TUINBOUW-
KLANKEN
Paarden die de haver verdienen
Uit de botsingen der meningen,
onstaat de waarheid
Zwakke stemming bij fruitafzet
DINGEN VAN DE WEEK
Nu er in ihet THOOLSE land de produkten weer
nagenoeg alle geborgen zijn, kunnen de gedachten
van de land- en tuinbouwers weer wat meer uitgaan
welke mogelijkheden tot verbetering van onze be
drijfsvoering ons nog gelaten zijn. Een van deze mo
gelijkheden is zeer zeker samenwerking in organisa
torisch verband. Hierbij kunnen de diverse organisa
ties, door goede voorlichting aan hun leden, door
middel van lezingen enz. nuttig werk doen. Tot ons
genoegen bemerkten wij dat onze vorige tuinbouw-
klank, door onze collega rubriekschrijver van „Uit
de praktijk", óók gelezen is. Vandaar dat hij er nog
<.nig commentaar op liet volgen. Inzonderheid vond
hij dat onze mening wat terughoudend zou zijn voor
wat betreft „verdergaande samenwerking in de
coöperaties".
Volgens de praktijkschrijver zouden nog'te veel
agrariërs te statisch denken in hun bedrijfsvoering.
Wanneer dit zo zou zijn dan is het zeker op zijn
plaats om de boeren en tuinders daar zeker op te
wijzen in deze tijd met zijn snel elkaar opvolgende
veranderingen. De tijd is echter al vele jaren achter
ons, dat iedere particuliere ondernemer de in- en ver
koop van zijn produkten met goed resultaat in eigen
hand kon houden. Niet voor niets zijn er al een halve
eeuw geleden in- en verkooporganisaties ontstaan om
dat men terdege begreep hierdoor sterker te staan in
de strijd om het bestaan. Heden ten dage moet men
nog steeds constateren dat wij hierop nog altijd vóórt
moeten bouwen om niet achter te geraken in een
goede bedrijfsvoering. In de naaste toekomst zal er
dus, naar wij vernomen hebben, voor Zuid-West-
Nederland een nog verdergaande samenwerking in
onze afzetorganisaties vereist worden. De praktijk
schrijver moet echter niet menen dat wij hier niet
achter zouden staan! Integendeel, want dagelijks zien
wij hier het grote nut van.
Wij hebben in de vorige tuinbouwklank alléén
maar willen wijzen op het feit dat men een ideologie
nooit blindelings moet volgen, als zijnde „het vol
maakte". Jammer genoeg hebben reeds te veel idea
listen hun neus gestoten aan de resultaten waarin zij
vast geloofden dat die goed zouden zijn. Hiervan zou
den vele voorbeelden aan te halen zijn, maar dit zou
hier niet op zijn plaats zijn. Het ontbreekt zo dikwijls
om de juiste man op de juiste plaats te kunnen zet-
Ook uw WALCHERSE correspondent was uitgeno
digd op de „besloten" kaderbijeenkomst in Goes, nu
weer al 14 dagen geleden. Een beetje verwonderd
waren we wel toen we een zaal vol met overwegend
fruittelers zagen zitten. Toch deed ons dit grote deugd.
We weten zelf van nabij hoe hard er gewerkt wordt
en hoeveel energie en doorzettingsvermogen nodig
is om een voorstel tot op het ministerie te krijgen.
Het voornaamste punt vinden we dan ook dat zovele
praktische mensen eens e.e.a. van bevoegde zijde
hoorden.
De rede van ir. Felius, hoewel interessant, bevatte
voor degenen onder ons die hun vakbladen of zelfs
meer de couranten geregeld lezen, geen bijzonder
nieuws.
We kunnen nu wel stellen dat de Europese markt
overvoerd wordt door Italië en Frankrijk en dat dat
nog wel even zal duren ook, maar dit hebben we uit
den treure gehoord. Beroerder is dat men ook daar
zo weinig alternatieven heeft.
Nu kan men wel zeggen „ga maar bij de industrie
werken!" Maar wie geregeld de krant leest (en wie
doet dit niet?) voelt ook daar nattigheid. Als we in
1 week lezien dat Philips en Akzo hun winsten zien
dalen en per bedrijf zo'n 2000 man af laten vloeien dan
animeert dit niet direct om een besluit te nemen zijn
bedrijf te beëindigen. Hier is geen sprake van een
noodsituatie. Deze monsterbedrijven zijn intrinsiek
dusdanig sterk dat ze vele tegenslagen kunnen op
vangen voor er werkelijk een inzinking komt. Maar
een teken aan de wand is het o.i. toch wel! Als de pre-
sident-direkteur van zo'n bedrijf in een jaarvergade
ring zegt, dat de 400-ronde in wezen een economi
sche moord betekent missen wij de moed om het
tegen te spreken. Dit gaat om zo'n slordige 30 miljoen
en dat telt ook bij de supergroten mee.
De kans om als oudere agrariërs een redelijke baan
te vinden wordt steeds kleiner! Want ook in de mid-
denstandsbedrijven en bij de dienstenverlenende sec
tor enz. wordt men op z'n dood voor een extra man
die veel kost!
JYE visie, om tot onze vergadering in Goes terug te
keren, die de heer Camps naar voren bracht was
voor velen interessanter en gaf ons inziens wel enig
houvast.
We vonden 't begrijpelijk dat er enkele opposanten
waren. Maar hoe simpel hun voorstellen ook waren
en hoe aanlokkelijk ook, ze zijn onhaalbaar! De duiten
moeten uit Den Haag komen. Als het om ingrijpende
regelingen gaat en dat is momenteel het geval voor de
fruitteelt dan moet men bij de Overheid zijn, daar
geen enkele instantie ooit of te nimmer over de mid
delen beschikt om te kunnen helpen in groot verband.
Overigens aannemend dat ze het zouden willen.
De heer Camps stelde concreet dat door alle druk
van de organisaties en het Landbouwschap enz. be
reikt is dat de rooipremie hoger wordt. Ook de veel
soepeler bijstandsregeling voor normaal gezinsge
bruik is mede ons werk.
Ook stelde de heer Camps dat de O. en S.-regeling
waarschijnlijk soepeler wordt. Deze regeling wordt
momenteel gekoppeld aan het inkomen dat mede door
sommigen onzer „uit andere hoofde" verkregen
wordt. Hetgeen wij persoonlijk foutief vinden maar
dit is een andere zaak.
Al met al worden we het een vergadering van for
maat. De inleiders, ook drs. Beekman, zijn mensen
aan de top. Zij kennen het labyrinth van moeilijk
heden, moeten de diverse belangen afwegen en weten
wat er alzo. en niet in de laatste plaats in Brussel, over
wonnen moeten worden voor en aléér een maatregel
van Bestuur onze volksvertegenwoordiging gepas
seerd is. Het is ons persoonlijk bekend dat onze top
mensen er soms van wakker liggen om de juiste weg
te vinden.
We hadden het eerlijke idee dat onze inleiders met
interesse kennis namen van de goede suggesties die
er ook vanuit de zaal kwamen.
We herhalen nogmaals dat het een vergadering van
formaat was. Er past een woord van erkentelijkheid
aan de organisatoren, die helaas nogal eens gebruikt
worden voor de beroemde stok in 't hoenderhok! Voor
ons geldt dat de paarden die de haver verdienen die
meestal niet krijgen. Zo is nu eenmaal 't leven!
Over de fruitafzet in ons gebied in de afgelopen
periode valt weinig opwekkends te vertellen. De prij
zen van appels kwamen gemiddeld op een lager peil
en ook de prijs van peren liep voor enkele rassen
terug. Bijzonder teleurstellend was het prijsverloop
van Golden Delicious. Er was een groot aanbod van
fel geel gekleurde partijen en de handel had hiervoor
weinig of geen interesse. Het gevolg was dat de klasse
II kwaliteit dikwijls in de interventie-regeling terecht
kwam en dat betekent een prijs van 15,90 per 100 kg
voor de grote en 12,20 voor de kleine maten. Wat
werd verkocht lag slechts weinig boven deze bodem
prijs. De allerbeste partijen Golden Delicious deden
in de meest gevraagde maten eind vorige week maar
weinig boven 20 cent per kg. Het gaat bijzonder slecht
met de verkoop van het belangrijkste ras van onze
fruit bedrijven. Zelfs de goudreinette kon zich niet
onttrekken aan de wat zwakkere stemming. De prijs
ten. Wij zijn echter verplicht om gezamenlijk verder
te bouwen om de tijd bij te houden waarin wij leven
en om onze bedrijven rendabel te houden. Van de
organisatiebesturen zal echter gevraagd worden door
tastend op te treden met het nemen van beslissingen.
Maar altijd moet worden bedacht, dat iedere me
daille óók zijn kéérzijde heeftEn dat alleen „door
de botsingen der meningen, de waarheid ontstaat".
van de normale kwaliteit klasse I grote maat kwam
op rond 40 cent per kg en de kleine maat deed rond
30 cent.
Jonathan met een heel mooie kleur kwam nog aan
25 cent per kg maar er komen thans veel partijen met
weinig kleur en die zijn niet voor consumptie te ver
kopen. Ze vinden hun bestemming in de interventie
regeling. Het aanbod van Cox's Orange Pippin nam
vooral in Terneuzen en Fijnaart sterk toe. Vorige
week woensdag was er alleen in Fijnaart ruim 100 ton
export kwaliteit van dit ras te koop. De prijs van de
klasse 1 grote maten lag daar tussen 35 en 47 cent
per kg. De maat 6570 mm deed tussen 30 en 35 cent
en de maat 6065 mm werd verkocht voor 16 tot 25
cent.
Bij de peren nam het aanbod van Conference toe.
De kwaliteit was erg verschillend. Wanneer deze goed
was werd voor de grote maten rond 45 cent per kg
betaald en de kleine maat deed rond 35 cent. In de
tweede helft van de vorige week toonde Engeland
minder belangstelling voor de kleine maat en liep de
prijs terug. Doyenné du Cornice kon vlot worden ver
kocht op de binnenlandse markt en de prijs lag in de
tweede helft van de vorige week tussen 70 en 80 cent
per kg. Legipont die aanvankelijk rond 40 cent per kg
deed voor de grote en middelmaten daalde met plm.
5 cent per kg.
Er zijn fruittelers die wanneer in het najaar en de
winter de prijs van fruit een neiging heeft om op te
!open, direct van mening zijn dat deze nog wel verder
zal stijgen. De laatste weken hebben we dat in sterke
mate gemerkt bij de peren.
Er was een levendige vraag naar dit produkt maar
de animo om te verkopen was klein want velen dach
ten dat de prijs verder zou stijgen. Of dat zal gebeu
ren weten we niet. We kunnen enkel hopen dat dit
het geval zal zijn, maar niettemin is het belangrijk om
te verkopen wanneer er vraag is en zo alle afzetkan-
sen te benutten. Zeker lijkt dat belangrijk voor de
peren, waaraan het Produktschap voor Groenten en
Fruit dezer dagen een uitvoerig marktoverzicht wijdde.
Het lijkt ons nuttig hierop nader in te gaan want er
zitten nog veel peren in ons gebied en het kan van
betekenis zijn dat men weet hoe de situatie op de
peremarkt is. leder kan aan de hand van de beschik
bare gegevens zelf zijn conclusies trekken.
Het Produktschap voor Groenten en Fruit begint met
vast te stellen dat de prijzen van peren de laatste
maanden bedroevend laag zijn geweest. Dikwijls wa
ren ze nog lager dan in het overvloedige perenjaar
1968. Na aftrek van de interventie kwamen er in ons
land vrijwel evenveel peren op de markt als het vorig
jaar. Intussen bJijkt de oogst veelal nog groter te zijn
geweest dan aanvankelijk werd verondersteld.
West-Duitsland verhoogde zijn aanvankelijke ra
ming van 489 miljoen kg tot 529 miljoen kg. Italië ver
hoogde de raming met 37 miljoen kg tot 1721 miljoen
kg. Engeland kwam in tweede instantie 9 miljoen kg
hoger uit op 77 miljoen kg. Nederland had een oor-
8
spronkelijke raming van 150 miljoen kg maar zal ook
wel hoger worden. Officiële voorraadcijfers zijn op
dit ogenblik nog niet beschikbaar, maar men krijgt
de indruk dat er niet zo heel veel meer in de koel
huizen zit dan vorig jaar en duidelijk minder dan twee
jaar geleden. Alleen in Engeland zijn de voorraden
uitzonderlijk groot.
De verdere vooruitzichten zijn volgens het Produkt
schap voor Groenten en Fruit niet bemoedigend. Er is
sinds kort sprake van wat minder lage prijzen en deze
tendens lijkt zich te zullen voortzetten, maar werke
lijk bevredigende prijzen kan men nauwelijks ver
wachten I
Het is zelfs de vraag of de bewaarkosten goed ge
maakt zullen worden. Bij de marktsituatie als die van
de laatste jaren, is de verdienste van het bewaren
goeddeels gelegen in het ontlasten van de markt tij
dens de oogst.
Over de Nederlandse perenoogst zegt het Produkt
schap voor Groenten en Fruit dat hiervan midden
november ongeveer 120 miljoen kg was afgezet. Hier
van is niet minder dan 51 miljoen kg in de interven
tie terecht gekomen, dat wil dus zeggen ruim 40
Uiteindelijk zijn er 69 miljoen kg peren in de handel
terecht gekomen dat wil zeggen een ongeveer gelijke
hoeveelheid als in de voorgaande jaren. De prijzen
waren voor wat de normale handel betreft toch nog
ongeveer 15% lager dan het vorig jaar. Ze lagen nu
vanaf het begin van het seizoen tot midden november
in ons land gemiddeld op 25 cent per kg voor wat
de aan de handel verkochte peren betreft en op 15
cent per kg voor wat de interventie peren betreft. Te-
samen betekent dit een gemiddelde prijs dit jaar van
21 cent per kg tegen het vorig jaar in dezelfde periode
30 cent per kg, dat is nu dus een 30 lagere midden-
prijs.
Bij de lage middenprijs van dit jaar zal mede een
rol hebben gespeeld dat de bomen erg vol hingen
en hierdoor de vruchten klein van stuk zijn gebleven.
De omvang van de voorraden is nog niet goed te be
kijken. Op grond van de eerste raming zouden ze nog
ongeveer 30 miljoen kg moeten bedragen maar aan
genomen wordt dat het meer is.
De export heeft zich tot dusver niet onverdienste
lijk ontwikkeld. Vanaf het begin van het seizoen tot
en met de eerste week van november werd er in to
taal rond 15 miljoen kg Nederlandse peren geëxpor
teerd. Het vorige jaar was dat 13,2 miljoen kg en twee
jaar geleden 14,7 miljoen kg. West-Duitsland nam be
langrijk meer Nederlandse peren af dan in de twee
voorafgaande jaren en ook naar Engeland werden er
meer verladen maar België was voor aanzienlijk klei
nere hoeveelheden aan de markt. De invoer bleef ach
ter bij voorgaande jaren. Zowel uit Italië als uit Frank
rijk kwamen minder peren naar ons land dan in de
voorgaande jaren. De grotere export dan in andere
jaren en de kleinere import wijzen er volgens het Pro
duktschap voor Groenten en Fruit op, dat de Neder
landse perenprijzen aantrekkelijk waren voor de bui
tenlandse afnemers maar niet voor de buitenlandse
leveranciers.
Het zou te ver voeren hier ook weer te gaan geven
hoe de situatie in de verschillende andere perenpro-
ducerende landen is. Duidelijk is, dat er nog veel moet
gebeuren alvorens de hele oogst van dit jaar is ver
kocht en dat er geen reden is voor een al te groot
optimisme, vooral niet omdat Engeland grote voorra
den heeft en dit land altijd een belangrijke afnemer
van Conference is in de winter en het voorjaar. Daar
om willen we nogmaals herhalen dat het van de groot
ste betekenis is om regelmatig aan te voeren en geen
periode te hebben zonder aanvoer van betekenis.
