WAARHEEN GAAN WIJ
maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
A AN het einde van een jaar staat ieder wel even stil
om na te denken over wat in dat jaar gebeurde.
In het persoonlijk- en gezinsleven, ook in het leven van
land-
VRIJDAG 28 DECEMBER 1973
61e Jaargang - No. 3212
zlm
tuinbouwblad
UREN, DAGEN, MAANDEN, JAREN VLIEGEN ALS EEN SCHA
DUW HEEN GESYMBOLISEERD IN DEZE ZONNEWIJZER.
In dit nummer om.:
Ons commentaar
Pagina 3
O.V.M. verzekeringen
Pagina 3
De taak van de
welstandscommissie
Pagina 5
Op bezoek bij:
J. van Dongen
in de Biesbosch
Pagina 7
De jaarvergadering
Cebeco-Handelsraad
Pagina 8
Veehouderijzaken
Pagina 9/10
■fc Tuinbouw Pagina 11
AAN het einde van 1973 komt deze vraag nog ster
ker naar voren dan in de jaren die nog kort ach
ter ons liggen. Wij krijgien minder olie, minder energie,
lagere produktiemogelijkheden.
Dat zijn de feiten die wij menen te kennen. Het gevolg
daarvan zal zijn, minder welvaart, in het algemeen, maar
voor sommige groepen grotere soms veel grotere moei
lijkheden dan voor anderen, al naar gelang men meer of
minder van een bepaalde soort van energie of van grond
stof afhankelijk is.
Is dit alles of is er meer aan de gang? Is er geen
sprake van verschuiving in de machtsverhoudingen in de
gehele wereld? Zijn de landen die over grondstoffen be
schikken, vooral de Arabische, zich niet hun econo
mische, maar daarmee tegelijk ook politieke macht be
wust geworden?
Is het niet zo dat ze die macht ook daadwerkelijk wil
len gebruiken om hun doeleinden te bereiken?
Hangt met dit alles ook nog samen dat men niet alleen
gelijke economische belangen heeft, maar ook een ge
meenschappelijke religie belijdt en dat voor de Islam de
stad Jerusalem een heilige stad is, die men niet in han
den van niet-lslamieten wil zien?
Welk antwoord geven de andere landen op de situatie
die nu is ontstaan? Zal dit een antwoord in positieve zin
zijn? Komt er meer en betere samenwerking, meer ver
antwoord verbruik van schaarse grondstoffen?
Welke gevolgen gaat dit allemaal hebben voor eigen
bedrijf of beroep?
MOG een paar dagen en het jaar 1973 is historie ge-
worden. Het hoort dan tot de geschiedenis. Wij
zijn gewoon die woorden: historie en geschiedenis te
beschouwen als twee verschillende woorden voor dezelf
de zaak. Ze duiden aan dat iets gebeurd is, dat het ver
leden tijd is. Er zijn echter historici en anderen die on
derscheid wilflen tussen die twee begrippen.
Onder historie verstaan ze dan de feiten die zich heb
ben voorgedaan. De feiten zonder meer.
Het woord geschiedenis wordt gebruikt niet voor de
beschrijving van de feiten, maar voor de aanduiding van
de betekenis, daarvan. Van de samenhang, de oorzaken,
de gevolgen en de zin van het gebeurde.
anderen, van ons gewest, van ons land en in de wereld
rondom ons. De gebeurtenissen die ons persoonlijk- en
gezinsleven betreffen kennen, al is die kennis vaak ook
nog maar „ten dele". De betekenis ervan, de zin ervan
is ons, zelfs in deze beperkte levenssfeer niet altijd dui
delijk. Wij staan daarbij vaak voor raadsels. In het bij
zonder als het gebeurde een intens verdriet in het leven
bracht, is dit het geval. En heel dikwijls is het zo, dat
mensen onderling weinig kunnen doen om elkaar in de
droeve situaties in het leven werkelijk te helpen.
De gebeurtenissen die zich afspelen op de gebieden,
die ook maar iets verder van ons aLiggen, kennen wij
wat de feiten betreft, maar voor een klein deel. Wat wer
kelijk gebeurt komt nauwelijks in de krant, of over de
radio en t.v. Het zijn brokstukken van de historie. De
eigenlijke geschiedenis, de samenhang, de oorzaken, de
zin van dit gebeuren te doorgronden is voor de mens,
die daar midden in staat, een onmogelijke opgave. Maar
niettemin zitten wij met de vraag. Waar loopt dit alles
op uit? Waarheen gaan wij?
"LIET zijn veel vragen die gesteld worden maar die
op dit moment vragen blijven en waartegen de een
heel anders aankijkt dan de ander. Om het wat sterk
uit te drukken, de een beschouwt de ontwikkeling van de
dingen als een zegen, de ander als een vloek!
Beiden zijn het er dan over eens dat er een nieuwe
situatie groeit, maar over wat daarin moet worden, wordt
verschillend gedacht. Een ding staat we vast. In elke
maatschappij groot of klein, meer of minder ingewikkeld
is samenwerking vereist om iets tot stand te briengen.
Samen iets doen betekent altijd begrip tonen voor de
ander. Eigen ideeën en eigen belangen moeten wel eens
achtergesteld worden. Dat geldt voor personen, dat geldt
voor groepen. Dat sluit niet uit dat ieder ook vanuit eigen
overtuiging en vanuit eigen situatie spreekt en handelt.
Wel dat ieder zich zijn beperkingen, ook zijn beperkte
betékenis voor het geheel, bewust is. Dat is dikwijls
moeilijk maar niet onmogelijk. Er ligt hier voor ieder een
taak.
Het jaar 1974 zal ons geen heilstaat brengen. Er zul
len als in andere jaren goede en kwade dagen zijn. Laten
wij elkaar toewensen dat de goede overheersen zullen!
Vee] heil en zegen in 1974!
PAAUWE.
