Mansholt's aanbod slechts symbolisch De ziekenhuis kostenverzekering Deze week 8 EEN kat in 1 nauw maakt rare sprongen. Spre kend op een vergadering van de Contact commissie voor Natuur- en Landschapsbescher ming (op 8 november) kwam dr. Mansholt tot de uitspraak, dat de in de Noordoostpolder (Kunder- bos) geplande militaire oefenterreinen beter op nog niet .ontgonnen gronden in Flevoland konden worden geprojecteerd. Want nieuwe vruchtbare landbouwgronden zouden de EEG weer gemiddeld 2000.per hectare per jaar gaan kosten Deze uitspraak doet de landbouw in de publieke opinie geen goed. Dr. Mansholt houdt blijkbaar geen re kening met kwaliteitsverschillen tussen de gron den (regionale specialisatie). Als we zijn gedach- tengang zouden volgen, zou de (eventuele) grond- onttrekking aan de landbouw in EEG-verband met de beste gronden moeten beginnen. Dat zou im mers de grootste bijdrage leveren aan het vermin deren van de agrarische productie. Ongeacht de marktsituatie blijft het echter altijd waar, dat we in de landbouw naar een zo groot mogelijke pro ductie per man moeten streven. En dat lukt nu eenmaal het best op goede grond. Inkrimping van het landbouwareaal echter niet om de landbouwproduktie af te remmen maar omdat het planologisch noodzakelijk is vindt in ons land al in toenemende mate plaats. De ruimte behoefte voor wonen, verkeer en recreatie wordt steeds groter. Deze behoefte zal echter strikt ge scheiden moeten worden gehouden van de proble men van het markt- en prijsbeleid ook in ons nationale ruilverkavelingsbeleid. Grondonttrek- king, gericht op herstel van het marktevenwicht heeft slechts zin in 'EEG-verband. MANSHOLT AANBOD SLECHTS SYMBOLISCH AVERIGENS is gebleken dat het aanbod van dr. Mansholt, tweeduizend gulden per ha te betalen als braakliggende grond in Flevoland niet voor de landbouw in gebruik zou worden geno men, niet ernstig is bedoeld. Minister Lardinois, onthulde dit in de Tweede Kamer waar de vaste commissie voor landbouw en visserij het plan- Mansholt voor structuurhervorming van de land bouw in de EEG besprak. Veel leden der commis sie wilden weten hoe de minister dacht over Mansholt's aanbod, op 8 november in Utrecht ge daan tijdens een vergadering van de contact commissie voor natuur- en landschapsbescher ming. Minister Lardinois vertelde dat hij persoonlijk in Brussel de heer Mansholt over deze uitspraak benaderd had en ten antwoord had gekregen, dat zij niet ernstig bedoeld was geweest. Tegen de Nederlanse directeur-generaal voor de voedsel voorziening had dr. Mansholt gezegd, dat het aanbod slechts symbolisch bedoeld was. De minister vond, dat dr. Mansholt met zijn berekeningen (iedere nieuwe hectare landbouw grond in de Flevopolders kost de Europese ge meenschap ƒ2000,aan overschotten) een scheve schaats had gereden. Marginale berekeningen zo als dr. Mansholt die had toegepast, waren z;jn in ziens bijzonder gevaarlijk. In plaats hiervan kan men ook de kosten van het markt- en prijsbeleid delen door het totale aantal hectaren, en voor Nederland komt men dan op een bedrag van 120,a 130,per hectare. DIJ de parlementaire discussie over de Nota- Lardinois Landbouwbegroting 1970 over 't me morandum van de Europese Commissie, waarop wij nog nader terug zullen komen sprak de minis ter onder meer als zijn mening uit dat de Neder landse landbouw beslist niet meer problemen kent dan de Nederlandse industrie. Europees gezien is deze zelfs sterker dan de Nederlandse industrie, aldus de minister. Een opmerking die de minister kwalijk werd genomen door de heer S. van der Ploeg, die zich afvroeg welke harde beelden de minister dan toch voor ogen moet krijgen om te zien wat er in de landbouw aan de hand is. Op de opmerking van de heer Van der Ploeg dat de boeren niet over het machtsmiddel van de staking beschikken volgde een interruptie van de minister: waarom staken de landarbeiders dan niet? Toen de heer Van der Ploeg zei dat de landarbeiders een loon achterstand van 20 a 30 procent hebben op verge lijkbare beroepsgroepen, vroeg de minister nog maals: waarom staken ze dan niet De heer Van der Ploeg en zijn fractiegenoot Vredeling maakten zich hier bijzonder boos over. De minister verzekerde later dat hij niet een sta king had willen provoceren, maar er slechts de nadruk op had willen leggen dat de Nederlandse landarbeider wat zijn loon betreft boven zijn col lega's in de EEG staat. De minister nam zijn bij interruptie geplaatste opmerking mede bedoeld als een compliment langs een omweg voor wat in Nederland door overleg tussen boeren en land arbeiders bereikt is terug nu er zulke emotio nele reacties op volgden. De ministeriële inter ruptie bleek echter voor de heer Van der Ploeg mede aanleiding te zijn tot het indienen van een motie over het geven van prioriteit aan de be- drijfs vergroting. VERZEKERINGSZAKEN ziekenfonds toch wel voordeliger is dan een parti culiere verzekering tegen ziekenhuiskosten etc. Dit praatje gaat lang niet altijd op. Een en ander hangt af van de gezinssamenstelling. Voor een ge zin met kinderen beneden 16 jaar zal het zieken fonds voordeliger kunnen zijn. Voor een gezin met kinderen boven de 16 jaar beslist niet! Maar goed we zouden enkele premievoorbeelden geven: 1. Gezin: manvrouw en 3 kinderen beneden 16 jaar. Kostprijs 3 klasse (man en vrouw) 408, Kostprijs 3e klasse (max. 2 kinderen) 282, Het is weer al enige tijd geleden, dat wij u onze kollektieve ziekenhuiskostenverzekering onder de aandacht brachten. Vooral omdat er zich op dit terrein zowat dagelijks wijzigingen voordoen, me nen wij het beste met enkele premievoorbeelden te kunnen illustreren wat u voor een dergelijke verzekering zou moeten betalen. Vooropgesteld zij, dat diegenen, die in loon dienst zijn en een inkomen genieten beneden de 13.800,verplicht verzekerd zijn ingevolge het ziekenfondsenbesluit. Op dit moment zijn er hef tige discussies gaande over het advies van de zie kenfondsraad om de loongrens op te trekken tot 16.000,—. Zelfstandigen met een inkomen beneden 13.800 kunnen zich vrijwillig bij het ziekenfonds aanslui ten. Mocht de loongrens opgetrokken worden tot 16 000,dan zal zulks ongetwijfeld ook voor de vrijwillig verzekerden gelden. Protesten tegen deze voornemens zijn aangete kend door de Federatie van Onderlinge Verzeke- ringenmijen (F.O.B.) en de Federatie van Vereni gingen voor Ziekenhuisverpleging. Vrij dikwijls hoort men de opmerking, dat het Totale kosten (ziekenhuisopname, spe cialisten etc.) 690, Huisartsenkosten (gehelj gezin) 300,— Tandartskosten (gehele gezin) 108, Totale kosten af: ZLM-korting 8 Netto te betalen 1.098,— 87,84 1.010,16 2. Zelfde gezin. Kostprijs 2e klasse (man en vrouw) 672, Kostprijs 3e klasse (max. 2 kinderen) 282, Totale kosten (ziekenhuis, specialisten etc.) 954,— Huisartskosten (gehele gezin) 300, Tandartskosten (gehele gezin) 108, Totale kosten af: ZLM-korting 8 Netto te betalen 1,362,— 108,96 1.253,04 Met deze 2 voorbeelden willen wij ditmaal vol staan. In voorbeeld 1 zien we, dat bedoeld gezin zich op kostprijsbasis verzekeren kan tegen opname ziekenhuis, operatiekosten, specialistenhulp etc. tegen een premie van 690,waarvan dan nog 8 korting afgaat. Netto jaarpremie derhalve 634,80. In voorbeeld 2, waarbij de ouders kostprijs 2e klasse verzekerd zijn en de kinderen 3e klasse komt deze dekking op een premie van 954, Daarvan gaat ook 8 korting af, dus een netto jaarpremie van 877,68. VERGELIJKT U MAAR In het algemeen zult u, bij vergelijking met uw elders lopende verzekering, uit moeten gaan van de premiebedragen van 634,80 en 877,68. Immers de meeste gezinnen hebben geen dekking tegen huisarts- en tandartskosten. Mocht u mede tegen huisarts- en tandartskosten verzekerd zijn, dan dient u uw premie te vergelij ken met de voorbeelden onder 1 en 2. Als u deze moeite doet dan zullen de meesten uwer tot de ontdekking komen, dat onze kollek tieve verzekering soms honderden guldens goed koper is. En toch zijn de voorwaarden bij ons be slist niet ongunstiger. Waarmede wij maar willen zeggen, dat u uw voordeel hiermee weer kunt doen. Ons dringend advies is wel, dat u geen elders lopende verzekeringen mag opzeggen alvorens bij de Z.H.V. geaccepteerd te zijn! Dus eerst inlichtingen vragen. Dat kunt u dage lijks doen op het Landbouwhuis te Goes, telefoon 01100—5010! JZOMT de landbouwwrijstelling weer eens aan -*-*■ de orde. Dit naar aanleiding van een pas ge publiceerde uitspraak van het Gerechtshof Leeu warden van 2 december 1968. Een veehouder kreeg in 1962 bij een boedelschei ding 3,67 hectare land voor een waarde van 11.000. Het land lag op ongeveer 10 km afstand van zijn boerderij. Hij ging het niet zelf gebruiken maar verpachtte het onmiddellijk aan zijn zoon. De vee houder zette het land op zijn bedrijfsinventaris. De pacht, die hij van zijn zoon ontving, werd verant woord als bedrijfsontvangst. In 1965 staakte de veehouder zijn bedrijf. Het land werd niet verkocht maar overgebracht naar het privévermogen. De in- spekteur van de belastingen stelde de waarde ervan op f14.680, dus f3.680 meer dan de verkrijgings- waarde. Deze f 3.680 belastte hij als liquidatiewinst. De argumenten daarvoor waren dat het land, zo als al gezegd, op de bedrijfsinventaris stond en de pachten als be drijf sontv angsten waren verant woord. Daaruit bleek volgens de inspekteur dat de veehouder dit land tot zijn bedrijfsvermogen had willen rekenen. Hij mocht dit doen maar moest nu ook de consequentie aanvaarden dat de meerwaar de belast was. JVTE zich nog iets herinnert van alles wat over de landbouwvrijsteliing in de loop van de laatste 10 jaar te doen geweest is, zal de veehou der niet veel kans geven het standpunt van de in spekteur met succes te bestrijden. In deze periode zijn n.l. voor boeren die in precies dezelfde situatie verkeerden, procedures gevoerd, tot voor de Hoge Raad toedie allemaal een negatief resultaat op leverden. Er werd, als iemand in zijn administratie met het land had gedaan, zoals onze veehouder, altijd aan genomen dat hij ervoor had gekozen dat land te rekenen tot zijn bedrijfsvermogen. Zijn administra tie ivas dus van doorslaggevende betekenis. Voor wie weet hoe vlug de opvattingen over de land bouwvrijsteliing veranderd zijn, was dit formele standpunt moeilijk te verteren. TIET Gerechtshof Leeuwarden heeft nu een an- der geluid laten horen. Dit Hof heeft gelet op wat de veehouder met het land heeft GEDAAN en niet op wat hij heeft geschreven of laten schrij ven. De veehouder had het land direkt na de ver krijging verpacht en nooit dienstbaar gemaakt aan de uitoefening van zijn eigen veehoudersbedrijf. Het Hof aanvaardde daarom de stelling van de veehouder dat hij dit land altijd tot zijn privé-ver- mogen had willen rekenen. De administratie liet zij voor wat het was. De meerwaarde bleef, omdat het privé-vermogen was, onbelast. De staatssecretaris kon voor deze uitspraak in beroep gaan bij de Hoge Raad. Hij kreeg via de direkteur van de belastingen de proces-stukken met een voorstel cassatie-beroep in te stellen. Dat is hier ook gebeurd. De staatssecretaris heeft ech ter geen beroep ingesteld. In de brief die hij aan de direkteur schreef, zegt hij dat naar zijn mening dit stuk land verplicht privé-vermogen is. Hij let daarbij op de wijze waarop de eigendom is ver kregen, op de ligging van de grond (10 km van de boerderij) en op het feit dat het direkt is verpacht. De administratie wilde hij hier ook niet als door slaggevend beschouwen. T)IT is een ander geluid dan wij in de laatste jaren hebben gehoord. Het standpunt dat ten aanzien van de veehouder is ingenomen, is o.i. juist. Op de gedragingen dient in deze gevallen de na druk gelegd te worden. Iedereen weet dat in het verleden in de administratie, de onderscheiding tussen bedrijfs- en privé-vermogen, niet de rol speelde die ze nu, door invloed van een geleidelijk gegroeide rechtspraak, doet. In 1962, toen de vee houder het land verkreeg, was het wat dit betreft overigens wel hetzelfde als nu. Dat het Hof Leeuwarden en dat de staatssecre taris in het onderhavige geval niettemin deze be slissing hebben genomen, kunnen wij alleen maar toejuichen. Wij moeten ons overigens wel bewust zijn dat één zwaluw nog geen zomer maakt. Daar om, eerst een belasting-advies vragen, vóór u grond verkoopt. PAAUWE.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1969 | | pagina 3