No. 1. Proefnummer 1901. voor Zeeland, Ons program. FEUILLETON. Brieuen, stukken en aduertentiën te zenden aan de administratie aan „ZELANDIA" te Zuiddorpe. Moeders dwaasheid. Deze courant verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Inzending van advertentiën vóór 3 ure op den dag der uitgave. Het tweede of laatste proefnum- ner van dit blad verschijnt 24 De- ember a. s. Correspondenten en Agenten oor dit blad worden gevraagd op ie gewone voorwaarden Adres administratie van de ,,Zelandia" e Zuiddorpe. In het nummer dat I Januari s. wordt uitgegeven kunnen 4ieuwjaarswenschen geplaats rordenter grootte van hoogstens regels tegen vooruitbetaling van •0 cents in postzegels van 2 5 10 of 15 cents of per postwis- el, toe te zenden aan de Admini- tratie van de „Zelandia" te Suiddorpe. Van wege de Administratie zal t> het nummer dat i-Jannari a s rerschijnt een ilgemeene Nieuwjaarswensch vorden opgenomen waaronder ie- ler belanghebbende zijn naam kan geplaatst krijgen tegen toezending, 'óór 30 December a. s. van 10 cents n postzegels. Staatkundig Overzicht. Prijs per 3 mnamlen: franco per post 75 cent, voor België frs. 2.50. Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar bedraagt de abonnementsprijs slechts f2,50 voor Nederland. Aan deze uitgave is verbonden een (>EIL.LrUSTItEEItI> ZIIMl VliSliLVIt tegen den prijs van 45 cent per 3 maanden, betaalbaar tegelijk met de abonnementsgelden. Advertentië in, van 1 tot 5 regels 50 cent, voor elke regel meer 10. Bij driemaal plaatsing van dezelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen om dienstpersoneel ter grootte van hoogstens 8 regels worden bij vooruitbetaling geplaatst voor 40 cent per advertentie. Bij abonnement of herhaalde plaatsing belangrijke reductie. Het zal wel overbodig zijn in den aan- ïef van dit eerste artikel te wijzen op iet feit, dat de pers in onze dagen een der krachtigste, zoo al niet het krach tigste hulpmiddel is in dienst van den geest, tot verbreiding van ideëen, tot verdediging van beginselen, tot beharti ging van politieke en sociale belangen en tot het voeren van den strijd voor die Moeder's dwaasheid, zoo noemde men het in de heele familie, dat moeder nog niet wilde ophouden met werken, terwijl zij toch al op jaren kwamen' het volstrekt niet noodig was, dat zij nog iets deed. Wel, hoe blij zou menigeen zijn. als hij het zich gemakkelijk kon maken, en zij, die het zoo goed zou kunnen hebben, deed het niet, hoezeer er bij haar ook op werd aangedron gen. Tegen moeders dwaasheid viel niets te doen. En het was een zwakke troost voor hare kinderen, dat men in de heele stad deze dwaasheid van de oude juffrouw Bitschman »origineel" vond. Het was toch somtijds onaangenaam. Dat moeder, toen zij rijk was nog haar groentekelder openhield, zóu men zich nog hebben laten welgevallen, maar dat zij tweemaal per week op de marktda gen, in haar stalletje ging zitten en, be haaglijk om zich heen ziende, ieder, die het verlangde., van haar groenten uitzocht, dat was toclf waarlijk een dwaasheid Erf wat wist zij haar groeiflen en haar fruit aan te prijzen, net alsof zij het noodig had, zooals in haar jonge jaren, toen zij nog niets meer was dan de vrouw van een man zonder eigenlijk beroep, een man die zich «commissionair" noemde. zaak, die de overtuiging ons heeft leeren achten en waardeeren als de beste voor de maatschappij, waarin we leven en ons bewegen. Sinds langen tijd reeds werd dit hulp middel ontbeerd in Zeeland dooreen par tij, die zoo talrijke vertegenwoordigers telt in deze gewesten. Immers de Katholieke partij mistte hier nog altijd haar eigen orgaan, een orgaan, dat zich enkel en alleen zou wijden aan de politiek, gegrondvest op het staatkundig program van de Katho lieke partij in de Tweede Kamer der Staten Generaal. Lang werd deze behoefte reedsgevoeld, en hoe vaak ook stenynen zijn opgegaan in dien geest, de mannen, die het krachtig initiatief zouden nemen, lieten op zich wachten. Thans echter is dat anders geworden. Eenigen der voornaamste Katholieken hebben de hand aan den ploeg geslagen, om het uitgestrè&telerrciH, daf zOülaSig' reeds braak lag, te bebouwen en vrucht baar te maken. En zoo werd het besluit genomen en doorgevoerd tot stichting van het blad, waarvan wij hier den lezer het eerste nummer als proefexemplaar aanbieden. De naam „Zeiandinzegt duidelijk en helder genoeg,datZeeland'sbelahgen de eerste plaats zullen innemen op ons werkprogram. Wat de richting aangaat, wij kunnen het in een enkel woord zeggen die richting zal zijn Katholiek. Wij twijfelen er geen oogenblik aan, of ons pogen zal door de vele Katholie ken met vreugde worden begroet, omdat ze nog steeds een orgaan misten, dat zich op zuiver Katholiek terrein stelde en strijden en werken zou in den geest van het program der Katholieke Kamer- partij. De heer Bitschmann zaliger was klerk geweest, maar dit beroep beviel hem op den duur niet; hij kon niet recht tegen een zit tend leven, en zoo hing hij al gauw nadat hij de knappe, flinke Babette, de dochter van een eerzaam schoenmaker, getrouwd had, zijn klerkenbaantje aan den kapstok. Hij had in de gaten gekregen, dat hij als man van deze vrouw zich niet behoefde te over werken. I)e groentekelder, dien' de prakti sche Babette aanstonds na hun trouwen had geopend, ging uitstekend en wierp een rijke winst af. De jonge vrouw had uit het ou derlijk huis verstand van zaken meegebracht en ook, als bruidschat, een paar honderd daalders di e voldoend bed rij fskapi taa 1 waren Bitschmann zeide dus zijn kantoorwerk zaamheden vaarwel en werd commissionair dat wil zeggen, hijliep, nadat hij 's morgens de zeer eenvoudige boekhouding van zijne vrouw had bijgewerkt, op de markt en in de straten rond, deed nu en dan ook wel eens een klein zaakje, en zat 's avonds in een bierhuis, natuurlij kook en kei voor zaken! Een goede kerel, die Bitschmann, maar het buskruit had hij niet uitgevonden. Doch hij had geluk, driemaal in zijn leven had hij geluk. In de eerste en voornaamste plaatsin de keuze van zijn vrouw; in do tweede met een loterijbriefje dat hij in betaling van een armen drommel aangenomen had. De arme drommel stierf als arme drommel en op het lot viel later een hoogo prijs. En in de derde plaats kocht Bitschmann op aandringen van zijn verstandige vrouw, voor een deel van de som gelds een groot stuk land, dicht bij de stad, dat voor een spotprijs te krijgen Voorloopig zal Zelandia" tweemaal per week verschijnen, om de huisgezin nen te bezoeken en daar, als een gezel- ligen kouter en vriend, de voornaamste nieuwtjes te komen vertellen, die zoo wel in Binden- als Buitenland de aan dacht verdienen. De hoofdartikelen zullen steeds gewijd zijn aan politieke en andere gebeurtenis sen, die den lezer belang kunnen inboe zemen, en'zullen meestal genomen zijn uit datgene, wat ons allen het meeste kan boeien en ter harte gaan. Yerder zullen we telkenmale een reisje maken over 't wereldtooneel en een oogenblikje stilstaan dhhr, waar eenig feit van beteekenis ons treft, om dan weer terug te keeren op ei gen bodem, en het meest wetenswaar dige uit onze naaste omgeving bij elk aar te sprokkelen. Ter afwisseling en ter verpoozing tus- schen de bonte mengeling van lief en leed Hit vreemd ei*- zullYn'wij'Oük een plaatsje inruimen aan boeiende en aantrekkelijke feuilletons, geen halve of zoutelooze lectuur, waarmee de we reld, helaas, zoozeer wordt overstroomd, maar degelijke, kern-gezonde verhalen, die door een ieder kunnen en zullen gelezen worden met veel genoegen. Zelfs een kind zal ze kunnen ter hand nemen en er vruchten uit ver garen ten goede. Zoo zal Zelandiaworden wij twijfelen er geen oogenblik aan, een welkome gast aan den huiselijken haard, en telken reize zal zijn komst met vreug de worden begroet. Daarenboven verbinden wij aan het blad een Geïllustreerd Zondagsblad" dat veel wetenswaardigs bevat in woord en beeld en den lezer op de hoogte houdt van de in tressan tste personen, voorvallen en vindingen van verre en was. Do stad breidel" zich later in die rich ting uit en het stuk tand werd na eenjge jaren verkocht als bouwterrein. Het ligt voor de hand, dat dit voor Bitschman een prachtige zaak was. De goed gelukte speculatie gaf moed. Bitschmann was van nu af zijn eigen com- misliönair en toen hij, nog tamelijk jong kwam te sterven; lief hij zijn weduwe een aanzienlijk vermogen na, dat van jaar tot jaar grooter werd. Babette wist liet geld bijeen te brengen en verslapte niet in haar vlijt. Al geruimen tijd behoorde zij tot de »markt-millionnairs" van destad. Hare vier zoons waren allen flinkemannengeworden. De oudste was bouwmeester, de tweede dokter, de derde postmeester de vierde, het wonderkind, kapelmeester. Allen «eerbied waardige" mannen, zooals hun moeder vol trots placht te verzekeren. En zij waren in goede families getrouwd. Ook daarvan ver telde de oude juffrouw Bitschmann maar al te gaarne haren kelder- en marktklanten. De zoons vergolden Hunne moeder rijkelijk al hare zorg en lief !e. Geen van de vier woonde in de stad, dat was ten slotte ook maar beter, juist om moeders dwaasheid. Op nieuwjaar hadden de zonen geregeldeen samenkomst in het ouderlijk huis, en dan deelde moeder van hare renten uit. Mijn jongens zullen wat van het geld hebben zoolang ik nog leef, niet alleen eerst na mijn dood. Dat was moeder's stelregel. Behalve deze regelmatige toelagen gaf zij nog naar behoefte, bij bijzondere gelegenhe den, bruiloften, kinderdoopen, zomerreizen. van nabij. Met deze beloften op de lippen en in 't hart doet Zelandia thans zijn eerste schrede in de wereld en klopt al da delijk vrijmoedig bij U aan om een vei lig schuilplaatsje te vragen in Uw midden. Wij vleien ons van harte met het blij de vooruitzicht, dat hem uwe deuren gaarne zullen worden ontsloten, verze kerd als wij zijn, dat hij U veel nuttigs zal leeren en dat zijn meer ernstige taal, zoowel als zijn lossere mededeelingen en berichten door U met veel aandacht en graagte zullen worden beluisterd. Redactie en Uitgever zullen steeds zorg dragen, dat Zelandia altijd flink voor den dag komt en daarom in geen enkel Katholiek gezin mag worden afgewezen. Mekkagangers. De stroom van Mckkagangers uit Indië naar het graf van den profeet gaat onafge- - brokeit voort, ofechom, valt waar te nemen, dat hun aantal in dit geweest lang zoo groot niet meer is als voorheen. Deze liefhebberij kost geld en van dit artikel heeft de in- landsche bevolking hier ter kust in den laat- sten tijd eer te weinig dan te veel. Op 22 October 11. vertrok van hier naar Djedda het stoomschop Bali met 527 aspi rant hadji's aan boord, van welken 16 van Sumatra's Westkust afkomstig waren; de overigen kwamen van Java. Den 29sten dier maand vertrok het stoom schip Bogor van hier met dezelfde bestem mingtot overvoer van 510 bedevaartgangers, waarvan 37 van deze kust en de overigen van Java afkomstig. Deze week wordt hier nog het stoomschip Soerabnja verwacht, dat eveneens aange wezen is om eenige honderden aspirant- hadji's naar het land van den profeet óver te voeren. Is de reisgelegenheid via Emmahaven voor de meesten gemakkelijker, velen verkiezen nochtans,- naar men ons mededeelt, den goedkooperen weg overland naar de Oost kust, via Singapore naar Djeddah. De oude vrouw, die voor hare persoon zoo eenvoudig voortleefde als zij altijd gewoon was geweest, had toch ten volle besef van de behoeften van het jongere geslacht en van honger levenskringen. Zoo deed zij heel veel ter wille van hare kinderen; zij mochten alleen niet rakenaan hare «dwaasheid", dan werd zij kwaad. Niettemin trachtten hare zoons toch altijd weer opnieuw haar daarvan af te brengen. Het was toch iets ongehoords: een millionaire, die bij weer en wind op de markt zit en kooi en appels verkooptMaar al deze pogingen stuitten af op de stijfhoofdigheid van juffr. Bitschmann. «Wat, moet ik het mij gemakkelijk ma ken? En waorom zou ik dat doen? Ik heb toch geen last van moeheid en zenuwach tigheid, zooals de jongelieden van tegen woordig En wat zou ik dan in 's hemelsnaam moeten beginnen? In mijn salon gaan zitten? de oudejuffr. Bitschmann houdt er, sedert zij schoondochters heeft, een keurig inge richt salon op na, op de «bel étage", maar zij zit meestal in haar kamertje naast den groentekelder, «in mijn salon gaan zitten en de vliegen tellen misschien?" Aldus antwoordt zij haar oudsten zoon, als deze haar weer eens bestormt om het groentestalletje op de markt op te geven. «Zeg mij maar cons, Avat ik anders doen moet. Voor de geldzaken zorgt mijn notaris want daarvan heb ik geen verstandgenoeg. Voor mijn plezier in boeken lezen, zooals de groote dames doen, kan ik niet, want ik begrijp niemendal van de schoonheden, die daarin staan. Nu, en aardige nietigheid)es ZUID-AFRIKA. \1 anneer wij bij 't eerste verschijnen van dit nieuw orgaan voor Zeelandden blik laten gaan over het wereldtooneel, dan treft ons in de allereerste plaats de droevigo en gruwelijke strijd, waarin onze Zui'd- Afrikaansche broeders sinds zoolang reeds zijn gewikkeld, en waarvan de wreedaar dige feiten, door Engeland bedreven, heel de Avereld met afschuw tegen het Britsche volk en zijn bevelhebbers hebben bezield. Na zooveel dagen van harden strijd, waar- iu zoo vaak het einde en den ondergang der republieken werd geprofeteerd, staan do Boeren nog krachtig en onverslagen te vel de. Wel mogen hun vrouwen en arme bloed jes van kinderen in de Concentratiekampen worden uitgehongerd en vermoord, toch blij ven de helden pal staan in den heiligen strijd voor recht, en gerechtigheid. ooral in de laatste dagen hooren wij alom van krachtige operatiën der Boeren. En na die kranige staaltjes van roerigheid en machtsontA'-ikkeling onzer stambroeders, als stonden we p;ts aan den dageraad van den treurigen strijd, kan men moeielijk tot de conclusie komen dat het einde van den oorlog zichtbaar nadert. Maar hoe vreemd het ook is, toch schijnt de Engelsche Regee ring dit te doen, althans de Memorial Di plomatique deelt mede dat de Britsche re geering den mogendheden te verstaan heeft gegeven dat de Zuidafrikaansche oorlog ze ker voor het eind van Maart a. s. geëindigd zou zijn. Hoe de Engelsche Regeering aan die avc- tenschap komt is een raadsel, voorloopig ziet het er niet naar uit. Maar er bestaat toch een middel voor haar om gelijk te krijgen zij verklaart immers maar dat de oorlog uit is. Dat heeft zij al meermalen gedaan, 't is daarom eigenlijk gek dat zij dit thans ver klaart. Hoe kan zij nu zeggen dat de oor log, die immers voor een jaar al uit Avas en toen Aveer op 15 Sept. jl., voor einde Maart zal geëindigd zijn. 't Zal daarmee Avel even zoo gaan als de vorige malen. En wanneer het juist is Avat de Figaro van een zeer goed ingelicht persoon verneemt maken, kleedjes, borduurAverk en kussens, zooals de dames, die niets te doen hebben, kan ik ook niet. Ik heb bet, niet geleerd in mijne jeugd, en nu ben ik er te oud voor. 1 Mijn vingers kunnen wel omgaan met kpol. met appels en peren en Avat daar meer bij behoort, maar niet met een haak- of bor- duurwerkje. Zeg mij nu maareens, waarmee ik mijnen tijd zou moeten slijten? Och, moeder, dat is nu toch zoo moei lijk niet. Gij koopt u een landauer en gaat rijtoeren maken en ge maakt eenseen schoo- ne reis en gaat den eens naar uwe kinderen Wel ja, een landauer! Waarom dan niet dadelijk een automobiel? zeg, jongen dat meent ge zelf niet. Ik zou mij immers tot de teenen uit schamen, als ik zoodeftige dames ontmoette, de vrouw van den regec- ringspresident bijvoorbeeld, die altijd te v et gaat en die mijne beste klant is. En reizen? Neen, dat is mij te nieuwerwetsch, dat laat ik aan de jongeren over. En mijne kinderen bezoeken? Neen, mijn jongen, dat doe ik niet. Ik pas niet in uAve kringen. En Avaar ik niet pas, daar blijf ik vandaan. Het doet mij heel veel plezier, als gij bij mij komt, gij en UAve vrouw en kinderen; hier ben ik thuis en hier geef ik den toon aan. Dus het. moet stilletjes zoo blijven als het is. En zie mij eens aan, jongen. Kan men mij aanzien, dat ik zeven-en-zestig jaar ben? En doet mij nu genoegen, gij en UAve broeders, mij verder uav eeuwig gelamenteer over mijn marktstalletje te besparen. Blot volgt.)

Krantenbank Zeeland

Zelandia | 1901 | | pagina 1