<TW>r de cVrou >,'t ls alleen maar leuk als het ver is" VAN BET PLATTELAND ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUIJSMAN—GRIEP De plattelandsvrouw en baar organisaties ZATERDAG 1 JULI 1961 539 WAT gaat U deze zomer doen? Kent U de droomreis naar de Noordkaap; de plaats van bestemming is zorgvuldig met een gedenksteen aangegeven opdat U toch vooral zult merken dat het iets bijzonders is. Tenzij U dit al vermoedde door de prijs van deze reis, die in dollars wordt opgegeven. U wordt ontvangen door een comité van Lappen met aangeplakte baard en U kunt ook slapen in een Lappentent het is allemaal keurig voor U in elkaar gezet. Onderweg wordt U van uw luxe trein afgehaald door bedelaars in plaatselijke klederdracht, alsof iedereen in het noorden daar nog altijd in loopt. Lijkt U dit overdreven? Het is het beeld dat een reclamefilm U van deze reis geeft. U kunt het ook eenvoudiger doen en grondig ook U ziet alles. Een Nederlands reisbureau biedt U deze zomer het volgende: eerste dag per vliegtuig naar Kopenhagen, bezoek aan het amusementspark Tivoli, diner, per nachtsneltrein naar Oslo. Tweede dag: na aankomst een stadstoer door Oslo, na de lunch met de sneltrein naar Trondheim. Deze reis brengt U verder via de Noordkaap naar Stockholm en in 15 da gen heeft U Scandinavië gezien. Wilt U dit echt? Is het werkelijk alleen maar leuk als het ver is? Reizen om te kunnen zeggen: „we hebben meer dan 8000 kilometer gereden en we zijn in Rome, Athene of Madrid, of zo moge lijk in alle drie geweest. Heeft het enige waarde gezien te hebben wat iedereen ziet, omdat iedereen gezien heeft, wat U van de mooiste kleurenaffiches al kent en wat in werkelijkheid dan tegenvalt. Is het zien van de Eiffel toren werkelijk wel zo'n bijdrage tot onze ontwikkeling als de reisgidsen ons willen doen geloven? Wordt U eigenlijk, als U het eerlijk toegeeft ook niet doodmoe van alle trappen naar de Sacré Coeur en somber na het verpicht zien van alle gebouwen en kerken? Laat uw programma toch niet overladen met een reeks cultuurmonumenten. Bekijk er eens een paar en lees daar van te voren iets over. Dan kunt U ze inpassen in de geschiedenis van het land en kunt U beter begrijpen de achtergrond van de mens van nu. Land en volk leren kennen de mens en zijn werk, zijn vreugde en verdriet, zijn feesten zijn zorgen. En het begrip voor de mens in die andere streek geeft U oneindig veel meer dan alle stand beelden, paleizen en souvenirwinkels bij elkaar. Natuurlijk tenzij U een zeer speciale belangstelling heeft voor één van deze onderwerpen. UITGAANDE van deze gedachten heeft de Ne derlandse Bond van Plattelandsvrouwen al enige jaren bondsreizen naar het buitenland geor ganiseerd. Geen ge jaag langs instellingen waar men zich thuis ook niet voor interesseert, maar een programma dat goed een vergelijking van het eigen leven thuis met dat van anderen elders mo gelijk maakt Zien hoe het daar gedaan wordt, zien hoe op zeer veel manieren hetzelfde werk gedaan kan worden, hoe men heel anders levend ook gelukkig kan zijn. Dit verdiepen in een andere levenswijze maakt dat men gemakkelijker openstaat voor vernieuwingen. Als men bijvoorbeeld een experiment van een coöperatief veeteelt bedrijf in Denemarken bezoekt, ziet men hoe liier een oplossing kan liggen voor het vrije week end van de veehouder. Bij een bezoek aan de Volkshogescholen daar valt op dat er drukbezochte cursussen zijn voor jonge ren die enige maanden duren. Naast vak onderwijs wordt veel aandacht aan alge mene ontwikkeling besteed. Het is voor onze leden goed het werk van de Engelse bond van plattelandsvrouwen te zien, dat OM een inzicht te krijgen in het ontstaan, de funktie en structuur van de plattelandsvrou- wenbonden is door C. B. Th. Blijdenstein soc. drs. een inventariserend onderzoek hiernaar ingesteld. In een recente püblikatie van de Stichting Land- bouwhuishoudkundig Onderzoek zijn de resulta ten in een rapport samen gevat (prijs f2,50). Alhoewel de bonden gelijkelijk voor boerinnen en andere plattelandsvrouwen open staan is ge bleken, zoals men reeds vermoedde dat de boerinnen in de plattelandsvrouwenbonden het sterkst vertegenwoordigd zijn. Niettegenstaande de gestadige groei blijken de bonden niet als ge meen goed voor de plattelandsvrouw in het alge meen beschouwd te kunnen worden. Slechts 15 a 20 is aangesloten. Naar verhouding zijn de vrouwen uit de arbeidersklasse het zwakst verte genwoordigd met als oorzaak de klassen en stan- densstructuur en mede onder meer door de smal lere belangstellingsbasis. Ook de boerinnen van de kleinere bedrijven (tot 10 ha) blijken in de bonden ondervertegenwoordigd te zijn. Willen de bonden aan één van hun doelstellin gen: het gelijkeijk openstaan voor alle plattelands vrouwen méér beantwoorden, zo concludeert het rapport, dan zal aan het vormen van bestuursle den op lokaal, regionaal en landelijk niveau niet genoeg aandacht besteed kunnen worden. Tevens zal een onderzoek moeten worden ingesteld naar de motiveringen van het niet willen deelnemen aan deze organisaties, zodoende onder meer een inzicht te verkrijgen inzake de houding en instel ling van de plattelandsvrouw ten opzichte van het verenigingsleven in het algemeen. Ook de houding ten aanzien van de veranderingen op het platteland, door industrialisatie, pendelarbeid, in vloeden op de levensstijl enz., zoals die zich in de verschillende dorpen ontwikkelen zou in een nader onderzoek nagegaan dienen te worden. geweldig ontwikkeld is. De Engelse bond bezit zelfs een eigen college. Op dit college kunnen vrouwen uit het hele land cursussen volgen in het handschoenen maken, kinderverzorging, so ciologie, diepvriezen en van alles. Het geleerde wordt thuis in het dorp of in de afdeling weer doorgegeven. Van dichtbij hebben we meegemaakt hoe hard de Beierse vrouwen meewerken op het bedrijf, hoe daar voor alles de voorlichting gericht is op het verlichten van de taak van de huisvrouw. Hoe bevoorrecht zijn wij in dit opzicht vergeleken met deze vrouwen. Er wordt bij deze reizen gelogeerd bij afdelingen van plattelandsvrouwen, zodat er veel contact is met de inwoners van het land zelf. MAAR het is niet alleen maar leuk als het ver is. Dat bleek toen, naar een idee van een bondslid uit Overijssel, in 1958 de eerste binnen landse bondsreis werd gehouden. In de notulen van een hoofdbestuursvergadering uit die tijd lees ikhet doel van de binnenlandse bondsreis is een goedkope reis waaraan ieder lid mee kan doen en die zich onderscheidt van reisbureaureizen door het persoonlijk contact met leden van de bond ter plaatse en met de streek die men bezoekt. Ieder jaar kan een reis door 1 of 2 provincies gemaakt worden. Mag ik U eens meenemen naar Friesland? IK zal niet het programma op de voet volgen, maar er enkele punten uitlichten. Vertoning van een film over het Fries stamboekvee en ver tellen over de streek; bezichtiging van een pas- geopende melkfabriek, van het Popta slot, van de kleibouwstreek, de landaanwinning bij de Wad- denkust, een bejaardencentrum. Een demonstra tie van New Forest en Shetlandpony's, een boot tocht op het Snekermeer, een rondleiding door een plattelandsbibliotheek. Tot slot bezoek aan de Volkshogeschool, waar verteld werd over het werk en naar Drachten met het nieuwe industrie terrein. Hier tussendoor moet U zich voorstellen ontvangsten door afdelingen die lunch, thee of diner verzorgen (waarbij streek-specialiteiten niet vergeten worden) en bezichtiging van stadjes als Bolsward, Hindelopen en van speciale dingen zoals het Fryske Ambacht en de Folkskunst en Stania-State. Gelogeerd wordt ook hier bij' leden, waarmee 's avonds nog de naaste omgeving wordt verkend. Voor 40,heeft U in 4 dagen veel van Friesland gezien en niet alleen goed gezien, maar ook begrepen. U heeft veel mensen leren kennen en goede vrienden gemaakt. U weet nu beter wat het bete kent als er over de ontvolking van het noorden des lands wordt gesproken, U heeft gezien hoe nieuw gevestigde industrie het dorp veranderen doet. U bent uitgeweest in eigen land en het heeft verfrissend gewerkt. U komt met nieuwe ideeën thuis en verhalen over levende mensen die U zelf heeft ontmoet. HE vakanties zijn weer in het land. Welis- waar draaien de scholen nog op volle toeren en zwoegen de leerlingen op hun laat ste repetities, maar de middenstanders zijn al druk aan hun vrije week op toerbeurt bezig. Wij gunnen hun die week van harte, want een mens moet eens -uit zyn sleur komen. Als je één en vjjftig weken, de zater dag incluis, moet sloven om het de klanten naar de zin te maken, dan heb je zo'n vrije week toch wel dubbel en dwars verdiend. Bovendien kun je tegenwoordig in één zo'n week een heleboel doen. Reisbureaus en autobus-ondernemingen doen echt hun best de man en de vrouw met één week vakantie zoveel mogelijk van de wereld te laten zien. Het lijkt geweldig. Stel je voor: „In één week kun je helemaal tot in Bolzano komen. Daar zit wel aan vast, dat je heel wat uren op de Duitse Rijks-autobaan verslijt, waar weinig meer te beleven valt dan het razend snelle verkeer gade te slaan, maar je komt toch ook dwars door Tirol, je gaat de Brennerpas over, rijdt door een stukje Italië en als je dan in Bolzano gesla pen hebt, ga je weer terug naar huis. Je hebt meer dan 3000 kilometer gereden en dat is een heel eind als je voor de rest van het jaar aan huis gebonden bent. Maar eerlijk gezegd: „Het viel een beetje tegen". Dan liever een volgende keer 7 dagen Parijs! Dat gaat ook tegenvallen als je de vakantieweek net in het hartje van de zomer moet opsnoepen. Het kan er zo snikheet zijn, dat je voor geen cent zin hebt het Louvre en het kasteel van Versailles te doorkruisen. Zo zouden we kunnen doorgaan. Onze tyd met zijn snelle voertuigen nodigt de mens tot het maken van verre reizen „Als iemand verre reizen doet, dan kan hij wat verhalen". En we willen allemaal op onze tijd weieens wat verhalen, maar dan moeten wij er de tijd voor kunnen nemen om ver te reizen en hetgeen wij zien in ons op kunnen nemen. Dan keren wij niet doodmoe, maar verfrist huiswaarts. Wie niet over enkele weken vakantie beschikt, moet het anders aanleg gen en ook zij, die het voorrecht hebben van een lange vakantie te kunnen genieten, doen er goed aan een reis te kiezen, die niet over laden is en een redelijke kans biedt geeste lijk en lichamelijk verfrist thuis te komen. Het radiopraatje, dat mej. ir. N. Con- standse, algemeen sekretaresse van de Ned. Bond van Plattelandsvrouwen op 19 juni j.l. voor de AVRO microfoon hield was mij uit het hart gegrepen en daarom wil ik het graag een plaats inruimen op onze Vrouwen- pagina. U kunt er uw voordeel mee doen. Yoor uitslag verloting Noord-Bevelaudse poppen zie pagina 526 IIET is ook goed dat onze kinderen de benen 1 eens onder andermans tafel steken. De jeugd commissie van de Nederlandse Bond van Platte landsvrouwen verzorgt uitwisseling van kinderen van leden. Jantje uit Valthermond gaat logeren bij Herman in Goes en Herman brengt daarna een tegenbezoek. Zeer succesvol is deze weinig kosten met zich meebrengende vorm van vakan tiebesteding. Voor ouderen is uitwisseling met het buitenland mogelijk. Doordat de Nederlandse Bond van Plat telandsvrouwen is aangesloten bij „the Associated Country Women of the World" (de Wereldbond van plattelandsvrouwen) worden contacten onder houden met zusterverenigingen in vele landen van de wereld. Door de landelijke secretariaten wordt briefwisseling tot stand gebracht en kun nen logeeradressen worden aangevraagd. IS het alleen maar goed als het ver is; als de afstand tot thuis groot is? U verwacht waar schijnlijk dat ik zal zeggen „nee, het hoeft hele maal niet ver te zijn, dichtbij is ook goed." Dat is ook zo. Maar het woord „afstand" heeft ook nog een andere betekenis dan die, welke overeenstemt met ver weg. Daarvan uitgaande zou ik op mijn vraag willen antwoorden„het is alleen maar goed als het ver genoeg is." Niet als we zittend in een bus of trein alleen maar het landschap aan ons voorbij laten glijden, want het enige verschil met thuis zijn is dan dat wij op reis zelf bewegen en het landschap stil staat, terwijl als wij thuis naar televisie of film kijken, wij zelf stilzitten en op het scherm het beeld beweegt. Maar als we zo ver gaan dat we afstand kunnen nemen tot het „kom thuis" en „terugkomen" met een hernieuwd besef van de betrekkelijkheid van de dingen, dan zijn we ver weg geweest. Al waren we niet verder dan 10 kilometer van onze woonplaats

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1961 | | pagina 15