officieel orgaan van de maatschappij tot bevordering van landbouw, tuinbouw en veeteelt in zeeland en noord-brabant
VAN TREKPAARD TOT STRUIKELBLOK
VRIJDAG 18 FEBRUARI 1972
60e Jaargang - No. 3119
land
en tuinbouwblad
Transport is op akkerbouwbedrijven een belangrijke zaak. Aan arbeidstijd wordt daaraan variërend tussen de 35
en 6 besteed. Vandaar dat het belangrijk is steeds weer te bekijken wat voor het bedrijf het voordeligste is:
zelf doen of laten doen. Ook hoe het transport gedaan wordt is van belang. Zo is bijv. de kostprijs per ton bij
grote kipwagens even hoog als bij kleinere. In dit nummer op pagina 11, 12, 13 en 14 samenvattingen van de in
leidingen van de onlangs te Goes gehouden „Studiedag Transport".
Het Lager Agrarisch
Onderwijs in Zeeland
Pagina 4
Uit de praktijk
Pagina 5
3<c Meerjarige kontrakt-
teeft voor consumptie
aardappelen Pagina 6
■SK Nieuwe bedrijfs
gebouwen iri Zeeland
Pagina 7
Verwachting
stikstofbehoeftc 1972
Pagina 9
Graslar.dverbetering
Pagina 10
Varkenshouderijdag
to Goes Pagina 15
Aardappelvaria
Pagina 19
Ir. C. S. KNOTTNERUS
MISVERSTAND OVER
E.E.G.-INKOMENSTOESLAG
In de prijsvaststelling voor de campagne 1972-1973
is weer een nieuwe stap gezet. De Europese Com
missie heeft nieuwe voorstellen aan de Ministerraad
aangeboden. Dit is niet zonder moeilijkheden ge
beurd. Verschillende commissarissen hebben er nog
al wat woorden aan vuil gemaakt, zelfs in het open
baar. Van de heer Mansholt zijn wij dat wel gewend
maar nu heeft ook de heer Spinelli, een van de
Italiaanse commissarissen, zijn mëning gepubliceerd.
Twee opmerkelijke feiten verdienen de aandacht.
In de eerste plaats dat de Commissievoorstellen la
ger zijp uitgevallen dan de heer Mansholt al had aan
gekondigd en in de tweede plaats de argumentatie
van de heer Spinelli. Deze argumentatie is n.l. ka
rakteristiek voor grote delen van de publieke opinie
buiten de landbouw en met name voor de financiële
wereld, ook in Nederland. Ik denk dan aan het Minis
terie van Financiën en de Nederlandse Bank.
ONDEUGDELIJK SYSTEEM
Een klein stukje is echt Italiaans en dat is de re
denering dat het voor de Italiaanse landbouw beter
is lage graanprijzen te hebblen dan hoge, omdat Italië
veel meer belang heeft bij vleesproduktie dan bij dat
beetje graan. Ik wou daar nu niet op in gaan, deze
redenering is bekend.
Maar het overige komt er op neer dat de heer Spi
nelli zegt dat ons systeem van landbouwpolitiek on
deugdelijk is, dat het de belangen van de E.E.G. in
de weg staat in zijn handel met derde landen en dat
het ook muntaanpassingen bemoeilijkt. Hij geeft in
overweging om in plaats van door middel van prijzen
de landbouw aan een redelijk inkomen te helpen door
middel van hectare-toeslagen. Dit is dan een soort
deficiency-payment-systeem, dat in Nederland onder
Wageningse hoogleraren ook verdedigers heeft.
(Horring en Van Riemsdijk). De Groningse hoogleraar
prof. Hartog verkondigt ook dagelijks dat de land
bouwpolitiek de aanpassing van de E.E.G.-economie
in de weg staat. Wat is er nu eigenlijk aan de hand
en wat moeten wij nu geloven?
MARKTEENHEID
Nog maar kort geleden was de algemene teneur
dat de landbouw de eerste en zelfs de enige sector
van het bedrijfsleven was waarin de nationale econo
mieën in een E.E.G.-economie waren overgegaan en
overal werd de wens uitgesproken dat andere bedrijfs
takken spoedig zouden volgen. Op het terrein van de
industriële produktie is dat ook gebeurd, doordat alle
interne douane-rechten werden afgeschaft. Er bleven
alleen de belastingen over die in de verschillende lan
den verschillend zijn. Deze verschillen gelden niet al
leen de B.T.W. maar ook accijnzen en luxe belastin
gen, wegenbelasting enz. Deze belasting treffen ech
ter het inlandse produkt op dezelfde wijze als het in
gevoerde produkt en men mag hier dus gerust van
één markt spreken. Op het terrein van het vervoer
is men druk bezig te praten, maar als de ene discri
minatie wordt afgeschaft is de andere al weer bezig
te groeien. Hier heerst dus nog een grote chaos. Ook
op het terrein van de economische politiek van de
regeringen zowel in binnen- als in het buitenland tre
den de regeringen nog vrijwel onafhankelijk van el
kaar op. Een of twee besprekingen op ministerieel ni
veau per jaar kunnen hierin geen snelle verandering
brengen. Dat betekent dat, hoewel er dus een een
heid van markt bestaat, de ene economie gezonder is
dan de andere.
(Zie verder pagina 3)
DAGELIJKS BESTUUR LANDBOUWSCHAP: PRIJSVOORSTELLEN TELEURSTELLEND
LIET dagelijks bestuur van het Landbouwschap heeft zich op 9 februari beraden over de jongste prijs
voorstellen van de Europese Commissie inzake de landbouwprijzen 1972/1973. Het acht de voorstel
len als geheel teleurstellend.
In de eerste plaats wordt in deze voorstellen de indruk gewekt dat de EEG-prijzen met gemiddeld 8
zullen stijgen. Een deel van deze prijsverhoging zal echter eerst in 1973/1974 gerealiseerd worden. Voer
1972/1973 voorzien de voorstellen in een gemiddelde prijsverhoging van ongeveer 6V2
Bovendien dreigt het gevaar, dat de prijsvoorstellen doorkruist worden door monetaire beslissingen. Be
dacht dient te worden dat een oplossing van de monetaire vraagstukken bij ae prijsvoorstellen volledig
buiten beschouwing is gelaten. Het is niet uitgesloten, dat een monetaire oplossing zal leiden tot een opwaar
dering van de rekeneenheid.
Een dergelijke herwaardering van de rekeneenheid betekent dat de feitelijke landbouwprijzen dan in Neder
land, uitgedrukt in guldens, zullen dalen.
V/OOR de rundveehouderijsector zijn de prijsvoorstellen min of meer in overeenstemming met de wen-
sen van het Landbouwschap. Daarbij moet rekening worden gehouden met het feit, dat de voorgestel
de prijsverhogingen alleen betrekking hebben op de richt- en interventieprijzen voor de zuivelsector en de
oriëntatieprijzen voor de rundvleessector. De voorstellen behoeven niet een stijging van de opbrengstprijzen
1972/1973 in te houden, omdat deze behalve door het richtprijsniveau ook door de marktontwikkeling be
ïnvloed worden.
Voor de akkerbouw acht het dagelijks bestuur de prijsvoorstellen bijzonder teleurstellend. De voorstellen
om de prijzen voor granen met 4 en voor suiker met 3 te verhogen, zijn beslist onvoldoende om de
kostenstijging in deze sector met name ook in Nederland op te vangen.
In dit nummer o.m.:
