
zen uiteindelijk weer een consumentenbelang. Immers
slechts een gezonde, financiële draagkrachtige, land
bouw zal op den duur in staat zijn de noodzakelijk, veel
investeringen vergende, produktiviteitsverhoging door le
voeren om voldoende voedsel tegen zo laag mogelijke
prijzen te kunnen blijven produceren.
Naar onze mening worden de consumenten dan ook
blij gemaakt met een dooie mus wanneer Lardinois hen
voorhoudt dat de consumentenprijzen nauwelijks zullen
stijgen door de jongste Brusselse prijsvoorstellen. Veel
betere voorlichting ware het duidelijk te stellen dat de
consument er alle belang bij heeft reële prijsverhogingen
vooi de boer te moeten betalen, omdat hij daardoor de
grootst mogelijke zekerheid krijgt ook in de toekomst
tegen redelijke prijzen voldoende voedsel te kunnen ko
pen. Uiteraard moet daaraan dan duidelijk worden toe
gevoegd dat de boerenprijs maar een beperkte invloed
op dc uiteindelijke winkelprijs heeft!
We hebben de indruk dat de raad van landbouwminis
ters in Brussel toch wat reëler tegen deze zaak aankijkt,
getuige de kritische vraagtekens die gedurende de ver
gadering van 21 en 22 januari j.l. werden gemaakt.
Terecht heeft daarbij Minister Van der Stee opgemerkt
dat bij de berekening van de nieuwe prijzen zeker ook
rekening gehouden dient te worden met de jongste kos
tenontwikkelingen en dat in dit kader met name de voor
gestelde prijsverhogingen voor tarwe en suiker toch wel
nader bekeken dienen te worden. Evenals overigens het
pakket voorstellen voor de melk. We hopen dat het Dij
de komende prijsonderhandelingen niet bij deze kritische
kanttekeningen blijft en dat de landbouwministers ook
daadwerkelijk met op de realiteit gebaseerd prijsverho-
qinqen uit de bus komen.
y y LUTEIJN
