ACHT KAASMEISJES NAAR
DE MIDDELLANDSE ZEE
NOG EENS VIS
Zachte weer
houdt aan
ACHT JAAR
OPGELEGD
MAHTMEZ
ET HARDE GESLACHT
altijd uüèlkom
steeds uueer
KAPPIE EN DE LUCHTSTRIJD
reis om de wereld
Zaterdag 11 februari 1961
ZEEUWSCH DAGBLAD
P. W. RUSSEL'S
Bad van Marie
En kreeft
Ztvit
sers
Raad zal beslissen
NIEUW GEBOUW NEH
IN KRALINGEN?
DOOR
DIGNATE ROBBERTZ
Uit de kerken
Pag. 2
GCHIPHOL. „Oh, nou heb
ik m'n pas in mijn koffer la
ten zitten en die staat natuurlijk
al bij de douane". De klok in de
wachtkamer van Schiphol wees
gisterochtend kwart over tien
toen Christien van Gilse (19)
uit Roosendaal deze noodkreet
slaakte. Nee, nee, u behoeft zich
geen zorgen te maken, want het
is allemaal in orde gekomen en
wat later kon ze haar reispapier
laten zien aan een man van de
Koninklijke Marechaussee. En
nu, nu u dit ochtendblad hebt
opengeslagen, wandelt mejuf
frouw Van Gilse vermoedelijk al
langs de boulevard in Nice. Met
een mandje kaas.
De andere zeven meisjes, die
gisteren met haar in het vliegtuig
stapten, hadden ook een mandje met
kaas hij zich. Dat wil dus zeggen:
acht meisjes en acht maal kaas.
Juist ja, dat is het: Kaasmeisjes en
dan nog Kaasmeisjes, die naar het
Zuidfranse Nice gingen. Ze blijven
daar een week, op uitnodiging van
de heer Jean Medecin, die de bur
gemeester van Nice is.
Snel bekeken
Het wordt wel een druk weekje
voor de dames-Kaasdraagsters want
er staan drie bloemencorso's en twee
gala-avonden op het programma.
De acht Nederlandse meisjes komen
uit Breda en omgeving. Hoe dat zo
toevallig uitkomt?
Ieder jaar nodigt Nice buitenlandse
deputaties uit om aan het Carnaval
deel te nemen. Nederland was dit
jaar aan de beurt, samen met België,
Duitsland en Zwitserland. En wan
neer u nu tenslotte nog weet, dat
de directeur van de V.V.V. in Breda
een goede kennis is van de burge
meester van Nice, dan wordt dat
„Breda en omgeving" wel duidelijk.
Die directeur is de heer Gerard
Sliepen en hü vertelde: „Ik heb niet
zoveel moeite gehad met het uitkiezen
van de acht meisjes. Nummer één was
al heel snel gevonden, want dat was
Hetty, mijn dochter van achttien."
En de andere meisjes? Dochters van
directeuren van bevriende V.V.V.'s. Een
gezellig onderonsje dus, maar zo was
de zaak snel bekeken.
Tulpen uit Zundert
De acht meisjes moeten wel iets van
de Franse taal weten. Dat enkelen ons
vertelden nog nooit in Frankrijk te
zijn geweest is natuurlijk geen be
zwaar. En de heer en mevrouw Sliepen
gaan mee om tussen de corso's en
feesten door een oogje in het zeil te
houden.
Dat dit niet altijd mee zal vallen
bleek gisterochtend op Schiphol al,
want in twee groepen verdeeld liep
men elkaar te zoeken om tenslotte als
één geheel een bos tulpen in plastic
omhulsel in ontvangst te nemen van
mevrouw Manders, de echtgenote van
Zunderts burgemeester. Precies ja,
dochter Marian (18) was een van de
acht.
Dat er een hoop met kaas te doen
is, zal eenieder thans duidelijk zyn.
Je kunt er zelfs helemaal mee naar
Nice vliegen, maar dat moet dan wel
in een leuk pakje.
Dikwijls is er in Nederland al kritiek
geweest op de echte of onechte natio
nale klederdrachten" van meisjes, die
voor ons land buiten de grenzen gingen
goodwill-len. Ik houd ook niet van die
pakken met hele of halve kanten mut
sen maar een landgenoot, die nu al
jaren voor Nederland toeristische pro
paganda maakt in New York, heeft me
gezegd: „Je moet, zeker in een land
als Amerika, komen met foto's en
folders van meisjes op klompen, met
bossen tulpen in hun armen, Edammers
op de achtergrond aan de voet van een
molen en een soortement Volendams
pak aan. Dat dóét het voor de Ameri
kaan; hij weet op een afstand al dat
het over Nederland gaat wanneer hij
dit soort zaken op aanplakbiljetten of
zo ziet staan en daar gaat het dikwijls
om."
Vechten met bloemen
Er is ook nu voor die acht jneisjes
nagedacht over een aardig costuum;
nagedacht, met de hulp van het Neder
lands Zuivelbureau. En het is gewor
den: een rode rok, een zwart-wit ge
streepte wollen bloes, een rode sjaal
en een wit puntig mutsje met zij-
flappen. Een fantasiepak dus; niet onze
smaak, maar in Nice zal het 't wel
doen en daar gaat het om.
In Nice, waar overmorgen het grote
feest begint, de „Bataille de Fleurs";
een grote optocht met praalwagens die
versierd zijn met bloemen en die
eindeloos door de stad trekt. Er worden
bloemengevechten geleverd en de acht
Nederlandse kaasmeisjes zullen daar
dapper aan meedoen, van hun eigen
praalwagen af.
Met prikkers
„Het lijkt me allemaal enig leuk
worden", fluisterde Milly Nauta uit
Breda ons in een moment van ver
trouwen toe. ,,Dat heerlijke klimaat en
al die feesten
Ja, ja, juffrouw Nauta, dachten wij,
maar vergeet vooral niet, dat u méér
met kaas kunt doen. Vandaar dat
mandje dat u, vol met Edammer en
Leidse, meekreeg. Compleet met prik
kers, om elke hongerige wandelaar in
Nice te laten proeven.
En dat zijn er wat, wandelaars in
Nice. Dik twintigduizend toeristen
marcheren er al rond om de carnavals-
pret te gaan beleven en die moeten
vast en zeker meer dan vijf cent
„slaapbelasting" betalen, zoals de bur
gemeester van Roekan je zou willen.
Er zijn er zelfs die honderd en
tachtig gulden gaan neertellen (per
persoon, jawel) om mee te doen aan
een gala-avond.
Maar dat geeft niet, als je maar
kunt lachen, zeggen ze dan in Nice.
En prikken gauw een stukje Edam
mer uit de korf van Marian Manders.
.MARIA* (l$h
.kaasprikken......
"DETER LAAT dan nooit is meestal
mijn devies. Ook nu ziet u het
weer: ik kom alhoewel te laat. toch
bij u terug met enige visrecepten,
speciaal voor u opgeschreven door
twee bekende kok-restaurateurs.
Het eerste recept is uit Den Haag
afkomstig en is met veel fantasie ge
maakt door de heer Nieuwstadt. Het
is een heerlijk gerecht dat kan ik u
verzekeren. Niet alleen zijn kokfan
tasie is veelzijdig maar ook de wijze
van toebereiden van exotische scho
tels is zeer speciaal. Daarom eten wij
zo graag bij hem. Kijkt u zelf maar
eens naar zijn visschotel.
Paling de kleine Leckerbek: reken
voor 4 personen IVz kilo paling, kook
de in vingerlange stukken gesneden
paling niet te zacht en maak intussen
de saus. Deze saus namelijk is de
hoofdzaak van het gerecht. U neemt
hiervoor 4 eierdooiers met 1 pakje
roomboter of margarine. Natuurlijk
kunt u de helft van beide nemen en
ook minder paling gebruiken, wij le
ven tenslotte in een vrij land!
De eierdooiers klopt u los met een
klein beetje azijn en dit doet u op
een zeer zachte vlam. Wilt u voor
zichtig zijn, doe het dan au bain
Marie (dus in een warmwaterpan).
Het moet een gebonden massa wor
den waardoorheen u dan de ietwat ge
smolten boter of margarine roert.
Dit smeuïge mengsel maakt u naar
smaak af door er wat peper, zout en
enige druppels worcestershiresaus
doorheen te kloppen.
U kunt deze saus nu dikker ma
ken door er enige eetlepels even los
geklopte room doorheen te roeren.
Maar dit moet echt wel au bain Ma
rie gebeuren. U begrijpt best dat ons
sausje beslist niet mag schiften het
geen niet uitgesloten is als u het op
een te directe vlam zet.
Door deze saus mengen wij 1 schijf
fijngesneden ananas en ongeveer 50
g in kokend water ingeweekte rozijnen
die u daarna heeft laten uitlekken.
De paling is allang gaar en afgego
ten. We leggen deze stukken vis in
een vuurvaste schotel, gieten er de
roomachtige saus overheen. Hierop
strooien we een beetje paneermeel.
In een hete oven moet dit gerecht j
nu even gratineren. U zet hiervoor I
de schotel hoog in de oven.
De heer Nieuwstadt adviseert de
huisvrouw om hierbij stokbrood en ge-1
mengde sla te serveren. Maar ook|
gekookte worteltjes en kleine aardap
peltjes smaken hier heerlijk bij.
Tot zover deze kookenthousiast.
filets worden keurig netjes van de
graat en alle andere ongerechtighe
den ontdaan (ik laat dit door mijn
charmante visleverancierster doen).
Dan moet u ze pocheren alias zacht
jes in een beetje vocht gaarstoven.
Dit echter moet zo gebeuren dat de
visfilets plat geperst liggen tussen
twee schalen. Neem bijvoorbeeld een
vlamvaste schotel waar u de filets
plat naast elkaar legt met enige plak
jes ui en enige dikke plakjes gesne
den champignons. Hierop giet u een
glas witte wijn.
Dan zet u op deze massa een iet
wat kleinere schotel en laat alles aan
de kook komen. In 5 minuten is het
al zover en gaan we verder.
Wij nemen u nu mede naar een
Zwitsers eethuis in onze eigen stad
alwaar de Maïtre de la Cuisine mij 2
heerlijke gerechten voor u. Algemeen
Dagbladlezers, geeft. Een ervan is
met vis en het andere met niertjes.
De kookkunstenaar, de heer A. Stöck-
li, houdt kennelijk van variatie en wil
de beslist niet 2 visgerechten met u
eten. Ziehier zijn visrecept. Als u het
maakt kunt u er echt wel ,,U" tegen
xeggen!
Suprème de Sole Désirée: 2 tong-
We gieten het stoofvocht van de fi
lets af: de filets blijven plat in de
schotel liggen. Nu maken we twee di
verse dingen: van het kookvocht waar
bij we extra boter, bloem en geraspte
kaas met melk of room gebruiken ma
ken we een smeuïge Mornay- oftewel
kaassaus.
Van 1 dikke plak ham in fijne
sliertjes gesneden, enige rode papri
ka's uit een inmaakfles eveneens in
slierten gesneden en wat gehakte
champignons (haal ze ook van de fi
lets af) maken we met wat zachte
boter een smeuïg mengsel. Dit meng
sel wordt op de tongfilets gesmeerd
en daar moeten volgens mijn vriend
Stöckli (ik durf het u haast niet te
zeggen) ronde platte stukken kreeft
op worden gelegd.
Natuurlijk is dit een vèrrukkelijk
visgerecht maar... enfin, we kunnen
kreeft in blik kopen. Eventueel nemen
we shrimps of krab ervoor. Stöckli
ziet het immers toch niet. Over deze
weibestreken visfilets gieten we onze
smeuïge, heerlijk naar kaas riekende
warme saus.
Dit dierbare gerecht zetten we hoog
in de voorverwarmde oven en laten
de bovenkant ervan gratineren (goud
geel worden). Dit is een kwestie van
enkele minuten indien de oven heet is.
We serveren er kleine uitgestoken,
knap gekookte aardappelen bij en een
tomaat die even met olie is ingewre
ven en op de hete plaat in de hete
oven is gegrilleerd. Ook dit is een
kwestie van enkele minuten. Uw oven
was immers zeer heet nietwaar? Wilt
u dit gerecht wel garneren met plak
jes citroen en peterselieblaadjes?
U ziet het wel, er is van vis heel
veel te maken... We moeten ons er
wel even schrap voor zetten.
Ik eindig dit artikel en breng u de
volgende week het tweede recept van
Maitre Stöckli. Tot de volgende keer
dus en smakelijk eten.
Mickey Woodhouse.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Donderdagmiddag
zal in de gemeenteraad opnieuw wor
den gesproken over de plaats waar het
nieuwe gebouw van de Nederlandsche
Economische Hoogeschool te Rotterdam
zal worden gebouwd.
B. en W. vragen de raad in beginsel
in te stemmen met het plan daartoe thans
een terrein van achttien hectare te reser
veren ten oosten van de te verbreden
Laan van Woudestein.
Het voorstel om voor het nieuwe ge
bouw van de N. E. H. grond te reserveren
in Blijdorp, werd verleden jaar septem
ber door de raad verworpen omdat het
terrein zou moeten worden onttrokken
aan de recreatie.
Op het door B. en W. beoogde terrein
in Kralingen zijn sinds jaar en dag even
eens volkstuincomplexen gelegen, maar
het verschil met Blijdorp is dat dit ter
rein al veel eerder voor bouwgrond is
bestemd.
Gaat de raad in beginsel akkoord met
het reserveren van grond in Kralingen,
dan zouden daar 330 volkstuinders moeten
verdwijnen.
Het bouwrijp maken van dit terrein
zou ongeveer een half jaar vergen.
Van onze weerkundige
medewerker
Het zachte weer van de laatste
dagen zal tijdens het weekeinde
aanhouden. De temperatuur, die
haar tijd al ver vooruit is en
zelfs al een voorjaarsachtig ka
rakter heeft, blijft hoger dan
normaal voor deze tijd van het
jaar.
De algemene verdeling van de
luchtdruk verandert maar heel
weinig. Boven Frankrijk, het Al
pengebied en Spanje is de lucht
druk hoog; over de oceaan tus
sen IJsland en Schotland daaren
tegen trekt de ene depressie na
de andere naar het noordoosten.
Daardoor wordt met de zuid-wes
tenwinden veel lucht uit de sub-
tropen aangevoerd die overal in
West-Europa zacht weer brengt.
De vorst is tot ver in Polen te
ruggedrongen, maar heeft, even
als in Rusland, weinig meer te
betekenen. In het zuiden van
Frankrijk is men aardig op weg
naar de eerste zomerse dag; er
werd al een temperatuur van 23
graden gemeten.
Nu het gebied van hoge druk
zich betrekkelijk dicht bij ons
land bevindt, is de kans op re
gen van betekenis kleiner gewor
den, ofschoon het niet helemaal
droog is gebleven. Er zal tijdens
het weekeinde veel bewolking
blijven doordat de aangevoerde
lucht erg vochtig is, maar de
neerslag zal tot wat lichte regen
of motregen beperkt blijven.
Daarop moet ook zondag worden
gerekend.
Drama Jac. Catsstraat
Van onze correspondent
DEN HAAG. Hoewel hij in ho
ger beroep had betoogd dat niet hij,
maar zijn vrouw het misdrijf had ge
pleegd, heeft het Haagse gerechtshof
de 31-jarige uitbeender G. N. G. uit
Den Haag toch veroordeeld.
Hij kreeg wegens zware mishande
ling de dood tot gevolg hebbend, acht
jaar gevangenisstraf met aftrek.
De procureur-generaal had de zelfde
straf geëist, mèt terbeschikkingstelling
van de regering. De rechtbank had vijf
jaar met aftrek en terbeschikkingstel
ling opgelegd.
G. werd ervan beschuldigd dat hij op
5 juni een man, die door zijn vrouw
naar hun woning aan de Jac. Cats
straat was meegelokt, had neergestoken
toen er ruzie was ontstaan over voor
uitbetaling. G. had de man het huis uit
gejaagd. Daarbij moet hij hem op de
trap hebben gestoken want buiten zakte
het slachtoffer in elkaar. De vrouw
kwam pas later naar buiten, met een
zuster en een zwager van G.
Op de zitting had G. verklaard niet
eerder zijn vrouw als daderes te hebben
willen noemen, omdat hij hoopte dat zij
na het voorval het slechte pad zou ver
laten. Dat was echter geenszins ge
beurd, want de negentienjarige vrouw
geeft zich nu geheel aan prostitutie
Advertentie
PERLAS - 'n sigaar
waarmee 'n ionge
man zich meer
„mans" voelt!
(of met PRETTY-
een licht 5 cents
sigaartje.
120
Op Cattendycke zou de vloed ook
hoog gestegen zijn. Arjen dacht ook
aan Claes en Berta. In Romerswale
kon men het wel zonder hem doen.
Er waren sterke mannen genoeg in
leven gebleven om de schade te her
stellen. Nauwelijks had het water
zich terug getrokken of ze begonnen
de gebroken muren weer te dichten
en de poorten te herstellen. De eer
ste burgemeester liet zich naar Ier-
sekendam brengen hoewel het water
nog wild en gevaarlijk was. Hij wil-
- de ondersteuning gaan vragen bij de
hurferraaf of de stadhouder. De Ro-
merswalers hadden recht op bestaan.
Waar zij zelf tot de nek in het wa
ter vochten om weer boven te ko
men, waren de anderen, die meer
geluk hadden, verplicht hen te hel
pen. Allen waren zij onderdanen van
dezelfde keizer en kinderen van de
zelfde God.
Arjen had het hem horen zeggen
vanaf de pui van het stadhuis, waar
de Romerswalers samen gekomen
waren om te vernemen wat er ge
daan moest worden. Merijn zou in
de Ruterbloeme blijven en toezicht
houden op het gaan en komen van
daklozen en berooiden. Alle stukken
die voor Arjen bijzondere waarde
hadden liet hij naar de bovenvertrek
ken brengen. Daar konden ze wel
blijven tot iedereen weer een huis
had en de Ruterbloeme hersteld kon
worden tegen de tijd dat zijn brui
loft zou gehouden worden.
Over zes dagen zou vrouw Aleid
haar naamfeest vieren. De laatste
avond voor Arjen naar Cattendycke
ging, was hij alleen.
Naast zijn bed hing een houten
crucifix. Het was zijn gewoonte om
iedere avond voor zijn verwanten te
bidden en ook voor de doden. De her
innering aan Joris was verflauwd
door het grote geluk met Agniet. Zelfs
toen het water opnieuw door Ro
merswale stroomde en hij weer do
den zag en de smart van de over
levenden, had hij weinig aan zijn
broer gedacht. Nu was het opeens
of Joris heel dichtbij kwam. Zucht
te de wind, of hoorde hij een verre
vage stem, die zijn naam noemde?
Arjen! Hij keerde zich om. Was Jo
ris daar? Was het toch waar. dat
doden terugkeerden? Of was hij zo
moe en verward door al het leed.
dat hij niet meer wist wat hij zag
of hoorde?
Hij kneep zijn ogen stijf dicht en
vouwde zijn handen krampachtig sa
men. Maar bidden kon hij niet. Ach
ter hem was iets, hij voelde de aan
wezigheid. En dan was het of Joris
in de schemerig verlichte hoek stond,
iSr
naast zijn bed. Hij zag de grauwe
ogen en de verbeten mond. De ruige
wenkbrauwen en het rosse haar dat
langs de slapen hing. Diete!
Arjen vergiste zich niet. Nog steeds
lag hij geknield bij het kruisbeeld.
Diete! Hij sprong overeind. Die-
te Andriesdochter!Zij moest in
nood zijn, hij was er nu zeker van.
Joris had altijd leren hozen gedra
gen. die naar paardenzweet roken en
hij had de gewoonte gehad om onder
het praten dikwijls fnet de nagel van
zijn duim tegen het gevest van zijn
dolk te knippen.
Arjen keek om zich heen. De ka
mer was leeg. Alleen de wind zucht
te nog langs het venster. Maar dui
delijk hoorde hij het zachte knippen
van een nagel tegen het gevest van
een dolk en de lucht van paarden
zweet drong in zijn neus.
Een deel van de Cattendyckse
polders was onder water gelopen
door het bezwijken van een buiten
dijk. Het dorp en het kasteel had
den daar niet veel van geleden en
er was weinig vee verdronken. De
boeren hadden zich weten te redden
op de daken of op hoge zolders, tot
de mannen van het kasteel te hulp
waren gekomen. Toen Arjen na een
zware tocht over de nog dreigende
en hoogopgaande Schelde in Catten
dycke aankwam, vond hij iedereen
bezig met het vullen van zandzak
ken en het aanvoeren van klei om
de dijkgaten te stoppen. Vrouw
Aleid verwelkomde hem vriendelijk.
Ze had verwacht dat hij zou komen.
Gelukkig behoefde hij zich over Ag
niet geen zorgen te maken. Ze maak
te het goed en was dag en nacht
bezig met het verzorgen van de klei
ne kinderen, die van af de boerde
rijen binnen de veilige muren van
het kasteel gebracht waren.
Arjen bleef twee dagen op Catten
dycke. Toen dacht hij aan de belof
te om vóór de winter naar Bergen
te komen. Ook moest hij Diete An
driesdochter gaan bezoeken. Agniet
die nu alles wist over Joris en de
pachtersdochter, vond dat Arjen zijn
bezoek aan Agger niet langer uit
mocht stellen. Diete zou stellig bit
ter bedroefd zijn om de ellendige
dood van de boerenjonker. De tra
nen liepen langs Agniet's gezicht
toen ze over het meisje praatte. Ze
kuste Arjen vele malen voor hij weg
ging-
De wind was gaan liggen en de
Schelde bedaarde. Kalmpjes vloeide
het water langs de dijken. De vaart
naar Bergen leek nu meer een ple
ziertocht, vooral toen de zon door
brak en het ineens minder koud
werd dan de vorige dagen.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Hasselt (toez.): J. van
Wier te Putten-; te Harkema-Opeinde:
A. Nac-htegaal, kand. te Beverwijk.
Aangenomen naar Oldenkeppel: W. J.
v. d. Waal, legerpred. te Amersfoort.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Pesse: D. J. Heslinga,
kand. te Groningen.
GEREF. KERKEN (VRIJGEMAAKT)
Beroepen te Zwijr-drecht-Groote Lindt:
G. van Atten, kand. te Zaandam.
Bedankt voor Gorcum, Nieuw-Beijer-
land en Nieuwerkex-k (Zld.): Ohr. van
Dam te Kotterdam-Z.te Benthuizen:
A. Vergunst te Rotterdam-C.
In het dorpshuis te Sint-Annaland
is een ontspanningsavond gehouden van
de L.J.G. en de Z.P.M., afdeling St.
Maartensdijk. De hoofdschotel vormde
de opvoering van het toneelstuk „Het
meisje van de schilderij".
De gemengde A.R. Kiesvereniging
..Nederland en Oranje" houdt woensdag
15 februari in het Nederlands Koffie
huis in Middelburg een vergadering, die
om acht uur 's avonds aanvangt. Het
Tweede Kamerlid, de heer G. A. Kieft,
spreekt over „Het beleid van de frac
tie."
imilllllllllMlllillllllllllllMIIIIIIIMIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIMIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIItlllllllllltllllllllllllllllllllflilllitlllllllllllllltlllllllllllllllllllltllllHlllllllllillitllltllllltf;
Advertentie
62. ,,Ik eis onvoorwaardelijke overga
ve!" brulde Fidelio Bombastos, zodra El
Ballon op de slappe kruiser stapte.
„Op grond waarvan?" wilde deze we
ten. En geringschattend rekte hij de ka
nonsloop uit, die hem tevoren had be
dreigd.
Doch nu stapte El Catrol naar voren.
,.Op grond van de sterkte van onze
vloot," sprak hij El Ballón van het ka
non wegtrekkend. „Want vergeet niet,
mijn waarde, dat ons schip nog geheel
gaaf is. We hoeven hem alleen wat gas
m te blazen en hij is weer de oude.
Datzelfde kunt ge van uw luchtmacht
niet zeggen!"
Daarop wist El Ballón niet direct een
antwoord te geven en hij werd dus boos.
„Het was geen eerlijke revolutie!"
barstte hij los. „Jullie hebben de krui
ser als luchtschip gebruikt en dat is ge
meen! Ieder moet met zijn eigen wa
pens strijden!"
Kappie, die de gehele woordenwisse
ling met ongeduld had gevolgd, besloot
in te grijpen.
„Die overgehaalde landhaaien blijven
aan het harrewarren!" dacht hij. „Zo
komen wij nooit waar we wezen moe
ten. En waar we tenslotte wezen moe
ten is op de Kraak en zover mogelijk
hier vandaan!"
„Luister.." zei hij. „Ik heb een voor
stel, waarbij niemand bakzeil hoeft te
halen.
Otto's hoop, dat hij die avond bij het
kampvuur nogmaals de gelegenheid zou
hebben, Zaïda te bewonderen, ging
niet in vervulling. Wel laaiden, zodra
het donker was geworden, de vlammen
van het kampvuur hoog op, en ook
klonk af en toe het geluid van guitaar-
spel door de stille avond, doch Zaïda
liet zich niet zien. Janosz, de hoofdman,
week nauwelijks van hun zijde. Hij ver
telde verhalen, maakte kwinkslagen en
deed zich kennen als een voortreffelijk
gastheer. „Komaan, laat ons een kroes
ledigen op onze kennismaking!" riep
hij uit. „Marcessia. breng wijn!" Na
enkele ogenblikken schuifelde de oude
naderbij en deelde mompelend de zwa
re bekers wijn rond. De stemming
werd steeds vrolijker en vooral Janosz
en Distel deden zich tegoed aan het
edele druivennat. Otto deed het iets
kalmer aan, hoewel de hoofdman voort
durend trachtte ook hem in een vro
lijke stemming te krijgen. Doch Otto
voelde zich moe en loom en bovendien
waren zijn gedachten voortdurend met
Zaïda bezig, zodat hij blij was, toen
de zigeuners eindelijk aanstalten maak
ten om te gaan slapen. Daar het droog
en warm was. volgden Otto en Distel
het voorbeeld van de meesten. Met hun
deken zochten zij een plek mos op en
al spoedig was het kamp in diepe rust.
Toen Otto wakker werd, stond de zon
reeds hoog aan de hemel. Behalve het
geluid van een vogel was het doodstil
om hem heen. en met één oofeopslag
zag hij, dat de zigeuners verdwenen
waren. De wagens, de paarden, alles
was weg. Alleen Distel lag nog hevig
snorkend, naast hem.
