9 Regelmatig moet een deel van de aanplant worden vervangen. Zo vindt een geleidelijke aanpassing plaats. kleur en geelt een zeer goede produktie. De Winston voldoet bij ons ook prima, doch op veel bedrijven valt dit ras tegen. Zeer belangrijk is, dat men een kalme, vrij zwakke groei heeft. Dan heeft men de meeste bloemknoppen, de beste vruchtzetting en de grootste, beste gekleurde vruch ten. Bij sterke groei is het ras waardeloos. VRAAG: En de Cox's Oran ge? Anttwoord. Daar zie ik geen brood in. De Cox's heeft alleen zijn smaak mee en dan moet hij nog geen stip hebben, want dan blijft er helemaal niets goeds over. Want de opbrengst valt bijna altijd te gen en er is altijd wat mee. Dan is de groei te zwak, ae rui is te sterk, de houdbaarheid is matig, kurk- stip, rotstip, noem maar op. Met de selectie, het moderne onderzoek, enz. zijn we ook nog niets verder gekomen. Ik heb de indruk dat het met de gezondheid van de Cox's zelfs slech ter is dan 1020 jaar geleden. Men kan vertrouwen hebben in de moderne we tenschap dat die middelen vindt om met de Cox's ook tot een goede en regelmatige produktie van stipvrije appels te komen, maar ik geloof er niet meer in. Ik heb al te lang gewacht! Mijn ervaring is bovendien dat zelfs goede per celen vlug terugvallen. We hebben een perceel dat tot het twaalfde jaar beslist zeer goed was, maar daarna was het afgelopen. Het wil gewoon niet meer. We gaan het rooien, hoewel het er op het oog nog goed uitziet. Met rooien ben ik trouwens altijd erg vlot ge weest. Velen hebben daarop kritiek gehad. De Jo nathan was b.v. al verdwenen, toen menigeen nog hoopte dat het weer wel eens beter met die appel zou worden. Ook de Stark Earliest heeft hier maar vrij kort gestaan. Ik streef naar snelle aanpassing en daardoor is het bedrijf nog aardig op peil, gezien de leeftijd. Door het regelmtige rooien is er ook een regelmatige vernieuwing. Het is als met een huis. Als je het afbreekt en een nieuw bouwt, heb je alles weer modern. Maar dan zit je tijdelijk zonder dak boven je hoofd en het is erg duur. Je kunt ook nu en dan er wat aan laten verbouwen. Dan kun. je er in blijven wonen; het is niet zo duur en toch wordt het ook geleidelijk ge moderniseerd. In de fruitteelt doen we het ook zo. We houden voldoende produktie, maar rooien steeds de minste pecelen en planten het modernste terug. Zo blijven we bij. We hebben vorige winter ook al weer oen paar gedeelten van het bedrijf volgens het twee-rijen- systeem beplant, want daar zien we grote voordelen in. VRAAG: Welke voordelen ziet u in het twee-rijen sys teem boven een 3X1 beplan ting? Antwoord. In de eerste plaats een hogere beplan tingsdichtheid; een betere benutting van de be schikbare ruimte. Dat leidt tot een hogere produktie per ha. Kijk eens, in theorie wordt bij een 3x1 beplan ting slechts 33% van de oppervlakte door de bomen in beslag genomen. Dat is eigenlijk wat weinig, van daar dat men b.v. in Ulestraten de bomen breder laat worden. De heer Lemmens zegt zelf dat de be plantingsdichtheid 50 is. Dat kan echter alleen door er een brede, vrij dichte haag van de maken. Als een boom in de rij maar 1 m ruimte ter beschik king heeft en naar de kanten IV2 m. uitgroeit, klopt er iets niet. Om de bomen 1% meter breed te laten worden, kweekt men in Ulestraten mijns inziens te veel lange takken, waardoor de bomen te dicht worden en er toch weer een te donker „hart" in komt. Een vrij lange tak heeft altijd bij de stam een kaal ge deelte, zonder vruchten. Hoe langer de tak, hoe ver der kaal. De appels zitten vrijwel alleen aan het ein de van een tak. Daarom wil ik kortere takken, die tot aan de stam dragen. Ik wil ook niet zo zeer meer bomen per haf doch een doelmatiger gebruik van de grond. Onze plant- afstand bij het twee-rijen-systeem is 2.90 x 1.10 x 1.25 m. De twee rijen staan dus 1.10 m. van elkaar, terwijl de afstand in de rij 1.25 m. bedraagt. Het rij pad is 2.90 m. De bomen staan in kruisverband, zodat ze bij me ten van boom tot boom 1.25 m. van elkaar staan. Bij deze afstanden komt men aan 2V& vierkante meter per boom. Dat zou 4000 bomen per ha zijn, maar rekening houdend met kopakkers, wind schermen enz., wordt dit 3500 3600 bomen per ha. Dat is 20 meer dan bij 3 x 1. Doch het belang rijkste is de betere benutting van licht en ruimte! VRAAG: Bent u niet bang dat de belichting in 't gedrang komt? Antwoord. We streven juist naar een betere be lichting dan bij 3 x 1. We willen geen brede haag, want we hebben in België gezien dat zo'n haag tot het zevende jaar een enorme produktie geeft, maar dat daarna de problemen komen. Het is geen kunst om door erg nauw planten in de eerste 57 jaar record-opbrengsten te halen, maar het gaat om handhaving op langere termijn. Wij willen dus een boompje met alleen korte tak ken. Dat kan door de kop vlug te laten doorschieten en alle zwaardere takken bijtijds weg te nemen. Dunne, vrij zwakke takken zijn vruchtbaar en zak ken naar beneden door het gewicht van de appels. Daardoor krijgt men een slanke boom, die weinig ruimte in beslag neemt en dus ook geen probleem geeft bij de belichting, pluk, spuiten, énz. Dat type boom hebben we in België gezien op het bedrijf van de heer Vinkenbos, dus het voorbeeld hebben we. Opvallend is dat niemand belichtingsproblemen ziet bij het spillen op 4 x 2% m., terwijl men daar bij bomen kweekt die breder zijn dan onze twee rijen samen. Men moet dus alles wel in de juiste verhouding zien. Verder hebben we vertrouwen in de nieuwe ont wikkeling met groeiremmende stoffen. Als de groei door onvoorziene omstandigheden wat te sterk zou zijn, zullen er binnenkort mogelijkheden zijn voor verzwakking tot het gewenste peil. Wellicht krijgt de pereteelt hierdoor plotseling ook onverwachts nieuwe kansen. Als men de proe ven ziet met het goedkope CCC op peren, komt men toch wel onder de indruk van de mogelijkheden. De ontwikkeling gaat erg snel in de fruitteelt en waar schijnlijk zal er binnen afzienbare tijd enorm veel veranderen. Het zal er om gaan de ontwikkeling zo goed mogelijk te volgen. VRAAG: Ziet u nog meer voordelen in de twee-rijen- beplanting dan een hogere produktie per ha en een betere belichting, ten opzichte van 3X1? Antwoord. Ja, ten eerste hebben we veel minder spuitbanen, dus veel minder te rijden bij het spui ten, maaien, transport, enz. De bewerkingskosten liggen op dit punt duidelijk lager. Ten tweede verwachten we ook voordelen bij de pluk in voorraadkisten, omdat men per baan twee rijen tegelijk plukt. Daardoor is de kist vlugger vol, wat een kortere looptijd met de plukzak naar de kist met zich meebrengt. VRAAG: Ziet u geen moei lijkheden bij de grondverzor- ging of de doordringing bij het spuiten? Antwoord. Nee, de grondverzorging kan gemak kelijk worden uitgevoerd met een „straal dop", die met een platte kegel 6070 cm vér de rij inspuit onder de bomen. De doordringing bij het spuiten wordt vergemakkelijkt doordat de bomen in kruis verband staan. Problemen zie ik hierbij zeker niet. Vroeger moesten we struiken behandelen die 5 m. breed en vrij dicht waren, dat lijkt me veel moeilij ker dan een „bed" van twee meter breed met klei ne, aparte boompjes. Ons zomerfruit heeft veel concurrentie van de vroege Italiaanse rassen. VRAAG: Denkt u bij het voorgaande steeds over Gol den Deliciousof gaat het ver haal ook op voor andere ras sen? Antwoord. Met de Winston gaan we het ook pro beren en we zijn vol vertrouwen dat het lukt. Dat ras planten we iets ruimer, n.l. 1.30 m. in de rij. We zitten aan de 4 m vast, anders zouden we de Winston b.v. op 3.10 x 1.15 m als rijenafstand planten bjj 1.30 m. in de rij. By de opkweek moet men niet meer aan de on* bekende spil denken. Het wordt een heel andere boom, die minstens evenveel verschilt met de spil, als de spil met de struik. Velen menen dat de bomen op die nauwe afstan den niet te houden zijn. Ze denken dan echter nog aan de spille-opkweek en dan kan het inderdaad niet. Maar het slanke boompje dat wy willen is ge heel anders. VRAAG: Waarom geeft u de voorkeur aan twee r-jen? Waarom geen brede bedden met meerdere rijen? Antwoord. In de toekomst gaan we wellicht naar „bedden" met meerdere rijen, doch dat zal weinig winst aan bomen per ha geven. Er moet dan ruimer in de ry worden geplant, omdat men er tussendoor moet kunnen voor de pluk, e.d. Het is bijzonder moeilijk om hoger te komen met de beplantings dichtheid dan 65 als men toch nog een bewerk bare beplanting wil houden. We geven momenteel de voorkeur aan twee rijen, omdat we daarmee geheel aansluiten op de huidige bewerkingsmogelijkheden. Alles gaat met die twee rijen zoals normaal met één rij grote spillen. Er zijn geen nieuwe, ingewikkelde machines voor nodig. Alles past dus in het huidige bedrijf, bij de rest van de beplanting. VRAAG: Hoe groot schat het voordeel tegenxmer andere moderne beplantingen? Antwoord. We verwachten zeker 10 ton per ha meer te oogsten en een kostprijs die 34 cent pes* kg lager ligt. Dat betekent een sterkere concurren tiepositie. We zijn er van overtuigd dat we het met een goed verzorgde twee-rij en-beplanting tegen de Franse bedrijven op kunnen nemen. We hopen en vertrouwen op een herstel van het evenwicht tussen vraag en aanbod in de fruitteelt. En we streven er naar straks een bedrijf te hebben waarmee we van dat gehoopte herstel kunnen pro fiteren. VRAAG: U blijft dus ver trouwen stellen in de Neder landse fruitteelt? Antwoord. Ja, we gaan door en probéren het naar beste weten zo goed mogelijk te doen. Er is bovendien geen alternatief. Een landbou wer die een.boomgaard heeft, kan de boel er uit trekken en op de grond gaan boeren. Omdat hjj meestal met dezelfde machines de vergrote opper vlakte kan bewerken, zal de rentabiliteit van zijn bedrijf er vaak op verbeteren. Als 100 fruitteler kan men alleen doorgaan of er mee stoppen. We kunnen ons voorstellen dat me nigeen het touwtje in de boot gooit, maar wij heb ben een bedrijf dat gezien de grootte, de grond, het klimaat, het sortiment, enz. goed mee kan. Ons ver trouwen is mede daarop gebaseerd. Er zal altijd vraag blijven naar fruit. Daarom heeft ons bedrijf reden van bestaan. We willen eeii bijdrage blijven leveren om aan de vraag naar fruit te voldoen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1968 | | pagina 9