TUiNBOUWKLANKEN Grond kopen op rendementsbasis Toenemende mechanisatie in de vollegrondstuinbouw? DINGEN VAN DE WEEK 5 Nu wij alweer in de tweede helft van novem ber geraken, zijn ook de laatste produkten, zoals witlof en knolselderij in het THOOLSE LAND gerooid. Het is ieder jaar weer in de maanden oktober en november hard werken geblazen om ook deze produkten vóór de eerste zware nacht vorsten geborgen of afgeleverd te krijgen. Juist ook in deze teelten zitten er voor het rooien al tijd veel handwerkuren. Zolang deze uren nog redelijk goed betaald worden, vinden de telers het nog geen bezwaar, maar ieder van ons weet, dat in de naaste toekomst de uurlonen nog verder zullen stijgen. Nauwlettend zal dan ook nagegaan moeten worden, in hoeverre wij met goede resul taten in de vollegrondstuinderij de mechanisatie ons de helpende hand kan bieden. Het verst ge vorderd zijn wij wel met deze manier van wer ken in de teelten van zaaiuien en gladiolen. Bij deze produkten kan men op deze manier tot flin ke kostprijsverlaging komen. Verder wordt er ge regeld gezocht naar mechanisatiemogelijkheden in de teelten zoals witlof, knolselderij, winter wortelen, kroten enz. Het is daarom toe te juichen dat de bedrijfsleider van het proefbedrijf van vol- legrondsgroenteteelt te Breda, aanstaand winter seizoen op een een studievergadering van volle- grondstuinders, eens een aantal mogelijkheden komt toelichten. Er bestaat echter nog te veel vrees dat, wanneer steeds meer gemechaniseerd geteeld kan worden dat de teelten spoedig alleen door het grootbedrijf beoefend zal worden. Men Evenals met de schrijver „Van het westelijk front geen nieuws",' kunnen we ook zeggen dat in de afgelopen veertien dagen geen schokkende dingen gebeurd zijn in WALCHEREN. De fruit- prijzen zijn wat aantrekkend maar we zijn be slist nog niet op een bevredigend peil. Wg} moe ten we erop attenderen dat we geluiden uit de handel horen dat er van verschillende soorten goed fruit te weinig aanbod komt. Vooral met de peren lijkt ons enige voorzichtigheid geboden. Momenteel is er een beslist tekort bij de handel. Maar de cellen en koelhuizen staan barstensvol. Enkele onzer kennissen wilden graag conference uit de cel halen maar deze blijft dicht tot prak tisch alles geruimd kan worden. Technisch is dit goed bekeken maar met onze labiele prijzen en onberekenbare handelpartners vinden we het niet zonder risico. We hebben trouwens in meer vakbladen gelezen dat men vindt dat niet al het beste fruit weggezet moet worden tot na Nieuw jaar. Op één onzer dorpen werd afgelopen week bouwland verkocht. En hoewel niet voor de spe culatie of voor bouwgrond werd er 5555 per ge- met betaald. Hier komt nog ca. 11 notariskos- ten en registratierechten bij. Dit is dus ruim moet echter niet vergeten dat in bovengenoemde teelten voorhands nog genoeg handenarbeid over blijft om daar onze beschikbare tijd aan te be steden. Het grootbedrijf van tegenwoordig is aan gewezen op teelten met 100 mechanisatie, en het kleinbedrijf met 50 Het goed geleide kleinbedrijf kan voor zijn mechanisatie een juist gebruik maken van de flinke loonbedrijven, die ook op het eiland Tho- len met hun tijd meegaan. Het zal echter wel no dig zijn, dat onze bedrijfsgrootte ook met zijn tijd meegaat, zodat er van verschillende teelten een oppervlakte van V-i tot IV2 ha geteeld kan worden. Ook onze bedrijfsgroep zal in de naaste toekomst moeten aantonen, dat het niet nodig is er mam- moethbedrijven van te maken. Naast de glastuinbouw zullen er ook stééds bestaansmogelijkheden overblijven voor de volle grondstuinbouw. Niet dat wij direkt de contract- teelten toejuichen, maar het zou kunnen zijn dat ze, naast de vrije groenteteelt, in de toekomst toch een blijvende en naar wij hopen, een goede pijler kunnen zijn voor onze ondernemingen. Van groot nut kan het dan zijn, om bij contraktteelten niet individueel zaken te doen, maar gezamenlijk bijvoorbeeld in overleg met onze plaatselijke vei lingen om op die wijze een verantwoorde prijs voor de produkten zien te behalen. Dat de veiling- besturen hierin een taak voor de toekomst zullen hebben en steeds hun leden daarmee van nut kunnen zijn, is ook onze wens 15.000 per ha! Deze prijs is zeer hoog. Toch wor den er in Walcheren wel méér extra vagante prij zen betaald door boeren voor bouwland. Naar we van insiders vernamen ligt deze prijs echter ver boven 't landsgemiddelde. We hadden met een landbouwer naar aanlei ding van een en ander een interessant gesprek over de erfopvolging. Deze zat met 't probleem dat zijn jongste zoon opvolger zal worden. De an dere kinderen zijn door huwelijk enz. geen aspi rant liefhebbers. Hoe moet ik met deze grond prijs mijn zoon, als hij oud genoeg is, op mijn be drijf zetten? Ons advies luidde: zoveel mogelijk voor die datum aan je zoon billijk verkopen en dus het vaste goed, zoals huis en grond, in over leg met de andere kinderen voor een redelijke prijs overdoen. Vinden die anderen deze prijs te laag dan hun de keus laten van koop en dan ver huren of verpachten aan de blijver. Op rendementsbasis zullen n.l. weinigen o.i. grond kopen. Deze kwesties lopen ook in onze tuinbouwwereld. Behoudens de grotere glasbedrij- ven en jonge boomgaarden zijn de bedragen meestal kleiner en is er dus minder kans tot con flicten. Zonder te mopperen of 't zelfs maar erg te vin- FINANCIELE BIJDRAGE OMSCHOLING BIJ BEDRIJFSBEëINDIGING IN DE LANDBOUW In het bestuur van de Stichting Ontwikkelings- en Saneringsfonds voor de Landbouw is de be slissing genomen aan de bestaande vergoedings regeling bij beëindiging van het landbouwbedrijf van fondswege maatregelen te treffen om be roepsovergang uit de landbouw te stimuleren. Door een bijdrage van fondswege bij gebruikma king van de omscholingsregelingen hoopt het be stuur de beroepsovergang uit de landbouw van ondernemers, die hun bedrijf beëindigen, te be vorderen. Dit omdat met name bij de jongere on dernemers het besluit om het bedrijf te beëindi gen in belangrijke mate wordt beïnvloed door de vooruitzichten op een toereikend vervangend in komen buiten de landbouw. Door gebruikmaking van een omscholingsregeling wordt de mogelijk heid van een dergelijk vervangend inkomen aan merkelijk vergroot. Deze beslising zal het bestuur in een van zijn volgende vergaderingen 111 een uitgewerkt besluit vastleggen. den mogen we toch stellen dat de doorsnee boer: en tuinder nog steeds vrij lange dagen maakt en veel gebonden is aan zijn bedrijf. Dit is meestal vrije keus en velen onzer willen beslist en geluk kig niet anders. Men heeft ook veel vrijheden die vele anderen, soms node missen. Wist U dat er in Zeeland en Friesland de groot ste interne tegenstand is om in geval van gelde lijke nood bij de gemeente aan te kloppen En toch is dit beslist verkeerd, 't Is n.l. een volkomen legale Rijksregeling. Voor de bedrijfsbeëindiging zullen o.i. in Wal cheren niet zo heel veel liefhebbers zijn. Soms vragen wij ons wel eens af waarom sparen we als 't kan en waarom wordt dit gestimuleerd We weten verschillende andere mensen die wel wil len stoppen en hun bedrijf inleveren opdat het gesaneerd (bij anderen gevoegd) kan worden. Nu doet bij betrokkenen zich het gekke voor dat ze te klein zijn voor ontbijtlaken en te groot voor servet, m.a.w. hun bedrijf brengt te weinig op. Moderniseren of uitbreiden heeft geen zin meer/ Hun inkomen buiten het bedrijf is te klein om rond te komen. En samen liggen de inkomsten boven de norm. Ergo: zij moeten hun verouderde bedrijven blijven voortzetten! Door hun neven inkomen is het bedrijf wel goed voor aanvulling maar het elan, dat een goede bedrijfsgenoot toch beslist moet hebben, gaat ontbreken. Wat we toch wel jammer vinden I~JAT de appelprijzen allerbedroevendst laag zijn weten we allemaal. Het lijkt een vrij ho peloze situatie en we kunnen enkel maar hopen dat er op de een of andere manier hulp zal komen! Want voor de prijzen van dit ogenblik kan niemand fruitteler zijn en zeker niet blijven. De hoop van velen is gevestigd op een beslissing van de Minister dat hij door een hectare-bijdrage het gezonde en goed geleide bedrijf door deze moeilijke tijd heen zal helpen. De gedachte hieraan is versterkt toen vorige week bekend werd dat de Duitse boeren een hectare-bijdrage zullen ontvan gen om de gevolgen van de revaluatie op te van gen. Wat in Duitsland kan, moet hier toen ook mo gelijk zijn!, zo zeggen velen. Wanneer ze horen en lezen over de steun die de landbouw krijgt en vergelijken wat er gegeven wordt voor het afslach ten van koeien in de E.E.G., dan kan het haast niet anders of ook de fruitteelt die in zo'n grote nood zit, zal geholpen moeten worden. En dan niet wan neer rm 1 geen andere uitkomst meer ziet en het water tot over de lippen is gekomen! Maar voor het zover is. Hoe slecht het wel is met de appelprijzen zagen we dezer dagen opnieuw in een publikatie van het Produktschap voor Groenten en Fruit afdeling Sta tistiek, waarin waren vermeld de gemiddelde prij zen van appelen en peren. Zoals bekend kan ervan worden uitgegaan dat de gemiddelde kostprijs van appels rond 40 cent per kg ligt. In september van dit jaar was de gemiddelde prijs van alle op de vei lingen aangevoerde appelen 21 cent per kg. Het vorig jaar was dat 29 cent en twee jaar geleden 24 cent. Zeer slecht voor de dag komen rassen als Manks Codlin, Glorie van Holland, Laxton's Superb en Lombarts Calville met prijzen van 11-14 cent, om van Jonathan met een gemiddelde prijs van 7 cent per kg in september maar helemaal niet te spreken. Ook de James Griève stelde zwaar teleur. Deze bracht dit jaar in september gemiddeld 19 cent per kg op en het vorig jaar was dat nog 30 cent. Cox's Orange Pippin kwam aan een gemiddelde prijs van 30 cent per kg tegen het vorig jaar 40 cent en twee jaar geleden 35 cent. Goudreinette deed dit jaar 23 cent tegen het vorig jaar 32 cent en 22 cent in 1967. XA/ANNEER we dergelijke prijzen zien, zinkt de v moed in de schoenen en is het te begrijpen dat velen het zekere voor het onzekere nemen en de rooipremie incasseren, al dan niet met totale beëindiging van het bedrijf. Dit laatste is uiteraard niet mogelijk voor degenen die een klein bedrijf hebben en geen gelegenheid hebben om over te schakelen op andere teelten, terwijl ze ook nog niet kunnen saneren omdat ze er de leeftijd niet voor hebben of de regeling voor hen te ongunstig Is. Vorige week hebben we in de vakbladen de op roep kunnen lezen van de drie C.L.O.'s en de N.F. O. om de eenheid binnen de fruitteelt te bewaren en werd ook gewezen op wat er nog moet gebeu ren. We hebben daarin gemist een hectare-bijdrage voor het gezonde bedrijf. De gedachte dat dit nodig Is wint gelukkig veld en hopelijk zal de Minister ervan overtuigd kunnen worden dat hij de fruit teelt niet aan haar lot kan overlaten. De situatie is bitter en gespannen. We hopen dat er vlug een wending ten goede zal komen. Van de prijzen hebben we helaas niet veel te verwachten maar wanneer er maar een regeling komt die weer hoop geeft, dan zijn we al een eind op de goede weg. Dan is het mogelijk dat er een kern van goede fruitbedrijven behouden blijft, ook in Zeeland dat van nature een gebied is dat voor de fruitteelt bij zonder geschikt is. I N eerder genoemde publikatie van het pro duktschap voor Groenten en Fruit werden ook de peren behandeld. De prijs hiervan was beter dan van de appels en belangrijk beter dan het vorig jaar. Maar wanneer we bedenken dat de kostprijs van peren nog wat hoger ligt dan van appels en dus zeker iets boven 40 cent per kg zal komen, dan is een gemiddelde prijs van 31 cent per kg in de maand met de grootste aanvoeren toch nog teleur stellend. Het vorig jaar was de middenprijs in deze maand overigens maar 19 cent per kg! Maar twee jaar geleden was het 43 cent! Precoxe de Trevoux was met 15 cent per kg ge middeld nog wat goedkoper dan het vorig jaar. In 1967 was de middenprijs van dit ras 38 cent per kg. Clapps Favorite was met 21 cent per kg ook geen wild ras. Het vorig jaar was de prijs van dit ras ge middeld 16 cent en twee jaar geleden 45 cent. Triomphe de Vienne en Beurré Hardy kwamen bei den aan een gemiddelde prijs van 40 cent per kg tegen het vorig jaar resp. 24 en 29 cent en twee jaar geleden resp. 67 en 70 cent. Conference bracht het in september gemiddeld tot 32 cent per kg. Het vorig jaar was dat 19 cent en twee jaar geleden 40 cent. Hoewel de situatie bij de peren wel beter is dan het vorig jaar blijft de prijs toch belangrijk achter bij twee jaar geleden, toen overigens de produktie wat kleiner was dan dit jaar.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1969 | | pagina 5