<^ankdacf
VRIJDAG 31 OKTOBER 19(59
57e Jaargang No. 3004
(n dit nummer o.m.:
De nieuwste gegevens
over de bedrijfsbeëindi
gingsregeling pagina 3
Landbouwwegverkeer
en de verkeersvoorschrif-
ten pagina 3
Uit de praktijk pagina 5
Fruitzakken voor fruit-
bewaring pagina 6-7
Erfrecht VI pagina tl
Is de aardappelhandel
beter geïnformeerd?
pagina 14
r\ANKBAARHEID, zei laatst iemand mij, is er
vandaag niet meer. Dankbaarheid was er
misschien in 1945 en 1 november komt Konin
gin Juliana naar Middelburg om het zilveren jubi
leum van onze bevrijding te herdenken maar
daarna hebben wij de dankbaarheid alleen maar
afgeleerd. Een hard oordeel in zijn algemeenheid.
Zoals veel van dergelijke uitspraken: ten dele waar,
ten dele niet. Want men kan niet in de harten van
alle mensen kijken. U en ik ontmoeten of kennen
„rijke" mensen waar de ontevredenheid en ondank
baarheid steeds afdruipt en „arme" mensen, d.w.z.
mensen met kwalen, gebreken en gemis, waarvan
desalniettemin de dankbaarheid als het ware af
straalt. Wij weten niet of de ondankbaarheid over
heerst, maar het lijkt vaak wel zo. En dan is het
feit van de jaarlijkse dankdag op het platteland
eigenlijk een zinrijke zaak gebleven. Dan moet men
in het adembenemende jaagtempo van deze razen
de tijd, waarin niets meer vanzelf gaat, midden in
de week even uitblazen en zich bezinnen op n.b.
een c ogstkollekte.
VI ENIG akkerbouwer zal er zïch bewust van zfjn
dat hij er beter voorstaat dan cie laatste twee
moeilijke jaren; de veehouder vindt zUn harde en
lange werken nog beloond; de fruitteler zal het
moede hoofd laten® hangen. En men zal in onze
kring zeggen: het is slecht verdeeld in de wereld.
Men bedeelt de agrarische wereld. Het is ook wel
eens andersom geweest. De volksmond zegt het
ruimer: „Er is geld genoeg in de wereld, maar het
is slecht verdeeld." Wie 't nog niet wist heeft de
problemen van de mensen in de ontwikkelingslan
den in de achter ons liggende vredesweek kunnen
leren onderkennen.
een met wat minder zorgen, de ander be
graven onder de zorgen, zo ontmoet men
elkaar op de dankdag. Die is er om te bidden en
te danken. Is bidden nog van deze tijd? Is mede
menselijkheid niet genoeg, zoals de massamedia
ons dagelijks voorhouden. Dan voldoen wij aan het
tweede gebod van Christus, gelijk aan het eerste
maar hebben het eerste daarmee ook gepasseerd,
achter ons gelaten. Het gaat om het ganse, het ge
hele Christendom. Het gaat om de verhouding tot
de naasto, maar in de eerste plaats ook om de
verhouding tot God. Ja, zonder die verhouding tot
onze Heer, zonder dit vertikalisme, wordt het hori-
zontalisme, wordt de medemenselijkheid voos en
krachteloos.
LIET gebed van de dankdag, de inkeer in zich
zelve, brengt ons als het goed is en wij
willen het goede toch nog zoeken in kontakt
met de diepste bron van ons bestaan. En uit die
bron slechts kunnen wij putten om onze angstige
zorgen kwijt te worden. Daarmee is de schuld aan
de Boerenleenbank morgen geen cent minder en
zijn de veilingprijzen geen cent hoger, als ik het
zo nuchter mogelijk zeggen mag, maar de last die
op ons ligt en die ons soms dreigt te vermorze
len kan omgevormd worden tot een andere last,
die niet ondragelijk meer is.
rjlT is geen oproep tot machteloze hoop. En
daarmee is er morgen ook geen wereld die,
ofschoon in totaal welvarend genoeg, aan ieder
het rechtvaardig deel geeft. Wij zijn en hlijven ster
velingen dm slechts ten dele kennen. Maar be
trouwen op de Allerhoogste en streven naar een
wereld waarin ieder om zijn broeder of zuster be
zorgd is, brengt ons nader tot een voor alle men
sen goddelijk onbezorgd doen leven. Gaat daarom
strijdend voorwaartsde Heer kar. zelfs het
kwade werk ten goede keren en zal het altijd vol
tooien.
Oktober 1969, Poortvliet M. A. GEUZE.
Deze maand zullen tot besluit van de oogst 1969 de laatste suikerbieten gerooid worden. Vóór de fabrieken echter
door de „bergen" heen zijn zal het medio december zijn en zitten we in de winter! Wat er voor die tijd nog alle
maal gedaan moet worden, vindt U op pagina 8 en 9 „De maand november op het Zeeuws landbouwbedrijf".
