TUINBOUWKLANKEN
Strooi stikstofbemesting niet te vroeg
Kleine luyden
PINGEN VAN PE WEEK
Appels werden wat
duurder
9
In de afgelopen week is in de westhoek van
SCHOU WEN-DUIVEL AND de tweede win terbij
eenkomst geweest in dit seizoen. De heer P.
Meeuwse heeft vooral de optredende veranderin
gen besproken, als gevolg van de groenstroken
die we algemeen zien toegepast in de boomgaar
den. Doordat we de z.g. mulch vooral trachten op
de zwarte-stroken te brengen wordt veel stikstof
en kali verplaatst naar deze zwarte-stroken. De
heer Meeuwse toonde duidelijke tabellen van de
hoeveelheid droge stof, die bij een bepaalde stik
stofbemesting van deze groenstroken wordt ge
produceerd en dus veelal op de zwarte-stroken
terecht komt en daar weer ontleed in o.a. stikstof
en kali. Vooral het kaligehalte neemt toe, terwijl
de ph langzaam daalt, dus de mulch heeft ook
een licht verzurende werking. Zijn advies ten aan
zien van de aanwending van stikstof in de boom
gaard was als volgt: strooi een groot percentage
op de zwarte-stroken en doe dit vooral niet te
vroeg. Juist doordat we de zwarte-stroken de laat
ste jaren niet hebben bewerkt zitten de wortels
bijna tot aan de oppervlakte, dus is de stikstof
vlug bij de wortels, vooral na regen. Voor zand
grond mag dat best eind maart zijn en voor klei
grond begin maart, natuurlijk naar gelang van
de ontwikkeling. Verder werkt ook een overbe
mesting met stikstof na de rui gunstig, dus niet
alles in maart.
Op de groen-stroken zijn we dus voorzichtig
met stikstof, om geen abnormale grasgroei te ver
oorzaken. Kali zal in veel gevallen achterwege
kunnen blijven. Daarnaast moeten we de zuur
graad in de gaten houden (onderzoek of alleen ph
mogelijk is) en waar nodig een (lichte) kalkgift
toedienen.
Algemeen blijkt dus dat de stroken-cultuur ver
anderingen geeft in onze bemesting van de grond.
Daarnaast bestaat de mening dat juist door deze
stroken-cultuur ook de stipaantasting is toegeno
men bij diverse appelrassen. Hierover schrijven
zou echter dit artikel te lang maken.
Bovenstaande schreven we omdat toch eigenlijk
te weinig telers aanwezig waren; deze avond mis
ten we toch veel „bekende gezichten".
Inmiddels gaan we voort met de snoei, met het
rooien, met de afzet van het fruit en wordt ook
de chemische onkruidbestrijding niet vergeten. We
zien in veel bedrijven de gele of witte stroken
weer te voorschijn komen.
Hoe belangrijk, ook in WALCHEREN, de dage
lijkse gang van zaken is, moeten we toch stellen
dat in deze periode het internationale spel domi
nerend was. Dit is het uiteraard altijd en wij als
kleine luyden zijn hier ten volle aan onderhevig,
maar de ene keer realiseert men zich dit meer
dan de andere.
Veel en druk is er gesproken over de mogelijk
heden en nog meer over de moeilijkheden in de
fruitteelt en dan wel speciaal de appelen. Reeds
enkele jaren terug vroegen we ons in een van
onze artikeltjes af of er niet te veel Golden Deli
cious kwamen. Deze mono-cultuur, want zo mo
gen we het toch wel stellen, noemt n.L bedenke
lijke vormen aan.
We spreken nu reeds al diverse personen die de
Golden Delicious wel uitzonderlijk goed en lek
ker vinden maar niet van oktober tot juni. Be
grijpelijk Komt er dan ook niet wat meer „kleur"
op de markt dan zullen onze buitenlandse con
currenten gretig aftrek vinden met hun gekleur
de winter- en voorjaarsrassen en hun fleurige
verpakking.
En ziet: temidden van al deze, ons bezig hou
dende en beslist niet onbelangrijke dingen kwam
als een donderslag bij heldere hemel het bericht
over de mogelijke devaluatie van de Franse frank.
Van alle zijden via krant, radio en T.V. werden
beschouwingen gegeven over hulp aan de frank.
De gevolgen van deze devaluatie voor ons econo
misch leven en voor onze sector (uiteraard voor
ons 't belangrijkst) de verhoogde kansen op afzet
enz. Alles was door de upper-ten uit de financiële
wereld geregeld en beredderd, toen opeens het
veto van president De Gaulle klonk.
Dit is naar onze lekenmening een kloek besluit
want hoog boven alle economische moeilijkheden
uit is een dé-, ré of inflatie een paardemiddel
voor het betreffende land. En door de steeds meer
ineen gestrengelde internationale bindingen op
financieel, politiek en economisch terrein wordt
practisch de gehele Westerse wereld getroffen.
Nu wij dit schrijven, maandagavond, weet men
nog weinig, dus ook deze storm maar afwachten.
Eén ding is weer gebleken, dat er niet erg veel
vastigheden zijn in de grote „waerelt".
Woensdag, dus bij het verschijnen van dit land
en tuinbouwblad weer al verleden tijd was het
dankdag. En hoewel we door de jacht en haast
alom (elk huis moet zo snel klaar dat de cement
bijna niet drogen kan om maar eens iets te noe
men) treedt er ook hier wel enige vervlakking
op. Toch is het o.i. goed dat ieder eens een dag
of avond neemt voor een extra beschouwing over
de vele goedheden die er tot nog te waarderen
zijn. Men mag heus wel mopperen of klagen over
financiële tegenslag in menig bedrijf. Ook wij
zien dit zéér goed. Maar we weigeren pertinent
om dit te laten domineren. Enkele o.i. niet on
interessante dingen moeten we ditmaal laten zit
ten tot een volgende keer.
\A/E hebben een week achter de rug waarin we
dagelijks op alle mogelijke manieren wer
den bepaald bij de geldcrisis van zeer grote om
vang die er in Europa was ontstaan, met name als
gevolg van de zwakke toestand op monetair gebied
in Frankrijk. Er was geen vertrouwen meer in de
Franse frank en de tegoeden in dit land werden zo
gauw mogelijk verwisseld en daarbij stond de vraag
naar de keiharde Duitse mark voorop. In Bonn kwa
men in allerijl de vertegenwoordigers van ,,de rijke
landen" bijeen om te zoeken naar een oplossing.
Het bleek lang geen eenvoudige aangelegenheid te
zijn want er moesten drie dagen onafgebroken wor
den vergaderd en toen wist men nog weinig.
Zaterdag brachten alle kranten in grote opmaak
de berichten dat er overeenstemming was over een
devaluatie van de Franse frank maar hoe sterk deze
waardevermindering zou zijn, was niet bekend.
Daarover moest de Franse regering in de loop van
de zaterdagmiddag een beslissing nemen. Tegelijk
werd bekend gemaakt dat Duitsland had vastge
houden aan haar voornemen om de waarde van
haar munteenheid niet te verhogen, dat wil zeggen
niet te revalueren.
Wel zou Duitsland door middel van heffingen aan
de grens haar invoer goedkoper en haar export
duurder maken.
Tegelijk werd bekend dat Frankrijk van de rijke
landen een kredietsteun zal ontvangen van 2 mil
jard dollar, waarvan West-Duitsland en de Verenig
de Staten het grootste aandeel voor hun rekening
nemen. Al deze maatregelen bij elkaar zouden de
rust op de Europese geldmarkt terug moeten bren
gen.
Met spanning wachtte iedereen af wat de Franse
regering zou besluiten ten aanzien van de waarde
vermindering van haar geldeenheid. In financiële
kringen ging men er vanuit dat deze minstens 10
zou moeten bedragen om effekt te sorteren, terwijl
wanneer ze belangrijk meer dan 10% zou bedra
gen de kans groot was dat Engeland en België mee
zouden moeten gaan door hun munteenheden te
devalueren.
Zaterdagavond werd bekend gemaakt dat De
Gaulle had besloten niet te devalueren. De com
mentaren op dit Franse besluit in de Europese fi
nanciële centra waren niet mals. Niemand weet op
het moment dat we dit schrijven nog wat er verder
zal gaan gebeuren, maar dat er een week voor de
deur staat met belangrijke konsekwenties op mone
tair gebied, lijkt zeker.
LIET is moeilijk om te zeggen wat we als tuln-
ders te maken hebben met datgene wat er op
de Europese geldmarkt gebeurt Toen we lazen over
het goedkoper maken van de invoer in Duitsland,
lazen we dat dit voor Nederland belangrijk was, om
dat er veel uit ons land naar Duitsland wordt ge
ëxporteerd. In het verdere van het verhaal lazen
we echter dat land- en tuinbouwprodukten buiten
deze maatregel vielen. Geen gunstiger perspektie-
ven dus voor de uitvoer van onze produkten naar
Duitsland. Devaluatie van de Franse frank zou tot
gevolg hebben gehad dat onze uitvoer naar Frank
rijk duurder werd, dus moeilijker, terwijl dadfhaast
de Franse invoer in ons land goedkoper zou wor
den. Ook dat konden we moeilijk zien als een plus
punt voor onze produkten; integendeel, het zou
onze concurrentiepositie alleen maar moeilijker
maken. Door het jongste besluit van De Gaulle
weten we helemaal niet waar we aan toe zijn. Het
is echter te hopen dat er spoedig oplossingen ge
vonden zullen worden voor deze internationale
De afgelopen periode heeft zich op cfe Zeeuwse
fruitveilingen gekenmerkt door een vrij vaste
stemming voor de betere kwaliteiten appelen en
een zwakke markt voor de meeste peren en met
name voor Conference.
Wat de appelen betreft was vooral de vraag
naar Cox's Orange Pippin groot en het aanbod
klein. De prijs van de goede kwaliteiten grote en
middelmaat steeg tot rond en iets boven 90 cent
per kg. Golden Delicious van goede kwaliteit
kwam er wat minder en ook naar dit produkt
werd de vraag groter met als gevolg dat de prij
zen opliepen. Klasse I grote en middelmaat werd
eind vorige week verkocht tussen 40 en 50 cent
per kg terwijl de goede partijen van de klasse II
kwaliteit in de meest gevraagde maten ook boven
40 cent per kg kwamen. Het ondereind ging naar
de fabrieken voor 1517 cent per kg. Jonathan
klasse I was er weinig te koop. Hiervoor werd
steeds boven 40 cent per kg betaald met uitschie
ters tot 50 cent.
Klasse H Jonathan met een redelijke kleur werd
in vergelijking met de week daarvoor ruim 5
cent per kg duurder. Hiervoor werd eind vorige
week algemeen iets boven 30 cent per kg be
taald. De Jonathan klasse n met weinig kleur
kwam niet verder dan 1215 cent per kg voor de
fabriek. Goudreinette kon het verhoogde niveau
van de laatste weken goed behouden. Klasse I
grote en middelmaat steeg tot tegen 55 cent per
kg en de kleine maat van deze kwaliteitsklasse
noteerde rond 50 cent. De klasse II van dit ras
was plm. 23 cent per kg goedkoper. Rode Goud
reinette deed tussen 60 en 70 cent per kg.
Rroetappelen die waren gedaald tot 11 cent per
kg deden eind vorige week weer tot 14 cent voor
wat de witte rassen betreft. Jonathan kroet no
teerde toen 11 cent.
Minder goed ging het met de peren. Conference
werd in toenemende hoeveelheden uit de koelhui
zen aangevoerd en de prijs ging nog verder naar
beneden. Klasse I grote maat daalde tot rond 33
cent per kg, de middelmaat, die dit najaar nog
rond 32 cent per kg noteerde, kwam op 28—30
cent en de klasse I 5560 mm daalde tot 18 a 19
cent per kg. HD kwaliteit draaide steeds door
evenais de Hl fijn kwaliteit.
Ook met de prijs van de Doyenné du Cornice
wou het niet vlotten. In vergelijking met de twee
voorgaande weken ging er vorige week ongeveer
10 cent per kg van de prijs af. De meest gevraag
de maten noteerden toen rond en iets boven 70 ct.
per kg. Klasse II werd in de meest gevraagde ma
ten verkocht voor 60—65 cent per kg. Saint Remy
was voor wat de grote maten betreft vrijwel on
veranderd op 30—35 cent per kg terwijl de maat
6070 mm van dit ras daalde tot plm. 18 cent por
kg. IID kwaliteit van dit ras draaide meestal
door.
geldcrisis want niemand heeft belang bij onrust op
dit gebied.
Een ander punt dat In de afgelopen week onze
aandacht kreeg, was het bericht over het struktuur-
plan van dr. Mansholt, de vice-voorzitter van de
EEG.-commissie. Binnen enkele weken zal de Mi
nisterraad van de E.EG. zich bezig gaan houden
met dit plan van dr. Mansholt dat o.m. uitgaat van
het verminderen van de bevolking die werkzaam "re
in de landbouw van 12 tot 8 van de aktieve
bevolking. Op het ogenblik zijn er in de E.E.G.-
landbouw 12 miljoen werkers en dr. Mansholts plan
wil dit in 1980 teruggebracht hebben op 6,6 miljoen.
De produktieve landbouwoppervlakte zou in deze
periode, dus in de komende tien jaar, in de E.E.G.
teruggebracht moeten worden van 70 miljoen op 65
miljoen ha. Met name schijnt daarbij gedacht te
worden aan het bebossen van landbouwgrond.
Het is hier niet de plaats om in te gaan op de
verschillende aspekten van dit struktuurplan, dat
overigens eerst in de E.E.G.-commissie behandeld
moet worden alvorens het naar de Ministerraad
gaat.
Volgens wat er nu over bekend is, zou voor de
intensieve groenteteelt in de E.E.G. de oppervlakte
per bedrijf moeten liggen tussen 15 en 25 ha en
voor boomgaarden tussen 40 en 50 ha.
We weten dat dr. Mansholt in het groot denkt
wanneer hij zich bezig houdt met de toekomst van
de Europese landbouw. Er kunnen echter veel
vraagtekens worden gezet bij de oppervlaktes die
worden aangegeven voor de tuinbouw. Er zal nog
heel veel moeten veranderen, wil dat bereikt wor
den. In elk geval zijn we in onze omgeving beslist
nog niet rijp om zelfs maar In deze termen te gaan
denken. Er zal nog veel moeten veranderen om dit
mogelijk te maken. Dr. Mansholt spreekt over 12*4
miljard gulden per jaar om zijn plannen financieel
te verwezenlijken.
