PLATTELANDSJEUGD
Zet je schouders er onder}
P.J.Z.
Streekvergadering Walcheren
Wisky on the Rockies
I MM
Herinner je je nog, dat we at eens eerder gewezen hebben op:
de cursus „JONGEREN EN LANDBOUWBELEID" van 5-10 januari op „Ons Erf" en van 26-31 jan.
op de VHS „Bergen"; voor f 50,inclusief excursie E.E.G. te Brussel;
de STUDIEREIS NAAR TSJECHO-SLOWAKIJE van 5-14 januari 1970; voor f325,— alles inbe
grepen;
de 4-WEEKSE op de VHS te Bergen of Bakkeveen of Eerbeek van 5-31 januari 1970; voor f 260
of minder, mits lid der P.J.Z.;
de CULTURELE SHOW op 21 februari 1970 te Roosendaal voor een bedrag tussen de f 0,05 en
de f 100,—;
het P.J.Z.-JUWEEL op 21 maart 1970 te Kruiningen voor een habbekrats;
de BESTUURSINSTRUKTIEDAGEN op 13 december a.s. te Breda en op 20 december a.s. te Goes,
voor noppes;
het KADER WEEKEND op het „Zilveren Schor" te Arnemuiden van 23-26 januari 1970, voor de prijs
ven enkele pakjes sigaretten;
de diverse CURSUSSEN op allerlei gebied;
de diverse ONDERWEPEN VOOR DISCUSSIE- of gespreksgroepen;
films, enz. enz
r)IT lijk enorm veel maar dat is het niet, wan-
neer ieder lid spontaan en aktief zijn schou
ders eronder zet en niet afwacht tot een aantal be
stuursleden het Initiatief nemen.
Je kunt als lid klagen over die zes gulden af
dracht, zijnde 31/2 pakje sigaretten, aan de provin
cie. Dat lucht ongetwijfeld op. Je kunt echter ook
die sigaretten in de vorm van sigaren'terug verdie
nen door gebruik te maken van de mogelijkheden
die, dankzij de afdracht, voor je openstaan.
Natuurlijk zijn er deelnemers aan de 4-weekse,
maar n' veel te weinig! Natuurlijk gaan er P.J.Z.-
leden naar Tsjecho-Slowakije, maar nog veel te
weinig!
Gelukkig zijn er diverse vaktechnische cursus
sen, maar gezien het aantal leden zou een verdub
beling gemakkelijk haalbaar zijn.
We willen niet in herhaling vallen, maar dit ge
luid is helaas nog op alle aktiviteiten van toepas
sing. Het grote aanbod van mogelijkheden wordt
nog onvoldoende benut. Dit is bijzonder jammer,
omdat financiële faciliteiten ongebruikt worden ge
laten, terwijl men zichzelf afhoudt van een brokje
ontplooiing, ontwikkeling en vermeerdering van
kennis en kunde.
LIOE kunnen we daar verandering in aanbren
gen? Door veel meer dan thans het geval is
ons persoonlijk initiatief te laten gelden. Verberg
een idee of suggestie niet onder je hoofdhaar, maar
spreek het uit op een vergadering, in een gespreks
groep of waar dan ook. Wanneer een ieder zijn in
breng vele besturen moeten noodgedwongen
wikken, terwijl men het lid passief slikt of zoals in
sommige gevallen: lid blijft in afwachting van een
opheffingsfeestje levert, dan rolt er ongetwijfeld
tezijnertijd iets waardevols uit, waarvoor een ieder
zich van harte en aktief wil inzetten.
De wil om naar eikaars mening te willen luisteren,
dient natuurlijk aanwezig te zijn, want wanneer
iemand een bepaalde visie ter tafel legt en deze
wordt nauwelijks of niet serieus genomen of zelfs
geringschattend onder tafel geveegd, dan is het lo
gisch dat deze persoon vroeg of laat het principe
van „het zal mijn tijd wel duren" gaat huldigen.
Vanaf dat moment verliest de afdeling een stukje
inbreng, dus een verarming van de vereniging.
Een groep, hetzij klein hetzij groot, is tot enorm
veel in staat, mits er onderling vertrouwen, saam
horigheid en een wil tot aktief meedoen aanwezig
is. Een bestuur is er nu om deze krachten te bun
delen en te leiden.
Wie weet, komen we dan tot een beter gebruik
van de mogelijkheden.
rjE verschillende Walcherse afdelingen waren
goed vertegenwoordigd op de streekraad-
vergadering van 24 november j.l. De voorzitter, de
heer De Buck, kon met een tevreden gezicht de
bijeenkomst openen. Na het gebruikelijke huishou
delijke gedeelte, maakte de heer Maljaars het voor
lopige jaarprogramma bekend. Uit de serie aktivi
teiten blijkt wel dat Walcheren momenteel over een
aktief bestuur beschikt, dat niet aarzelt om een berg
werk te verzetten. De leden kunnen hun waardering
over deze enthousiaste inzet manifesteren door hun
aanwezigheid bij de uitvoering van de aktiviteiten.
De show, die het bestuur organiseert, houdt goede
beloften in. Naast tal van mogelijkheden tot inspan
ning en ontspanning, zijn er tevens een serie dis
cussie-avonden gepland rond onderwerpen als:
jeugd ir beweging, recreatie, enz. Dit seizoen komt
er ook weer een kadercursus Walcheren. De cursus
vindt plaats in de landbouwschool te Middelburg.
Voor de damleden staat er een serie interessante
avonden op stapel met o.a. diverse excursies. U
ziet het. iedereen kan voldoende aan zijn trekken
komen, mits de wil tot meedoen aanwezig is!
Hierna volgde een levendige discussie over de
opzet en verloop van de Culturele dag, alsmede
over de eventuele deelname van Walcheren aan
deze manifestatie. Uiteindelijk besloot het streek-
bestuur niet deel te nemen aan de Culturele dag,
maar een eventuele deelname over te laten aan het
initiatief van de afdelingen.
Aan het eind van de bijeenkomst maakten mejuf
frouw Edzes en de heer Van der Meer bekend, dat
zij, wegens verandering van werkkring, bedankten
als adviseur van de Streek Walcheren. De voorzit
ter dankte hen voor hun positieve bijdrage tot ont
wikkeling van het plattelandsjongerenwerk op Wal
cheren en wenste hen in hun nieuwe werkkring veel
succes toe.
Mees Hage zit ten zuidwesten
van Alberta aan de voet van
de Rocky Mountainseen
prairie-akkerbouwgebied.
IJE grond varieert van licht tot zware zavel en
is goed bewerkbaar. Door onbekendheid met
de kuren en grillen van de zuidwesten wind, de Chi
nook genaamd, verdroogden in het verleden veelal
veel van de gewassen. Deze wind veranderde in één
nacht een groen korenveld in een droge gele massa.
In de enkele rijke jaren tot 1930 begon men met het
irrigeren van de landerijen. Veel gebieden vonden
baat bij deze behandeling, andere daarentegen verziL
ten totaal en duizenden acres werden onbewerkbaar.
Over het algemeen kwam men arm, werd rijk en
werd weer arm. Het geslacht boeren heeft het hier
bijzonder moeilijk gehad. Weinig goud en veel bonen
eten.
Momenteel is de toestand veel beter. Na de 2e
wereldoorlog begon men met stripfarming, waardoor
de verstuiving behoorlijk teruggebracht werd. Des
ondanks ontvolkt de prairie. De bedrijven worden
steeds groter, mede door toedoen van de regering.
Zij verstrekt namelijk geen leningen meer op halve
secties 320 acres.
Granen zijn hier de belangrijkste produkten. Het
ziet er dit jaar bijzonder slecht uit, want bij een
normale oogst van 40 bushel 1200 kg/acre
mocht men slechts 5 bushel afleveren. Bovendien
zitten de graansilo's nog tot de nok toe vol. Men be
schikt nu nog over een reservevoorraad van vorig
jaar van 850 miljoen bushel. Dit betreft dan alleen
Canada. Amerika zal beslist niet minder hebben.
Door een verkeerde transactie had Japan een aan
koop geschorst, omdat gebleken was dat Canada
goedkoper aan Europa leverde als aan Japan. De
boeren hier zeggen, dat een verlaging van prijs tot
1 dollar/bushel, een goed bestaan mogelijk maakt. (1
Can. dollar 3,65). Er is dit jaar veel consumptie-
graan als voedergraan verkocht. Momenteel staat er
weer een grote oogst voor de deur.
Vanwege de slechte graanprijzen, koopt men over
al veel jongvee om zodoende het teveel aan graan
weg te krijgen. Het gevolg is, een enorme stijging
van de vleesprijzen. Men spreekt hier op de cash-
grainbedrijven van een gedeeltelijke overschakeling
op vee, indien de leveranties zo blijven. Maar de
grainboards weigeren de prijzen te verlagen beneden
het door het internationale grainassociation vastge
stelde tarief. Het tarief zakte slechts 5 ets, hetgeen
een te langzame doorstroming betekent, volgens de
verschillende landbouwbladen. Premier Trudeau
wordt hier niet op handen gedragen.
{JANADA is een rijk land, dat beschikt over mi
neralen, olie, enz. De industrie is op dit mo
ment echter nog klein in vergelijking met haar agra
rische broer. Premier Trudeau wil de industrie ont
wikkelen en aan dit streven dient de boer een steen
tje bij te dragen.
Daarnaast bestaat nog het probleem van de staat
Quebec, waar eens een welgeneusde Fransman „Que
bec France" over straat gilde. In dit gebied, hebben
met ingang van de vorige maand alle verkeers
borden een twee-talig opschrift gekregen en men
denkt aan een mogelijke zelfstandige staat.
Een belachelijke zaak, want als er één bevolkings
groep recht heeft op een stukje eigen grond, dan
zijn dat toch wel de oorspronkelijke bewoners van
Canada de Indianen en Eskimo's. Zij zijn de kleur
lingen van Canada. Ze leven meestal in reservaten
en leiden een onbekommerd bestaan. Meestal liggen
de reservaten in de armoedigste streken. Een uitzon
dering hierop vormen de Blackfoot-indians in de
buurt van Fort Macleod. Zij behoren tot de blood
bend en leven in een 60.000 ha groot reservaat. Dit
reservaat bestaat voor 80 uit prairie, waarop een
paar duizend paarden grazen. De overige 20 van
de grond is verhuurt aan blanken. De grond is bij
zonder vruchtbaar en oogsten 50 bushel/acre zijn niet
ongewoon. De regering wil dit verhuren aan blan
ken tegengaan, omdat zij vindt, dat de grond aan de
Indianen behoort.
In het reservaat leven ongeveer 6000 Indianen.
Zij zijn naar Westerse mode gekleed en wonen in
vrij aardige huisjes. Kerken is er in veel gevallen
niet bij. Men krijgt iedere maand een bijstandstoe
lage, die gezwind omgezet wordt in spiritualiën. De
gehele familie komt in een bestelauto naar de stad
gereden en wanneer een ieder een stuk in zijn kraag
heeft, acht men de tijd gekomen om naar huis te
gaan. Vaak wil er op de terugweg nog wel eens
iets aan de auto haperen. Dit levert echter geen pro
blemen op, want men laat de handel midden op
straat achter en pikt een lift van een andere fami
lie. Slechts een enkeling heeft de geest van het
werken te pakken en begint met steun van de over
heid te boeren. Ze krijgen, wanneer ze trouwen, 160
acres land van de bend. De regering verstrekt ze
nog eens een lening vdn 10.000 dollar deze wordt
over het algemeen nooit terugbetaald en men
kan aan de slag. Je ziet dan ook enkel nieuwe trek
kers en machines op de prairie, want wanneer ze
na een jaar rijden stuk zijn, dan koopt men, met
het geleende geld, nieuwe.
De gemiddelde Indiaan rijdt 9 maanden met zijn
auto, hun voornaamste vervoersmiddel. Je kunt je
dus wel voorstellen hoe het met de andere machines
gaat.
Het idee om een Indiaanse vrouw te trouwen
heeft velen aan het denken gezet, want het is een
rendabele business. Je ontvangt namelijk 160 acres
land, terwijl je belastingvrij kunt leven. Bovendien
mag je, wanneer je eerste vrouw oud wordt een jon
gere Indiaanse als tweede vrouw nemen. Deze trans
actie levert nogmaals 160 acres land op. Ik heb dan
ook al verschillende blanke Indianen gezien.
Men kan hier nog steeds land huren voor 5 dollar/
acre, terwijl de normale prijs 1012 dollar is. De
grond van de Indianen is niet te koop, dit in tegen
stelling tot die van de blanken. De grondprijzen van
de blanken variëren van 100200 dollar per acre,
terwijl het in de irrigatiegebieden tot 500 dollar/acre
kan oplopen. De prijzen lijken niet hoog, maar be
sef wel, dat men minstens 640 acres moet hebben
wil men een redelijk bestaan opbouwen. Bij een nor
male oogst kan men tot 15 dollar/acre winst maken,
maar het komt nogal eens voor dat sneeuw of hagel,
halfweg augustus, roet in het eten gooit.
Ook hier, evenals in Nederland, een teruggang in
het aantal boeren. De animo van de jongeren gaat
hoe langer hoe meer uit naar de industrie, het toe^
komstige goudmijntje van de regering.
Na een verblijf op de prairie reden we via de Ross-
land Trail die oude Oost-West route van de goud
zoekers terug naar Vancouver. Hier blijf ik nog
een weekje, en dan reis ik verder naar India. Ik
hoop daar een poosje op een irrigationfarm te wer
ken.
MEES HAGE.