vierde jaargang No. 10 Uitgave van de Gereformeerde Kerken in Zeeland vrijdag 3 sept. ms
Dubieuze posten
ZEEUWSE KERKBODE
HoofdredacteurDs H, Veldkamp, Langevielesingel 68, Middelburg, Telefoon 2047
Abonnementsprijs2,50 per RedacteurenDs P. de Bruyn, Ds D. J. Couvée, Ds S. Greving, Drs C. Stam. Berichten en opgaven Pre'dik-
halfjaar (bij vooruitbetaling)beurten, tot Dinsdagsmorgens
Afzonderlijke nummers 10 cent te zenden aan de drukkers
Advertentiën 20 cent per regel DrukkersLittooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg, Telefoon 2438, Giro 42280 Littooij 6 Olthoff, Middelburg
DEMAS
III.
Het blijft natuurlijk een heel tragisch .geval,
dat Demas van z'n post is weggelopen, omdat hij
de tegenwoordige wereld heeft liefgekregen. Hij
heeft hiermee gezondigd tegen Paulus, tegen de
kerk, maar wat het ergste is./v... tegen de Here.
Bovendien heeft hij de H. Geest uitermate be
droefd, en wij moeten ons bedroeven over hem,
want wie zou niet wenen bij zo diepe val
Het heengaan van Demas is dus een zwaar
verlies geweest voor het koninkrijk Gods. Daar
kunnen dè duivelen alleen maar om lachen.
Toch mogen we geen ogenblik vergeten, dat
er ook een andere kant aan deze geschiedenis is.
Ik sprak van verlies, maar er zit toch ook
winst in. Ik gewaagde van duisternis, maar het
licht is er toch ook. De duivelen schateren om
Demas' val, maar tegelijkertijd is Jezus Christus
toch ook bezig met Zijn kerk.
Het wordt misschien in een beeld 'het duidelijkst
gezegd, wat ik bedoel. Een tuinman moet de
boom besnoeien, opdat het geheel beter vrucht
zal dragen, gelijk Jezus sprak van de wijnstok
die gereinigd wordt (n.l. van ijle loten), opdat
hij meer vrucht drage.
Hetzelfde is het geval met het lichaam.
Voor het behoud van het gehele lichaam is
het soms nodig, dat een boosaardig gezwel wordt
weggesneden. De chirurg die deze operatie uit
voert bedoelt met z'n mes niet te doden, maar
hij begeert het leven.
Dit alles is in zekere zin toe te passenop
Demas.
Zolang u Demas ziet als enkeling, als een ziel,
dan betekent de desertie een zeer betreurenswaar
dig verlies en een onherstelbare ramp, maar de
Heiland heeft het nodig geacht deze tak weg te
snoeien voor het behoud van het gehele lichaam
der kerk.
Het lean gebeuren dat het blijven bij de kerk
van sommigen een groot gevaar wordt voor de
kerk, een bedreiging van haar waarachtig leven.
U hebt dat bij Ananias en Saffira kunnen zien.
Als deze huichelaars en toneelspelers bij de kerk
gebleven waren, had dit de dood der jonge Pink
sterkerk betekend. Daarom snijdt de Here die
leden weg.
Evenzo heeft de storm der vervolging Demas
weggevaagd, zoals de wind het kaf doet wegstui
ven. Deze man, dienen vooraanstaande positie
bekleedde in het koninkrijk Gods, maar op het
critieke moment weifelde en niet uit het rechte
hout gesneden bleek, kon Christus voor Zijn kerk
niet gebruiken. Vooral toen niet, in de crisis
jaren waarin de kerk verkeerde.
Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegen
woordige wereld liefgekregen we huiveren
vanwege de ruïnes die satan aanricht
Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegen
woordige wereld liefgekregen we zien Christus
bezig die Zijn kerk zuivert.
Houdt Christus' Zijne kerk in stand
Laat dan de hel vrij woeden.
Wij hebben van Demas geen afscheid mogen
nemen, zonder ook op die zijde0 van het geval
enig licht te hebben laten vallen.
En dan is er nog een tweede, dat in verband
met Demas toch ook de aandacht niet mag ont
gaan.
1 Wij zullen steeds goed doen, de Schrift in
haar verband te lezen, en dat klemt in dit geval
wel zeer bijzonder.
Paulus mededeling namelijk, dat Demas hem
verlaten heeft, staat in hetzelfde verband, en
wordt om zo te zeggen in één adem genoemd
met het vertrek van twee andere mannen, en wel
Crescens en Titus.
Vrijwel gelijktijdig vertrokken drie mannen
destijds uit Rome, Crescens naar Galatië, Titus
naar Dalmatië en Demas naar Thessalonica.
De bedoelingen en motieven waren echter wel t
zeer verschillend.
Demas ging als deserteur, de beide anderen als
pioniers naar geheel nieuwe zendingsterreinen.
Voorzover wij weten waren die beide land
streken nóg nimmer door Paulus bereisd. Hij'
had wel hele plannen, maar tenslotte had hij ook
maar één lichaam. Nu zit hij in dé gevangenis
en wacht op z'n doodvonnis en nu komt er dus
helemaal niets meer van.
Althans, wat Paulus betreft
Maar het zendingsgebied laat hij niet los.
M^thet gezicht op de dood haalt Paulus bij
wijze van spreken de Zendingskaarten voor de
dag zoals een veldheer de stafkaarten bestudeert.
Met weemoqfl bekijkt hij de open plekken
Galatië, DalmatiëHij kan er zelf niet meer
heen. Maar hij heeft bekwame medewerkers.
- 'Crescens En Titus
Hij kon deze mannen zo goed gebruiken in
Rome. Klaagde hij niet over z'n eenzaamheid
Maar hij mag aan zichzelf niet denken. Hij moet
alleen denken aan de zaak van Christus. Aan de
opdracht. Aan het zendingsbevel
En zo stuurt hij deze twee mannen van zich
weg. En hoog laait het vufcir der vervolging, maar
juist dan, als de kerk in hoge nood en druk is,
en Paulus zelf gevangen zit, wordt de cel van
Rome een zendingscentrum, vanwaaruit nieuwe
wegen worden gezocht en nieuwe gebieden wor
den ontgonnen.
En hierin klinkt de lach, Gods vanuit de hemel.
Er waren ernstige nederlagen van het konink
rijk Gods en gevaarlijke overwinningen van Sa
tan
Demas heeft mij verlaten, maar zó als een
moeder troost, zo komt de Heiland Zijn
dienstknecht Paulus vertroosten in zijn laatste
levensuren. Hij fluistert zijn moede apostel toe,
dat hij niet moedeloos mag zijn, want wie hem
ook verlaten moge, en welke verliezen er ook
geboekt mogen worden, Zijn werk gaat door eri
Zijn koninkrijk komt.Crescens en Titus snel
len naar Galatië en Dalmatië.
Christus is overwinnaar H. V.
KNIPSELS MET KANTTEKENINGEN.
Over de „Wereldraad der kerken" heeft men
veel in de dagbladen kunnen lezen. Verschillende
lezers wéten misschien nog niet precies wat daar
eigenlijk gebeurt, en hoe wij'-daar tegenover moe
ten staan. Hoewel onderstaand knipsel op. de
kwesties niet al te diep ingaat, geeft het op en
kele kleinigheden na m.i. wel aardig het juiste
standpunt weer. Het is geknipt uit „De Kruis- -
banier".
Hier volgt het
„Terwijl u dit blad onder ogen krijgt, wordt in
Amsterdam vanaf Zondag 22 Augustus tot en met
5 September de „Assemblee" vanwege de Wereld
raad der Kerken gehouden.
Het zou eigenlijk inconsequent zijn moesten we in
ons blad hiervoor vrijwillig de ogen sluiten. Temeer,
omdat het een zaak betreft die ons zo na aan het
hart ligt,* namelijk de eenheid der Kerk van .Christus.
Twee conferenties, die op hun beurt de eenheid
der Kerken nastreven, zijn al gepasseerd, namelijk
de N.A.E., bijeengekomen in Clarens, in Zwitser
land, waarover mijn mederadacteur de heer Over-
beeke nog wel een en ander zal mededelen, aange
zien hij daar persoonlijk aanwezig was, en de Ame
rikaanse Raad van Kerken, bijeengekomen te Am
sterdam.
Wellicht komt de vraag bij sommige onzer lezers
naar boven waarom die verschillende vergaderin
gen Wat onderscheiden deze van elkaar Laat mij
het u in enkele woorden uitleggen.
De .Wereldbond der Kerken, die nu in Amster
dam vergadert en die het overgrote deel der Kerken
vertegenwoordigt (146 Kerken komen bijeen), heeft
als geloofsbasis„Jezus is Heer" en erkent Hem
als Zaligmaker, in het vlees gekomen, en onder
schrijft zelfs de Verzoening. -
De Amerikaanse Raad heeft juist voor de aan
vang van de Assemblee haar Conferentie in Am
sterdam gehouden. Deze Raad, van oorsprong uit
Amerika en als tegenhanger van de Federale Raad
in Amerika, die een belangrijk onderdeel van de
Wereldbond yormt, fulmineert tegen deze Wereld
raad, en beschuldigt hem van modernisme, commu
nisme, samengaan met de "Grieks- en Rooms-katho-
lieke wereld.
Bij deze twee eenheidsbewegingen, waarbij de
Amerikaanse Raad in aantal zeer onbeduidend is,
vergeleken bij de wereldraad van Kerken, moeten
we de N.A.E. van Amerika noemen, die ook pas
haar conferentie achter de rug heeft. Deze is meer
gematigd en staat tussen de twee eenheidsbewegin
gen in. Verwijt enerzijds de Wereldraad het toelaten
van modernistische Remonstranten en het verloo
chenen der Reformatie door samengaan met Grieks-
Orthodoxen, en anderzijds aan de Amerikaanse Raad
haar antithetische, negative houding.
Op het ogenblik is onze aandacht gespannen op
.Amsterdam gericht, waar nu de Wereldraad dei-
Kerken vergadert. En niemand zal het ontkennen
dat dit een evenement van betekenis is.
Uitermate interessant is hetgeen over deze. As
semblee vooraf in diverse kerkelijke en theologische
bladen geschrevén is, vooral wat de rechtzinnige
belijders er van zeggen.
Men kan in de kringen der Gereformeerde belij
ders twee stromingen tot nog toe bemerken. Want
alhoewel de Gereformeerde Kerken zich tegen deel
name aan de Assemblee hebben uitgesproken, zijn
er toch velen onder hen die maar al te gaarne zich
op deze conferentie vertegenwoordigd zagen. Ziet
de een in het isolement een kracht voor de kerk,
de ander nieent in de deelname aan deze Assemblee
een apostolaat te zien.
Vooral deze laatsten laten uitkomen dat een recht
zinnig belijdêr die vasthoudt aan de Bijbel, nu een
kans krijgt om mbt modernen enandersdenkenden
een vruchtbaar gesprek te openen. -Alzo bijvoor
beeld Ds Barkey Wolf in „Tiipotheüs" en Ds O ver
duin in „Belijden en Beleven". Anderen trachten h^t
modernisme in de Wereldraad te reduceren tot het
allerminste, zo als de heer Zegerius in „Ons Or
gaan".
Het is inderdaad een delicate zaak een houding
te bepalen tegenover de Assemblee in Amsterdam.
Een houding aannemen, zoals de Amerikaanse Raad
in Amsterdam tegenover haar deed, lijkt mij niet.
Wij moeten ons wel bewust zijn dat in Amsterdam
een groot deel van het lichaam van Christus ver
tegenwoordigd is. Onder hen zijn welmenende vrome
mannen. We zouden onszelf kwetsen indien we in
een onchristelijke geest tegen hen optreden.
Dit laatste voor ogen houdende, dat medewerking
aan de oecumbeweging een persoonlijke zaak is,,
die elke gelovige zelf met God moet uitmaken, wil
ik toch gaarne mijn persoonlijke overtuiging uit
spreken.
Doch over degenen die als Bijbelgetrouwe Chris
tenen zichzelf en" hun Kerk daar in Amsterdam zou
den vertegenwoordigd willen zien, moet ik me toch
ook verwonderen. Het lijkt me zo naief dit aposto
laat dat zij voorstaan. Het berekenen van deze kan
sen lijkt mij toch wat al te optimistisch.
Zouden zij, die op deze Assemblee als modernen,
als verloochenaars van de meest fundamentele waar
heden van ons geloof; aanwezig zijn, ook daar zijn
met die gevoelens die de rechtzinnige voorstanders
van de Wereldraad zo gaarne bij hen zouden willen
zien Zullen zij het gesprek openen in de geest
van ootmoed om alleen maar te luisteren naar Gods
Woord en geen menselijke meningen Ik betwijfel
het.
Er zijn al bewijzen dat deze veronderstelling juist
is. De basis-belijdenis „Jezus is Heer", wordt niet
zonder voorbehoud door alle deelnemers onderschre
ven, en toch zijn ze toegelaten.
En kunnen wij met deze mensen het gesprek ope
nen Neen, Farizeïsme kan hier buiten beschouwing
gelaten worden. Ik bedoel het niet met een air van:
„Ik ben heiliger dan gij". Laat ons maar gerust met
tollenaren en zondaren aanzitten, want we zijn zelf
geen haar beter.
En toch stel ik weer de vraag Kunnen wij met
modernen een gesprek openen Hebben wij nog
gesprekken te voeren over het Middelaarswerk van
