H.WEGELING Draaf en rfttnbod DRUKKERIJ DE WENTELTRAP LOUIS DO BB ELM AN N DRUKKERI1EN WEEKBLAD VOOR WALCHEREN EERSTE BLAD WEEK-OVERZICHT 23eJAARGANG VRIJDAG 4 JUNI 1926 No. 22. VAN DC DIC QOED WINK LEVEREN,IS EEN DER BESTE NOONDSTNAAT 44 TKLKFOON No. 190 VLISSINOKN BUflSAUX VAM UlTQNVB I DRUKKERIJ H. WEOEUN Nooodctout 44 Tn. 130 1 PooTsnxNDiQ Ma 91407 DRUKKERQ DB LANGE JAN Lamos Dwjrr D144 - Msii sisi ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN, FRANCO PER POST 06 CENT LOSSE NUMMERS ft CENT Advertentieprijs Van 1—4 rbqels 60 cent, iedere reoel meer 15 cent. INGEZONDEN MEDEDEEUNOEN 60 CENT PER REOEL (DU88ELS KOLOM) By CONTRACT AANMERKELIJK VERMINDERD TARIEF Is voor Advertentie f 5.- per plaatsing. Bij meerdere plaatsing, speciaal tarief. Erfenisjagers. Te Libourne (Fr.) heeft het echt paar G. een ouden man, F. G., vader van den echtge noot, door vergiftiging om het leven gebracht, om 'a mant spaarcenten en een testament door den vergiftigde te hunnen gunste opgemaakt, mgchtig te worden. De liefhebbende kinderen kregen gratis onderdak in de gevangenis. Twee kinder en in een koffer gestikt. Voor een achttal dagen verdwenen te Moos bij Mulhau- sen, de twee kinderen van het echtpaar H., zonder dat zij konden worden teruggevonden. De ouders ontdekten de lijkjes van hun lievelingen in een koffer. Sporen van geweldpleging werden niet vastgesteld. Men vermopdt dat de kleinen tijdens de afwezigheid van hun ouders in de koffer geklommen zijn om te spelen. Het deksel van de koffer zou dan zijn dichtge vallen, waardoor de kinderen door verstikking om net leven kwamen. Men kan zich de droefheid der ouders voorstelten, die dagen en dagen hun kinderen hadden opgespoord en thans bij toeval tot de noodlottige ontdekking kwamen. Van de vrouw die liever man wilde zijnl Een bijna ongelooflijke geschiedenis heeft zich in het vroegere Polen afgespeeld. In een dorp van het district Radomsko werd een man gearresteerd, die zich uitgaf voor dokter, doch niet in het bezit was van eenig di ploma. Bij het onderzoek ontdekte de politie, dat ze niet een man, maar een vrouw in manskieeren gearresteerd had. Zich ontmaskerd ziende, vertelde de „dokter", dat zij het grootste deel van haar leven als een man ge leefd had. Reeds bij den dosp had zij den mannelijken naam Stanislaus gekregen en aanvankelijk was zij als jongen opgevoed. Later had ze meisjeskleeren gedragen en kort voor den oorlog huwde ze met een kapitein van het Russische leger. Toen de wereldoorlog uitbrak, trok ze weer manskieeren aan en streed aan de zijde van haar man, die in den oorlog viel. In dezen slag werd ze zelf gewond en naar een militair hospitaal gebracht, waar men haar geslacht ontdekte. Na haar herstel werd ze uit het leger ontslagen en werd ze pleegzuster. In 1919 keerde ze naar Polen terug en meldde zich bij de militaire autoriteiten aan om dienst te nemen in het leger, dat tegen de bolsjewisten streed. Ze nam deel aan den slag bij Warschau, werd wederom gewond en ontmas kerd; werd weer pleegzuster en trok na het einde van den oorlog weer manskieeren aan om de in den krijg opgedane ervaringen als praktiseerend geneesheer aan te wenden. Tenslotte leerde ze een rijke weduwe in een dorp bij Radomsko kennen, die ze besloot te huwen. Maar het geluk der minnenden was slechts van korten duur. Een week voor het huwelijk stierf de weduwe en liet haar „verloofde" haar geheele vermogen van 50.000 zloty na. Zinkende. Te ldnsbrflck is de echtgenoote van den Mexicaanschen petroleumkoning Paddleford, die ge scheiden van haar man leeft, met haar dochter in arrest gesteld. Ze wordt er van beschuldigd, talrijke firma 's voor allerhande artikelen te hebben opgelicht en in vele van de voornaamste hotels van Europa diefstallen te hebben gepleegd. De beide dames waren reeds vroe ger uit Oostenrijk uitgewezen, moeten in Zwitserland-^- wegens bedrog reeds gevangen gezeten hebben en schijnen ook In Italië reeds een vergrijp te hebben uitgeboet, daar zij indertijd ingevolge verzoek der Italiaansche re- geering door Zwitserland aan de Italiaansche justitie - werden uitgeleverd. Toen zij ditmaal zonder papieren uit Italië in Tirol kwamen, werden zij opnieuw in hech tenis genomen. Een vermiste na zeventig jaar terug gevonden. Na zeventig jaar is te Eichelsheim in het Odenwald een geheimzinnige moord aan het licht ge komen. Toentertijd leefden daar tezamen twee gebroe ders, van wie de jongste zijn geluk in Amerika wilde gaan beproeven, en hij vroeg daarom aan zijn broer zijn aandeel in de ouderlijke nalatenschap. Zijn broei" betaalde hem den avond voor hét voorgenomen vertrek zijn aan deel uit, maar toen den volgenden morgen de vrienden van den vertrekkenden hem kwamen afhalen om hem naar het station te vergezellen, kregen zij te heoren, dat hij al lang vertrokken was. Sinds werd nooit meer iets van den landverhuizer vernomen. Toen echter begin dezer week het oude huis l werd afgebroken om op de plaats een villa neer te zet ten, vond men het geraamte van den jongeman onder den vloer. De 1 0 0. 000! De 100000 uit de Staatsloterij is dit maal te Leiden gevallen. Een groepje van 25 brieven bestellers was de gelukkige houder van een half lot, zoodat elk hunner f 1700 kreeg uitbetaald. Door creoline vergiftigd. Zondagmiddag zou de 67-jarige J. j. Ch. te Leiden, die last meende te heb ben van verstopping cascara innemen. Hij nam een be hoorlijke dosis uit een fleschje en kreeg daarna weldra hevige pijnen. Bij onderzoek bleek, dat de man het ver keerde fleschje had genomen, dat het vergift creoline bevatte. Ondanks de spoedig geroèpen geneeskundige hulp is hij denzelfden avond aan de vergiftiging overleden. DeElzas wordt leeggekocht. Volgens een bericht uit Straatsburg aan de „Matin" heerscht er groote opwinding in den Elzas in verband met den uit voer van levensmiddelen naar Duitschland. Profiteerend van den lagen franc-koers koopen de Duitschers groenten, boter, eieren, enz. in groote hoe veelheden op. Eiken morgen ziet men over de Rijnbrug hcnmmi gaf Jen rnoeJ foji nïef spoedig verloren, Üreeo nsar rn pakje-zorgvuldig oewaanL tnuZJuiad 'I-gevaar weer bezworen! Haaivlsclizwom verdeeeen krul in z'nsfaarH ROTTERDAM bij Kehl rijen vrachtwagens trekken, van kleine karretjes tot verhuisauto's toe, alle volgeladen met bloemkool, asperges, wortelen. Het resultaat? Al deze artikelen worden in den Elzas schaarsch en duur. Het uitvoerrecht voor groenten be draagt slechts 5°/ovoor eieren is het 40° o, maar zelfs dan is het koopen in Frankrijk nog voordeelig. Op een ochtend werden in een half uur tijd 24.675 K G. groentven over de brug vervoerd. En sommige dagen heeft de Fransche douane meer dan 30.000 franc als uitvoerrech ten op eieren. In Lotharingen is het al net zoo. De bewoners van het Saargebied koopen er alles op. En zelfs komen Zwitsers kaas koopen in den Boven-EIzas, omdat die dan goedkooper komt dan hun eigen Gruyère MARY ROBERTS—RINEHART. Ergens beneden gaf een klok met een speelwerk den tijd aanhalf twaalf, kwart voor twaalf en twaalf uur. En toen gingen de lichten voor goed uit. De electrische centrale van Casanova sluit te middernacht. Iedereen gaat dan naar huisals men een feest geeft is het ge loof ik de gewoonte om een fooi te geven, zoodat het personeel met sterke koffie nog een paar uur wakker blijft. Maar voor dien nacht waren de lichten uit. Liddy was in slaap gevallen, zooals ik wel verwacht had. Ze was iemand waarop men weinig staat kon maken, altijd wakker en geneigd tot praten als men haar niet noodig had en slapend als men haar gebruiken kon. Ik riep haar een paar maal, maar het eenige resultaat was een geweldig gesnurk toen stond ik op en stak een kaa s aan. Mijn slaap- en kleedkamer waren op de eerste ver dieping, boven de groote woonkamer. Op de tweede verdieping li*p een lange gang over de heele lengte van het huis, waar aan bijde zijden 'kamers op uit kwamen. In de zijvleugels waren kleine gangetjes, die loodrecht op den hoofdgang stonden zoo eenvoudig mogelijk. En net toen ik weer in bed wilde kruipen, hoorde ik een geluid, blijkbaar in den oostelijken vleugel, en terwijl ik een van mijn pantoffels al uit had bleef ik zitten luisteren. Het was een ratelend metaalachtig geluid en het weerklonk ontzettend in de leege ruimten. Het was net of er iets zwaars, misschien een stuk staal rammelend en ratelend de trap af naar het speel- zaaltje was afgerold. In de stilte, die hierop volgde, bewoog Liddy zich en snurkte weer. Ik was wanhopig; eerst hield ze mij wakker door haar malle angst en nu ik haar noodig had sliep ze als een os. Ik ging naar binnen en wekte haar, en ik moet haar tot haar eer nageven dat ze on middellijk klaar wakker was. „Sta op", zei ik als je niet in je bed vermoord wilt worden." „Wat? Hoe?" gilde ze ontzet, en sprong overeind. „Er is iemand in huis" zei ik. „Sta op. We moeten probeeren om bij de telefoon te komen/' „Toch niet in de hal?" vroeg ze verschrikt. „O, juf frouw Rachel, toch niet in de hal en ze probeerde mij tegen te houden. Maar ik ben een groote vrouw en Liddy is klein. We bereikten tenslotte de deur en Liddy had een koperen staaf in de hand, die zoo zwaar- was dat ze hem nauwelijks dragen kon, laat staan er iemand een slag mee toebrengen. Ik luisterde en toen ik niets hoorde deed ik de deur een eindje open en keek in de hal. Het was er pikdonker en door het schijnsel van mijn kaars maakte de duisternis nog meer indruk. Liddy gaf een gil en trok mij weer terug, en toen de deur dicht sloeg viel het spiegeltje, dat ik op het bovenraam had gelegd naar beneden, boven op haar hoofd. Toen was het heelemaal mis.' Het duurde een heelén tijd voor ik er haar van kon overtuigen dat ze niet van achteren was aangevallen door een inbreker, en toen ze den spiegel kapot op den grond zag liggen maakte dat het al niet veel beter. „Dat geeft een dooie", jammerde ze. „O, juffrouw, nu gaat er iemand dood 1" „Ongetwijfeld", zei ik streng, „als jij je mond niet houdt, Liddy alleen." En zoo bleven we tot den ochtend zitten, hopend dat de kaars het zou uithouden tot het dag werd, en we bespraken met welken trein we naar de stad terug zouden gaan. Als we maar bij dit besluit waren gebleven en teruggegaan waren voor het te laat wasl Tenslotte ging de zon op en van mijn raam uit zag ik de boomen in de oprijlaan langzaam zichtbaar worden, eerst grijs en toen groen. Aan den anderen kant van het dal werd de Greenwood Club een witte vlek tegen een heuvel aan en een paar vroege roodborstjes trippelden rond in de dauw. Pas toen de melkboer en de zon kwamen, ongeveer om denzelfden tijd, durfde ik de deur naar de hal open te doen en rond te kijken. Alles was nog precies zooals wij het gelaten hadden. Hier en daar stonden koffers, die nog naar den ko ferzolder gebracht moesten worden en door een raam van gebrand glas scheen het daglicht opgewekt rood en geel naar binnen. De melkboer liep ergens beneden rond en de dag was begonnen. Ongeveer om half zeven kwam Thomas johnsof! de oprijlaan af en wij hoorden hem beneden rondscharrelen en luiken open zetten. Ik moest met Liddy meegaan naar haar kamer boven ze was er van overtuigd dat z* daar iets griezeligs zou vinden. En toen er niets bijzonders was, voelde ze zich zoo moedig in het dag licht, dat ze heusch een beetje teleurgesteld was. En we gingen dien dag niet naar de stad terug. (Wordt vervolgd. Wegelingsïïieuwsblad beschikbaar Wordt in eerstvolgend nummer vervolgd. Al zit ga nog zoo In de knal, Ean Uitroeper plaateen helpt wel Naar het Amerikaansch van Kenners zeggen„MIJ SMAAKT ALLÉÉN EEN CIOARET"

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1926 | | pagina 1