r OPENINGSREDE van de voorzitter Ir. J. Prins, Deze week In dit nummer o.m. De drie inleidingen ge houden op de Algemene Vergadering over „De ontwikkelingen in de af zet" van akkerbouw, zuivel en groenten en fruit. Pag. 5 t/m 9 Van big tot zeug. Pag. 10 De ziektekostenverzeke ring. Pag. 11 Bram uit dé Slikhoek bezocht voor ons de Vlasstudiedag. Pag. 12, 13 en 15 Tuinbouwkianken en Dingen van de week. Pag. 14 S.E.R. over inflatie - op de bres voor minder- draagkrachtigen. Pag. 17 Mededelingen, enz. Pag. 2 en 19 Markt, Plattelandsjeugd en Voor de vrouw. Pag. 22 gehouden op de Algemene vergadering der ZLM op vrijdag 20 juni 1969 te Bergen op Zoom. „Onze weg naar de toekomst is geen gegeven, zoals de loop van een rivier tussen gebergte en zee. Poëten hebben de geschiedenis graag met een stroming vergeleken, maar dat is een misleidende beeldspraak. De mens is niet „in" de geschiedenis als een reiziger in een trein. Hij bepaalt voortdu rend de richting van de reis." Men hoeft het, vergadering, met dit citaat niet ge heel eens te zijn, om toch, wanneer men om zich heen kijkt, het vertrouwde beeld van de „oude" trein maar te verlaten en hiervoor de modernere auto in te vullen. Daar kan men immers zelf 't stuur ter hand nemen en eigen wegen zoeken. En op onze nationale wegen van het sociaal-economisch ge beuren doet men dat ook. Het „een eigen weg" kie zen lijkt een veelbedreven spel te worden. Er ver schijnen ook steeds nieuwere voertuigen op onze wegen, ze dragen duidelijke opschriften zoals: in spraak, medezeggenschap en nieuwe maatschap pijstructuur. En er zijn weggebruikers, die op de openbare weg een bordje plaatsen met het opschrift „eigen weg" en van oordeel zijn, dat dan voor hen zelfs elementaire verkeersregels niet gelden. Het totale verkeersbeeld is trouwens veranderd. Steeds meer komt er een progressieve rijstijl in zwang. Voor oud of nieuw, indien men mee wil in die stroom en dat blijkt voor velen het veiligst betekent het op hoge snelheid scherpe bochten nemen en eerder gas geven dan remmen. Hiertus- sendoor wringt zich het zakelijk verkeer. Een zake lijk verkeer, dat zowel qua intensiteit als omvang grote problemen geeft door een zware overbelas ting van de wegen. De ontwikkeling van de economie met een sterke inflatie deed in de afgelopen tijd immers diverse waarschuwende vingers cmhoog gaan. Voor een sector, die zozeer in de klem van kosten en produc- tenprijzen is gekomen als de landbouw, is deze ontwikkeling der economie een gevaarlijke zaak. De recente opstelling van de vakbonden toont ech ter wel aan, dat er ower de wijze waarop de inflatie moet worden teruggedrongen een niet alleen voor onze sector essentiële zaak nogal verschil lend wordt gedacht. TEN aanzien van de toekomst heeft de landbouw jaren terug met overtuiging voor de Europese weg gekozen. Er was ook het duidelijk perspectief van de ruime Europese autoweg met 6 gelijkwaar dige banen. In het begin leek de tocht niet onaardig te verlopen. Het was nog wel niet die 6 baans weg en het plaveisel voldeed ook nog niet aan de eisen, die men er in de tegenwoordige moderne tijd aan moet stellen, maar het ging! Er kwamen gelijke prij zen voor de belangrijkste producten en het onder ling handelsverkeer verliep beter en nam in om vang toe. Maar toen brak de periode van de weg- opbrekingen en opstoppingen aan en nu staan we stil voor het viaduct in aanbouw, dat ons moet brengen van de aanlooproute naar de in de verte zichtbare 6 baans weg. Het was al eerder het geval, dat de Franse arbei ders aan een langzaam-aan actie begonnen en de Duitsers protesteerden. Maar nu is het op dit bouw werk wel helemaal een uitgestorven zaak. De Fran sen zijn nog niet terug van de verkiezingen. Het lijkt erop, dat ze in de toekomst wel willen werken, maar dat moet toch altijd nog worden afgewacht! De Duitsers hebben ook verkiezingen en daar hebben ze voorbereidingstijd voor nodig. Boven dien ze willen wel eens naar huis om, na alle be richten over de waarde van de mark, te horen wat hun loonzakje precies waard is. Iets wat de ande ren niet alleen interesseert, maar waar de gezamen lijke bouw wel eens mee kan staan of vallen. Want gelijk loon voor gelijke arbeid, dat is immers het principe. De Italianen zitten te wachten tot ze wat extra's kunnen verdienen. En of dat dan de bouw van het viaduct versneld of vertraagd lijkt ze niet zo'n grote zorg. Dan zijn er nog wat Belgen en Nederlanders èen klein clubje waarvan het nijvere werken nog niet zoveel zoden aan de dijk heeft gezet. Vooral de Nederlanders manen de anderen om door te pakken. Geen wonder dat het de anderen wel eens irriteert, vooral als ze zien dat er noga! wat vervoersaanbod van die kant te verwachten is. (Zie verder pagina 31

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1969 | | pagina 1