Eigen vermogen en verlening van bijstand
Jongeren contra het Streekplan Midden Zeeland
Wist U dat
3
STADS- EN DORPSBEBOUWING
IN het jaar 2000 zoudon we 20 miljoen
landgenoten hebben. Dit is echter toch wel
iets te hoog geschat. Denkt U maar aan het in de
toekomst eventueel wegvalTën van de kinderbij
slag!
Waarom dan toch zulke grote bestemmingsplan
nen? Die bestemmingsplannen zijn op zichzelf niet
zo bezwaarlijk, doch wel als de gemeenten hun be
stemmingen op de grond gaan leggen terwijl ze
zelf nog niet kunnen overzien of deze wel ooit
voor uitbreiding gebruikt zal worden. Indien er een
bestemming op de grond wordt gelegd is iedere
verandering of investering voor eigen rekening en
dit achten wij toch een te grote speculatie voor
de ondernemer.
(Vervolg van eerste pagina.)
LANDSCHAPPELIJK WAARDEVOL
AGRARISCH GEBIED
OVER dit gebied kan men erg kort zijn. Het
moet een z.g. groenstrook" blijven dat zijn
historische waarde moet behouden. Dat houdt in
dat er niets mag veranderen wat betreft het pro
duceren van niet aan de grond gebonden produk-
ten, bijv. bouwen van varkenstallen, kippenhokken,
rundveestallen,, enz. Dit is toch een eis die onmo
gelijk te accepteren is?
Wat het parkgebied betreft lijkt het ons toch
wat vreemd dat enkel tussen Middelburg en Vlis-
singen een parkgebied komt. Waarom dit gebied
niet wat beperkter van omvang en ook ten noor
den van Middelburg een klein stuk parkgebied?
K. N. L. C.
BEZWAREN TEGEN HET STREEKPLAN
MIDDEN-ZEELAND
Deze week zijn op de voorpagina van ons blad
de jongeren aan het woord. Contra het Streek
plan Midden-Zeeland, dat momenteel ter visie ligt
en waartegen vóór 22 december a.s. nog bezwa
ren bij G. S. kunnen worden ingediend. Destijds,
bij het ontwerpplan, heeft bij monde van de Ge
westelijke Raad voor Zeeland van het Landbouw
schap de georganiseerde land- en tuinbouw reeds
de nodige bezwaren naar voren gebracht. Hoewel
in het nu ter visie liggende streekplan op bepaal
de punten hieraan in meer of mindere mate is tege
moet gekomen blijven er van agrarische zijde nog
vele bezwaren bestaan.
De jongeren stippen er een aantal van aan, maar
zijn vanzelfsprekend niet volledig. De kring Wal
cheren der Z. L. M. gaat de volgende week met het
secretariaat om de tafel zitten om de bezwaren
van deze kring op papier te zetten. Ook de Recrea
tiecommissie van de Z. L. M. zal de nodige stap
pen daartoe ondernemen.
Daarnaast echter moeten de leden en de afde
lingen die direkt dan wel indirekt bij dit Streekplan
Midden-Zeeland betrokken zijn en de gevolgen er
van te zijner tijd zullen ondervinden ook hun steen
tje bijdragen door hun bezwaren naar voren te bren
gen. Nu bestaat de gelegenheid er nog voor. En
bedenk dat men later niet moet kunnen zeggen:
„had ik maar"I
BI.
NIEUWE REGELING VAN HET O.- EN S.-FOND9
VOOR DE BEDRIJFSBEëINDIGING
NAAR DE MINISTER
Het bestuur van de Stichting Ontwikkelings- en
Saneringsfonds voor de Landbouw heeft in zijn
dezer dagen gehouden vergadering een nieuwe
regeling voor de bedrijfsbeëindiging vastgesteld
en aan de Minister van Landbouw en Visserij ter
goedkeuring aangeboden. Het bestuur vertrouwt er
op, dat de Minister zijn goedkeuring kan verlenen
en dat de regeling per 1 januari 1968 zal kunnen
ingaan.
VAN DE REDAKTIE
Het Kerstnummer van het Zeeuws Land- en Tuin
bouwblad zal op vrijdag 22 december verschijnen.
In verband met de nodige tijd van voorbereiding
en het verzoek van de P.T.T. om voor tijdige ter
postbezorging zorg te dragen verzoeken wij drin
gend copy voor dit nummer ons zo spoedig moge
lijk toe te zenden. Na donderdag 14 december kun
nen alleen korte berichten, agenda's enz. die ons
vóór of op maandag 18 december bereiken nog
in dit Kerstnummer verwerkt worden.
Daarbij dient er rekening mee gehouden te wor
den dat, in verband met de feestdagen, het num
mer van
VRIJDAG 29 DECEMBER VERVALT.
Het eerste nummer in het nieuwe jaar zal op
vrijdag 5 januari verschijnen en als de copy daar
voor tijdig in ons bezit is het rassennummer zijn.
In het nummer van 12 januari verwacht de re-
daktie aandacht te besteden aan de bekende Land
bouwwerktuigententoonstelling in de R.A.I. te Am
sterdam die daar van 15 t/m 20 januari zal wor
den gehouden.
BI.
|TR komen nogal eens gevallen voor van bijstands
aanvragen door personen die over een beschei
den vermogen beschikken, bijv. in de vorm van een
eigen, zelfbewoond huis. Men hoort in dit verband
vaak zeggen: „het water moet je zo ongeveer tot de
lippen staan, voordat je van de bijstandswet kunt
trekken".
Dit is echter niet juist. De bedoeling van de wet
gever is zelfs dat de bijstandsverlening erop gericht
moet zijn de betrokkene zo mogelijk in staat te stel
len zelfstandig in zijn bestaan te voorzien.
Toch blijkt er in dit opzicht nog allerminst eens
gezindheid te heersen. Niet alleen de gemeenten on
derling verschillen in opvatting, maar ook de provin
cies. Voor wat betreft het bezitten van een eigen
huis blijkt nu ook de Kroon van mening te zijn, dat
eerst op het eigen huizenbezit moet worden inge
teerd, voordat men voor bijstand in aanmerking komt.
BESCHEIDEN VERMOGEN
Die intering moet geschieden tot aan het bedrag
van het vrij te laten bescheiden vermogen.
Vele gemeenten gebruiken hiervoor de norm van
6000,voor een kostwinner. Dit bedrag wordt dan
verhoogd met 1200,voor elk kind en 3600,—
voor een alleenstaande of thuis inwonende.
Moeilijkheden kunnen z>h voordoen, indien de bij-
standsbehoeftige ouders (bijv. wegens invaliditeit van
vader) meer hebben dan dit bescheiden vermogen, ter
wijl dit vermogen is ontstaan door het niet-betalen
van loon aan kinderen, die in het bedrijf meewerken.
Enkele gemeentebesturen zijn er in bepaalde geval
len toe overgegaan dit deel van het vermogen buiten
beschouwing te laten bij de aanvraag om bijstand, in
dien tenminste duidelijk bleek dat dit vermogen is
ontstaan door geen loon te betalen aan meewerkende
kinderen. Dat lijkt ons ook terecht. En wij worden in
deze opvatting gesteund door een uitspraak van Gede
puteerde Staten van Overijssel.
INTEREN OP HUISBEZIT
Ook wat dit betreft mag iedere gemeente eigen
maatstaven aanleggen. Soms wordt het aan de eigen
£R in het economisch leven veelvuldig ver
schijnselen zich voordoen die sterk aan het
leven in de natuur doen denken? Als in een bepaald
gebied één of andere veeziekte uitbreekt dan is er
groot gevaar dat dit naar andere gebieden over
slaat, ondanks de beste ontsmettingsdrempels
(Engeland). Eenzelfde verschijnsel vindt men ook
regelmatig op economisch terrein terug.
Als Engeland zijn laat devalueren, dan gaan
er andere landen mee, meermalen noodgedwongen
en ondanks zoveel mogelijk tegenmaatregelen. Zo
kennen we tegenwoordig op economisch terrein een
verschijnsel, dat ik nu eens wil aanduiden met de
naam FUSIEKOORTS. Niet helemaal juist voor
wat ik wil gaan zeggen, maar toch wel in de buurt.
Allerlei branches in het maatschappelijk leven
lijden daaraan. Banken, uitgevers, verzekerings
maatschappijen en wat er verder volgt. We leven
in een tijd waarin de tendens naar grotere eenhe
den zich allerwege voordoet.
Ik wil van dit verschijnsel niets kwaads zeggen,
de ontwikkeling van het economisch leven in onze
tijd eist dit in vele gevallen. Dezer dagen luidde
de klok ook weer eens in de agrarische kring.
jN Düsseldorf vergaderde het Copa en het was
door de onder onze Nederlandse boeren zo
bekende oud-Wieringermeerboer en oud-minister
van Landbouw, dr. Mansholt, die er op wees dat er
alleen op grotere bedrijven kans op een redelijke
bestaansmogelijkheid onder redelijke levensvoor
waarden mogelijk zal zijn. Dr. Mansholt wees daar
bij nog speciaal op de positie van de boerenvrouw
op het z.g. éénmansbedrijf. Ik ben het daar ge
heel mee eens.
Van geheel andere zijde werd een soortgelijk ge
luid vernomen. Dit schijnt in de richting te wijzen
dat we op een soort kolchosen (als in Rusland)
Steeds komt de vraag weer terug: waarom zus
en niet zo? Soms krijgt men bij nadere bestude
ring wel eens de indruk dat alleen, via wat theo
retische benadering, met potlood, lineaal en pas
ser is gewerkt. Daarom dient de landbouw met alle
beschikbare middelen bezwaren in te dienen. Of
het omgekeerde: „neem ons alles tegelijk af".
Want vechten tegen een bierkaai is niet een
voudig. Die strijd wordt vaak verloren, het is beter
een snelle dood te sterven dan langzaam te moe
ten wegkwijnen. Overdreven en tè pessimistisch?
Ga dan zelf ter studie en doe er wat aan. Het is
nog niet te laat! Tot 22 december kan men be
zwaarschriften indienen.
Namens de P. J. G. Streek Walcheren
en de studiegroep
A. Z. DE BUCK
J. ROELSE.
fantasie overgelaten wat de betrokkene met het huis
moet doen: verkopen of een hypotheek nemen?
Ook in de lezerskring zullen de meningen hierover
waarschijnlijk verdeeld zijn. Velen zullen het er over
eens zijn dat de Algemene Bijstandswet er niet is om
grote huizenvermogens veilig te stellen, tenminste
niet voor de erfgenamen.
Maar er zijn toch wel bezwaren verbonden aan ge
dwongen verkoop. Vaak is het gevolg n.l. bij gedwon
gen verkoop dat de bewoners er enkele jaren later
uit moeten. Ze lopen verder prijsrisico bij een gedwon
gen verkoop als beleggingsobject. En tenslotte zul
len ze het geld moeten gaan beheren, wat vooral voor
bejaarden een onaangename bijkomstigheid is.
Gaan ze het huis niet verkopen, maar nemen ze
een hypotheek op het huis, dan zullen ze hypotheek
rente en aflossing moeten gaan betalen.
Het is voor de gemeenschap waarschijnlijk veel
goedkoper en voor de betrokkenen veel beter dat deze
in hun eigen huis kunnen blijven wonen. Gelukkig is
hier evt. wel een oplossing voor te vinden.
KREDIETHYPOTHEEK
Bij de krediethypotheek ten behoeve van de ge
meente wordt op de a.s. boedel een claim gelegd in
evenredigheid met de uitbetaalde bijstand, eventueel
plus rente. Bij de boedelscheiding wordt dan terug
betaald wat uitgekeerd werd. Deze mogelijkheid be
stond al onder de oude Armenwet en gold als de
meest wenselijke oplossing in deze gevallen. Jammer
genoeg is deze mogelijkheid niet in de Algemene Bij
standswet opgenomen.
Gelukkig kunnen wij erop wijzen, dat enkele ge
meenten een eigen regeling hebben vastgesteld, waar
door van deze mogelijkheid ook thans onder de Alge
mene Bijstandswet gebruik gemaakt kan worden.
De regering heeft thans het voornemen om deze
praktijk door wetswijziging een legaal karakter te
geven.
Tevens zal dan worden bereikt, dat er meer rechts
gelijkheid gaat ontstaan.
d. T.
moeten aansturen. Daar ben ik nu éénmaal bepaald
niet op gebrand.
M.i. is dan de boer geen boer meer, maar werk
man in één grote onderneming. Dat gaat bepaald
veel verder dan dr. Mansholt bedoelde en daar
ben ik het geheel mee oneens.
jK wil in onze landbouw beslist niet tegen
stroom roeien, maar ook niet op de hoogste
versnelling overschakelen naar vergroting en fu
sie. Ik kan me daarom nog wel het beste vinden
in de door de heer Réhwinkel, voorzitter van de
Duitse boerenbond ontwikkelde ideeën. Deze meent
ook dat vergroting een onontkoombaar gevolg van
de tegenwoordige ontwikkeling is, maar wil toch
als ik het goed begrepen heb. zoveel mogelijk doen
om een zoveel mogelijk zelfstandige boerenstand
te behouden.
Ik meen dat ondanks nuance verschillen het prin
cipe van dr. Mansholt en de heer Réhwinkel in dit
opzicht wel eens dichter bij elkaar kan liggen dan
sommige krantenberichten suggereren.
Persoonlijk ben ik een zeer groot voorstander
van zelfstandige agrarische bedrijven en dan van
zodanige grootte en inrichting dat de boer of tuin
der en zijn vrouw daarop een redelijk en mens
waardig bestaan (wat is dat?) kunnen leiden en
als ik dan al te sterk aan de fusiebei zie of hoor
trekken dan gaat er bij mij een rood lampje gloeien.
Het is dan de tijd om eens te gaan zien of er in
de huisapotheek nog kinine aanwezig is om de ge
noemde koorts te bestrijden.
Bedrijf sv er gr oting goed, fusie goed, samenwer
king prima, maar niet door dik en dun. Maar wel
overwogen en alleen in zoverre als nodig is!
Onze boer en tuinder blijve zoveel als mogelijk
is zelfstandig
MEIJERS.
