2e BLAD
Walcheren's Bazuin
Vrouwepolder. Maandagmorgen j.l. voltallige open
bare Raadzitting. De boeken en de kas van den gem.
ontvanger waren 22 MaaH j.l. nagezin en in orde be
vonden. Tot onderwijzeres in de nuttige handwerken aan
de O. L. te Vrouwepolder werd met 5 tegen 2 stemmen
benoemd mej. Beekes uit Middelburg, terwijl tevens eer
vol ontslag werd verleend aan mej. Verweer uit dezelfde
betrekking. De burgerwacht te Gapinge verzocht de toe
gekende subsidie ovèr 1926 te verhoogen, na langdurige
bespreking werd besloten er f5.— bij te doen. De ver.
„Groene Kruis" hadverzocht het subsidie voor de
verpleegster met f200 te verhoogen, waarop afwijzend
werd beschikt. Het verm. cijfer voor den dienst 1926—
1927 werd gesteld op 3°/o. Vtforts werd nog gesproken
over uitbi eiding der straatverlichting en het aanvragen
om zand te mogen halen uit de zandput te Seróoskerke.
Kortgene. Donderdagavond openbare Raadszitting5
leden aanwezig. De gemeente wil de jaargarantie ter
electrificatie van den middengroep garandeeren, echter
niet hooger dan tot f 25.per aansluitbaar perseel en
voer straatverlichting ad. hoogstens f 0.40 per jaar per
inwoner. De prijzen voor het aankoopen van graven vooV
kinderen van 12 jaar of jonger worden gesteld op de
helft van de bedragen voor die van volwassenen nl. f 20,
le^klasse en f 8, 2e klasse. De verordening op het hef
fen van haven- en liggeld werd aldus gewijzigd, dat dit
voortaan met ingang- van 1 Sept. «a.s. zal bedragen,
voor bietenvervoer 25 en voor andere vaartuigen 15 cent
per ton. Het verm. cijfer over'26—,27 werd vastgesteld
op l1/*, evenals 't vorige jaar. Hierna richtte de voor
zitter nog eenige zeer waardeerende woorden tot dhr.
Markusse, die deze gemeente binnenkort als notaris en
als we.th. gaat verlaten. Niet alleen voonden gemeente
raad aldus spr. doch voor de heele gemeente,
ja, voor geheel N. Beveland is dit vertrek een groot
verlies. Voor den Raad ook om het feit, dat er hier zoo
weinig personen zijn, die zich meer voor het Raadslid-
WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN 30 APRIL 1926
Haarlem is ongetwijfeld de stad der oprechtheden,
ten minste, men zou dit bijna met wiskundige zekerheid
mogen zeggen, gelet op het vele dat voorzien van het
etiket „oprecht" Haarlems wallen uitgaat of te wel bin
nen hare veste blijft. Men neemt bijv. een portie ijs
niet hinderlijk voor minnaars van een „biertje", noch
stootelijk voor geheelonthoudersgevoelens in ,,'t Haar
lemmerhout", of onze aandacht wordt terstond gevestigd
op de kapitale kopletters van de „oprechte Haarlemmer
courant", voor zoover onze geschiedenis- en journalis
tieke memorie ons in dezen geen parten speelt, het oudste
nieuwsblad in ons land. Als trouw sociëteit- en clublid,
die nergens het saamhoorigheidsgevoel verliest, neemt
ge het bewuste blad van „stok" om met den eersten
oogopslag een klinkende reclame de Haarlemmers
weten ook precies wadr ze moeten adverteeren, in welk
blad en op welke plaats, evenals onze advertèerders
van dat zoo precies weten, van de „oprechte
Haarlemmerhalletjes" te lezen, verkrijgbaar St. jansstr.
No. zooveel en zooveel. Als degelijk, ouderwetsch hüis-
vader, die uit elke bezochte stad een kleine versnape
ring, liefst „lekkers" voor de achterblijvende huisge-
nooten meebrengt, stapt ge naar de bedoelde patisserie.
Op het zachte klingelen eener windgong verschijnt een
oprechte Haarlemsche winkeljuffrouw, die onmiddellijk
aan uw spraak hoort daUze met geen ingeborene te
doen heeft, wat niet behoeft te verwonderen, door het
eerste het beste taalboek zooiets uit de serie „wat
iedereen van den oorsprong, het ontstaan in het gebruik
der Nederdietsche d.i. van de Hollandsche taal weten
moet" U leert, dat ons Nederlandsch in Haarlem en
deszelfs omgeving het meest oprecht wordt gesproken.
Op uw vraag of „oprechte Haarlemmer halletjes" echt
lekker zijn, krijgt ge het meest bevestigend antwoord,
evenwel met een bijgevoegde aanbeveling, dat de „op
rechte Haarlemsche meisjes" toch nog de kroon span
nen, omdat ze mogelijk duurder, alzoo de winstmarge
grooter kan zijn. Met voorzichtigen tred om de licht-
breekbare „oprechte meisjes" toch vooral héél thuis te
brengen, schrijdt ge over de Groote Markt, in de vroeg-
zomersche avondschemering tusschen 9 en V 10, om te
kunnen genieten van de ruischende melodie der oprechte
Domiaatjes en nog even te staren op het ijskoude ge
vaarte, dat de oprechte uitvinder der boekdrukkunst
moet voorstellen. Na veel omzwervens komt ge ten slotte
midnacht, na een lange, saaie en dure spoorreis in uw
„Heimat" aan, waar de heele familie u in spanning
heeft gewacht om te zien of ge ook hebt gedacht aan
het je opgedragen verzoek, n fleschje van de „op
réchte Haarlemsche olie" mee te brengen, daar al de
andere nog nooit heeft geholpen, omdat ze misschien
ook niet zoo oprecht, als nu, had kunnen zijn. Nu is
genezing van welk soort ze ook is in den regel
meer afhankelijk van de juiste toediening, dan wel
van de s ór t van het middel. Zoo vertelde ons laatst
onze boezemvriend Baron vanPuffelen dat hij een bediende
had, die immer te laat op zijn werk verscheen. Bedrei
ging noch andere soorten strafmiddelen hadden geholpen
's mans leven te verbeteren, tot de Baron op de lumi-
neuse gedachte was gekomen, zijn knecht, den volgen
den morgen eens zonder standjes, doch langs den weg
der stilzwijgendheid tot inkeer te brengen. Als deze dan
wederom te laat verschijnt houdt van Puffelen hem zijn
gouden horfoge voor den neus, waarvan de wijzers ver
over negen uur wijzen. Met stomme verbazing kijkt de
nalatige dan het horloge, dón zijn meester aan, tot de
laatste, rood van woede, uitbrultkijk eens, waarde
vriend„Voorwaar, wat een prachtig uurwerk", luidt
het kalme antwoord: „ik wist niet dat u vandaag uw
verjaardag vierde", kijk zie, zoo iets is nu net geschikt
om alle geduld te verliezen, al was men dan de gedul
digste, nuchterste Engelschman in eigen persoon. Men
vrndt daar bij onze overzeesche buren, de meest uit-
gezochtste mannetjesputters tot zelfs in de dameswereld.
Lady Mills, een Engelsche dame, is reeds wereldberoemd
geworden inzake haar reizen door de ongeëffende wegen
der Sahara en van Koerdistan, doch haar laatste avon
tuur zal haar wis en zeker voor altoos aan de vergetel
heid ontrukken. Vorigen Woensdag is deze reislustige
welgemoed weergekeerd van een uitstapje, geheel alleen
in de Negerrepublietf Liberia. Ze vertelt hier van aan
een verslaggever van de „Daily Mail" dat zij niet alleen
de eerste blanke vrouw was, die geheel Liberia door
kruiste, maar dat zij bovendien in vele streden de eerste
blapke was ooit door de inboorlingen aanschouwd. Vijf
weken lang reisde zij door een gebied, bewoond door
Kannibalen, die een afkeer hebben van alle vleesch tenzij
het menschenvleesch is.
In de binnenlanden, voer zij voort, heerscht een vreese-
lijk genootschap, genaamd „De Menschelijke Luipaar
den", De leden daarvan vermommen zich zóó, dat zij
er zeer luipaardachtig uitzien. Op hun rug hangen zij
geel vlechtwerk, waardoor hun zwarte huid roofdierachtig
vlekt. De borst wordt wit geschilderd, aan de handen
dragen de heeren ijzeren klauwen en zij bootsen met
zorg den gang en het gegrom der wilde beesten na.
De leden van dit genootschap liggen den heelen dag
te wachten tot iemand in hun buurt komt, die dan wordt
doodgeslagen en opgegeten. Ook boven het opeten van
hun naaste familie achten zij zich niet verheven.
Op een strook van 30 K- M. breedte langs de kust na,
is geheel Liberia oerwoud, vochtig en heet en vol prach
tige orchideeën en vlinders. Dagenlang zag Lady Doro
thy den hemel bijna niet. Vele inboorlingen schrokken
danig als zij verscheen en vluchtten ijlings het bosch
in. Op haar tocht was zij vergezeld door een zwarten
tolk-en-gids die slechts in het donker kon zier*
De critiek van een degelijk stukje avontuur laten we
gaarne aan het oordeel onzer lezers, evenals over het
volgende voorval te Amersfoort, waarvan we o.a. lazen
in de M. C." van Vrijdag j.l.
In het Volk van gisteravond gaf majoor D. j. Brusse
een uitvoerige uiteenzetting van de feiten. Er was in de
kazerne geld uit broekzakken van soldaten gestolen
zonder dat men den dader kon vinden, wat tot veel
onderlinge argwaan aanleiding gaf. Op een der volgende
nachten kwam een der manschappen rillend en bevend
aan den wachtcommandant mededeelen, dat er een
burger tusschen twfèe kribben te slapen lag. Daar bleek
werkelijk iemand te liggen: maar ook, dat de 24 soldaten
van de zaal zoo door angst en schrik bevangen waren,
dat ze niet uit hun bed haddtn durven konjeTl, wij
cursiveeren Red. -f I en zelfs niet te bewegen
.waren dien zoogenaamd slapenden burger wakker te
maken. De majoor noemt dat „een misselijke houding".
Bij het verhoor den volgehden dag bleek die burger de
diefstallen van de vorige dagen te hebben gepleegd, en
ook nu weer met hetzelfde doel te zijn binnengedron
gen. De majoor geeft toe, dat hij tegenover die 24 sol
daten „in een beetje krachtige termen" uitdrukking heeft
gegeven aan zijn misnoegen over hun laffe houding.
Een misnoegen, dat wij* ons alleszins kunnen verklaren
ja, er gebeuren tegenwoordig soms rare dingen, niet
alleen in ons land, maar ook daarbuiten. Zoo blijkt uit
een bericht van de „Echo de Paris", dat daar een be
kende danseres zich eiken morgen regelmatig baadt in
een badkuip, waarin de melkboer eerst 200 L. volle
melk heeft leeggestort. Het blad vraagt dan met klim
mende verontwaardiging of het toelaatbaar is, dat de
melk, na dit gebruik, weer voor de consumptie wordt
verkocht
Aanleiding tot deze vragen zijn de volgende feiten
Een bekende Pórijsche danseres neemt eiken ochtend
in haar weelderige badkamer een melkbad. Zoo tegen
zes uur komt een melkwagen voor haar deur, en twee
mannen zetten e^n stuk of tien kannen van 20 liter elk
in de gang. De melk wordt in de badkuip gegoten en
electrisch verwarmd, waarna de danseres instapt.
Nu heeft een dienstmeisje verklapt, dat zoo tegen
twaalven de melkboer terugkomt en de kannen terug
haalt, die gevuld zijn met de vloeistof, die hij 's ochtends
afleverde.
De eenige vraag is nuwat gebeurt er dan met die
melk? De politie zal onderzoeken of des melkboers
koeien zich er aan vergasten of de Parijzenaars zelf.
Nu moet de Seinestad altijd wat extra 's leveren, anders
zou Parijs geen Parijs meer zijn. En als de grenzen van
het verstand dan eenmaal zijn overschreden, wordt het
verstandeloos. Al zien wij dan ook geen zwevende dan
seres, gewasschen in de zoete melk, desniettemin ge
nieten we meer van een eenvoudig mondorgelconcert,
dan heel de mondaine van de „stad der lichten", van
het onzinnige vertoon van een danseres, ja, dat was
Zaterdagavond in het schuttershof te Middelburg be
paald mooi. De sedert 4 maanden opgerichte mondorgel-
vereeniging „Crescendo" onder leiding van dhr. Lijnberg,
gaf voor een stampvolle zaal haar eerste uitvoering.
We kunnen niet anders zeggen dan dat de 45 leden
de verschillende nummers uitstekend hebben voorge
dragen, we wisten eerlijk niet dat er in een mondorgel
nog zooveel schoons huisde. Ook de Vllssingsche har-
monicavereeniging onder dezelfde leiding deed zich we
derom hooren en 't was, evenals eerder te Vlissingen
wederom een schitterend succes. Zoo valt er door on
derlinge samenwerking veel te bereiken. Reeds gerui-
men tijd was het bijv. aan de politie te Middelburg be
kend, dat op verschillende plaatsen, vooral aan den
Kanaaldijk, steeds gedobbeld werd om geld. Meermalen
had de politie in vereeniging met die uit de omliggende
gemeenten getracht hieraan een einde te maken, doch
telkens wisten de spelers uit de handen van den hei
ligen Hermandad te blijven, door het uitzetten van
„posten". Zondagmiddag j.l. evenwel is het haar gelukt
op de Nadorst eén troep dobbelaars op heeterdaad te
betrappen en werd tegen een 8-tal personen, proces
verbaal opgemaakt, terwijl tevens de centjes werden
opgestreken. Dat zal den spelers wel niet meegevallen
zijn. Toch juichen we een dergelijk ingrijpen van harte
toe evenals we het een kloeke daad vinden van de
„Vereeniging ter bevordering van het Vreemdelingen
verkeer te Zoutelande", die voor den tijd van 10 jaar
volgens een bericht in de N. R. C van het Rijk
een strook strand gehuurd heeft van 1000 Meter lengte
om te voorkomen dat ongewenschte exploitatie zou
plaats grijpen. Voor liefhebbers van een gratis bad, zal
de gelegenheid dan open blijven. Doch er gebeuren
meer goede dingen op ons bescheiden eiland. Zoo ver
nemen we, dat oorspronkelijk op initiatief van Ds. Reus
te Westkapelle, door Mevr. Schutten-Puttein uit Hoorn,
geheel belangeloos, aldaar een tweede les In kantklos
sen is gehouden, waaraan in totaal door ongeveer 30
meisjes is deelgenomen, teneinde door middel van deze
huisindustrie, gedurende de werklooze winterdagen eeni
ge bijverdienste te bekomen. Als 't een weinig meeloopt,
kan dit in de toekomst een aardige bron van inkomsten
vormen, vooral in deze Zeeuwsche omgeving. We gaan
een stapje verder en willen ook hier nog even wijzen
op de laatste interressante „winterlezing" te Domburg,
gehouden door Dr. Vaandraher aldaar. De inleider had
tot onderwerp„De beteekenis van geringe „tekorten"
voor de gezondheid." Spr. wees zijn hoorders vooral
op de macht van het kleine in ons lichaam, wat bijv.
blijkt uit een klein te veel of te weinig van de afschei
ding uit de schildklier. Ondanks het „zware" van zulk
een onderwerp bleek uit het warmen langdurig applaus,
dat de spreker inderdaad de vergadering had weten te
boeien door zijn heldere uiteenzetting. Nu we eenmaal
in Dombu/g aangeland zijn, denken we tevens aan de
vergadering van het Polderbestuur van Walcheren j.l.
Zaterdagmorgen, waar de voorgestelde subsidie van
f 200 aan de N V. „Stoomtram Walcheren" zoo in
den wandel „Domburgsche tram" geheeten ter spra
ke kwam. De voorzitter dhr. Mr. Lantsheer legde
hierbij een adres van de Autobusonderneming Middel
burgDomburg over, waarin de N.V. er op wijst, dat
deze subsidie, eigenlijk een indirecte steuning is van de
binnenkort in te leggen autobussen van de tram. Dhr.
jeronimus is principieel tegen het verleenen van elke
subsididie aan tramwegen, spr. gelooft dat deze maat
schappijen blijde zullen zijn als ze deze koorden door
kunnen snijden, ze behoeven zich dan ook niet meer te
houden aan bepalingen als bijv. Zondags niet rijden.
Wat het vervoer betreft meent spr. dat het goederen
en postvervoer op deze lijn afneemt, terwijl het per
sonenvervoer toeneemt, waaruit valt te besluiten dat van
een concurentie met den autodienst niets is te vreezen.
Dhr. Dumon Tak vindt de tram gemakkelijk als er bijv.
eens wat gaat haperen aan den Westkapelschen dijk,
waarop de vorige spr. antwoordt dat het tegenwoordig
met vrachtauto's vlugger gaat; als 'tnoodig was, zou
den de eigenaars hun auto 's best hiervoor willen geven.
Dhr. Groosman zegt dat de wegen hierdoor zwaar zul
len lijden, wat dhr. Huson beaamt. De voorzitter deelt
mede dat de bussen reeds in bestelling zijn, waarop
het v.oorstel zonder hoofd, stemming wordt aangenomen
Over autobussen en trammen zullen we 'tnu eens niet
hebben, doch we willen nog wel eens een oogenblikje
wijzen op het „autogevaar" nude tijd van het „toe-toet-
toe" weer aanbreekt. Autobestuurders moeten nooit ver
geten dat ze niet alléén heer en meester zijn op den
weg en de rest van rij- en voertuigen, mitsgaders voet
gangers, hebben evenmin dit „recht." 't Komt hier vooral
opaan, dat men elkaar goed begrijpt, althans wïl be
grijpen. Een automobilist, die 't werkelijk goed wil ver
staan, zal 'tniet in z'n hoofd halen om als een onbe
suisde langs de wegen te rennen, terwijl zijn mede-weg-
genoot, eveneens z'n best behoort te doen, door flink
opletten, de gevaren zooveel mogelijk te voorkomen. Over
't algemeen is 't anders in ons land treurig gesteld met
de auto-sport. Rijp en groen kruipen maar achter 't stuur,
zonder dat ze soms een syllabe verstand van 't heele
ding hebben. „De Nederlander" bevatte vorige week de
volgende ontboezeming over dezen tak van sport.
De automobiel de moderne verschrikking.
Bijna geen dag gaat er om, of wij lezen van de ver
woestingen, die deze verschrikking aanricht op den weg.
Zijn gang door hel leven is waarlijk maar al te dikwijls
een marche funèbre voor tal van stervelingen.
Te Kampen werd laatst een jongmensch tegen den
grond gereden en meters ver meegesleurd. De chauf
feur bleek van de stuurinrichting nog niet eens de ele
mentairste kennis tè bezitten. Toen hij wilde remmen,
drukte hij met den vpet op het gaspedaal met het ge
volg, dat de wagen nog harder ging en de verongeluk
te fietser zoo goed als gemangeld werd. Bij Lisse in de
buurt bleef een chauffeur tegen den regel in midden op
den weg rijden en veroorzaakte zoo een botsing met
een motorrijwielGevolgeen jong leven werd wreed
afgesneden.
Dat zijn twee voorbeelden. Men kan er in éën week
misschien wel twintig bij elkaar halen. Dikwijls is de
drank de oorzaak, heel vaak ook de zucht den auto
branie uit te hangen, die zoowat alles kan.
Maar zeker is het, dat het op die manier levensge
vaarlijk wordt, zich op den weg te wagen, waar zulk
een autobandietisme zich uitleven mag. Zou het geen
tijd worden, dat men draconische maatregelen ging ne
men, om ieder, die zoo lichtvaardig met het leven van
zijn medemenschen speelt, voor goed het rijden als au
tobestuurder onmogelijk te maken.
Strenge boeten alsjeblieft. En helpt dat niet, dan
maargevangenisstraf.
Inderdaad, zoo is het jammerlijk genoeg.
-4- 1
KORTE KLANKEN.