TUINBOUWKLANKEN
Veiling niet alléén belangrijk voor Walcheren
Begin van 't nieuwe teeltjaar
PINGEN VAN PE WEEK
6
Zowel in WALCHEREN als in Zuid-Beveland
hebben belangrijke voorlichtings-oriëntatiebijeen
komsten plaats gehad voor bespreking en door
lichting van de mogelijkheden en moeilijkheden
die zullen kunnen voortvloeien uit de door onze
besturen voorgestelde fusie van de veilingen Mid-
delburg-Goes-Kapelle e.o. in één grote veiling
concentratie onder de naam V.M.Z.
In Walcheren zijn deze vergaderingen gehou
den in Oostkapelle, Middelburg en Souburg en
was de opkomst en belangstelling van dien aard
dat er wel het grootste deel der leden bereikt is.
We mogen wel stellen dat door de drie besturen
in talloze commissie- e/a vergaderingen gedegen
en goed werk is verricht. Vooral voor de Wal-
cherse leden is de beslissing moeilijk. Immers zijn
wij de enige groentenveiling en hebben ook de
kleinste inbreng. Bovendien een sluitende be
groting en een klimmende omzet in de laatste
HOGERE FRUITPRIJZEN
Het aanbod van appels op de fruitveilingen werd
in de afgelopen periode groter en ook de vraag nam
toe. Overwegend werden hierdoor hogere prijzen
betaald dan in de voorgaande weken. Ook de Gol
den Delicious, die enige tijd is achter gebleven bij
de prijsontwikkeling, kon nu goed mee komen en
werd gemiddeld ongeveer 5 cent per kg duurder
dan in de voorgaande weken. Goede partijen van
dit ras deden in de meest gevraagde maten tussen
55 en 65 cent per kg. De meest gevraagde maten
van de klasse II kwaliteit stegen tot even boven
50 cent per kg. Het schijnt dat de concurrentie van
Golden Delicious uit Frankrijk minder wordt. Er
komen er nog wel genoeg binnen maar ze zijn nu
aanmerkelijk duurder geworden.
De beste partijen Jonathan deden tussen 50 en
60 cent per kg. Cox's Orange Pippin wordt er vrij
wel niet meer aangeboden in Zeeland. De enkeling
die nog kon leveren, met name in Terneuzen, kreeg
daarvoor prijzen die lagen tussen 1,10 en 1,30
per kg: Ook de Goudreinette werd opnieuw duur
der. Deze appel blijf erg gevraagd voor Franse reke
ning en met name voor Parijs. De prijs van de klas
se I kwaliteit lag tussen 0,90 en 1 per kg. De
prijs van de Winston is in sterke mate afhankelijk
van de kwaliteit. Goed gekleurde partijen grote en
middelmaat werd verkocht tegen prijzen vanaf 85
cent tot dicht tegen 1 per kg.
Laxton Superbe heeft zich ook weer aardig her
steld na de inzinking van begin februari. De meest
gevraagde maten van dit ras werden weer ver
kocht tegen prijzen van 60 tot 65 cent per kg. Zoete
Ermgaard werd opnieuw duurder en kwam vlak
bij een gulden per kg voor de grote en middelmaat.
Ook in de perenhoek is er sprake van een opge
wekte stemming. Conference klasse I grote en mid
delmaat steeg tot rond en iets boven 45 cent per kg
en de kleine maat klasse I die in het begin van
februari rond 17 cent per kg werd verkocht, no
teerde in het eind van de maand rond 40 cent. De
export naar Noorwegen van deze peer blijft goed
verlopen en er komt ook meer vraag voor Franse
rekening. Stoofperen hadden moeite om mee te
komen. De beste partijen Saint Remy werden ver
kocht rond 35 cent per kg.
jaren. Dus zo oppervlakkig gezien geen grote
reden voor angst in de toekomst.
Toch gaat het ons inziens om de toekomst. Hoe
wel alle aanwezigen alle mogelijke vragen hebben
kunnen stellen willen we, mede voor hen die niet
konden komen en ter oriëntering voor hun stand
punt voor de vergadering op 14 maart a.s. (waar
toch wel ieder zich voor vrij zal moeten maken)
enkele punten belichten:
Eerst wat historie. Toen we destijds nog veilden
in manden en binnen in de vleeshal werd het be
sluit genomen om naar 't station te verhuizen.
Welk een protesten! Onze gemoedelijke vleeshal
kwijt Enfin: Naar 't station onder veel protest
van veel leden Toch viel het mee en moest er
wel eens vergroot worden. Getallen noemen wordt
te langdradig. Toen, na tweemaal brand en bom
bardement en onder hevige oDpositie, naar het
grote terrein buiten de stad. Weg van water en
spoor en tot ons nek in de schulden Toch moest
er na niet te lant?e tijd worden ge- en verbouwd,
moest er een koelhuis komëiï. En nu is er weer al
een flinke verbouwing geweest. Het hele terrein
is in exploitatie of exploitabel gemaaktWie had
dit durven voorspellen
Nu wordt er een nog belangrijke beslissing ge
vraagd. Nu geen kwestie van spoor of water of
directe financiële noodzaak. Het gevaar komt van
elders. Als één der grote gevaren voor de, niet
eens verre toekomst, zien we de bundeling van de
handel. Deze zal groter worden en geconcentreer
der gaan inkopen. Kan deze handel niet terecht
op grote regelmatige voorziene aanvoerpunten dan
zoekt men elders En dan
We willen wel stellen in tegenstelling tot een
nogal eens gehoorde mening dat de handel en
zeker ook de groothandel beslist wel goede prijzen
wil betalen.
Maar er is ook dat andere aspect dat in Wal
cheren zwaarder weegt dan in Zuid-Beveland, n.l.
onze positie als consumptieveiling. Dit is nu een
maal onze sterkte Walcheren blijft dan ook be
staan. Zie de restrictie in art. 4 lid 5. Wij willen
de statuten niet bespreken. Zo is bijv. art. 25 lid 3
voor ons gesneden koek en in Kapelle slecht te
verkopen! Zou de fusie niet doorgaan dan zijn
voor ons enkele punten van groot belang. Er is
een redelijke kans dat de fruitteelt op 't diepste
punt is aangekomen en elke fruitkweker zal z'n
kosten drukken tot het uiterste Zal onze veiling
die leden kunnen binden Dit betreft zo'n 15 a
20 van onze omzet. Glastuinbouw is gezien de
enorme investering bijkans onmogelijk. (Liefheb
bers zijn er ook in Walcheren, meer dan men ver
moedt!) Maar 't is gewoonweg niet te financieren!
Een beduidende vergroting is niet te realiseren
tenzij met overheidssteun en dat zit er niet in.
Deze kwekers bestrijken een zelfde percentage.
En wat als deze groepen verstek laten
Daar onze ruimte vol is willen we nogmaals in
't kort stellen: Momenteel draaien we redelijk
maar na bijv. 3 tot 5 jaar hop staan we dan His
torisch is elke grote beslissing later juist gebleken
en hadden de besturen het met vooruitziende blik
bij 't juiste eind. Persoonlijk zien we dit in groter
verband en raden met klem aan goed te bedenken
bij de overweging hoe men stemmen zal. Wij wil
len nog wijzen op de passage over ons personeel.
Bij al het zakelijke is het menselijke niet vergeten
en zal het personeel der diverse veilingen goed
behandeld worden. We stellen 't op prijs dat hier
voldoende aandacht is besteed.
Met het begin van de maand maart is er voor
de THOOLSE vollegrondstuinder ook weer het
begin gekomen om van start te gaan voor oogst
jaar 1969. In de afgelopen wintermaanden is er
weer genoeg vergaderd door de land- en tuin
bouworganisaties om de nodige kennis wat te ver
rijken. Ook de moeilijkheden die er tegenwoordig
in ons vak zijn, werden weer terdege onder de
loep genomen, maar meestal was er geen direkte
oplossing aan te geven. Eén van de grootste knel
punten is wel, dat er zo dikwijls een overproduk-
tie van verschillende teelten is. In dit verband is
het ook toe te juichen, dat er door de gladiolen-
telers een landelijke vereniging is opgericht, die
de teelt wat in geleide banen wil houden. Vooral
bij de vóórverkopen worden dikwijls tevéél zaken
gedaan voor Drijzen die eigenlijk onder de kost
prijs liggen. Het is vaak ontstellend te vernemen
hoeveel telers nooit aan enige kostprijsberekening
doen. Nu is het wèl zo dat de kostprijs van een
produkt, in verband met de omstandigheden van
de kwekers verschillend zal zijn. Genoemde ver
eniging stelt zich voor om, in gezamenlijk^ over-
lee met telers èn handelaars, een zekere minimum
prijs vast te stellen voor de zaken die in vóór ver
koop worden gedaan. Jammer blijft altijd dat er
óók telers zijn die wel het nut hiervan in zien
maar toch nog maar liever buiten de vereniging
blijven. Nog véél te weinig zijn deze mensen er
van doordrongen waar het eigenlijk om gaat. Door
hun afzijdigheid worden de levenskansen van de
zelfstandige ondernemers nóg méér aangetast. Zo
mogelijk zullen door alle agrarische ondernemers
zelf, alle middelen te baat genomen moeten wor
den, om te komen tot een blijvende bestaanszeker
heid van hun bedrijven, al naar hun aard. Juist
diegenen die te individueel gericht zijn, helpen er
aan mee, dat de overheid in de naaste toekomst
tot wel zéér drastische maatregelen wil overgaan
in het land- en tuinbouwbeleid.
Het zou voor deze rubriek teveel zijn om nog
verder over deze dingen iets te schrijven. Laten
wij bij 't begin van deze nieuwe teeltperiode nog
eens bekijken hoe of de zaken er op onze bedrij
ven bijstaan.
De winterbloemkool die dit jaar er tamelijk goed
voorstaat, heeft met de laatste sneeuwperiode flink
in de belangstelling gestaan van de duiven en
sommige percelen staan er nu maar kaaltjes bij.
Toch zullen wij moeten proberen om er met ekstra
stikstof nog wat blad aan te krijgen.. Te vrezen
valt dat er toch veel schade aan dit gewas is aan
gericht. Enkele vollegrondstelers hebben alweer
hun vroege bloemkoolplantmateriaal klaar staan
om ze half maart uit te poten. De afzet van de
getrokken witlof heeft, zij het met kleine schom
melingen, óók dit jaar tot goede geldelijke op
brengsten geleid. Ook de slatelers in de waren
huizen mogen dit seizoen niet klagen, zodat het
met de verschillende verse groentenafzet voor
1969 goed is begonnen. Jammer dat de prijs van
de zaaiuien net in februari wat dalende was, of
schoon het gemiddeld toch wel lonend is geweest.
Nu bij 't begin van het nieuwe teeltjaar zullen
wij weer proberen te maken wat er naar beste
vermogen van te maken is.
Er is duidelijke taal gesproken vorige week
woensdag in Utrecht op de jaarvergadering van de
Ned. Fruittelers Organisatie. De opkomst was groot.
Ook uit Zeeland waren velen naar de Domstad ge
togen om daar te horen wat voormannen van de
organisatie te zeggen hadden. Er zijn geen doekjes
om gewonden. Er is gezegd hoe de huidige situatie
Is en door de betrokkenen wordt ondergaan.
Ir. W. van Soest, de direkteur van de Tuinbouw,
behandelde de vraag of de Nederlandse fruitteelt
nog toekomst heeft. Zijn conclusie was dat er nog
enkele moeilijke jaren te wachten staan. Hij zag
voor goed geleide krachtige fruitbedrijven die
onder gunstige produktie-omstandigheden werken
en van voldoende omvang zijn om efficiënt te kun
nen produceren, de toekomst met vertrouwen tege
moet. Veel zal er echter in de komende jaren moe
ten veranderen wil de Nederlandse fruitteelt sterk
staan in de concurrentiestrijd. Met name werd het
afzetbeleid door hem genoemd.
Daar had trouwens ook N.F.O.-voorzitter ir. C.
Staf reeds op gewezen in zijn openingsrede. Deze
stelde duidelijk dat we de veilingklok niet zullen
kunnen missen voor zover er sprake is van verkoop
aan groot- en kleinhandel. Maar er zal ook voldaan
moeten worden aan de behoeften naar grote en
uniforme partijen die leeft bij de groot-winkelbedrij
ven, waarbij gekocht kan worden tegen een tevoren
overeengekomen prijs en ook aan de behoefte van
buitenlandse importeurs om op termijn bepaalde
partijen te kunnen kopen. Ir. Staf zei dat van de
fruittelers mag worden verwacht dat zij ten aanzien
van de afzet de handen ineen slaan en bereid zijn
bij te dragen aan de vorming van grote partijen en
tevens bereid moeten zijn om de beschikkings
macht van een deel van hun fruit af te staan.
Ir. Staf zei het zeer duidelijk: Het is beter een
deel van je zelfstandigheid kwijt te raken door het
afstaan van beschikkingsmacht dan die zelfstan
digheid helemaal kwijt te raken doordat grote groe
pen kopers wegblijven.
Ir. J. Prins, onze Z.L.M.-voorzitter, gaf aan, welke
maatregelen noodzakelijk zijn voor de Nederlandse
fruitteelt. Uiteraard was dat grotendeels gebaseerd
op hetgeen hij hierover begin januari op de fruit
teeltdag in Goes heeft gezegd en welke rede toen
volledig in dit blad werd opgenomen.
De heer Opstelten van het Centraal Bureau van
de Tuinbouwveilingen sprak over de vraag „E.E.G.,
winst of verlies?" Hij wees erop dat de E.E.G. ertoe
heeft bijgedragen dat de zwakke plekken in de
fruitproduktie en fruitafzet thans duidelijk aan het
licht zijn getreden. Om die zwakke plekken er uit
te halen, zullen de telers zelf de hand aan de ploeg
moeten slaan en de nationale overheid zal ook
haar beleid daarop moeten richten. De grote moei
lijkheden vloeien echter voor een belangrijk deel
voort uit overproduktie en concurrentievervalsing
binnen de E.E.G.
Er is wel een gemeenschappelijke markt gescha
pen maar een gemeenschappelijk beleid voor de
fruitsektor ontbreekt in feite. Er is geen gemeen
schappelijk beleid op het punt van een betere aan
passing van het aanbod aan de vraag, op het punt
van de overheidssteun aan de fruitteelt op het punt
van de interventie en ten aanzien van de handel
met derde landen. Daarom moet krachtig aange
drongen worden op een werkelijk gemeenschappe
lijk beleid voor de fruitsektor en zullen op nationaal
vlak maatregelen getroffen moeten worden die wer
kelijk uitkomst bieden. De regering zal doeltreffen
de hulp moeten verlenen want de nood is hoog ge
stegen, aldus de heer Opstelten.
Hoe hoog die nood wel is vertelde N.F.O.-secre
taris ir. A. Groot. Het L.E.I. berekende in 1967 van
een aantal goede, moderne fruitbedrijven van vol
doende omvang de resultaten. In het zuidwesten
kwam men aan een inkomen per manjaar op deze
bedrijven van f 5.000. In de Betuwe was dat 1.900
per manjaar en in de Noord-Oostpolder aan f 7.000.
88 van de bedrijven waren verliesgevend en
slechts 12 behaalde een positief resultaat.
In 1968/1969 zullen de resultaten niet veel gunsti
ger zijn. De bedrijven met een verouderd sortiment
zullen volgens ir. Groot heel moeilijk weer bij kun
nen komen. Zeer grote moeilijkheden zijn er voor
de fruittelers die in de afgelopen jaren met behulp
van credieten een nieuw fruitbedrijf hebben kun
nen opbouwen. Deze telers kunnen niet liquideren
want dat levert te weinig geld op.
Ir. Groot ging ook na wat de reden is van de
sombere situatie, namelijk de zo sterk toegenomen
produktie in andere E.E.G.-landen en hij stelde dat
er ook in Nederland subsidies gegeven zullen moe
ten worden. Af en toe kon men zich afvragen of
Ir. Groot niet wat ver ging, maar in elk geval kan
gezegd worden dat zijn rede aan duidelijkheid ten
aanzien van de huidige situatie niets te wensen
over liet
