TUiNBOUWKLANKEN
Grond kopen op
rendementsbasis
Toenemende mechanisatie
in de vollegrondstuinbouw?
DINGEN VAN DE WEEK
5
Nu wij alweer in de tweede helft van novem
ber geraken, zijn ook de laatste produkten, zoals
witlof en knolselderij in het THOOLSE LAND
gerooid. Het is ieder jaar weer in de maanden
oktober en november hard werken geblazen om
ook deze produkten vóór de eerste zware nacht
vorsten geborgen of afgeleverd te krijgen. Juist
ook in deze teelten zitten er voor het rooien al
tijd veel handwerkuren. Zolang deze uren nog
redelijk goed betaald worden, vinden de telers het
nog geen bezwaar, maar ieder van ons weet, dat
in de naaste toekomst de uurlonen nog verder
zullen stijgen. Nauwlettend zal dan ook nagegaan
moeten worden, in hoeverre wij met goede resul
taten in de vollegrondstuinderij de mechanisatie
ons de helpende hand kan bieden. Het verst ge
vorderd zijn wij wel met deze manier van wer
ken in de teelten van zaaiuien en gladiolen. Bij
deze produkten kan men op deze manier tot flin
ke kostprijsverlaging komen. Verder wordt er ge
regeld gezocht naar mechanisatiemogelijkheden
in de teelten zoals witlof, knolselderij, winter
wortelen, kroten enz. Het is daarom toe te juichen
dat de bedrijfsleider van het proefbedrijf van vol-
legrondsgroenteteelt te Breda, aanstaand winter
seizoen op een een studievergadering van volle-
grondstuinders, eens een aantal mogelijkheden
komt toelichten. Er bestaat echter nog te veel
vrees dat, wanneer steeds meer gemechaniseerd
geteeld kan worden dat de teelten spoedig alleen
door het grootbedrijf beoefend zal worden. Men
Evenals met de schrijver „Van het westelijk
front geen nieuws",' kunnen we ook zeggen dat
in de afgelopen veertien dagen geen schokkende
dingen gebeurd zijn in WALCHEREN. De fruit-
prijzen zijn wat aantrekkend maar we zijn be
slist nog niet op een bevredigend peil. Wg} moe
ten we erop attenderen dat we geluiden uit de
handel horen dat er van verschillende soorten
goed fruit te weinig aanbod komt. Vooral met de
peren lijkt ons enige voorzichtigheid geboden.
Momenteel is er een beslist tekort bij de handel.
Maar de cellen en koelhuizen staan barstensvol.
Enkele onzer kennissen wilden graag conference
uit de cel halen maar deze blijft dicht tot prak
tisch alles geruimd kan worden. Technisch is dit
goed bekeken maar met onze labiele prijzen en
onberekenbare handelpartners vinden we het
niet zonder risico. We hebben trouwens in meer
vakbladen gelezen dat men vindt dat niet al het
beste fruit weggezet moet worden tot na Nieuw
jaar.
Op één onzer dorpen werd afgelopen week
bouwland verkocht. En hoewel niet voor de spe
culatie of voor bouwgrond werd er 5555 per ge-
met betaald. Hier komt nog ca. 11 notariskos-
ten en registratierechten bij. Dit is dus ruim
moet echter niet vergeten dat in bovengenoemde
teelten voorhands nog genoeg handenarbeid over
blijft om daar onze beschikbare tijd aan te be
steden. Het grootbedrijf van tegenwoordig is aan
gewezen op teelten met 100 mechanisatie, en
het kleinbedrijf met 50
Het goed geleide kleinbedrijf kan voor zijn
mechanisatie een juist gebruik maken van de
flinke loonbedrijven, die ook op het eiland Tho-
len met hun tijd meegaan. Het zal echter wel no
dig zijn, dat onze bedrijfsgrootte ook met zijn tijd
meegaat, zodat er van verschillende teelten een
oppervlakte van V-i tot IV2 ha geteeld kan worden.
Ook onze bedrijfsgroep zal in de naaste toekomst
moeten aantonen, dat het niet nodig is er mam-
moethbedrijven van te maken.
Naast de glastuinbouw zullen er ook stééds
bestaansmogelijkheden overblijven voor de volle
grondstuinbouw. Niet dat wij direkt de contract-
teelten toejuichen, maar het zou kunnen zijn dat
ze, naast de vrije groenteteelt, in de toekomst
toch een blijvende en naar wij hopen, een goede
pijler kunnen zijn voor onze ondernemingen. Van
groot nut kan het dan zijn, om bij contraktteelten
niet individueel zaken te doen, maar gezamenlijk
bijvoorbeeld in overleg met onze plaatselijke vei
lingen om op die wijze een verantwoorde prijs
voor de produkten zien te behalen. Dat de veiling-
besturen hierin een taak voor de toekomst zullen
hebben en steeds hun leden daarmee van nut
kunnen zijn, is ook onze wens
15.000 per ha! Deze prijs is zeer hoog. Toch wor
den er in Walcheren wel méér extra vagante prij
zen betaald door boeren voor bouwland. Naar we
van insiders vernamen ligt deze prijs echter ver
boven 't landsgemiddelde.
We hadden met een landbouwer naar aanlei
ding van een en ander een interessant gesprek
over de erfopvolging. Deze zat met 't probleem
dat zijn jongste zoon opvolger zal worden. De an
dere kinderen zijn door huwelijk enz. geen aspi
rant liefhebbers. Hoe moet ik met deze grond
prijs mijn zoon, als hij oud genoeg is, op mijn be
drijf zetten? Ons advies luidde: zoveel mogelijk
voor die datum aan je zoon billijk verkopen en
dus het vaste goed, zoals huis en grond, in over
leg met de andere kinderen voor een redelijke
prijs overdoen. Vinden die anderen deze prijs te
laag dan hun de keus laten van koop en dan ver
huren of verpachten aan de blijver.
Op rendementsbasis zullen n.l. weinigen o.i.
grond kopen. Deze kwesties lopen ook in onze
tuinbouwwereld. Behoudens de grotere glasbedrij-
ven en jonge boomgaarden zijn de bedragen
meestal kleiner en is er dus minder kans tot con
flicten.
Zonder te mopperen of 't zelfs maar erg te vin-
FINANCIELE BIJDRAGE OMSCHOLING BIJ
BEDRIJFSBEëINDIGING IN DE LANDBOUW
In het bestuur van de Stichting Ontwikkelings-
en Saneringsfonds voor de Landbouw is de be
slissing genomen aan de bestaande vergoedings
regeling bij beëindiging van het landbouwbedrijf
van fondswege maatregelen te treffen om be
roepsovergang uit de landbouw te stimuleren.
Door een bijdrage van fondswege bij gebruikma
king van de omscholingsregelingen hoopt het be
stuur de beroepsovergang uit de landbouw van
ondernemers, die hun bedrijf beëindigen, te be
vorderen. Dit omdat met name bij de jongere on
dernemers het besluit om het bedrijf te beëindi
gen in belangrijke mate wordt beïnvloed door de
vooruitzichten op een toereikend vervangend in
komen buiten de landbouw. Door gebruikmaking
van een omscholingsregeling wordt de mogelijk
heid van een dergelijk vervangend inkomen aan
merkelijk vergroot. Deze beslising zal het bestuur
in een van zijn volgende vergaderingen 111 een
uitgewerkt besluit vastleggen.
den mogen we toch stellen dat de doorsnee boer:
en tuinder nog steeds vrij lange dagen maakt en
veel gebonden is aan zijn bedrijf. Dit is meestal
vrije keus en velen onzer willen beslist en geluk
kig niet anders. Men heeft ook veel vrijheden die
vele anderen, soms node missen.
Wist U dat er in Zeeland en Friesland de groot
ste interne tegenstand is om in geval van gelde
lijke nood bij de gemeente aan te kloppen En
toch is dit beslist verkeerd, 't Is n.l. een volkomen
legale Rijksregeling.
Voor de bedrijfsbeëindiging zullen o.i. in Wal
cheren niet zo heel veel liefhebbers zijn. Soms
vragen wij ons wel eens af waarom sparen we als
't kan en waarom wordt dit gestimuleerd We
weten verschillende andere mensen die wel wil
len stoppen en hun bedrijf inleveren opdat het
gesaneerd (bij anderen gevoegd) kan worden. Nu
doet bij betrokkenen zich het gekke voor dat ze
te klein zijn voor ontbijtlaken en te groot voor
servet, m.a.w. hun bedrijf brengt te weinig op.
Moderniseren of uitbreiden heeft geen zin meer/
Hun inkomen buiten het bedrijf is te klein om
rond te komen. En samen liggen de inkomsten
boven de norm. Ergo: zij moeten hun verouderde
bedrijven blijven voortzetten! Door hun neven
inkomen is het bedrijf wel goed voor aanvulling
maar het elan, dat een goede bedrijfsgenoot toch
beslist moet hebben, gaat ontbreken. Wat we toch
wel jammer vinden
I~JAT de appelprijzen allerbedroevendst laag
zijn weten we allemaal. Het lijkt een vrij ho
peloze situatie en we kunnen enkel maar hopen dat
er op de een of andere manier hulp zal komen!
Want voor de prijzen van dit ogenblik kan niemand
fruitteler zijn en zeker niet blijven.
De hoop van velen is gevestigd op een beslissing
van de Minister dat hij door een hectare-bijdrage
het gezonde en goed geleide bedrijf door deze
moeilijke tijd heen zal helpen. De gedachte hieraan
is versterkt toen vorige week bekend werd dat de
Duitse boeren een hectare-bijdrage zullen ontvan
gen om de gevolgen van de revaluatie op te van
gen. Wat in Duitsland kan, moet hier toen ook mo
gelijk zijn!, zo zeggen velen. Wanneer ze horen en
lezen over de steun die de landbouw krijgt en
vergelijken wat er gegeven wordt voor het afslach
ten van koeien in de E.E.G., dan kan het haast niet
anders of ook de fruitteelt die in zo'n grote nood
zit, zal geholpen moeten worden. En dan niet wan
neer rm 1 geen andere uitkomst meer ziet en het
water tot over de lippen is gekomen! Maar voor het
zover is.
Hoe slecht het wel is met de appelprijzen zagen
we dezer dagen opnieuw in een publikatie van het
Produktschap voor Groenten en Fruit afdeling Sta
tistiek, waarin waren vermeld de gemiddelde prij
zen van appelen en peren. Zoals bekend kan ervan
worden uitgegaan dat de gemiddelde kostprijs van
appels rond 40 cent per kg ligt. In september van
dit jaar was de gemiddelde prijs van alle op de vei
lingen aangevoerde appelen 21 cent per kg. Het
vorig jaar was dat 29 cent en twee jaar geleden 24
cent.
Zeer slecht voor de dag komen rassen als Manks
Codlin, Glorie van Holland, Laxton's Superb en
Lombarts Calville met prijzen van 11-14 cent, om
van Jonathan met een gemiddelde prijs van 7 cent
per kg in september maar helemaal niet te spreken.
Ook de James Griève stelde zwaar teleur. Deze
bracht dit jaar in september gemiddeld 19 cent per
kg op en het vorig jaar was dat nog 30 cent. Cox's
Orange Pippin kwam aan een gemiddelde prijs van
30 cent per kg tegen het vorig jaar 40 cent en twee
jaar geleden 35 cent. Goudreinette deed dit jaar
23 cent tegen het vorig jaar 32 cent en 22 cent in
1967.
XA/ANNEER we dergelijke prijzen zien, zinkt de
v moed in de schoenen en is het te begrijpen
dat velen het zekere voor het onzekere nemen en
de rooipremie incasseren, al dan niet met totale
beëindiging van het bedrijf. Dit laatste is uiteraard
niet mogelijk voor degenen die een klein bedrijf
hebben en geen gelegenheid hebben om over te
schakelen op andere teelten, terwijl ze ook nog
niet kunnen saneren omdat ze er de leeftijd niet
voor hebben of de regeling voor hen te ongunstig
Is.
Vorige week hebben we in de vakbladen de op
roep kunnen lezen van de drie C.L.O.'s en de N.F.
O. om de eenheid binnen de fruitteelt te bewaren
en werd ook gewezen op wat er nog moet gebeu
ren. We hebben daarin gemist een hectare-bijdrage
voor het gezonde bedrijf. De gedachte dat dit nodig
Is wint gelukkig veld en hopelijk zal de Minister
ervan overtuigd kunnen worden dat hij de fruit
teelt niet aan haar lot kan overlaten.
De situatie is bitter en gespannen. We hopen dat
er vlug een wending ten goede zal komen. Van de
prijzen hebben we helaas niet veel te verwachten
maar wanneer er maar een regeling komt die weer
hoop geeft, dan zijn we al een eind op de goede
weg. Dan is het mogelijk dat er een kern van goede
fruitbedrijven behouden blijft, ook in Zeeland dat
van nature een gebied is dat voor de fruitteelt bij
zonder geschikt is.
I N eerder genoemde publikatie van het pro
duktschap voor Groenten en Fruit werden
ook de peren behandeld. De prijs hiervan was beter
dan van de appels en belangrijk beter dan het vorig
jaar. Maar wanneer we bedenken dat de kostprijs
van peren nog wat hoger ligt dan van appels en
dus zeker iets boven 40 cent per kg zal komen, dan
is een gemiddelde prijs van 31 cent per kg in de
maand met de grootste aanvoeren toch nog teleur
stellend. Het vorig jaar was de middenprijs in deze
maand overigens maar 19 cent per kg! Maar twee
jaar geleden was het 43 cent!
Precoxe de Trevoux was met 15 cent per kg ge
middeld nog wat goedkoper dan het vorig jaar. In
1967 was de middenprijs van dit ras 38 cent per kg.
Clapps Favorite was met 21 cent per kg ook geen
wild ras. Het vorig jaar was de prijs van dit ras ge
middeld 16 cent en twee jaar geleden 45 cent.
Triomphe de Vienne en Beurré Hardy kwamen bei
den aan een gemiddelde prijs van 40 cent per kg
tegen het vorig jaar resp. 24 en 29 cent en twee
jaar geleden resp. 67 en 70 cent.
Conference bracht het in september gemiddeld
tot 32 cent per kg. Het vorig jaar was dat 19 cent
en twee jaar geleden 40 cent.
Hoewel de situatie bij de peren wel beter is dan
het vorig jaar blijft de prijs toch belangrijk achter
bij twee jaar geleden, toen overigens de produktie
wat kleiner was dan dit jaar.