Bedrijfsverzorgingsdienst
Schouwen-Duiveland
op zoek
naar nieuwe leden
Stijgende premielast
sociale verzekering
en de zelfstandigen
HE1 is onbegrijpelijk dat er voor de bedrijf s-
verzorgingsdiensten niet meer belangstelling
bestaat. Dat een bedrag van nog geen 2,per week
iets meer dan de huidige prijs van een pakje si
garetten als financieel bezwaarlijk wordt onder
vonden.
Zo zegt ons die voorzitter van de Bedrijfsverzor
gingsdienst Schouwen-Duiveland de heer D. Kik te
Brouwershaven, een bedrijfsverzorgingsvereniging die
nu bijna twee jaar met succes aktief bezig is. Maar
zo zegt de heer Kik, „onze vereniging moet uitgroei
en, we moeten naar ten minste honderd leden toe.
We staan praktisch nog op het zelfde ledental van
iets meer dan 50 leden, waarmee we twee jaar ge
leden begonnen zijn. En dat is in deze tijd nu de be
drijven door de afvloeiing van arbeidskrachten steeds
kwetsbaaider worden, als de boer, tuinder enz. door
wat voor oorzaak ook plotseling uit kan vallen. Je
moet die contributie zien als een verzekeringspremie.
Je verzekert je toch ook tegen het risico van ziekte
kosten, arbeidsongeschiktheid, brand, enz.
De heer Kik zegt dit beslist niet om zijn vereniging
„groter" te maken. Hij ziet de kwetsbaarheid van zijn
vereniging met één bedrijfsverzorger in dienst, als
deze door ziekte uit zou vallen. Vandaar zijn streven
om een tweede vaste bedrijfsverzorger aan te kun
nen trekken om daardoor dit risico voor de leden op
te vangen. Want een beroep op een naburige bedrijfs
verzorger stuit op vele praktische bezwaren. En, zo
zegt de heer Kik, hoe gaat het als bij een of andere
.samenwerkingsvorm in een drukke periode één der
partners uitvalt? Dit geeft in de praktijk vaak grote
moeilijkheden. Hulp van buren kan voor korte tijd
wellicht een oplossing bieden. Maar hoe moet het als
de boer voor een langere periode zijn werk niet kan
verrichten? De tijd is voorbij dat moeder de vrouw
dit allemaal op kan vangen. Bij de huidige ontwikke
ling is het eigenlijk niet meer verantwoord. De ge
varen verbonden aan het niet ter zake kundig om
gaan met giftige bestrijdingsmiddelen, met ingewik
kelde machines enz. enz., vragen om een vakbekwame
kracht. Dan moet je toch kunnen terugvallen op
iemand die daar voldoende verstand van heeft.
En denk niet dat de loonwerker zo tussentijds wel
even kan invallen. Dat kan ook de loonwerker niet
meer. Ook die kampt met personeelsgebrek en zit
voor kosten die hij moet doorberekenen. Ook de loon
werker kan niet gedurende een heel jaar arbeidskrach
ten aanhouden die maar een betrekkelijk korte drukke
periode van zaaien, verpleging en de oogst echt nodig
zijn.
De bedrijfsverzorgingsdienst Schouwen-Duiveland
beschikt over een allround vakbekwame kracht, die
een bedrijfshoofd tijdelijk kan vervangen. Een jonge
man, harde werker, die alle voorkomende werkzaam
heden kent en vele karwijtjes kan opknappen. En die
in de minder drukke perioden met betrekkelijk een
voudig gereedschap en hulpmiddelen allerlei klusjes
kan opknappen. Want, zo zegt de heer Kik, verge
leken bij vroeger blijven een hoop van die kleine kar
wijtjes liggen die vroeger in de wintermaanden door
de vaste arbeidskem werden* gedaan. Deze door de
bedrijfsverzorger op te laten knappen als hij ergens
anders toch niet direkt nodig is, is beslist niet duur
der dan ze door een vakman te laten doen; eerder
het tegendeelKleine reparaties aan trekker of land
bouwwerktuigen, waarvoor een dealer een service
wagen op pad moet sturen, is ook een dure zaak, en
de kosten daarvan worden op de rekening terug
gevonden.
Voor 100,contributie per jaar is men lid van
de Bedrijfsverzorgingsdienst Schouwen-Duiveland.
Daarnaast betaalt men, bijeen béroep op de diensten
van de bedrijfsverzorger een uurtarief, gebaseerd op
het landbouw c.a.o.-loon plus sociale lasten. Daarbij
de bijkomende kosten van werkverdeler en admini
stratie.
De werkverdeler heeft beslist de moeilijkste taak.
De heer J. der Weduwen te Zierikzee met een enor
me landbouw ervaring, nu rentenierend, heeft de tijd
ervoor beschikbaar. Hij kent, ook als waarnemend
dijkgraaf, de streek en de persoonlijke omstandig
heden. De werkverdeler moet een bepaalde instelling
hebben om zijn taak op de juiste wijze te kunnen
vervullen, het volle vertrouwen Van zijn leden heb
ben en bereid zijn een genomen beslissing desgewenst
toe te lichten. Daarnaast beschikt de Vereniging zelfs
nog over een „reserve"-werkverdeler, de heer Van
der Sluis, eveneens te Zierikzee, ook een oud-land-
bouwer die onverhoopt voor de heer Der Weduwen
in kan vallen. De administrateur verzorgt de inning
en de betalingen en de bijkomende administratie aan
de hand van de binnenkomende werkbriefjes. Deze
worden zowel door de werkgever als de bedrijfsver
zorger afgetekend zodat er later nooit verschil van
mening kan ontstaan over de te verrekenen bedragen.
Zoals gezegd, de bedrijfsverzorgingsdienst Schou
wen-Duiveland streeft naar uitbreiding. Het ziet er
naar uit dat deze niet van het oorspronkelijke werk
gebied Schouwen-Duiveland zal komen. Wellicht wel
uit naburige gebieden die daar behoefte aan hebben.
De heer Kik denkt in dit verband aan Noord-Beve
land en Flakkee. Belangstelling van dde zijde blijkt
er wel te zijn, al gaat het nog wat stroef. Ónze ver
eniging heeft een brede opbouw en specialiseert zich
beslist niet. Zo zijn van de leden ca. 50 akker
bouwers, hebben ca. 40 een gemengd bedrijf en zijn
ca. 10 van de leden tuinder, zijn kippenhouder enz
Om bij veel aanvragen toch service aan de leden-
te kunnen geven heeft de vereniging ook een losse
reserve kracht in dienst. Maar ideaal vindt de heer
Kik deze situatie niet. Hij wil naar twee vaste be-
drijfsverzorgers. Overigens zou hij gaarne meer lief
hebberij zien onder de boerenzoons enz. van 1820
jaar in zijn gebied om zich als losse hulpkracht bij
de bedrijfsverzorgingsdienst op te geven. Ze komen
daardoor overal en op verschillende bedrijven. Ze
doen op deze wijze een enorme ervaring op en zien
vaak dat het ook anders (en soms beter) kan dan op
het ouderlijk bedrijf!
Een goede raad geeft de heer Kik aan diegenen die
zich bij de Bedrijfsverzorgingsdienst zouden willen
aansluiten. Bent U van plan lid te worden, bepraat
het dan vooral eerst met de vrouw. Want die heeft
in de meeste gevallen direkt met de bedrijfsverzorger
te maken. Deze komt als medewerker-vervanger van
die baas in huis en in de kost. Zij moet vooral met hem
om kunnen gaan en vertrouwen. Op de vrouw rust
ook de taak manlief er op te wijzen dat men er niet
alleen is met een ziekte- en arbeidsongeschiktheids
verzekering. Ook het werk moet gebeuren en gewoon
doorgaanOverigens heeft men een arbeidsonge
schiktheidsverzekering afgesloten, dan kunnen de
kosten van de bedrijfsverzorger van de uitkeringen
worden betaald. En de contributie van de vereniging
is een bedrijfsonkostenpost waar dus de belasting zijn
deel aan meebetaalt.
Men moet geen lid worden als men denkt daardoor
een „knecht op reserve" te hebben, zo zegt de heer
Kik. Dat is beslist niet het geval. Wel uit het oog
punt van noodzaak dat voor de bedrijfsvoering op de
bedrijfsverzorger teruggevallen kan worden. Een
recht waarvoor betaald moet worden maar dat niet
gebonden is aan de goedwillendheid van familie,
buurman of anderen.
Eénmansbedrijven zijn bijzonder kwestbaar. De op
lossing hiertoe is het lid worden van een Bedrijfs
verzorgingsdienst als er reeds een in de streek
is opgericht. Is dat nog niet het geval, dan de handen
in-een-slaan en er één oprichten
BI.
EEN ieder merkt het in zijn poriemonnaie dat
onze sociale zekerheid veel kost. De sociale
lasten zijn met name de laatste jaren belangrijk
gestegen. Loontrekkenden merken dit via de loon-
inhoudingen; werkgevers en zelfstandigen door de
hoge premie-aanslagen die hen worden opgelegd.
Het ziet er helaas niet naar uit dat de sociale
iasten de komende jaren lager zullen worden. In
tegendeel. Rekening moet worden gehouden met
een verdere stijging. Alleen reeds de premielast
voor de volksverzekeringen, welke thans 13,9
bedraagt, zal zo wordt verwacht per 1 januari
1973 gestegen zijn tot 15,4 (Maximum premie-
inkomensgrens thans 16.200,
In een dergelijke situatie behoeft het nauwelijks
betoog, dat het stellen van prioriteiten bij het so
ciale verzekeringsbeleid, met name wanneer 't gaat
om verbeteringen van bestaande voorzieningen, een
onontkoombare zaak is. Dit houdt in, dat niet alle
wensen vervuld kunnen worden.
Ook de regering is hiervan overtuigd. Zij gaf
hiervan blijk door een adviesaanvraag aan de Se
E.R. over de programmering van de sociale ver
zekeringen. Een vraagstuk dat ook voor de zelf
standigen van grote betekenis is. Niet alleen om
dat de lasten van vandaag al zwaar worden ge
voeld, maar ook omdat van deze kant de laatste
tijd verschillende verlangens zijn geuit om tot uit
breiding van ons stelsel van wettelijke sociale ver
zekeringen te komen,
De S. E. R. heeft de adviesaanvraag inmiddels
in behandeling genomen en de Commissie Sociale
Verzekeringen werd belast met de voorbereiding.
Deze Commissie besloot de organisaties van de
zelfstandigen in de gelegenheid te stellen hun wen
sen kenbaar te maken. Een initiatief dat mede
daarom positief moet worden gewaardeerd omdat
het er van getuigt, dat de S. E. R. een open oog
heeft voor de belangen welke op het terrein van
de sociale verzekeringen ook voor de zelfstandigen
op het spel staan.
De 3 C. L. O.'s werden uitgenodigd hun mening
kenbaar te maken over enkele vraagpunten. Vol
doening schenkt het feit, dat de 3 C. L. O's na be
raad in eigen kring, er in zijn geslaagd de Com
missie van de S. R. een eensluidend antwoord te
geven op de gestelde vragen. Zo kwam een una
nieme opvatting naar voren over de ouderdoms-
en kinderbijslagvoorziening en de moeilijkheden
welke bestaan om voor de zelfstandigen tot een
bevredigende regeling te komen voor het verzeke
ren van de risiko van langdurige arbeidsonge
schiktheid.
OUDERDOMSVOORZIENING
OVER deze voor de zelfstandigen zo belangrijke
problematiek hebben de 3 C. L. O.'s als hun
mening uitgesproken dat gezien het relatief hoge
deel van het inkomen, dat boeren en tuinders reeds
nu moeten afdragen voor verplichte en vrijwillige
verzekering van sociale risiko's, met verdere ver
beteringen van de verplichte verzekering de grootst
mogelijke terughoudendheid moet worden betracht.
Op grond van deze overweging werd de S. E. R.-
commissie ervan in kennis gesteld dat op dit mo
ment overwegende bezwaren tegen een verdere
autonome verhoging van de A. O. W.- en A. W. W.-
pensioenen bestaan.
DE KINDERBIJSLAGVOORZIENING
AANGEDRONGEN werd op een gelijke behan
deling van zelfstandigen en loontrekkenden
op het terrein van de bestaande kinderbijslagvoor
zieningen. Gewezen werd op het feit dat een kin-
derbijslagregeling eigenlijk geen sociale verzeke
ring is maar een middel tot herverdeling van lo
nen en inkomens.
Een gelijke rechtsbedeling tussen zelfstandigen
en werknemers op het terrein van de kinderbij
slagvoorzieningen zou naar het oordeel van de 3
C. L. O. bereikt moeten worden door financiering
van de kinderbijslagen uit de algemene middelen.
Hierbij werd als voorwaarde gesteld, dat de wijze
van financiering niet zou mogen leiden tot zwaar
dere financiële lasten voor werkgevers, zelfstandi
gen en werknemers. Een gedachte welke onlangs
ook in de kring van de middenstandsorganisaties
naar voren is gekomen. Een mogelijke uitbreiding
van de Algemene Kinderbijslagwet (A. K. W.), met
bijslag voor het tweede kind, met een gelijktijdige
verhoging van de premie om deze uitbreiding te
financieren en hetgeen de premiedruk met 1,4
zou doen stijgen, werd op voorhand afgewezen. De
bezwaren hiertegen zouden zich in versterkte mgte
voordoen wanneer met premiebetaling gedacht zou
worden aan uitbreiding van de A. K. W. tot en met
het le kind. Een dergelijke maatregel zou de pre
miedruk met nogmaals 1,7 doen stijgen.
Aansluitend bij reeds eerder gedane uitspraken
door de 3 C. L. O. werd voorts gepleit voor een
verhoging van de inkomensgrens ingevolge de Kin
derbijslagwet Kleine Zelfstandigen (K. K. Z.) tot
het niveau van het minimumloon voor loontrek
kenden vermeerderd met vakantietoeslag en het
werkgeversdeel in de sociale lasten.
ARBEIDSONGESCHIKTHEIDSVERZEKERING
UOEWEL enerzijds met voldoening kan worden
vastgesteld dat de mogelijkheid voor zelf
standigen om het arbeidsongeschiktheidsrisiko te
dekken de laatste jaren belangrijk is uitgebreid
moet anderzijds toch worden erkend dat het op
deze wijze niet mogelijk zal zijn tot een sluitend
systeem van verzekeringsmogelijkheden voor alle
risiko's te komen. De partikuliere verzekeraars
kunnen immers niet de garantie geven dat op deze
wijze alle risiko's zonder enige uitzondering zul
len worden geaccepteerd. Bovendien zullen langs
vrijwillige weg zeker niet alle zelfstandigen tot het
sluiten van een verzekering tegen arbeidsonge
schiktheid komen. Hier moet met name worden
gedacht aan de zelfstandigen met lage inkomens
welke groep door het arbeidsongeschiktheidsrisiko
juist het meest in zijn bestaan bedreigd wordt.
(Zie verder pag. 14)
