VROUWENRUBRIEK VARIA MAUW EN KNCR OP REIS. WEGELING's NIEUWSBLAD VAN 26 NOV. 1926 EENVOUD EN PERSOONLIJK CACHET. 1197 1198 De mode-ontwerpers hebben dit seizoen buitengewoon goed gezorgd voor de jqugd en het schijnt, dat zij zich terdege hebben ingespannen, cm de mode voor de jeugd zoo aantrekkelijk mogelijk te maken. Dit beteekent ech ter niet, dat zij zich hebben toegelegd op buitengewoon drukke dingen. Nog steeds is alles zoo eenvoudig mo gelijk, doch, door een oordeelkundige keuze van kleuren en patroon hebben de japonnetjes iets individueels ge kregen, dat geenszins door de algemeene eenvoud wordt geschaad. Een zekere wijdte van rokjes treedt, in het bijzonder bij toiletjes voor partijen, op den voorgrond deze toiletjes zijn dikwijls vervaardigd met hupsche wij de rokjes in vereeniging met gladde lijfjes met de nieuwe taillelijn erin verwerkt een groot verschil met de rechte modellen van het vorig jaar. Bizonder aantrekkelijk is het toiletje, afgebeeld onder ■o. 1197. Het is bestemd om te dragen, bij een avondje of partijtje en het is uitgevoerd in rose crêpe-de-chine. In werkelijkheid is het vanaf de schouders recht ge knipt, doch door den ceintuur van de zelfde stof. heeft men op zeer handige wijze het nieuwe overblousende effect bereikt. Deze ceintuur gaat voor een gedeelte onder het lijfje door en dit is niet alleen een zeer origi neel idee, doch bovendien worden daardoor alle plooien van het rokje op hun plaats gehouden. De mouwtjes en het kraagje zijn omgezoomd en als versiering is er nog het aardige lint, op den linkerschouder vastgehecht, van goudbrocaat. Dit toiletje is uitstekend geschikt voor meisjes van 915 jaar. Knippatronen zijn verkrijgbaar aan onze Bureaux onder opgave van No. 1197. Men ge lieve den leeftijd te vermelden. Prijs 55 cents. Het andere toiletje, onder No. 1198, is veel eenvou diger. Men kan het evengoed bestemmen voor huis- of schooldracht en wordt gemaakt van goud-bruin jersey stof, afgewerkt met een kleine versiering aan den hals, de schouders en om het middel van een iets donkerder stof. Het lijfje, met lange mouwen is voorzien van don kerbruine glanzende knoopen aan den hals en de man chetten, terwijl het rokje de noodige wijdte krijgt door de plooien aan de voorzijde. Dit is eveneens een zeer lief en apart costuumpje. Knippatronen zijn verkrijgbaar aan onze Bureaux onder opgave van No. 1198 en met vérmelding van den leef tijd. Het jurkje isgeschikt voor meisjes van 815 jaar. Kosten 55 cents. NUTTIGE WENKEN VOOR DE HUISVROUW. Om het schaven der stoelen over geboend linoleum te voorkomen plakke men onder de pooten der stoelen een klein stukje vilt Vele huismoeders, die daaraan nog niet gedaeht hadden, zullen zeer verheugd zijn, dat hare pas geboende zeilen niet meer die nare krassen ver- toonen. l^oper poetsenNieuw koper en voornamelijk gepo lijst koper moet men nooit behandelen met z.g. „metaal poets" middelen. Daardoor is het polijst in minder dan geen tijd van het koper verdwenen. Men neme liever een weinig gewone boenwas, waarmede men het koper inwrijft. Eens per maand is voldoende om het koper op deze wijze zijn glans te doen behouden en bovendien beschadigt men het niet Lakschoenen. Modder moet men van lakschoenen ve - wij deren, terwijl hij nog vochtig fs. In drogen toestand beschadigt men te licht het k der. Wrijf de schoenen daarna in met een lapje, dat heel even bevochtigd is met wat terpentijn. Nawrijven met een zachten drogen doek en de schoenen zijn als nieuw. „IK WEET HET NIET". De vier woorden, die het moeilijkst uit te spreken zijn in iedere taal zijn deze„Ik weet het niet." Als ge hieraan twijfelt, moet ge maar eens invloed rijke vreemdelingen gadeslaan, die ons land komen be zoeken. Bij hun aankomst werden zij „ge-intervieuwd" en antwoorden op vragen over godsdienst, politiek, kunst, zeden, muziek, geschiedenis, literatuur, philosophic, kleeding en het opkomende geslacht, zonder met hun oogen te knippen. Zij doen hun uitspraken met den ernst van een Órakel van Delphi, zonder in het minst verontrust te worden door het duidelijke blijkende feit, dat zij niet in het minst weten, waarover zij spreken. Een van de gunstige uitzonderingen op den algemee- nen regel, maakte eens een schrijver, die, als hem iets over dergelijke dingen gevraagd werd, altijd zeide „Kijk eens, ik ben schrijver en kan me er natuurlijk niet op beroemen, dat ik van al die dingen, die ge me daar vraagt, verstand heb." Kijk eens naar de ellenlange artikelen, die in de kran ten geschreven worden door zeventig-, tachtig- en hon derdjarigen over „het geheim om oud te worden." Een oude vrouw zegt, datjt hem zit in het rooken van een meerschuimen pijpeen ander beweert, dat vloeren schrobben het eenige middel is weer een ander zegt, dat hij zijn hoogen leeftijd heeft te danken aan paard rijden nog een ander beweert, dat hij nooit meer dan een paar uur per etmaal geslapen heeft en dat ditt je ware is om oud te worden. Maar na een poosje komt de waarheid bovenzij weten evenmin, als iemand anders hoe het komt, maar zij kunnen het eenvoudig niet toegeven, dat zij het niet weten. De oude neger, die zeide, dat het geheim van zijn ouderdom was „omdat ik zoo lang geleden geboren ben" was minstens even verstandig en zeer zeker veel openhartiger, dan dat van al die anderen. Ziet ook eens naar groote medeburgers, die zich op gewerkt hebben in de een of andere speciale branche, de uitvinders, vliegtuigfabrikanten, millionnairs en schrij vers, die een orakeltaal ten beste geven over onder werpen op opvoedkundig, historisch of godsdienstig WEGELING's NIEUWSBLAD VAN 26 NOV. 192b gebied, zonder dat zij die dingen ernstig bestudeerd hebben. Hoe komt het toch, dat er zoo weinig menschen zijn, die we*en toe te geven, dat zij het een of ander niet weten Nu ik den tijd heb, er eens over na te denken, moet ik bekennen, „dat ik het niet weet" Maar als mij dan den een of anderen dag iemand plotseling over dit onderwerp zou ondervragen, dan ben ik er van overtuigd, dat ik een plausibel en prachtig klinkend antwoord zou weten te geren. Zoo gaat het De Hoedeldoe gevonden. Toen het feest was afgeloopen en zij allen een beetje wilden gaan slapen in het heerlijke zonnetje, gaf Knor een luiden schreeuw, „Wat is er?" vroeg M iuw „Wel, kijk daar. Hij zit in den boomEn toen zij allen tegelijk opkeken, zagen zij den Hoedeldoe met zijn blauwen staart in den boom zitten, Geef gauw een ladder, mevrouw Bromvliegschreeuwde Maus. „En een beetje zout, om op zijn staart te leggen Maar éér Mauw tijd had om den vogel te bereiken, was deze al weer weggevlogen en Mauw, Knor en juffrouw Bromvlieg keken hem droevig na. (Wordt vervolgd.) ALLERLEI. Hij WILDE 'H LESJE NEMEN. U wilt dus graag den man spreken, die vannacht bij ui ngebroken heeft ja, mijnheer de commissaris, ik zou hem willen vragen hoe het hem gelukt is binnen te komen zonder mijn vrouw wakker te maken. Ik heb dat nu al vijftien jaar geprobeerd en ik ben er nog nooit in geslaagd. HOTEL-HUMOR. je vergist je, je zet een bruinen en een zwarten schoen naast elkaar. ja, dat weet ik, want ik zal bij de volgende deur een zwarten en een bruinen zetten. Logé's die ruzie maken, is de eenige afwisseling, welke we in het hotel hebben. TljDREGELING. ManKom vrouw, het is tijd van opstaan. Vrouw Hè I Manja, de kleine slaapt. DE VERPERSOONLIJKING. Twee meisjes kwamen van de leering, waar over den duivel ge sproken was. Geloof jij aan den duivel, zei de een. Ikke nie, was het antwoord, 't Is ommers netas met Sinterklaas't is je vader. PRETTIG. AnnyGeëngageerd I Die Nou, dat moet dan ook wel ictnand wezen, dien de eerstp de beste neemt. BettyIk ben verloofd met hem. Eén pond kurk is voldoende om een man drijvende te houden. Hner aan zouden lange betoogingen over reddingsmiddelen enz. zijn vast te knoopen. Laten wij volstaan met te zeggen, dat de Amerikanen van deze wetenschap ook op de hoogte schij nen te zyn en hun Redkiangsgordel kurkje voor kurk e bij elkaar züen te krijgen. O, dat droge Amerika! Een dief probeerde dkraa ex-wereldkam pioen Georges Carpentner voor een bedrag van 3 ïO gulden te bi >ïeknL Georges merkte het echter en deelde den onverlaat één van zijn fiksche tikkeel toe. die, hoewel niet meer door een kampioen vuist uitge- deei toch nog een behoorlijke kracht schijnen te hebben. Het slachtoffer van dezen „uppercut" lag Een minste een half uurtje buiten westen. Hoe kon de man ook vermoeden, dat vuisi.echters van naam voor zoo'n kleine bedragen zouden vechten ten bewonderaar van Engeltnd met zijn zeer bizondere levensomstandigheden, be grippen van huiselijkheadcnzoovoort, merkte dezer dagen op, dat de huizen in Engeland allen zoo'n „eigen atmosfeer" hebben. Wij kunnen ons dit leventje indenken. vooral als er, met het oog op Je kolen nood, die er heerscht, de een of andere oude en versleten petroleumkachel in werking ge steld is Met gevoel van „geSak" is iets zeer indi vidueels. De een zal mch met of om iets gelukkig voelen, terwrql de ander in het zelfde geval verstoord of verdrietig zou zijn. En in de meeste gevailcn is het ge luksgevoel dan ook naet tiet gevolg van indrukken van buiten* doch wordt slechts langzaam opgebouwd door het ind.v du van binnen uit. Tevredenheid, naastenliefde, arbeidzaamheid, dat zijp de voornaamste factoren tot het leggen van de fundamenten van innerlijke vrede ec geluk vereischt. Toch kan men ook wel eens gelukkig gemaakt wordea dc een geschenk, een gezegde of opmerking „van buiten af". En hiervan het volgende voorbeeld Zooals bekend is doen de tegenwoordige jonge dames in het hustejuLano fb| ons zijn zij gelukkig een beetje verstandiger) haar uiterste best om er ir. Weeding, haardracht en levenswijze zooveel ■wgelffk int te z en als een der heerei* der schepping. Eenige dagen geleden riep zoo*n jonge Dame in Londen een taxi-chac^rur aan, gaf hem het adres op. waar hüf heen moest en stapte in. De chauffeur, een ogenblikje „afwezig" luisterde naar c:e instructies en antwoordde Jawel, mijnheer!" Oe jonge dame was het gelukkigste schepsel ai geheel Londen. Dit voor hen, die niet niet mochten weten, wat „geluk" eigenlijk is.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1926 | | pagina 18