^vüttOimsch-Technologiseii lnstuuu
voor Zeeland
MIDDELBURG
WAARIN OPGENOMEN HET NOORD-BRABANTSCH LANDBOUWBLAD
Officieel Orgaan van de Zeeuwsche Landbouw Maatschappij (Z. L. M.)
de Noord-Brabantsche Maatschappij van Landbouw en andere Verenigingen
pr L -• v.
HüHrafc sisGSMBlH
No. 3002. Frankering bij abonnement: Terneuzen ZATERDAG 22 DECEMBER 1951.
40e Jaargang
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
Dit blad verschijnt elke ZATERDAG. Overname van artike
len slechts geoorloofd met duidelijke bronvermelding. i Redactie:
Leden van de Z. L. M. en N.-Br. Mij van Landbouw ont- j cecretariaat der Z L M
ABONNEMENTS GELE)voor niet-.eden van deze orga- Landbouwhui, Goes Tel. 2.145.
saties bedraagt 10,per jaar.
ADVERTENTIETARIEF: Per mm 13 cent; minimum per
advertentie 2,Incassokosten 0,15.
Regelabonnementen tegen speciaal tarief.
Inzending van advertentiën aan de Uitgeefster N.V. v/h
Firma P. J. VAN DE SANDE te Terneuzen of aan het
i Landbouwhuis te Goes.
YH-A #«f*«A *7^ A
Ke-sf mis 1951
r
jk~p*£ - - ;i -^.Ki
-ga*- .K v'
r
Wederom hebben zich de dagen van het
jaar 1951 aaneengeregen tot een lange reeks,
waarvan het einde in zicht is.
Wederom zijn de weken en maanden ver
streken op de laatste week van de laatste
maand na.
Wederom hebben de seizoenen elkander
opgevolgd en ons de winterse koude, de lente
bloei, de zomerse pracht en de stervende
herfsfnatuur gebracht.
Is het niet begrijpelijk, dat juist nü veler
gedachten bij de dingen vertoeven, die ons
gedurende het jaar, dat bijna ten einde is,
hebben vervuld, die ons zijn overkomen. Als
mensheid en als mens. Op de wereld, in ons
land, in ons gewest, bij ons werk en in ons
gezin. Is het verwonderlijk, dat onze blik
achterwaarts is gericht, dat wij ons instellen
op het naderende einde van 1951.
En wij zien dan een wereld, die opnieuw
een heel jaar van strijd achter zich heeft.
Een wereld, waar nog altijd de kanonnen bul
deren en vliegtuigen hun dodelijke last af
werpen. Waar jonge mensen elkander naar
het leven staan en zo een nieuwe bloedige
bladzijde in het geschiedboek der mensheid
schrijven, een geschiedboek, dat reeds door
drenkt was van bloed. Waar staatslieden
eindeloze conferenties houden en zo bitter
ver van elkaar af blijven staan.
Een wereld ook, waar velen op velerlei
wijze door anderen onderdrukt worden, be
dreigd en geplaagd, weggevoerd of vermoord.
Waar millioenen een nieuwe oorlog vrezen,
waar andere millioenen te weinig voedsel
krijgen, terwijl elders overvloed heerst, pro
blemen waar de knapsten dezer mensheid
geen oplossing voor weten te vinden. Wij
zien ons land, ons dierbaar Nederland, dat
nog steeds bezig is de wonden te helen, die
oorlog en bezetting hebben toegebracht. Een
Nederland, waar vele moeilijkheden op Over
heid en Volk aanstormen, die weliswaar
energiek aangepakt worden, doch waar toch
ook een verdeeldheid heerst, die somtijds be
angstigend aandoet. Wij zien ons mooie ge
west, ons Zeeland, met zijn speciale proble
men. Wij vertoeven een ogenblik bij ons
werk. Wij hebben dit jaar gezaaid, ieder op
ons eigen gebied en de oogst is gekomen.
Voor sommigen een goede oogst, voor ande
ren een mindere. Speciaal het boerenbedrijf
heeft na het zaaien dikwijls met angst in het
hart de regen- en windvlagen zien komen,
doch zag toch uiteindelijk de zon! Er is weer
gewerkt, gezwoegd, gesjouwd, doch dank
baarheid kan er zijn voor de vruchten, die
dit alles opbracht.
Tenslotte en veelal wel in de eerste plaals
zullen wij bij die gebeurtenissen verwijlen,
die in ons gezin plaats vonden.
Terwijl aldus alles is ingesteld op het einde
van het oude jaar 1951 en terwijl het nieuwe
en onbekende 1952 zich nog niet heeft aange
■üimm
diend, gaan wij het Kerstfeest vieren. Velen
hopen jaarlijks op een „Witte Kerstmis". Is
het omdat de witte onbevlekte sneeuw de
vlakken der mensheid als het ware uit schijnt
te wissen? En omdat Kerstmis de herden
king is van de geboorte, het begin op deze
aarde dus van Hem, die nieuwe hoop heeft
gebracht voor de zondige mens, voor de ver
deelde, zelfzuchtige mensheid. Hij, die im
mers de vlekken, waarmede de mensheid
zichzelve heeft overladen, wil wegnemen, wil
uitwissen.
In de vorige wereldoorlog kropen in Vlaan-
derenland op Kerstavond Duitse en Engelse
soldaten uit de loopgraven. Niet om elkan
der dood te schieten, maar om samen Kerst
mis te vieren. De verdeeldheid, de ver
scheurdheid viel weg, omdat zij zich een
ogenblik bewust werden, dat in deze Kerst
nacht, geboren was Hii, waarvoor geen Duit
sers of Engelsen bestonden, doch slechts
mensen, die, door Hem weer mochten hopen
op een nieuw, op een beter Begin.
Daarom is deze Kerstnacht „schoner dan
de dagen". Daarom is Kerstfeest 1951 ook
weer het feest van het Begin. Daarom is er
ook weer yoor de zichzelve plagende mens
heid van einde 1951, hoop op een nieuw en
beter Begin.
S.
I
