PLATTELANDSJEUGD Zet je schouders er onder} P.J.Z. Streekvergadering Walcheren Wisky on the Rockies I MM Herinner je je nog, dat we at eens eerder gewezen hebben op: de cursus „JONGEREN EN LANDBOUWBELEID" van 5-10 januari op „Ons Erf" en van 26-31 jan. op de VHS „Bergen"; voor f 50,inclusief excursie E.E.G. te Brussel; de STUDIEREIS NAAR TSJECHO-SLOWAKIJE van 5-14 januari 1970; voor f325,— alles inbe grepen; de 4-WEEKSE op de VHS te Bergen of Bakkeveen of Eerbeek van 5-31 januari 1970; voor f 260 of minder, mits lid der P.J.Z.; de CULTURELE SHOW op 21 februari 1970 te Roosendaal voor een bedrag tussen de f 0,05 en de f 100,—; het P.J.Z.-JUWEEL op 21 maart 1970 te Kruiningen voor een habbekrats; de BESTUURSINSTRUKTIEDAGEN op 13 december a.s. te Breda en op 20 december a.s. te Goes, voor noppes; het KADER WEEKEND op het „Zilveren Schor" te Arnemuiden van 23-26 januari 1970, voor de prijs ven enkele pakjes sigaretten; de diverse CURSUSSEN op allerlei gebied; de diverse ONDERWEPEN VOOR DISCUSSIE- of gespreksgroepen; films, enz. enz r)IT lijk enorm veel maar dat is het niet, wan- neer ieder lid spontaan en aktief zijn schou ders eronder zet en niet afwacht tot een aantal be stuursleden het Initiatief nemen. Je kunt als lid klagen over die zes gulden af dracht, zijnde 31/2 pakje sigaretten, aan de provin cie. Dat lucht ongetwijfeld op. Je kunt echter ook die sigaretten in de vorm van sigaren'terug verdie nen door gebruik te maken van de mogelijkheden die, dankzij de afdracht, voor je openstaan. Natuurlijk zijn er deelnemers aan de 4-weekse, maar n' veel te weinig! Natuurlijk gaan er P.J.Z.- leden naar Tsjecho-Slowakije, maar nog veel te weinig! Gelukkig zijn er diverse vaktechnische cursus sen, maar gezien het aantal leden zou een verdub beling gemakkelijk haalbaar zijn. We willen niet in herhaling vallen, maar dit ge luid is helaas nog op alle aktiviteiten van toepas sing. Het grote aanbod van mogelijkheden wordt nog onvoldoende benut. Dit is bijzonder jammer, omdat financiële faciliteiten ongebruikt worden ge laten, terwijl men zichzelf afhoudt van een brokje ontplooiing, ontwikkeling en vermeerdering van kennis en kunde. LIOE kunnen we daar verandering in aanbren gen? Door veel meer dan thans het geval is ons persoonlijk initiatief te laten gelden. Verberg een idee of suggestie niet onder je hoofdhaar, maar spreek het uit op een vergadering, in een gespreks groep of waar dan ook. Wanneer een ieder zijn in breng vele besturen moeten noodgedwongen wikken, terwijl men het lid passief slikt of zoals in sommige gevallen: lid blijft in afwachting van een opheffingsfeestje levert, dan rolt er ongetwijfeld tezijnertijd iets waardevols uit, waarvoor een ieder zich van harte en aktief wil inzetten. De wil om naar eikaars mening te willen luisteren, dient natuurlijk aanwezig te zijn, want wanneer iemand een bepaalde visie ter tafel legt en deze wordt nauwelijks of niet serieus genomen of zelfs geringschattend onder tafel geveegd, dan is het lo gisch dat deze persoon vroeg of laat het principe van „het zal mijn tijd wel duren" gaat huldigen. Vanaf dat moment verliest de afdeling een stukje inbreng, dus een verarming van de vereniging. Een groep, hetzij klein hetzij groot, is tot enorm veel in staat, mits er onderling vertrouwen, saam horigheid en een wil tot aktief meedoen aanwezig is. Een bestuur is er nu om deze krachten te bun delen en te leiden. Wie weet, komen we dan tot een beter gebruik van de mogelijkheden. rjE verschillende Walcherse afdelingen waren goed vertegenwoordigd op de streekraad- vergadering van 24 november j.l. De voorzitter, de heer De Buck, kon met een tevreden gezicht de bijeenkomst openen. Na het gebruikelijke huishou delijke gedeelte, maakte de heer Maljaars het voor lopige jaarprogramma bekend. Uit de serie aktivi teiten blijkt wel dat Walcheren momenteel over een aktief bestuur beschikt, dat niet aarzelt om een berg werk te verzetten. De leden kunnen hun waardering over deze enthousiaste inzet manifesteren door hun aanwezigheid bij de uitvoering van de aktiviteiten. De show, die het bestuur organiseert, houdt goede beloften in. Naast tal van mogelijkheden tot inspan ning en ontspanning, zijn er tevens een serie dis cussie-avonden gepland rond onderwerpen als: jeugd ir beweging, recreatie, enz. Dit seizoen komt er ook weer een kadercursus Walcheren. De cursus vindt plaats in de landbouwschool te Middelburg. Voor de damleden staat er een serie interessante avonden op stapel met o.a. diverse excursies. U ziet het. iedereen kan voldoende aan zijn trekken komen, mits de wil tot meedoen aanwezig is! Hierna volgde een levendige discussie over de opzet en verloop van de Culturele dag, alsmede over de eventuele deelname van Walcheren aan deze manifestatie. Uiteindelijk besloot het streek- bestuur niet deel te nemen aan de Culturele dag, maar een eventuele deelname over te laten aan het initiatief van de afdelingen. Aan het eind van de bijeenkomst maakten mejuf frouw Edzes en de heer Van der Meer bekend, dat zij, wegens verandering van werkkring, bedankten als adviseur van de Streek Walcheren. De voorzit ter dankte hen voor hun positieve bijdrage tot ont wikkeling van het plattelandsjongerenwerk op Wal cheren en wenste hen in hun nieuwe werkkring veel succes toe. Mees Hage zit ten zuidwesten van Alberta aan de voet van de Rocky Mountainseen prairie-akkerbouwgebied. IJE grond varieert van licht tot zware zavel en is goed bewerkbaar. Door onbekendheid met de kuren en grillen van de zuidwesten wind, de Chi nook genaamd, verdroogden in het verleden veelal veel van de gewassen. Deze wind veranderde in één nacht een groen korenveld in een droge gele massa. In de enkele rijke jaren tot 1930 begon men met het irrigeren van de landerijen. Veel gebieden vonden baat bij deze behandeling, andere daarentegen verziL ten totaal en duizenden acres werden onbewerkbaar. Over het algemeen kwam men arm, werd rijk en werd weer arm. Het geslacht boeren heeft het hier bijzonder moeilijk gehad. Weinig goud en veel bonen eten. Momenteel is de toestand veel beter. Na de 2e wereldoorlog begon men met stripfarming, waardoor de verstuiving behoorlijk teruggebracht werd. Des ondanks ontvolkt de prairie. De bedrijven worden steeds groter, mede door toedoen van de regering. Zij verstrekt namelijk geen leningen meer op halve secties 320 acres. Granen zijn hier de belangrijkste produkten. Het ziet er dit jaar bijzonder slecht uit, want bij een normale oogst van 40 bushel 1200 kg/acre mocht men slechts 5 bushel afleveren. Bovendien zitten de graansilo's nog tot de nok toe vol. Men be schikt nu nog over een reservevoorraad van vorig jaar van 850 miljoen bushel. Dit betreft dan alleen Canada. Amerika zal beslist niet minder hebben. Door een verkeerde transactie had Japan een aan koop geschorst, omdat gebleken was dat Canada goedkoper aan Europa leverde als aan Japan. De boeren hier zeggen, dat een verlaging van prijs tot 1 dollar/bushel, een goed bestaan mogelijk maakt. (1 Can. dollar 3,65). Er is dit jaar veel consumptie- graan als voedergraan verkocht. Momenteel staat er weer een grote oogst voor de deur. Vanwege de slechte graanprijzen, koopt men over al veel jongvee om zodoende het teveel aan graan weg te krijgen. Het gevolg is, een enorme stijging van de vleesprijzen. Men spreekt hier op de cash- grainbedrijven van een gedeeltelijke overschakeling op vee, indien de leveranties zo blijven. Maar de grainboards weigeren de prijzen te verlagen beneden het door het internationale grainassociation vastge stelde tarief. Het tarief zakte slechts 5 ets, hetgeen een te langzame doorstroming betekent, volgens de verschillende landbouwbladen. Premier Trudeau wordt hier niet op handen gedragen. {JANADA is een rijk land, dat beschikt over mi neralen, olie, enz. De industrie is op dit mo ment echter nog klein in vergelijking met haar agra rische broer. Premier Trudeau wil de industrie ont wikkelen en aan dit streven dient de boer een steen tje bij te dragen. Daarnaast bestaat nog het probleem van de staat Quebec, waar eens een welgeneusde Fransman „Que bec France" over straat gilde. In dit gebied, hebben met ingang van de vorige maand alle verkeers borden een twee-talig opschrift gekregen en men denkt aan een mogelijke zelfstandige staat. Een belachelijke zaak, want als er één bevolkings groep recht heeft op een stukje eigen grond, dan zijn dat toch wel de oorspronkelijke bewoners van Canada de Indianen en Eskimo's. Zij zijn de kleur lingen van Canada. Ze leven meestal in reservaten en leiden een onbekommerd bestaan. Meestal liggen de reservaten in de armoedigste streken. Een uitzon dering hierop vormen de Blackfoot-indians in de buurt van Fort Macleod. Zij behoren tot de blood bend en leven in een 60.000 ha groot reservaat. Dit reservaat bestaat voor 80 uit prairie, waarop een paar duizend paarden grazen. De overige 20 van de grond is verhuurt aan blanken. De grond is bij zonder vruchtbaar en oogsten 50 bushel/acre zijn niet ongewoon. De regering wil dit verhuren aan blan ken tegengaan, omdat zij vindt, dat de grond aan de Indianen behoort. In het reservaat leven ongeveer 6000 Indianen. Zij zijn naar Westerse mode gekleed en wonen in vrij aardige huisjes. Kerken is er in veel gevallen niet bij. Men krijgt iedere maand een bijstandstoe lage, die gezwind omgezet wordt in spiritualiën. De gehele familie komt in een bestelauto naar de stad gereden en wanneer een ieder een stuk in zijn kraag heeft, acht men de tijd gekomen om naar huis te gaan. Vaak wil er op de terugweg nog wel eens iets aan de auto haperen. Dit levert echter geen pro blemen op, want men laat de handel midden op straat achter en pikt een lift van een andere fami lie. Slechts een enkeling heeft de geest van het werken te pakken en begint met steun van de over heid te boeren. Ze krijgen, wanneer ze trouwen, 160 acres land van de bend. De regering verstrekt ze nog eens een lening vdn 10.000 dollar deze wordt over het algemeen nooit terugbetaald en men kan aan de slag. Je ziet dan ook enkel nieuwe trek kers en machines op de prairie, want wanneer ze na een jaar rijden stuk zijn, dan koopt men, met het geleende geld, nieuwe. De gemiddelde Indiaan rijdt 9 maanden met zijn auto, hun voornaamste vervoersmiddel. Je kunt je dus wel voorstellen hoe het met de andere machines gaat. Het idee om een Indiaanse vrouw te trouwen heeft velen aan het denken gezet, want het is een rendabele business. Je ontvangt namelijk 160 acres land, terwijl je belastingvrij kunt leven. Bovendien mag je, wanneer je eerste vrouw oud wordt een jon gere Indiaanse als tweede vrouw nemen. Deze trans actie levert nogmaals 160 acres land op. Ik heb dan ook al verschillende blanke Indianen gezien. Men kan hier nog steeds land huren voor 5 dollar/ acre, terwijl de normale prijs 1012 dollar is. De grond van de Indianen is niet te koop, dit in tegen stelling tot die van de blanken. De grondprijzen van de blanken variëren van 100200 dollar per acre, terwijl het in de irrigatiegebieden tot 500 dollar/acre kan oplopen. De prijzen lijken niet hoog, maar be sef wel, dat men minstens 640 acres moet hebben wil men een redelijk bestaan opbouwen. Bij een nor male oogst kan men tot 15 dollar/acre winst maken, maar het komt nogal eens voor dat sneeuw of hagel, halfweg augustus, roet in het eten gooit. Ook hier, evenals in Nederland, een teruggang in het aantal boeren. De animo van de jongeren gaat hoe langer hoe meer uit naar de industrie, het toe^ komstige goudmijntje van de regering. Na een verblijf op de prairie reden we via de Ross- land Trail die oude Oost-West route van de goud zoekers terug naar Vancouver. Hier blijf ik nog een weekje, en dan reis ik verder naar India. Ik hoop daar een poosje op een irrigationfarm te wer ken. MEES HAGE.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1969 | | pagina 18