09-
„Officieel orgaan van de Maatschappij tot bevordering van land enTainbouw en Veeteelt in Zeeland
Het is een romantisch plaatje, wat U hier op de
voorpagina vindt, ik geef het U graag toe. „Christ-
nacht" van Alfons Schneider.
Zo gaan ze in Todtmoos in de Kerstnacht naar de
kerk.
Zoals ze het de eeuwen door gedaan hebben in
dit dorpje in het Zuidelijk Schwarzwald. Want de
kerk is een bedevaartskerk, die oorspronkelijk uit de
13e eeuw stamt, maar in 1627 in barokstijl werd her
bouwd. En zo ziet U het op dit plaatje.
Als U dan ook nog weet, dat Todtmoos eigenlijk
uit dertien delen bestaat, die rondom op de bergea
verspreid liggen, dan hebt U alle stof voor een ro
mantische overpeinzing. Over eeuwenoude gewoon
ten in een eeuwenoud boerenland. Want zo kent U
het Schwarzwald immers van uw vakantiereizen
U begrijpt al lang, dat ik de neiging heb een
loopje te nemen met die „romantiek", maar ik doe
het nietNeen, ik laat dat mooie plaatje rustig staan,
ik vind het nog aardig ook, want ik houd veel van
het Schwarzwald.
Maar de mensen en de Kerstnacht romantiseer ik
niet
Dezer dagen kregen wij een krant in huis van een
bekend Nederlands levensmiddelenbedrijf waar over
de volle breedte van de voorpagina gedrukt staat:
„Kerstviering het mooiste op het platteland".
„Waarom eigenlijk vraag je je af. En als je dit
artikel, wat er bij hoort, leest, dan krijg je zo weer de
indruk, dat de mensen niets van ons begrijpen.
Want ook de mensen „op het platteland" kun je
niet romantiseren. Die mensen, wel, dat zijn U en ik.
En de meeste van ons zijn om het met een modern
woord te zeggen agrariërs.
Nou, en aan moet je voor de aardigheid eens de
laatste jaargang van ons blad doorlezen. Dan kom je
andere taal tegen dan een romantisch beeld.
Hier overweegt de zorg om het bestaan, die soms
tot uiting komt in bittere woorden. En het kan niet
de bedoeling zijn van mijn artikel, dat deze ene keer
verschijnt, om al die bitterheid van de heer Schlinge-
mann goed te maken.
Want dat hoort er bij, zeker in onze tijd, waar
men ook buiten de agrarische wereld oog en oor krijgt
voor de oorzaken van de bittere toon. Het is allemaal
niet gemakkelijk, wij weten het
Maar dacht U dat de mensen daar in het
Schwarzwald op dat mooie plaatje hun zorgen niet
hadden Wie er wel eens geweest is en wie de moeite
genomen heeft, met de mensen te praten, heeft dat ook
gemerkt.
Maar nu is het Kerstmis. En ze gaan ter kerke. Om
daar te horen het oude Kerstevangelie uit Lukas.
Om daar te horen, dat God de moeite heeft genomen mens te worden
op déze aarde. Ook op de aarde van Todtmoos in het Schwarzwald,
temidden van mensen, die de bitterheid van het deven van alledag best
kennen en die er een heel jaar aan tobben, maar die nu op pad gaan,
om zich door het Kerstevangelie te laten troosten.
We kunnen over Kerstmis veel braafs, moois en dierbaars zeggen,
maar het wezen van het Kerstevangelie is dat Ene: niet dat wij ménsen
mooie dingen doen, maar dat Gód met ons is, alle de dagen, de mooie
en de bittere.
Om dat te horen, komen ze daar in Todtmoos naar de kerk, uit de
hele omgeving.
En wat doet U met Kerstmis
Want het is bepaald geen onbijbelse zaak om wanneer het nodig
is bezig te zijn met de zorg voor het dagelijks brood.
Maar het is evenzeer een bijbelse zaak, dat de mens bij brood alleen
niet kan leven.
De mens is nu eenmaal geschapen als een eenheid van lichaam en
geest. Daarom gaan ze in Todtmoos op Kerstmis naar de kerk. Voor
de ontmoeting met hun Schepper en Verlosser, die in het kind van
Bethlehem tot hen komt.
Ik wens U en mijzelf heel gezegende Kerstdagen toe.
Middelburg. H. M. STRATING.
DINSDAG 24 DECEMBER 1963
KERSTMIS
1963
Flonkering bij abonnement: Terne
51 e .Jaargang No. 27It
