H.WEGELING
Draag en Aanbod
JUBILEUM - GEDENKBOEK
JUBILEUM-UITGAVE
WINKELBONNEN
HET EENE ONRECHT
DRUKKERIJ
EERSTE BLAD
WEEK-OVERZiCHT
DRUKKERIJEN
WEEKBLAD VGÖRWALCHEREN
H.M.Kon.Wilhelmlna en Z.K.H.Pr. Hendrik
IS CENT.
Drukkerij H WEGELING Drukkerij De Lange Ju
SS. JAAROANQ
VRIJDAO 8 FEBRUARI 1828
No. 8
f AN Dl
D I I Q O E D WERK
LEVEREN, IE
EEN DER BESTE
Bureaux van Uttqavr
DRUKKERfl H. WEQELWO
Noordstraat 44 Tel. 130 Vutsam
postrekbhwo na 51407
DRUKKERQ DE LANOB JM
Lamos DEUPTB 144
40 CEWT PER 8 MAAMDEN,
FRANCO PER POOT 05 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
Advertentieprijs:
TM 1—4 szbqels 60 cent,
RBDBfiB B80BL MEER 15 cent.
RIOEZONDENMEDEDEEUNQEM flOCENT PER REOEL
(dubbele kolom)
BS} CONTRACT AANMERKELIJK VERMINDERD TARIEF
Is
beschikbaar
voor
Advortentls
VS.- por
plaatsing.
BIJ meerders
plaatsing,
speolsal tarief.
Heden verscheen ter drukkerij H. Wegeling als extra
nummer van Wegeling's Nieuwsblad een
Dit gedenkboek, samengesteld met medewerking van
Dr. van Amstel, bevat een literair-historische beschrijving
van H. M. Koningin Wllhelmina en Z. K. H. Prins Hendrik,
eenlge vaderlandsche liederen, opgeluisterd met een groot
aantal foto's en teekeningen, momentopnamen uit de afge-
loopen 25 jaar.
Dit keurig uitgevoerde gedenkboek van groot formaat
ia verkrijgbaar bij de Bureaux van Wegelings Nieuwsblad
te VÜssingen en Middelburg, bij de Agenten op de dorpen
en bij de colporteurs, die de boeken aan de huizen te
koop aanbieden.
Da prijs is, gezien de kostbare bewerking en de hooge
prijs der cliché'* zeer laag gehouden, nl. op
Wij gelooven dat deze lage prijs voor niemand een
bezwaar zal zijn, zich ter herinnering aan dit huwelijks
feest, eea exemplaar aan te schaffen.
De tijd van voorbereiding voor deze uitgave was zeer
kort, waarom er dan ook geen gelegenheid was, het ver
schijnen er van aan te kondigen.
Heerea adverteerders, die gewoon zijn in deze soort
■itgaven te adverteeren en niet zijn bezocht geworden,
zoodat, zij deze prachtige gelegenheid voor reclame het
boekwordtom zijn historische waarde natuurlijk bewaard
hebben misgeloopen, verzoeken wij ons deze haast niet
kwalijk te nemen. De Administratie
Van een vermisten jongen. Enkele dagen
geleden verscheen er in de bladen de klacht van een
vader, die te Nijmegen gastvrij onderdak genoot, dat
zijn zoon verloren was.
Dagen en dagen, langer dan een week stellig, maakte
de vader een periode van onrust door. Hij was gered
en hij had ook gezien, dat zijn zoon behouden uit het
overstroomde gebied was gekomen en met een boot vol
menschen was weggevoerd In het eerst was er bij den
man nog geen angst, want hij begreep dat na enkele
dagen, als de vluchtelingen in de gastvrije gemeenten
der burgerlijke stand was opgenomen, hij we! bericht
zou krijgen waar zijn zoon was. Maar het bericht bleef
uit; en ook de zoon. Tot hij dezer dagen opeens ont
dekt werd.
De zoon was met de bpot naar Arnhem gekomen en
op het bureau van het huisvestingscomité op het Roer
mondsplein had hij ervaren dat de een hier, de ander
daar naar toe werd gezonden. Hij was er tezaam met
zijn vriendje en de leeperd bemerkte, dat twee jongens
wei bij elkaar mochten blijven als zij broertjes waren.
En toen nu het vriendje zeide E. te heeten, verklaarde
W. 't broertje van E. te zijn. Zoo werden beiden naar
de barakken te Ede gezonden. En de snuiter, die wist
dat zijn vader goed verzorgd in Nijmegen zat, vergat
de gevolgen van zijn slimheid tot de alarmeerende be
richten de waarheid aan het licht brachten.
Postzegelvervaisching. Een ijverig postzegel'
verzamelaar te Parijs, die beslag had gelegd op een
Hollandschen jubileumzegel 1813—1913 van tien gulden,
welke voor 250 frs. genoteerd staat in den catalogus,
werd onlangs door een deskundige tereurgesteld, die
hem er op attent maakte, dat de zegel valsch was. Na
een nauwkeurig onderzoek is de recherche er in ge
slaagd den dader op te sporen, die zijn atelier had in
het quartier Lorette, waar nog twee andere verdachten
zijn gearresteerd. De hoofd-dader is een 25-jarige jonge
man, genaamd jean CividinI, die zich bezig hield met
het vervalschen van postzegels voor verzamelingen. Hij
breidde zijn „zaken" tot België uit en nog zeer onlangs
had Cividini zich naar Brussel begeven, waar hij den
verzamelaar Gerard aldaar wist te bewegen, een hoe
veelheid echte Belgische postzegels, ter waarde van 30
Voor kleine zaken, die geen
Cassa bezitten drukken wij
tegen zéér lage prijzen
Noordstraat 44 Vttssingea
Delft B144 Middelb,
duizend francs, te ruilen tegen door hem gemaakte val*
sche zegels.
Tot zijn medeplichtige behoort de Rus Makarof, die
in het leger van Wrange! heeft gediend en in betrekking
was bij vorst Crouy. Hij woonde in een door dezen af
gestane kamer in de Rue Varenne. Voorts werd gear
resteerd als medeplichtige een zekere Zagorfki, wiens
vader correspondent is van verscheidene buitenlandsche
bladen. Deze houdt het er echter voor, dat zijn zoon
den ernst van zijn daad niet geheel beseft.
De dappere redders van het s.t. Roose
velt. Bij aankomst van het Amerlkaansche s. s.
„Roosevelt" te Plymouth met de geredde bemanning
van de „Antinoe" gingen vertegenwoordigers van de
admiraliteit, van de marine-autoriteiten in Dcvonport, en
van Vereenigingen in Plymouth, het schip tegemoet. De
stoomschepen in de nabijheid lieten hun sirenen werken
en de bevolking hief een luid gejuig ter begroeting aan.
De ontmoeting van. den kapt van de Antinoe en zijn
vrouw was hartroerend. De moed van Kapitein Pried
en de bemanning van de „President Roosevelt" bij het
redden der schipbreukelingen van het Britsche schip
„Antinoe" heeft te Londen groote bewondering gewekt
Koning George zond aan president Coolidge een telegram
waarin hij zegt, diep getroffen te zijn door den in zulke
moeilijke omstandigheden betoonden moed De koning
zegt verder, dat zijn stem hier de gevoelens van alle
Britsche harten weei geeft.
Al zit b* nog zoo In de knol,
Eon Uitroeper plaatson holpt wol
81
Die advokaat waoTony.
Zijne studiën en natuurlijken aanleg, hadden hem In
korten tijd zoo ver gebracht,! dat hij eene der schitte
rendste plaatsen aan de balie bezette.
Tony woonde met zijne zuster, en scheen in de oogen
der wereld oen gelukkig mensch te zijn. Men wist echter
niet, dat or heimelijk een worm aan het hart van den
jongen rechtsgeleerde knaagde, en die worm was een
denkbeeld aan het verledene.
Als hij zijne gedachten op dit punt terugbracht, kwa
men hem al de wezens te binnen, die hij gekend had i
dan dacht hij aan het huisgezin van den schoolmeester
en van Martha, en berekende de rampen en misdaden,
die uit een onrecht, door zijnen vader, gepleegd, waren
voortgevloeid. Nooit had hij eene betere les genoten, dan
door het overwegen van de gevolgen cener handelwijs,
die voor niets werd gerekend in den beginne, waarin
hij zelf zedelijk gedeeld had en die took zoo verschrik
kelijk geworden was.
„Eene wanorde", schreef de schoolmeester eens, „is
dikwijls een oneindig langs keten van misdaad en ramp,
die zich van geslacht tot geslacht ontrolt",
Tony had de waarheid hiervan ondervonden.
„Het onrecht is begonnen", zeide hij soms tot zijne
zuster toen Prans, door eene schandelijke omkooperij,
dienstplichtig werd gemaakt„aan dat begin schakelen
zich de dood van Martha, het sterven van Clara, de zin
neloosheid van den armen Ivo, en het verderf vanPrans.
Eéne onrechtvaardigheid, die soms niet hooger geteld
wordt dan een onnoozele spelde-steek, stort eene
reeks menschen In het ongeluk. Wat P^ans betreft, ik
heb hem herhaalde raaien doen opzoeken doch ais ik
eenig spoor van hem vond, leidde die weg immer tot
de ledigheid en losbandigheid.".
En sprak Tony nooit meer van Clara?
Zeldenmaar de herinnering aan die eerste genegen
heid was in hem levendig geoleven, niettegenstaande
de veelvuldige bezigheden en beslommeringen van het
pleitersleven. Het gevoel was echter kalm en het scheen
hem toe soms een droom te zijn, die hem lang geleden
ontroerd had
Zoo gaat het In het leven. Eene zal Tony echter eene
vrouw ontmoeten, welke zijne levensgezellin worden zal,
hoe dikwijls hij dan ook elk andere vrouw dan Ciara,
„dat gebiaakstte kwaad" noemdehoe lang hij dan ook
gsene
liefde meer op het levenspad zouden groeien. Dat zal
vermeend heeft, dat er voor hem geenc bloemen van
zóó zijn; maar of hl) nog wel ooit met die opoffering,
met die reinheid, met die eindelooze zinsbegoocheling
beminnen, zal, als in zijn eersten jongelingstijd, dit voor
zeker mag men betwijfelen I
Een bediende der rechtbank trad zijn kabinet binnen,
en reikte den advocaat eenen brief over. De brief be
richtte hem, dat hij aangeduid was vsn ambtswege, om
de verdediging op zich te nemen van eenen misdadiger,
die weldra voor het gerechtshof zou verschijnen.
Het trof Tony, toen hij den naam des schuldigen las i
het was die van Prans. Ontroerd, door duizendo ge
voelens bestormd, ging hij uit en begaf zich naar de
gevangenis.
BI) den pllchtige gebracht, hield hij zich onbekend.
Hij zou ook den misdadiger niet herkend hebben,
zoodanig was dat, voorheen zoo regelmatig, gelaat ver
anderd. De driften, die in de ziel stormden, deden den
sterkste haar uitwerksel op het aangezicht van den
schuldige zien.
Deze verhaalde zijne levensgeschiedenis.
Prans verzweeg nietszijn leven voor en gedurende
de diensttijdden dood zijner moeder, dien van Ciara,
zijne hardheid jegens den schoolmeester alles kwam,
in volle waarheid, over de lippen.
Hij was, van misdrijf in misdrijf vervallende, eindelijk
▼oor goed de prooi der gevangenis gewortjpn.
Prans was het treffendste voorbeeld dat men vinden
kon, om het gevaar te doen zien van eene plotselinge
standverwisseling, en vsn de aanraking met net slechte
der wereld, als onze zedelijke kracht hiertegen, niet be
stand is.
„Frant", sprak de advokaat. nadat hij het levens
verhaal had aangehoord„kent gij mij niet meer 9"
De misdadiger zag hem een oogenbiik strak aan en
schudde ontkennend het hoofd.
„Evenwel hebben wij als kinderen dikwijls samenga*
speeldals jongeling elkander gekend",
Prans bleef zijnen verdediger scherp aanstaren.
„Zijt gij Tony?" vroeg hij eindelijk
„ja was het antwoord„ja, ik ben Tony. Ik heb jegens
u nog een ouc'ei plicht te vervullen; ik zal beginnen
met u uit al de krachten die ik bezit, te verdedigen.
Heb moed."
„Gij kunt mij niet vrijpleiten van den diefstal, dien
ik pleegde."
„Dan zal ik de straf lichter makenwant Ik heb hoop
u tot het goede te zien terugkeeren."
Nooit had de advokaat met meer Ijver eene zaak
doorgrond; nooit had hij zijne weisprekendheid meer
gescherpt.
Nimmer sprak hij zoo schoonnimmer trof hij de
aanwezigen zoo diep. De toon zijner stem alleen was
genoeg, om Frans de tranen in do oogen te dringen,
al verstond hij dan ook de vreemde taal waarin er ge
sproken werd, niet voldoende. O, welk machtig middel
van bekeering ware de pleitrede voor hem geweest sis
hij deze had kunnen verstaan
Tony schetste het leven van zijnen speelgenoot, in
zijne wieg, in zijne jeugd, in zijne jongelingschap in zijn
•laafsch en gedwongen leven, zoo strijdig met de per-
soonlijke vrijheid van den mensch. Hij volgde hem ia
zijn leven bulten het dorp, wees op de stronkelsteenen, die
in zijnen weg geworpen werdenonrechtvaardigheid
lijden, honger, en eindigde op het berouw te wijzen,
dat de ziel des jongelings doordrong.
Toen men het vonnis uitsprak, drukte de pleiter ds
hand des ongelukkigen, als om hem kracht te gevso
in den slag.
Onnoodïgl hl) ontving hem gelaten.
„GIJ zijt veroordeeld'sprak Tony„boet het kwaad
dat gij deedt in de gevangenismaar gedenk steeds
uwe moeder, uwe verloofde, uwen weldoener allen in
lijden gestorven. Keer met hetzelfde berouw, dat u thans
bezielt, uit de gevangenis terug en kom daarna aan het
huis van uwen ouden speelkameraad kloppenhij zal
u ontvangen als een weergekeerden broeder, opdat gij
nog een eerlijk en braaf man ia de wereld worden zoudt"
EINDE.
In hst nummer ven volgende week maken we
een begin met een nieuw vervolgverhaal getiteld
«DE GEVANGENE VAN IF."
NOORDSTRAAT 44
TKLKFOON No. ISO
VLiSSINQEN
Wegeling'sïïieumsblad
TIR GELEGENHEID VAN DK
1B-JARIQE KOHTVERKENIQINQ VAN
