DEBOERENJEUGD
OS?.!
VAN ITALIË TOT DE
PYRENEËN
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
Graslandkeuring start
met 35 deelnemers
BIJEENKOMSTEN
CONTACTAVOND
Streek Walcheren
AFD. KRUININGEN
ZEEÜWSCH LANDBOUWBLAD
243
Redactie: J. D. Haak Dzn, A. C. Hanse, P. Hendrik se, M. Kosten, L. de Jager, Z. Poppe en
M. Poissonnier. Redactie-adres: Secretariaat L. J. G„ Landbouwhuls, Goes.
III.
Ten opzichte van het vorige jaar is
dit een verdubbeling
West Zeeuws-Vlaanderen spant de
kroon met 13 deelnemers, terwijl Wal
cheren en Tholen beide 11 deelne
mers leveren. Van deze laatste beho
ren er 2 tot de categorie „geïnun
deerd". We hebben deze opgenomen,
omdat meer dan elders de verbetering
hiér een rol zal gaan spelen.
De eerste keuring zal „ergens" in
April plaatsvinden.
In het vorige nummer schreven we,
dat opgave vóór 1 April nodig is. Men
kan zich echter nog wel opgeven, al
is dit, in verband met de eerste keu
ring, op eigen risico.
We zijn er enkele auto's tegengeko
men. In 't begin ging alles goed, on
danks scherpe hairpins en hellingen.
De leuningen en paaltjes lang de ran
den gaven nog een gevoel van veilig
heid. Voor de rest had men het druk
met de versnellingen. De motor en de
temperatuur hiervan, was in orde,
dus stegen we toch nog behoorlijk
snel naar boven. Totdat we in de
sneeuw zaten en ook de vertrouwen-
gevende paaltjes gingen missen.
't Stoppen om de sneeuwkettingen
aan te leggen veroorzaakte bijna een
catastrophe. De motor sloeg af en on
danks remmen gleden we langzaam
maar zeker naar beneden. Pogingen
om een versnelling in te schakelen
faalden onder hevig tandwielgekras.
M'n vriend ging de auto uit en plantte
snel enige grote stenen achter de wie
len. Wanneer er een tijdopnemer had
gestaan, was er wel 't een of ander
record verbeterd, 't Was echter nodig,
ondanks de intense koude was de
temperatuur van mezelf aan de hoge
kant. Van kettingen omleggen kon
geen sprake zijn, dus startten we nu
Op 25 Maart hield de Streek Wal
cheren haar eerste contactavond in
het jaar 1954.
De Voorzitter Van Sluijs opende de
vergadering met ons allen een harte
lijk welkom- toe te roepen, in het bij
zonder mevr. HuismanGriep, mej.
v. d. Leden en Ir. Bos.
Dan kwam ons nieuwe orkest aan
de beurt om te tonen wat ze in de
•korte tijd van haar bestaan te preste
ren had. Dit werd een succes. Vooral
de zangnummertjes met de Z. P. M.,
afd. Koudekerke, vielen bijzonder in
de smaak.
Hierna voerde mevr. Huisman
Griep het woord. Haar onderwerp was
„Lectuurvoorziening op het platte
land".
Ze bracht ons onder het oog dat er
op het platteland nog maar weinig
gelezen wordt na de oorlog. En wat
er gelezen wordt is nog lang niet al
tijd goede lectuur. Ook spelen de hoge
prijzen van de boeken een voorname
rol, docludit behoeft volgens spreek
ster geen bezwaar te zijn, daar er ook
tegen lage prijzen goede boeken te
krijgen zijn.
Een andere oplossing is het abon
neren op een goede boekenreeks.
Na haar betoog droeg ze twee ge
dichten voor van J. Campert, n.l.
„Loflied op Walcheren" en Achttien
doden". Ook las zij nog het eerste
hoofdstuk uit het boek Gösta Berling.
De Voorzitter bedankte haar dan
ook hartelijk en biedt haar een boe-
kenbon aan.
Na de pauze gaf de Voorzitter
een. kort jaaroverzicht van het jaar
1953.
Tvyee Z. P. M.-sters van de. afd. Zou-
telande kwamen noge met een voor
dracht voor het voetlicht.
Het volgende punt van het pro
gramma werd verzorgd door Ir. Bos,
die enkele films vertoonde, waar
voor de Voorzitter hem hartelijk dank
betuigde.
Deze sloot de vergadering en na
het zingen van ons Zeeuwse Volks
lied, gingen we naar huis, met het
besef een leerzame en welbestede
avond gehad te hebben.
Op Zaterdag 20 Maart j.l. werd door
de L. J. G., afdeling Kruiningen, ter
plaatse een goed geslaagde uitvoering
gegeven. Deze avond werd groten
deels verzorgd door de L. J. G. en
Z. P. M., afd. St. Maartensdijk.
Er werd een zeer gevarieerd pro
gramma afgewerkt, dat naast toneel
bestond uit orkest" met zang, decla
matie en volksdans.
Naast het toneelstuk, dat op zeer
verdienstelijke wijze naar voren werd
gebracht, verdienen toch zeker de an
dere onderdelen van het programma
een woord van lof. Vooral de declama
tie door twee nog zeer jonge dames,
viel zeer in de smaak.
De volksdans werd uitgevoerd door
Z. P. M.-sters uit Goes (want in O.Z.B.
zijn er geen Z. L. M.-dochters en
de L. J. G. Kruiningen.
Opvallend was nog dat naast ver
schillende ouderen uit de omgeving,
zelfs nog enkele ouderen uit Tholen
aanwezig waren. Bravo!
Is dat niet wat beschamend voor
de nog altijd vele thuisblijvers onder
de jongeren en ouderen uit eigen om
geving, of zijn«we hun belangstelling
niet waard?
T.
met stenen in de auto voor eventuele
herhalingen.
Bijna aan de top ontmoetten we nog
een Italiaanse wagen, welke dwars
stond en vóór noch achteruit durfde.
Met vereende krachten der inzitten
den werd hij aan de kant gezet, zodat
we nog een smalle strook hadden om
te passeren. Dat deden we. hoewel ik
't uitzicht naast mij niet kon waar
deren; 't liep me te veel en te steil
af naar beneden. De sneeuwdikte viel
nog al mee, zodat we met een voldaan
gevoel op de top arriveerden.
De koude was scherp en fel, een
meertje was stijf bevroren, zodat men
er over kon lopen, 't Hele landschap
was wat woest en indrukwekkend. De
afdaling ging de eerste paar honderd
meter nu ook niet zoals dat eigenlijk
wenselijk was. Door de sneeuw kon
men de remmen slechts spaarzaam
gebruiken. Later ging het met de mo
tor als grootste en beste rem ge
smeerd. De bochten zijn echter zo
scherp dat men er toch nog een hele
poos over doet.
De weg naar Italië lag nu voor ons
open. Aanvankelijk kregen we een
woest, doch eentonig landschap, dat
naar 't Zuiden toe reeds een Italiaans
karakter krijgt. In Bellinzona kregen
we een inheemse maaltijd van rijst en
één of andere vogel. Ons vermoeden
ging sterk uit naar een kraai. Gezien
de bittere smaak en de'taaiheid, niet
één van jónge datum. Ook de verdere
ingrediënten waren duister, wat de
afkomst betreft.
Overdag kochten we brood, de rest
hadden we bij ons. Eén keer per dag
namen we dan een warme maaltijd.
Nabij Cadenazzo kregen we 't eer
ste gezicht op het bekende Lago Mag-
giore en verder op Lugano, fraai ge
legen aan het meer van Lugano, met
sub-tropische plantengroei. Verder lig
gen aan het Lago Maggiore nog de
bekende toeristenplaatsen Locarno en
Ascona.
De reis werd nu vervolgd naar Mi
laan. De Zwitsers-Italiaanse grens
leverde geen moeilijkheden op.
Como, aan het zeer mooie Como-
meer werd bezichtigd. Hier bevindt
zich een geheel marmeren kathedraal.
We kregen nu ook met taalmoeilijk
heden te kampen. Dit is 't ergste wat
er is, omdat men dan geheel op zich
zelf aangewezen is. Vooral wanneer
men belang stelt in de levensomstan
digheden en 't doen en laten van de
bevolking.
In Milaan begon dit pas goed. De
weg naar ons hotel kon men mij al
niet wijzen, omdat men het niet be
greep. In verband1 met de internatio
nale motorrijwieltentoonstelling had
de Koninklijke Nederl. Motorrijwiel
vereniging in Den Haag o.a. voor dit
adres gezorgd. Een passerende En
gelsman, ook al gekomen voor deze
tentoonstelling, bracht uitkomst. Het
hotel zelf maakte nog al indruk op
ons. 't Was in 't bezit van 225 kamers
met 340 bedden, overal met telefoon
en 100 badkamers, een eigen post- en
telefoonkantoor, een wasserij en een
kapper, een reparatie-werkplaats voor
auto's en een benzinestation.
Uit alle landen waren bezoekers en
vertegenwoordigers aanwezig voor de
motortentoonstelling. De maaltijd was
een hele plechtigheid met een regi
ment aan werktuigen. Achter de stoel
een kellner, die van alles deed; alleen
eten moest men nog zelf. Dit laatste
was in orde; drie soorten vlees ge
roosterd aan een stok en allerlei Ita
liaanse gerechten. Op de duur begon
nen de vlugge kellners achter onze
zitplaatsen, op onze zenuwen te wer
ken, zodat we met behulp van enige
Hollandse cigaretten, waarop men
nogal gebrand is, hen vriendelijk ver
zochten 'm te smeren. Een verzoek
waaraan men onder vele dankbetui
gingen snel voldeed.
Op 't secretariaat kregen we een
overzichtskaart en een plattegrond
van Milaan. Met behulp van de tram,
die altijd eivol is, waren we nu vlug
op de tentoonstelling. Alleen hierover
zou ik een artikel apart kunnen schrij
ven. Italië is meer dan welk ander
land ook oen land van motorrijders.
Enige cijfers zullen U dit duidelijk
maken. Zowat één millioen motorrij
wielen, inclusief scooters en lichte
machines. Een kwart millioen is
zwaardere motoren en verder zijn er
ruim een half millioen bromfietsen.
De export spreekt ook een belang
rijk woordje mee. Zo stond er op een
stand van één enkele fabriek de
500.000ste scooter. Een mijlpaal waar
op men terecht trots was.
Verschillende nieuwigheden die ge
tuigden van 't Italiaanse vakman
schap, waren er te bewonderen. Zo
vvaren er enkele merken, die de kwes
tie van 't lawaai onder handen geno
men hadden. Het resultaat was, dat
't geluid welke een grote Amerikaan
se automobiel voortbrengt, benaderd
werd.
Gino Bartali, de grote wielrenner
van Italië, die zich momenteel ook
bezighoudt met 't vervaardigen van
motorrijwielen, was vertegenwoor
digd met een machine, "die er zijn
mocht.
Racemachines, waarin de nieuwste
vindingen en verbeteringen worden
beproefd, genoten onze volle aan-
dachtv^.
T^t slot kr^e^ikmog't -aanbod om
op de testbaan eéh der nieuwe model
len te proberen. De constructie was
van normale modellen. Ruggegraat-
frame, dus met weglating van de
voorste famebuis. Op de plaats hier
van bevond zich een grote oliekoeler.
Men staat verbaasd dat de technici
uit een betrekkelijk lichte motor zo
veel toeren en zoveel pk's kunnen
toveren, zonder dat het materiaal het
begeeft.
De fabrieksrijders in hun hemels
blauwe overalls huilden over de baan
met een snelheid en een zekerheid
waarvan men staat te kijken. De eer
ste ronden deed ik maar eens kalm
aan; de wegligging was prima. Nadat
ik de versnellingen en remmen wat
nader had leren kennen, wilde ik wel
eens nader kennis maken met de
krachten in de machine. Na eoa korte
draai aan 't gashandel was die ken
nismaking er schielijk. Tenslotte zó.
dat ik 't maar bij gezien hield, omdat
ik bij tijd en wijle nogal veel van
mezelf houd.
In de tijd, die ons nog in Milaan
restte, bezichtigden we in vogelvlucht
enige bezienswaardigheden, o.a. het
Scala. We aten in een cafetaria spa
ghetti. zonder naar een tweede portie
te verlangen.
We noteerden de prijzen van vele ar-
tikelen, die in de étalages van de win
kels lagen uitgestald. Uien waren b.v.
40 lire per kg 24 ct.); sinaasappe
len 100 lire per kg. 60 ct.). De
cigaretten waren slecht en duur. Iets
wat ons bijzonder opviel, vooral als
men bij de fruitteelt geïnteresseerd
is, was de prijs der appels en peren.
Prachtige rode Delicious, verpakt in
vloeipapier, kostten in 'n eerste klas
zaak 90 lire, d.i. zegge en schrijve 54
ct per kg. Een prijs, welke wij in Ne
derland op de veiling verwachten.
(Wordt vervolgd)
