OVERZICHT.
ZITDAGEN
l BOEKHOUDBUREAU
ZITDAGEN SECRETARIAAT Z. L. M.
D. J. VAN DER HAVE
De kwaliteit van Uw Zaaizaad
beïnvloedt Uw bedrijfsresultaat
No. 2058. Frankering bij abonnement: Terneuzen ZATERDAG 17 FEBRUARI 1951.
H:
S9e JaargaMg
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
WAARIN OPGENOMEN HET NOORD-BRABANTSCH LANDBOUWBLAD
Officieel Orgaan van de Zeeuwsche Landbouw Maatschappij (Z L M.)
de Noord-Brabantscbe Maatschappij van Landbouw en andere Vereniginge»
slechts
Dit blad verschijnt elke ZATERDAG. Overname
geoorloofd met duidelijke bronvermelding.
Leden van de Z. L. M. en N.-Br. Mij van Landbouw ont
vangen het blad gratis.
ADVERTENTIETARIEF: Per mm 10 cent, minimum per
advertentie 1.50.
Redactie:
Secretariaat der Z. L. M.
Landbouwhuis, Goes - Tel. 2345.
ADVERTENTIETARIEF: Per mm 10 cent minimum per
advertentie 1,50.
Regelabonnementen tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentiën aan de Uitgeefster N.V. v/h
Firma P. J. VAN DE SANDE te Terneuzen of aan het
Landbouwhuis te Goes.
Wij willen in de eerste plaats ook in deze kolom
men de aandacht vestigen op de
Buitengewone Algemene Vergadering
der Z. L. M.
die a.s. Maandag te Goes zal worden gehouden.
Buitengewoon, omdat er meestentijds slechts twee
algemene vergaderingen worden gehouden, name
lijk een zomervergadering en een Decemberverga-
dering.
Op deze bijeenkomst, waarop naar wij hopen
alle afdelingen vertegenwoordigd zijn, zullen in de
eerste plaats de wijzigingsvoorstellen ten opzichte
van de statuten worden behandeld en deze nieuwe
statuten zijn belangrijk genoeg voor een gang naar
Goes.
Tevens zal er een onderlinge bespreking plaats
vinden van het huidige en toekomstige landbouw
beleid. Een onderwerp dat zeker aller belangstel
ling heeft en wij twijfelen er niet aan of juist door
de grote deskundigheid van de Algemeen Voorzit
ter, die door zijn landelijke functies achter heel wat
schermpjes kan kijken, zal ook dit een nuttig
agendapunt blijken te zijn. Pogingen zijn nog aan
gewend de waarnemend Directeur-Generaal van de
Voedselvoorziening, Ir. J. A. P. Franken, over dit
onderwerp een spreekbeurt te doen vervullen, doch
deze meende, dat hij weinig nieuws zou kunnen
vertellen doordat er thans feitelijk geen regering
is en het wachten, natuurlijk ook voor de Hoofd
ambtenaren, is op een nieuw Kabinet met een
nieuw programma. Een reden, die alleszins begrij
pelijk is.
Wij komen dan als vanzelve, na de leden nog
maals aangespoord te hebben tot bezoek aan deze
Z. L. M. bijeenkomst, te spreken over
de Regeringscrisis.
Op het moment, dat wij deze regelen schrijven is
er nog steeds geen nieuwe Regering, al ziet het er
thans naar uit, dat deze er wel zal zijn op het ogen
blik dat U deze regelen leest. Het zal velen mis
schien verwonderen, dat deze Regeringscrisis zo
lang duurt, vooral als zij bemerken, dat vele der
vorige ministers toch weer terug keren op hun
oude post. De meest voor de hand liggende oplos
sing van dit vraagstuk is, dat de nieuwe regering,
al bestaat zij uit practisch dezelfde personen, met
een nieuw programma dient te komen. En alvorens
men dus over de samenstelling kon gaan praten,
dienden eerst de partijen, die straks in de nieuwe
regering vertegenwoordigd zijn, het eens te zijn
over dit programma. Men dient immers een team
mannen te hebben, die het in de grote lijnen eens
zijn, alvorens zij samen kunnen gaan optreden.
De kans, dat er meningsverschillen in de kleinere
punten van uitvoering van het programma zullen
komen, is toch al groot genoeg en derhalve moeten
de grote lijnen vast staan. Waren deze zelfde man
nen het dan vóór de Kabinetscrisis niet in de grote
lijnen eens, zal men zich terecht afvragen. En in
dien zij het wel eens waren, waarom dan een zo
lang tijdsbestek om tot vorming van een Regering
te geraken, bestaande uit practisch dezelfden.
De verklaring hiervoor zal zeker liggen in de
enorme financiële en economische
moeilijkheden
waarin ons vaderland is geraakt. Moeilijkheden,
die thans om een oplossing schreeuwen, wil niet
het scheepje van Staat tenonder gaan op de zeer
woelige zee, die ontstaan is door de ernstige inter
nationale toestand. Er zijn drie grote vraagstuk
ken, waarmede elke nieuwe regering onmiddellijk
af te rekenen krijgt.
1. het tekort op onze buitenlandse betalings
balans
2. het begrotingstekort;
3. de financiering van ons nieuw te vormen
leger.
Ad. 1. Dit tekort steeg in 1950 aanzienlijk, voor
namelijk tengevolge van de veel hogere prijzen van
vele grondstoffen, die wij moeten invoeren en ver
moedelijk tevens door voorraadsvorming. De uit
gebroken oorlog in Korea en de angst voor even
tuele verdere gevolgen in de wereld zijn hier de
schuldigen.
Wel steeg ook de waarde van onze uitvoer, waar
bij ook nu weer de landbouw een schitterend figuur
sloeg, doch toch bleef deze achter bij de grote
stijging van de waarde van onze invoer.
Dit tekort dreigt te leiden tot een ramp, indien
geen maatregelen genomen worden, die het gat
kunnen dichten. Deze kunnen, daar onze uitvoer
reeds hoog opgevoerd is, bijna alleen bestaan uit
een drastische inkrimping van onze invoer. En dit
zal betekenen maatregelen ter versobering op
velerlei gebied. In hoeverre onze Nederlandse land
bouw hieronder zal lijden is nog niet te overzien,
doch wel bestaat er redelijke kans, dat de invoer
van machines, hopenlijk niet van onderdelen, de
wederopbouw en hopenlijk niet de inpolderingen,
beperkt zullen worden. Men bedenke echter, dat de
landbouw één der kurken is, waarop ons land nog
drijft. Een grote post op de invoerlijst vormen
zeker ook de voedergranen. In verband met onze
grote veestapel, die wij moeten trachten te behou
den, zal nog meer dan tot nu toe reeds geschiedde,
aandacht besteed moeten worden aan de winning
van voeder op eigen grond.
Ad. 2. Het begrotingstekort heeft ook een fu
neste uitwerking. De belastingen zijn reeds aanzien
lijk en wanneer men er alleen toe zou overgaan
deze te verhogen teneinde met meerdere inkomsten
dit gat te dichten, zou dit zeer waarschijnlijk gaan
ten koste van de bedrijvigheid en het zou ons land
wel eens meer kunnen schaden dan baten. Neen,
dan is ons oude stokpaardje bezuiniging een beter
middel. Wij zijn ervan overtuigd, dat op de staats
uitgaven nog aanzienlijk kan worden bezuinigd. In
deze richting geschieden, naar wij menen te weten,
thans reeds pogingen. Vervolgens zal de regering
zeker ook zoeken in de richting van afschaffing van
de subsidies, die nog op verschillende zaken worden
gegeven. Eerst dan ontstaat er een gezondere, nor
malere toestand, waaruit weliswaar onze werkelijke
armoede tevoorschijn zal komen, doch het lijkt ons
altijd beter, de waarheid onder ogen te zien, dan
schuilevinkje te spelen. EenS moet men immers
toch te voorschijn komen!
Ad. 3. Dit punt behoeft weinig commentaar. Ne
derland staat voor deze moeilijke taak en zij ver
zwaart slechts bovenstaande moeilijkheden.
De landbouw op haar hoede.
Temidden van dit alles dient de landbouw op haar
hoede te zijn. Wanneer er offers gebracht moeten
worden om ons land weer uit het moeras te halen,
zal vanzelfsprekend ook de landbouw haar gerecht
vaardigde aandeel dienen te dragen. Doch de offers
moeten gelijkelijk over allen verdeeld worden. Hier
op zal dus het toezien zijn. Met dezelfde kracht als
waarmede de georganiseerde landbouw in de achter
ons liggende jaren de belangen van de boerenstand
verdedigde, zal zij dit zeker ook in de komende tijd
moeten doen. Niet schuwende rechtmatig van haar
gevraagde offers te aanvaarden en tegenover haar
leden te verdedigen, doch tevens onverbiddelijk
strijdende daar, waar aan de rechtmatigheid ge
tornd wordt. Men zal misschien, gewoon lid zijnde
en op zijn boerderij de dagelijkse zware arbeid ver
richtende, menen, dat in de afgelopen jaren veel,
wat gewenst werd, niet bereikt werd. Voor hen, die
het voorrecht hebben wat meer achter de scher
men te kijken, is het echter duidelijk, dat de georga
niseerde landbouw, krachtig samengebundeld in de
Stichting voor de Landbouw, zeer, zeer veel heeft
bereikt. Dat dit werk krachtig voortgang dient te
vinden zal iedere ingewijde volmondig bevestigen.
Na deze meer algemene beschouwingen nog enige
bijzondere en wel over onderwerpen, die de laatste
weken sterk de aandacht trokken.
De maximum-telersprijzen voor
consumptie-aardappelen.
Ter voorkoming van vele bestaande misverstan
den hier allereerst nog eens de voornaamste be
palingen.
Met ingang van 1 Februari bedragen de maxi
mumprijzen voor klei-aardanpelen 10,50 bij leve
ring aan landhandelaar, ƒ11,bij levering aan
OOSTBURG: Woensdag 21 Februari in Café „De
Windt".
MIDDELBURG: Iedere Donderdag in Café „De
Eendracht".
ZIERIKZEE: Iedere Donderdag in Hotel „Huis
van Nassau".
THOLEN: Zaterdag 24 Februari in Hotel „Hof
van Holland".
OOSTBURG: Woensdag 21 Febr. van 2—4 uur bfc
„De Vuijst".
Komt hier met uw vragen op pacht-, juridisch-,
economisch-, sociaal- en technisch gebied.
grossier, 13,bij levering aan detaillist, terwijl
bij levering aan de consument een maximumprijs
van 15,per 100 kg geldt, welke bij thuisbezor
ging met 1,mag worden verhoogd.
In verband met de voorverkopen die reeds tot
stand kwamen kan worden opgemerkt, dat men
krachtens bovenbedoelde verordening gedurende
de maand Februari niet alleen niet boven deze prij
zen mag verkopen, maar ook niet tegen hogere
prijs mag afleveren. Wel mag de teler bij levering
aan de detaillist of consument een prijs in rekening
brengen, welke 2,50 resp. 4,50 per 100 kg hoger
ligt dan bij levering aan de landhandelaar en 2,
resp. 4,hoger dan bij levering aan de grossier.
Men kan natuurlijk uitvoerig commentaar op
deze Ministeriële beschikking leveren. Wij zouden
het bij vier punten willen laten.
1. Wij achten het nemen van maatregelen op
terreinen, waar zulks niet strikt noodzakelijk is,
uit den boze. Daar er geen tekort dreigt op de aard-
appelmarkt ('s Ministers eigen woorden, o.a. te
Middelburg) lijkt de noodzaak van een maximum
prijsregeling hier overbodig. Men haalt zich een
hoop narigheid van controle, processen-verbaal,
veroordelingen, boetes en ontevreden mensen op de
hals.
2. Het ergste van alles is, wanneer men een
maatregel treft, waaraan slechts gedeeltelijk de
hand gehouden kan worden. Wanneer de ene over
treder wel beboet wordt en de andere niet, doordat
de mazen van de maatregel de controle te wijd
zijn om alle overtreders te snappen, bereikt men
een grote ontevredenheid bij de gepakte en een
soort triomfgevoel bij de niet-gepakte, die immers
zichzelve te slim acht. Men bevordert aldus de
mentaliteit, die ervan uitgaat dat dergelijke maat
regelen slechts er zijn voor de pechvogels, terwijl
de slimmerikken er zich niet te veel van aantrek
ken. Men bevordert tevens, dat het wetsgetrouwe
en gezagsgetrouwe gedeelte van ons volk, waartoe
men de boerenstand in zijn algemeenheid zeker
mag rekenen, de zo noodzakelijke eerbied voor wet.
maatregel en verordening verliest. Dit proces heeft
in ons land reeds jaren plaats en zal onzes inziens
door bovengenoemde prijsregeling wederom in de
hand worden gewerkt, daar het er veel op lijkt,
dat de maatregel te ontduiken valt.
3. De wijze waarop de maatregel tot stand
kwam stelt teleur en getuigt van weinig lijn in
KONINKLIJK KWEEKBEDRIJF
ZAADHANDEL
K APE IXEBI EZELIN GE
