H.WEGELING
Draag en Aanbod
KAHRELTHEE
DRUKKERIJ
"«r
I*
DE WENTELTRAP
EERSTE BLAD
WEEK-OVERZICHT
-l
DRUKKERIJEN
«EEKBLAD VOOR «ALCHEREN
32e JAARGANG
VRIJDAG 30 JULI 1926
Ne. 30
VAN DC
DIC 60ED WERK
LEVEREN,I*
EEN DER BESTE
NOORDtTRAAT 44
tklcfoon No. 110
VUSflNQIN
NooRornuAT 44 Til. iso
Pomanrano Na M407
DRUKKERIJ DE LANOE JAN
Lange db.pt b f44 mom
ABONNEMENTSPRIJS 40 CDTT PER J MAANDEN,
FRANCO PER POST 80 CENT
i... LOSSE NUMMERS S CENT
Van 1—4
s
00 U.I,
«eer 15 cbft.
INGEZONDEN MEDCDEEUNOEN 00CENT PER REOEL
BV CONTRACT AANMBREB4PI1
Is
b*sohlkbaar
voor
AdvortonEo
*S.- por
plootolnoe
BIJ moordoro
plaatsing,
apeolaal tarloff.
Godsdienstonderwijs verboden. De pre
sident van Mexico, Calles, heeft alle godsdienstonderwijs
verboden en verschillende tegen de kerk gerichte veror
deningen uitgevaardigd2 bisschoppen zijn gearresteerd,
omdat zij druk op de regeering uitoefenden, om wijzi-
te krijgen van de kerkelijke wetten, die op 10
ugustus a.s. in werking zullen treden.
Het verdwenen jongetje. Te Asten werd
des avonds een vreemd jongetje aangetroffen van on
geveer 7 jaar. Het werd bij den veldwachter gebracht
cn die kon, aldus vertelt het „Hgz." na veel moeite te
weten kumen, dat het jongetje joep heette, dat hij 7
jaar was, dat hij in school zat bij juffrouw Truce en dat
ze thuis 3 koeien hadden. Waar hij woonde en hoe zijn
familienaam was, wist het ventje niet. De veldwachter
ging met die gegevens op stap. Eenige burgers meen
den, dat het jongetje wel uit Deurne afkomstig zou zijn.
De klei der steenfabrieken zat nog aan de klompen. Een
te Asten wonende dienstbode uit Deurne meende in den
jongen een zoontje van jan te herkennen uit de St.
|osephs-parochie. Te meer, daar aldaar een onderwijze
res Truce werkzaam was, meende men zeker van de
zaak te zijn.
Ten overvloede vernam men, dat in Asten een schoon
zuster van woonde, ze lag ziek te bed. De veldwach
ter met het kind er naar toe. De vrouw herkende in
den jongen pertinent een kind van haar zuster. Vol
moed toog de veldwachter nu naar Deurne om het ver
dwaalde schaap terug te bezorgen. De ouders woonden
nog al achteraf en zoodoende werd eerst even aange
klopt bij de onderwijzeres, juffrouw Truce. Deze was
reeds in bed, doch kwam direct maarze herkende
het ventje niet. Hij toog dus naar de ouders. Hier waren
alle kinderen reeds lang in bed en werd niemand ver
mist. Met dit al was het ongeveer 11 uur geworden en
toog de veldwachter naar een hotel. Hier werd het kind
liefderijk verzorgd, doch men kon niets naders omtrent
zijn afkomst te weten komen. De hulp werd ingeroepen
van den veldwachter, die tot de conclusie kwam, dat het
kind wellicht in Liessel of Neerkant zou thuis behooren.
Iemand stelde zich en zijn auto ter beschikking en men
toog naar Liessel. Hier werd de veldwachter opgeklopt.
Er was voor zoover bekend geen kind vermist. Dus
naar Neerkant.
De directeur der boterfabriek werd opgeklopt. Ook hij
kende het knaapje niet. Toen naar Meijel. De veldwach
ter opgeklopt. Deze meende in het praten van het kind
het Heldensch dialect te herkennen. Men besloot dus
als laatste plaats Helden op te zoeken. Na eenig vragen
et zoeken vernam men, dat te Beringen een kind werd
vermist. Vol moed tufte men naar Beringen, waar men
na eenfg zoeken het ouderlijke huis van den jongen
▼oud. De ouders met de buren hadden tot 12 uur alles
afgezocht en waren nu in diepe rust Besloten was om
4 uur op te staan om In het kanaal te gaan dreggen
naar het lijkje van den knaap, want men vermoedde,
dat de jongen verdronken was.
Bew ogen vertelden de ouders, dat hun kind al eens
bewusteloos uit het kansal was gehaald, een andermaal
door marechaussee uit een brandend huis was gered en
nog meer ongelukken had gehad.
Een oplichter Het is gebleken, dat de pseudo
cabaret-artiest te Rotterdam, die aangehouden is wegens
oplichting van een bewoonster van de jacob Catsstraat
te Rotterdam, die hij onder voorwendsel, dat het niet
met zijn principes strookte, langer cabaret-artist te blijven,
zoodat hij werkloos dreigde te worden, geld afhandig
wist te maken, inderdaad de 26-jarige O. is, dien de
politie er op aan zag. 41ij woont in het Noordelijke stads
deel, was, gelijk gemeld, vroeger verbonden aan liet
Leger des rfeils en staat bekend als de blikken dominé.
Hij maakt er speciaal zijn werk van, in orthodox chris
telijke kringen zijn slachtoffers te zoeken. Onder het
mom van vroomschijnende praatjes weet hij dikwijls het
medelijden op te wekken.
Ondanks zijn 26-jarige leeftijd heeft hij reeds de zorgen
voor een gezin met 7 kinderen te dragen. Zijn weder
helft is n.l. een 53-jarige weduwe, die in haar tweede
huwelijksbootje een 7-koppige bemanning medebracht.
Vrijdagavond om 6 uur is de blikken dominé weer
op vrije voeten gesteld. Om acht uur zat hij alweer op
een ander bureau, in verband met een soortgeii)ke op
lichting. Dit maal heeft hij een dame in het Westelijk
stadsdeel, bij wie hij een enkele maal kwam om te bid
den en uit den Bijbel te lezen, ettelijke guldens afhan
dig gemaakt.
Stier op hol. Vrijdagavond holde op de Stations
weg te Roosendaal een stier, welke uit de weide was
losgebroken. Met den kop omlaag, stormde het dolle
dier op een kinderwagen toe, welke omver werd gewor
pen, tengevolge waarvan het inliggende kind op de straat
terecht kwam. Gelukkig echter bleef het ongedeerd.
Vervolgens holde het dier naar bet Stationsplein, waar
het publiek een goed heenkomen zocht door in allerijl
op en over de hekken van de spoorbaan te klimmen.
Spoedig daarna wist men het dier te grijpen.
Hetvleeschinvoerverbod in Engeland*
De vleeschprijzen in Engeland vertoonen, in verband
met het vóör eenigen tijd door de regeering, met het oog
op besmettingsgevaar met mond- en klauwzeer uitge
vaardigde invoerverbod voor versch vleesch van het
continent sedert eenigen tijd een sterke stijging.
De eigenlijke moeilijkheden zullen evenwel eerst in
September beginnen, de maand, waarin gewoonlijk groo-
te hoeveelheden varkens uit Nederland naar Engeland
worden gezonden. In het vorig jaar werden te Smith-
fiJd, de groote Londensche vleeschmarkt, tusschen Sep
tember en het einde van het jaar, 380.0ÜÜ varkens uit
Nederland aangevoerd, een hoeveelheid, die voor onge
veer 75 pCt, de behoeften aan varkensvleesch van Lon
den dekt. Dit kwantum zal dit jaar, wanneer het invoer
verbod niet wordt opgeheven, waarop de kans uiterst
gering schijnt te zijn, meldt de „Tel." niet ter Londen
sche markt komen en de te verwachten schaarschte van
varkensvleesch zal de prijzen automatisch sterk doen
stijgen, terwijl grootere vraag naar andere vleeschsoor-
ten ook de pi ijzen daarvan een stijgende tendenz zal
bezorgen.
Ook kalfsvleesch, dat in groote hoeveelheden uit Ne
derland komt, gaat ontbreken. De kwaliteit van Neder-
landsch lams- en schapenvleesch, zoo geeft men in
Smithfield toe, is veel beter dan die van het vleescn,
dat Schotland levert en ook lersche varkens staan achter
bij de Hoilandsche.
Sedert juli verleden jaar zijn de groothandelsprijzen
fel ge
stegenTe Birmingham was de prijs in juli 1925: 521/»
voor varkensvleesch per Engelsch pond als vo!
cent, in juli 1926 65 cent; te Londen, op dezelfde tijd
stippen, 54 cent resp. 67* centte Leeds50 cent,
resp. 65 centte Manchester50 cent, resp. 65 cent.
De verschillen in kleinhandelprijzen zijn uiteraard nog
grooter.
De zaak Lancel. Er is wederom één dier Pa-
rijsche processen berecht, welke groot opzien baren en
MARY ROBERTS—RINEHART
„Ik geloof dat we overal wat achter willen zoeken",
zei Gertrude op vermoeiden toon. „Neen, ik heb nie
mand gezien, behalve Thomas, die er uitzag, of hij de
keuken had leeg gestolen. Wat hebt u daar opgesloten
bij de was?"
„Ik heb geen tijd om liet je uit te leggen", antwoordde
ik. „Eerst moet ik Warner halen. Als je buiten bent
om een luchtje te scheppen, moest je je overschoenen
maar aantrekken En toen zag ik dat Gertrude mank
hep niet erg maar zoo, dat ze toch langzaam vooruit
kwam en het loopen haar blijkbaar pijn deed.
„Wat scheelt er aan?" vroeg ik.
„Ik ben gestruikeld over een paaltje" vertelde ze. „Ik
d*»cht, dat ik Halsey misschien zou zien thuis komen.
Hij hij moest hier eigenlijk zijn".
Ik liep de oprijlaan af. De tuinmanswoning stond een
heel eind van het huis af, vlak bij den grooten weg. Er
stonden twee witte pilaren bij den ingang, maar het
ijzeren hek, dat vroeger door den portier open en dicht
werd gemaakt, stond nu voortdurend open. Tegenwoor
dig reed iedereen in een auto, en had niemand meer
tijd voor dichte hekken en portiers. Het huis bij den
ingang van den tuin diende dan ook alleen om er be
dienden onder dak te brengenhet was van alle ge
makken voorzien en eigenlijk veel gezelliger dan het
groote huis
In gedachten verdiept liep ik de oprijlaan af. Wie zou
het zijn, die door meneer jamieson in den kelder was
opgesloten Zouden we een lijk vinden of iemand, die
erg gewond was? Waarschijnlijk geen van beiden. De
gene die naar beneden gevallen was, had nog kans ge
zien om de deur van binnen af te sluiten. Als hij van
buiten kwam, hoe was hij dan in huis gekomen. Als
het iemand van ons huishouden was, wie kon het dan
geweest zijn En toen sloeg de schrik niij plotseling
om het hart. Gertrude! Gertrude en haar verstuikte
enkel! Gertrude, die mank liep in den tuin terwijl ik
dacht dat ze in bed lag
Ik probeerde de gedachte van mij af te zetten, maar
dat ging niet. Als Gertrude dien avond op de wenteltrap
geweest was, waarom was ze dan gevlucht voor meneer
jamieson Degeen die een schuilplaats had gezocht
achter de deur bovenaan die trap, was blijkbaar niet
erg op de hoogte van het huis en van de manier waarop
de wasch hier naar beneden gegooid werd. Het werd
steeds geheimzinniger. Welk verband kon er in vredes
naam bestaan tusschen Halsey en Gertrude aan den
moord op Arnold Armstrong En toch, hoe ik ook mijn
best deed, overal stuitte ik op dingen, die op zulk een
verband wezen.
Onderaan de oprijlaan liep de weg met een lange,
hoefijzervormige bocht om de tuinmanswoning. Ik zag
licht schijnen tusschen de hoornen en in een van de
kamers boven zag ik vage schaduwen, alsof er iemand
heen en weer liep met een lamp. Ik liep heel zachtjes
op mijn huisschoentjes en voor den tweeden keer dien
avond botste ik tegen iemand aan toen ik vlak bij het
huis kwam. Ik liep tsgen een man aan met een lange
jas, die in het donker naast den weg stond, met zijn
rug naar mij toe, en naar de verlichte ramen keek.
„Wel verdraaid 1" riep hij woedend uit en keerde zich
om. Toen hij mij zag, wachtte hij niet op een antwoord
van mij. Hij verdween dit is letterlijk waar, hij ver
dween volkomen in de duisternis, zonder dat Ik meer
dan een glimp van zijn gezicht te zien had gekregen.
Ik kreeg vaag den indruk dat hij een voor mij onbekend
gezicht had en een soort van pet met een groote klep
droeg. Toen was hij weg.
Ik liep naar de tuinmanswoning en klopte aan. Wel
twee of drie keer moest ik kloppen voor Thomas ver
scheen, en toen deed hij de deur nog maar een paar
centimeters open.
„Waar is Warner vroeg Ik.
„Ik - ik geloof dat hij in bed ligt, juffrouw".
„Laat hem opstaan", zei ik, „en doe in vredesnaam
die deur open. Thomas. Ik zal op Warner wachten."
„Het is hier een beetje benouwd juffrouw", zei hij,
terwijl hij met tegenzin gehoorzaamde. „Misschien wilt
u liever op de verananda wat gaan zitten uitrusten."
Het was zoo duidelijk dat Thomas liever niet had dat
ik in huis kwam, dat ik naar binnen ging
„Zeg aan warner dat er haast bij is", herhaalde ik
en ging de zitkamer in. ik hoorde Thomas naar boven
gaan, hoorde hem Warner roepen en het heen en weer
loopen van den chauffeur terwijl deze zich haastig aan
kleedde. Maar ik keek met belangstelling rond in de
kamer beneden.
Midden op de tafel stond een leeren reistasch open.
Er zaten borstels en flesschen in, met zilveren boven
stukken en het heele ding ademde weelde overdaad en
vrouwelijkheid. Hoe kwam het daar? Dat vroeg tk mij
nog af toen Warner de trap af kwam loopen.
(Wordt vervolgd.)
WegeiingsJlieuwsblad
Bureaux van Uitgave:
DRUKKERIJ H. W
w
Met een „Uitroeper" klein begonnen,
In de omzet veel gewonnen.
Naar het Amer/kaansch
van
18
