Om de toekomst van de aaraappei
Zeeuwse veilingfusie gaat niet door
Deze week.
(Vervolg van pagina 1)
DISCREDIET
OOK het steeds maar hoger willen opvoeren van
de prestaties leidt tot een zekere mate van
verruwing bij de oogstwerkzaamheden. Wat be
treft de ontwikkeling van nieuwe rassen werd ge
constateerd dat er in de laatste 35 jaar eigenlijk
maar twee nieuwe consymptierassen zijn gekomen
die in de praktijk hebben voldaan.
Men kan zich natuurlijk ook afvragen of ook an
dere omstandigheden de laatste jaren een rol heb
ben gespeeld bij de verzwakking van de positie van
onze aardappelen op de Duitse markt.
Hoe dit ook zij, de aardappelteelt is te belangrijk
om als bedrijfsleven voorbij te gaan aan de pro
blemen die door de heer Van Beukering zijn ge
steld. Het gaat er immers niet om dat de slechtere
partijen alleen de gevolgen dragen, maar deze ver
oorzaken wel dat blijkbaar de kwaliteit van de
Nederlandse consumptie-aardappel in discrediet.
wordt gebracht.
Bedenkelijk is vooral ook dat er, zoals de heer
Glotzbach nog eens benadrukte, weliswaar nog ge
breken zijn waar wij onvoldoende van weten, maar
dat er ook resultaten van onderzoekingen zijn die
in de praktijk onvoldoende worden toegepast.
MEI-INVENTARISATIE
]YE overige agendapunten gaven weinig aanlei-
ding tot discussie. Het ziet er naar uit dat heti
exporttempo over maart ongeveer gelijk zal zijn
aan dat van de vorige maand. Medegedeeld werd
dat het overleg met het C.B.S. tot resultaat heeft
gehad dat bij de raming van de pootaardappelop-
brengst uitgegaan zal worden van de door de N.A.K
goedgekeurde oppervlakte en dat deze raming niet
apart gepubliceerd zal worden. Vorig jaar zijn er
door het C.B.S. ook cijfers gepubliceerd over do
mei-inventarisatie, waarin alle pootaardappelen
waren opgenomen. Daardoor is toen nog al wat ver
warring ontstaan omdat deze cijfers uiteraard ho
ger waren dan de N.A.K.-gegevens. In het vervolg
wordt ons deze verwarring gelukkig bespaard,
O.
1\E belangrijkste gebeurtenis voor de Zeeuwse
tuinbouw afgelopen week was zonder twijfel
het afwijzen van de door de besturen voorgestelde
fusie van de fruit- en groenteveilingen Midden-
Zeeland met daaraan verbonden de nieuwbouw van
een centrale veiling voor dit gebied te Kloetinge.
Er is de laatste jaren veel geschreven en gespro-'
ken over de noodzaak om de krachten bij de afzet
te bundelen en wel in het bijzonder die bij de afzet
van fruit. Versnipperd aanbod, en daar zijn voor-
en tegenstanders van deze plannen tot fusie het
wel over eens, beïnvloedt de prijsvorming nadelig,
zodat or niet uit de markt gehaald kan worden, wat
er in zit. Dat is iets wat .men zich in het algemeen
niet kan permitteren maar zeker niet in een tijd
waarin het er in het bijzonder op aankomt de laat
ste cent er uit te halen.
Zoals bekend werd j.l. vrijdagavond tijdens de
in Goes, Kapelle en Middelburg gehouden Alge
mene ledenvergaderingen van deze veilingen de
bestuursvoorstellen voor fusie en nieuwbouw ver
worpen.
fVE opkomst naar vergaderingen was beslist gro-
ter dan normaal. Toch waren gemiddeld niet
meer dan een derde van de leden aanwezig. In Goes
brachten zij samen 657 geldige stemmen uit, waar
van 223 vóór de fusie en 434 er tegen. In Kapelle-
Biezelinge werden 590 geldige stemmen uitgebracht
waarvan 308 voor fusie en 282 tegen. Hier was de
meerderheid er dus wel voor maar het betrof de
ontbinding van de vereniging en dan is een meer
derheid van 2/3 van het aantal aanwezige leden
vereist.
In Middelburg werden 176 stemmen vóór de fusie
uitgebracht en 167 tegen. In de statuten van deze
veiling staat dat 75 van de leden er voor moet
zijn.
De besturen van de drie veilingen hadden, na
lange tijd aan de plannen tot samenwerking en
fusie te hebben gewerkt, voorgesteld de bestaande
veilingsverenigingen -te ontbinden en samen een
nieuwe veiling voor Midden-Zeeland te stichten,
die dan ruim 2000 leden zou kunnen hebben en een
omzet van 20 tot f 25 miljoen per jaar. Omdat
geen van de bestaande bedrijven geschikt zou zijn
om als centrale veiling te dienen was het bestuurs
voorstel in Kloetinge een nieuw veilingbedrijf te
stichten, waarvoor een investering nodig zou zijn
van ongeveer f 7 miljoen. De besturen stelden dat
onder de huidige omstandigheden een bundeling
van de krachten een dringende noodzaak is, omdat
hierdoor in de eerste plaats afzetkosten gedrukt
kunnen worden. Verder zou het belangrijk zijn
voor de prijsvorming der produkten.
IVE bezwaren van de tegenstanders waren vooral
gericht tegen de hoge nieuwe investeringen,
die volgens de besturen noodzakelijk zouden zijn.
En dit juist in een periode waarin het de fruitteelt
bijzonder slecht gaat! Van die zijde werd onder
meer gesteld, dat het fruitareaal op Zuid-Beveland
in de komende jaren door de sanering belangrijk
af zal nemen, dat de te verwachten grote toeneming
van termijn verkopen de behoefte aan neerzetruim-
te zal verkleinen en de bouw van een nieuwe neer-
zetruimte niet verantwoord zou zijn. Ook had men.
van die zijde zijn vragen over de financiële opzet
van de fusie en de daardoor verwachte verlaging
der veilingkosten. Onder de huidige omstandig
heden, zo stelde een deel van de oppositie, zou het
in het belang van de leden zijn indien naar voor
allen meer aanvaardbare oplossingen gezocht zou
worden. De gezamenlijke dagaanvoer van de veilin
gen Goes en Kapelle zou gedurende 40 weken per
jaar van een zodanige omvang zijn dat deze in de
nu bestaande veilingshallen zouden kunnen worden,
geplaatst.
(Zie verder volgende pag.)
U NETJES t
DE voorsteflen-Mansholt zijn bij de Ministerraad
in Brussel in behandeling genomen. De struk-
tuurplannen die uiteraard van lange adem zijn
zullen van alle kanten worden bekeken en dat
vraagt tijd. Er is ook wel gebleken dat er verschil
lend tegenaan wordt gekeken. De prijsvoorstellen
worden apart bezien omdat er meer haast bij is.
Ondertussen is het toch wel te laat geworden om
de garanties nog voor de komende oogst te ver
lagen.
Statistisch zijn we toe aan een jaar met een slech
te opbrengst: als de natuur zich een beetje houdt
aan de statistiek, dan zitten we het komende jaar
met een matige oogst en zonder overschotten. Al
dus het algemeen overzicht van de C. S. M. in het
Voorlichtingsblad van 21 februari j.l.
Er was reeds door de C. S. M. gesteld dat het
niet juist zou zijn op de bietenprijs te korten, omdat
naast alle verhogingen die we hebben gehad, vooral
in de loonsektor, een gelijk peil van de bietenprijs
maar nauwelijks aanvaardbaar is. Noch een ver
laging van de bietenprijs noch een beperking van
het quotum dat werd toegewezen zou de bieten
teelt enigermate hebben beperkt. Men heeft op de
boerderij praktisch immers geen uitwijkmogelijk
heid meer. De strukturele veranderingen, zoals
voorgesteld, zouden toch eerst na jaren invloed op
de prijzen kunnen hebben. De prijsverlagingen op
korte termijn betekenen dus direkt een inkomens
verlaging voor de telers. Men verwijt en wellicht
met Brusselse ogen terecht Nederland dat zij
zich het slechtst gehouden heeft- aan het toege
wezen quotum. Dit quotum was overigens niet juist,
want het was gebaseerd op hetgeen in de afgelopen
jaren was geproduceerd en die produktie werd niet
bepaald door de mogelijkheden van produktie en
afzet, maar door het prijsbeleid van de Minister van
Landbouw in die periode.
UET is niet juist dat men beweert dat quotering
op basis van de afzet van suiker niet goed
mogelijk is. De historische produktiebasis is ook
niet goed. Dat wij de suiker niet mogen leveren aan
onze eigen klanten, omdat er suiker uit Frankrijk
moet komen wat ook allemaal geld kost is
vreemd. Nu blijkt hat dat we heel netjes zijn in
Nederland. Wij kozen voor het mengprijssysteem
en men liet ons daarvoor knap betalen in Brussel.
Het mengprijssysteem betekent, zoals men weet,
drie jaar 550.000 ton vet plus 50 over drie jaren
halfvet, d.w.z. in drie jaren 1.650.000 ton vet en
275.000 ton halfvet Het individuele kontrakten-
systeem betekende 550.000 ton vet elk jaar plus
35 halfvet elk jaar plus de mogelijkheid om 10
suiker te veel geproduceerd in het ene jaar over te
brengen naar een volgend jaar. Het tweede systeem
betekent totaal 1.650.000 ton vet plus 577.500 ton
halfvet.
Om diverse redenen is in Nederland een rantsoe
nering op basis van kontrakten op individuele toe
wijzing afgewezen. Wij hebben ons er natuurlijk
over verwonderd waarom de Italianen, die evenals
wij veel kleine bedrijven hebben, dit systeem van
individuele kontrakten wel aan kunnen. Het ant
woord is nu bekend. Zij accepteren in Brussel het
stelsel van individuele kontrakten, maar trekken er
zich verder thuis niet veel van aan en interpreteren
deze kontrakten volgens het mengprijssysteem. Dit
geeft een bevoordeling van deze groep hetgeen
weer tot hogere lasten voert en maatregelen tot be
perking van de totale garantie uitlokt. Deze komen
ook ten laste van Nederland dat de voorschriften
correct uitvoert Het is de taak van Ministers en
Europese Commissie om te zorgen dat telers zich
niet bevoordelen ten koste van collega's in andere
landen.
Als men zoals nu met te veel suiker zit, laten de
landen die in overtreding zijn dan het gelag be
talen. Dit lijkt ons een goed boetesysteem. Aldus
de C. S. M. die eraan toevoegt dat zeer waarschijn
lijk de uitzaai in 1969 niet lager zal zijn dan die in
1968. Op het ogenblik is er circa 1 meer zaad uit
gegeven dan het vorige jaar. De uitzaai zal daarom
minstens gelijk zijn.
BELASTINGVRIJDOM VOOR JONGE BOEREN
Geef de jonge ondernemers in de landbouw ge
durende enkele jaren, overeenkomend met de ge
middelde studieduur van een student, belasting
vrijdom.
Een gedachte van de voorzitter T. Tolman van de
Friese C.B.T.B. in de algemene vergadering van
zijn organisatie in Leeuwarden naar voren gebracht
Op het ogenblik is er volgens hem een te groot ver
schil tussen studenten en jonge boeren. Het rijk
geeft per student zeker 120.000 tot 200.000 gulden
uit, en voor de student is het resultaat bij het einde
van de studie een goed gehonoreerde functie. Maar
jonge boeren zien zich geplaatst voor investerin
gen die variëren van 250.000 tot 400.000 gulden.
ïN de uitwerking en toepassing van belasting-
wetten speelt de uitleg en de rechtspraak een
grote rol. Betreffende de waardebepaling van on
roerende goederen is pas een proces gevoerd. Het
ging om het begrip „waarde in het economisch .ver
keer" in de vermogensbelasting.
Aangevoerd werd dat waarde in het economisch
verkeer" niet hetzelfde is, kan zijndan verkoop
waarde. Indien dat wel het geval was zou het toch
veel eenvoudiger geweest zijn om ook inderdaad de
term „verkoopwaarde" in de omschrijving vaii het
waardebegrip op te nemen.
Het ging in het proces om een verpachte boer
derij in Zeeland en de belastingplichtige stelde dat
de „waarde in het economisch verkeer", aldus
moest worden berekend.
Vastgesteld moet worden:
a. de waarde voor een eigenaar-belegger;
b. de waarde voor een eigenaar-exploitant die bij
verkoop niet naar een vervangend onroerend
goed zoekt
e. de waarde voor een eigenaar die bijv. bij ont
eigening tot elke prijs een vervangende boer
derij koopt.
Indien de waarden onder a., b. en c. zijn vastge
steld telt men deze op, deelt ze door 3 en dan heeft
men de „waarde in het economisch verkeer".
T\E weg was dus niet kort, eerst op drieërlei
wijze de waarde bepalen, is zowaar geen
sinecure. Het valt over het algemeen niet mee om
„waarde" te bepalen. De schattingen van deskun-
digen liggen soms niet onbelangrijk uit elkaar. De
dag waarop geschat wordt, is eveneens een faktor
die meespeelt. Als onder gunstige weersomstandig
heden, wanneer alles zich op zijn mooist vertoond
de waarde moet worden vastgesteld, zal deze allicht
wat gunstiger uitvallen dan op een miezerige
droefgeestige regendag. Schattingen toch worden
mede bepaald door subjectieve faktoren; hoe ziet
de schatter de waarde op dat moment?
In het bereikte geval is echter uitgesproken dat
de lange weg niet mag worden gevolgd.
Het Gerechtshof overwoog:
„dat een objectieve maatstaf in het algemeen by
goederen, waarvoor een ruim aantal gegadigden
is, wordt gevonden in de prijs, welke bij aanbie
ding ten verkoop op de geëigende wijze wordt
geboden door de meestbiedende, zodat in het al
gemeen de waarde in het economisch verkeer van
zodanige goederen, is te bepalen op het bedrag
van die prijs".
j_zET Hof constateerde en de Hoge Raad bevefr*
tigde de uitspraak dat in Zeeland vrijwel
steeds een ruim aantal gegadigden aanwezig zijn
voor beleggingen in verpachte boerderijen en land
en dat om die reden de „verkoopwaarde" de basi»
is waarop de aangifte voor de vermogensbelasting
moet gebeuren.
Hiermede is weer eens bevestigd dat theoretische
beschouwingen, over begrippen als waarde in het
economisch verkeer, rendementswaarde, gebruiks
waarde e.d. niet in staat zijn het begrip „verkoop
waarde" als heffingsbasis te verdringen!
PA AU WE.
